มักกะฮ์ (อาหรับ: مكة)[1] มีชื่อเต็มว่า มักกะตุลมุกัรเราะมะฮ์ (อาหรับ: مكة المكرمة) เป็นเมืองหลักของแคว้นมักกะฮ์ ฮิญาซ ภาคตะวันตกของประเทศซาอุดีอาระเบีย และถือเป็นเมืองศักดิ์สิทธิ์ในศาสนาอิสลาม[2] ตั้งอยู่ห่างจากญิดดะฮ์ 70 กิโลเมตร และอยู่ในหุบเขาแคบที่อยู่เหนือระดับน้ำทะเล 277 เมตร จำนวนประชากรที่บันทึกใน ค.ศ. 2015 มี 1,578,722 คน[3]
ข้อมูลเบื้องต้น มักกะฮ์مكة, ประเทศ ...
มักกะฮ์
مكة
- เมืองหลวงศักดิ์สิทธิ์ (العاصمة المقدسة)
- มารดาที่อยู่อาศัยทั้งปวง (أم القرى)
|
|---|
นคร |
| Makkah al-Mukarramah (مكة المكرمة) |
|
|
| พิกัด: 21°25′21″N 39°49′24″E |
| ประเทศ | ซาอุดีอาระเบีย |
|---|
| แคว้น | มักกะฮ์ |
|---|
| เขตผู้ว่าการ | เขตผู้ว่าการนครศักดิ์สิทธิ์ |
|---|
| การปกครอง |
|---|
| • นายกเทศมนตรี | Saleh Al-Turki |
|---|
| • ผู้ว่าการแคว้น | คอลิด บิน ฟัยศ็อล อาล ซะอูด |
|---|
| พื้นที่ |
|---|
| • ทั้งหมด | 1,200 ตร.กม. (500 ตร.ไมล์) |
|---|
| • พื้นดิน | 760 ตร.กม. (290 ตร.ไมล์) |
|---|
| ความสูง | 277 เมตร (909 ฟุต) |
|---|
| ประชากร (2015) |
|---|
| • ทั้งหมด | 1,578,722 คน |
|---|
| • ประมาณ (2020) | 2,042,000 คน |
|---|
| • อันดับ | ที่ 3 ในซาอุดีอาระเบีย |
|---|
| เขตเวลา | UTC+3 (เวลามาตรฐานอาหรับ) |
|---|
| รหัสพื้นที่ | +966-12 |
|---|
| เว็บไซต์ | hmm.gov.sa |
|---|
ปิด
มักกะฮ์โดยทั่วไปถือเป็น "แหล่งกำเนิดและอู่ของศาสนาอิสลาม"[4][5] มักกะฮ์ได้รับการนับถือในศาสนาอิสลามในฐานะสถานที่ที่นบีมุฮัมมัดถือกำเนิด ถ้ำฮิรออ์เหนือญะบะลุนนูร ("ภูเขาแห่งแสง") นอกตัวนคร เป็นบริเวณที่มุสลิมเชื่อว่าเป็นที่ที่มุฮัมมัดได้รับโองการจากอัลกุรอานครั้งแรก[6] การเยี่ยมมักกะฮ์ในพิธีฮัจญ์เป็นข้อบังคับสำหรับมุสลิมที่มีความสามารถทุกคน มัสยิดใหญ่แห่งมักกะฮ์ รู้จักกันในชื่อ มัสยิดิลฮะรอม เป็นที่ตั้งของกะอ์บะฮ์ ซึ่งมุสลิมเชื่อว่าสร้างขึ้นโดยอิบรอฮีมและอิสมาอีล มักกะฮ์เป็นหนึ่งในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในศาสนาอิสลาม และเป็นชุมทิศสำหรับมุสลิมทุกคน (กิบลัต)[7]
ผู้นำมุสลิมทั้งในและรอบภูมิภาคได้พยายามถือครองเมืองนี้และควบคุมให้อยู่ในดินแดนของตน ทำให้นครนี้พบกับการเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองหลายครั้ง โดยครั้งล่าสุดคือการพิชิตในการพิชิตฮิญาซของซาอุดีโดยอิบน์ ซะอูดและพันธมิตรใน ค.ศ. 1925 นับตั้งแต่นั้นมา มักกะฮ์ก็พบกับการขยายขนาดและโครงสร้างพื้นฐานอย่างมากด้วยอาคารที่ใหม่และทันสมัยกว่า
รัฐบาลซาอุดีอาระเบียยังมีส่วนในการทำลายล้างโครงสร้างทางประวัติศาสตร์และโบราณสถานหลายแห่ง[8] เช่น ป้อมปราการอัจญ์ยาด[9][10][11] ผู้ที่มิใช่มุสลิมถูกห้ามไม่ให้เข้าเมืองอย่างเด็ดขาด[12][13]
ศัพทมูลวิทยาของมักกะฮ์ยังคงกำกวม[14] กล่าวกันว่า ชื่อนี้เป็นชื่อแรกของหุบเขาที่ตั้งอยู่ในนั้นโดยเฉพาะ ในขณะที่นักวิชาการมุสลิมใช้สื่อถึงพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ของเมืองที่อยู่ล้อมรอบ และรวมกะอ์บะฮ์[15][16]
