เขตพื้นที่ที่ปกครองตนเอง

เขตพื้นที่ที่ปกครองตนเอง^[1] (อังกฤษ: autonomous area) หมายถึง เขตหรือดินแดนที่รัฐบาลกลางให้ปกครองตัวเอง โดยอาจมีกฎหมายพิเศษที่เรียกว่ารัฐบัญญัติ (statute) เป็นธรรมนูญการปกครอง ส่วนใหญ่มักนำมาใช้กับเขตที่มีชนส่วนน้อยจำนวนมาก หรือ มีความแตกต่างทางด้านภูมิศาสตร์เช่น เป็นภูมิภาคที่อยู่ห่างไกลและไม่ต่อเนื่องกับดินแดนส่วนใหญ่ของประเทศ

ประเทศที่มีพื้นที่อย่างน้อยหนึ่งแห่งที่ได้รับการระบุว่า "ปกครองตนเอง" หรือได้รับการนิยามเช่นนั้นตามกฎหมาย

ประเทศที่มีเขตปกครองตนเอง เช่น สเปน จีน รัสเซีย อิตาลี เป็นต้น

อ้างอิง

1. "ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-15. สืบค้นเมื่อ 2011-05-18.

ดูเพิ่ม

• รายชื่อเขตพื้นที่ที่ปกครองตนเองแบ่งตามประเทศ
• เขตสังกัด (dependent territory)