เมโรวี

เมโรวี (/ˈmɛroʊiː/;^[2] อังกฤษ: Meroë หรือสะกดได้อีกว่า Meroe;^[3] เมโรอิติก: Medewi หรือ Bedewi; อาหรับ: مرواه, อักษรโรมัน: Meruwah และ مروي, Meruwi; กรีกโบราณ: Μερόη, อักษรโรมัน: Meróē) เป็นเมืองโบราณบนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำไนล์ ห่างจากสถานีรถไฟคาบูชิยา (Kabushiya) ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือราว 6 กิโลเมตร อยู่ใกล้กับเมือง เชนดิ ประเทศซูดาน และอยู่ห่างประมาณ 200 กิโลเมตรทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของนครคาร์ทูม ใกล้ ๆ กับเมืองโบราณมีกลุ่มหมู่บ้านที่เรียกว่าบากราวิยาห์ (อาหรับ: البجراوية) เมืองนี้เป็นเมืองหลวงของราชอาณาจักรคูชมาเป็นเวลาหลายศตวรรษนับตั้งแต่ประมาณ 590 ปีก่อนคริสตกาล จนกระทั่งราชอาณาจักรล่มสลายในคริสต์ศตวรรษที่ 6 ราชอาณาจักรของชาวคูชแห่งเมโรวีได้ตั้งชื่อเมืองนี้ว่า "เกาะแห่งเมโรวี (Island of Meroë)" ซึ่งเมืองแห่งนี้ตั้งอยู่ในเขตบูทานาในปัจจุบัน ซึ่งเป็นเขตที่ล้อมรอบด้วยแม่น้ำไนล์ (จากแม่น้ำแอตบาราห์ถึงนครคาร์ทูม) ซึ่งบรรจบจากแม่น้ำแอตบาราห์และแม่น้ำบลูไนล์

เมโรวี

หมู่พีระมิดของผู้ปกครองแห่งราชอาณาจักรคูชที่เมโรวี ซึ่งมาครอบคลุมระยะเวลาตั้งแต่ 300 ปีก่อนคริสตกาลจนถึง ค.ศ. 350
เมโรวี แสดงที่ตั้งภายในประเทศซูดาน
ชื่ออื่น	เมโรเอ
ที่ตั้ง	ริเวอร์ ไนล์,ซูดาน
ภูมิภาค	คูช
พิกัด	16°56′00″N 33°43′35″E
ประเภท	ที่อยู่อาศัย
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน	แหล่งโบราณคดีของเกาะเมโรวี
ประเภท	วัฒนธรรม
เกณฑ์	ii, iii, vi, v
ขึ้นเมื่อ	2011 (การประชุมครั้งที่ 35)
เลขอ้างอิง	1336
รัฐภาคี	ซูดาน
ภูมิภาค	แอฟริกา

mjrwjwꜣt[1] ในไฮเออโรกลีฟอียิปต์

อ้างอิง

1. Gauthier, Henri (1926). Dictionnaire des Noms Géographiques Contenus dans les Textes Hiéroglyphiques. Vol. 3. p. 12.
2. "Meroë" in the American Heritage Dictionary of the English Language (2020).
3. Margoliouth, David Samuel (1911). "Meroe" . In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica. Vol. 18 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 172.