Ogle, Vanessa (2015). The Global Transformation of Time: 1870–1950. Harvard University Press. p. 173. ISBN 9780674286146. Mecca, "the fountainhead and cradle of Islam," would be the center of Islamic timekeeping.
Nicholson, Reynold A. (2013). Literary History Of The Arabs. Routledge. p. 62. ISBN 9781136170164. Mecca was the cradle of Islam, and Islam, according to Muhammad, is the religion of Abraham.
Nasr, Seyyed (2005). Mecca, The Blessed, Medina, The Radiant: The Holiest Cities of Islam. Aperture. ISBN 0-89381-752-X. "Wahhābī (Islamic movement)". Encyclopædia Britannica. Edinburgh: Encyclopædia Britannica, Inc. 9 June 2020. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 June 2020. สืบค้นเมื่อ 8 September 2020. Because Wahhābism prohibits the veneration of shrines, tombs, and sacred objects, many sites associated with the early history of Islam, such as the homes and graves of companions of Muhammad, were demolished under Saudi rule. Preservationists have estimated that as many as 95 percent of the historic sites around Mecca and Medina have been razed.
A Saudi tower: Mecca versus Las Vegas: Taller, holier and even more popular than (almost) anywhere else, The Economist (24 June 2010), Cairo.
- What life was like in the lands of the prophet: Islamic world, AD 570–1405. Time-Life Books. 1999. ISBN 978-0-7835-5465-5.
- Lapidus, Ira M. (1988). A History of Islamic Societies. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-22552-6.
ดูเพิ่ม: Timeline of Mecca § Bibliography
- Bianca, Stefano (2000), "Case Study 1: The Holy Cities of Islam – The Impact of Mass Transportation and Rapid Urban Change", Urban Form in the Arab World, Zurich: ETH Zurich, ISBN 978-3-7281-1972-8, 0500282056
- Bosworth, C. Edmund, บ.ก. (2007). "Mecca". Historic Cities of the Islamic World. Leiden: Koninklijke Brill.
- Dumper, Michael R. T.; Stanley, Bruce E., บ.ก. (2008), "Makkah", Cities of the Middle East and North Africa, Santa Barbara, CA: ABC-CLIO
- Rosenthal, Franz; Ibn Khaldun (1967). The Muqaddimah: An Introduction to History. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-09797-8.
- Watt, W. Montgomery. "Makka – The pre-Islamic and early Islamic periods." Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2008. Brill Online. 6 June 2008
- Winder, R.B. "Makka – The Modern City." Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2008. Brill Online. 2008
- "Quraysh". Encyclopædia Britannica. Britannica Concise Encyclopedia (online). 2007. สืบค้นเมื่อ 19 February 2007.
ออนไลน์
- Mecca Saudi Arabia, in Encyclopædia Britannica Online, by John Bagot Glubb, Assʿad Sulaiman Abdo, Swati Chopra, Darshana Das, Michael Levy, Gloria Lotha, Michael Ray, Surabhi Sinha, Noah Tesch, Amy Tikkanen, Grace Young and Adam Zeidan
.jpg)
