ศาลและสุสานบังทอง

31°17′24.3″N 104°28′6.2″E

ศาลและสุสานบังทอง
อักษรจีนตัวเต็ม	龐統祠墓
อักษรจีนตัวย่อ	庞统祠墓
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Páng Tǒng Cí Mù
ศาลมังกรและหงส์
อักษรจีนตัวเต็ม	龍鳳祠
อักษรจีนตัวย่อ	龙凤祠
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Lóng Fèng Cí
ลกห้องโห (เนินหงส์ร่วง)
อักษรจีนตัวเต็ม	落鳳坡
อักษรจีนตัวย่อ	落凤坡
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Luò Fèng Pō

ศาลและสุสานบังทอง หรือชื่ออื่น ๆ ว่า ศาลมังกรและหงส์ และ เนินหงส์ร่วง เป็นศาลและสุสานที่ตั้งอยู่ในเมืองไป๋หม่ากวัน (白馬關鎮) เขตหลัวเจียง นครเต๋อหยาง มณฑลเสฉวน ประเทศจีน^[1] ศาลเจ้าและสุสานสร้างเพื่ออุทิศแก่บังทอง (ค.ศ. 179–214) ที่ปรึกษาของเล่าปี่ จักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊ก ในวันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ. 2006 ศาลและสุสานกลายเป็นส่วนหนึ่งของสถานที่ท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่ได้รับความคุ้มครองในระดับชาติชุดที่หก^[2]

ภูมิหลัง

บังทองเป็นชาวเมืองซงหยง (襄陽郡 เซียงหยางจวิ้น; ปัจจุบันคือนครเซียงหยาง มณฑลหูเป่ย์) เริ่มรับราชการเป็นเจ้าหน้าที่ในเมืองลำกุ๋น (南郡 หนานจวิ้น; ปัจจุบันอยู่บริเวณนครจิงโจว มณฑลหูเป่ย์) ก่อนมาเป็นที่ปรึกษาของขุนศึกเล่าปี่ในปี ค.ศ. 209 ครั้นเมื่อราวปี ค.ศ. 210 ได้ติดตามเล่าปี่เข้าร่วมในการศึกเพื่อเข้ายึดมณฑลเอ๊กจิ๋ว (มีพื้นที่ครอบคุลมมณฑลเสฉวนและนครฉงชิ่งในปัจจุบัน) จากขุนศึกเล่าเจี้ยง บังทองเสียชีวิตเพราะถูกยิงด้วยเกาทัณฑ์ในศึกที่อำเภอลกเสีย (雒縣 ลั่วเซี่ยน; ปัจจุบันอยู่ทางเหนือของนครกวั่งฮั่น มณฑลเสฉวน) ในปี ค.ศ. 214^[3]

การเสียชีวิตของบังทองได้มีการเสริมเติมดัดแปลงในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊ก ในนิยาย เตียวหยิมขุนพลของเล่าเจี้ยงจัดให้มีกองซุ่มอยู่นอกอำเภอลกเสีย ด้านเล่าปี่มอบม้าของตนคือเต๊กเลาให้บังทองขี่ก่อนเริ่มศึก บังทองนำกองทหารเข้าโจมตีอำเภอลกเสียและผ่านไปยังพื้นที่ที่มีการดักซุ่ม เตียวหยิมเห็นม้าเต๊กเลาก็เข้าใจว่าผู้ขี่คือเล่าปี่ สั่งให้ทหารยิงเกาทัณฑ์ใส่ผู้ขี่ บังทองถูกเกาทัณฑ์หลายดอกและเสียชีวิต ณ ที่นั้น สถานที่ที่บัวทองเสียชีวิตนั้นเรียกว่า "ลกห้องโห" (ลั่วเฟิ่งพัว) หรือ "เนินหงส์ร่วง"^[4][5]

ประวัติของสุสานและศาล

เล่าปี่ให้สร้างสุสานและศาลของบังทองในปี ค.ศ. 214 หลังการเสียชีวิตของบังทอง มีอีกชื่อเรียกว่า "วัดไป๋หม่า" (白馬寺; แปลว่า "วัดม้าขาว") เพราะตั้งอยู่ในเมืองไป๋หม่ากวัน (白馬關鎮; แปลว่า "เมืองประตูม้าขาว") และยังมีชื่อเรียกอื่นว่า "ศาลมังกรและหงส์" เพราะมีรูปปั้นของบังทองและจูกัดเหลียงอยู่ข้างใน บังทองและจูกัดเหลียงมีฉายานามว่า "หงส์อ่อน" (ฮองซู) และ "มังกรหลับ" (ฮกหลง) ตามลำดับ และทั้งคู่เป็นที่ปรึกษาของเล่าปี่^[2]

ศาลและสุสานผุพังไปตามกาลเวลาแต่ได้รับการบูรณะในปี ค.ศ. 1691 ในรัชสมัยของจักรพรรดิคังซีแห่งราชวงศ์ชิง ในปัจจุบัน ศาลมีประตูใหญ่ โถงกลาง โถงข้างสองแห่ง และศาลา โดยสุสานตั้งอยู่ข้าง ๆ มีต้นสนขนาดใหญ่สองต้นภายในศาลซึ่งกล่าวกันว่าปลูกโดยเตียวหุย ขุนพลของเล่าปี่ มีกลอนคู่คู่หนึ่งอยู่ที่ประตูความว่า "แม้ว่าเป็นที่แน่ชัดว่าจักรพรรดิองค์ก่อน (เล่าปี่) ทรงโปรดหงส์ที่ร่วงหล่น (บังทอง) แต่มังกรหลับ (จูกัดเหลียง) ยังได้โอกาสเป็นเสนาบดีที่ครองตำแหน่งยาวนาน" ชีวประวัติบังทองที่เขียนโดยตันซิ่วในศตวรรษที่ 3 มีการสลักบนกำแพงศิลาในโถงกลาง^[2]

ในวันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ. 2006 ศาลและสุสานได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของสถานที่ท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่ได้รับความคุ้มครองในระดับชาติชุดที่หก^[2]

อ้างอิง

1. "Deyang (Sichuan) City Information". China Knowledge. สืบค้นเมื่อ 1 January 2015.
2. 昭化古城001 [Zhaohua Gucheng 001] (4 June 2014). "庞统祠墓 [Pang Tong Shrine and Tomb]". zhjmg.com (ภาษาจีน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 January 2015. สืบค้นเมื่อ 1 January 2015.
3. จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 37.
4. สามก๊ก ตอนที่ 63.
5. "สามก๊ก ตอนที่ ๕๑". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ May 27, 2023.

• ตันซิ่ว. จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
• ล่อกวนตง. สามก๊ก (ซันกั๋วเหยี่ยนอี้).