อำเภอขุนหาญ
อำเภอในจังหวัดศรีสะเกษ ประเทศไทย จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ขุนหาญ เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดศรีสะเกษ มีขนาดพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 4 รองจากอำเภอกันทรลักษ์ อำเภอขุขันธ์ และอำเภอภูสิงห์ ตามลำดับ และเป็นหนึ่งในสามอำเภอของจังหวัดศรีสะเกษที่มีพื้นที่ติดต่อกับประเทศกัมพูชา และยังเป็นพื้นที่ที่มีการปลูกเงาะ ทุเรียนที่มีชื่อเสียงของจังหวัดศรีสะเกษอีกด้วย[1]
อำเภอขุนหาญ | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Amphoe Khun Han |
คำขวัญ: ขุนหาญเมืองน้ำตก สะตอดกรสชาติดี มีเงาะทุเรียนหอมหวาน วัดล้านขวดล้ำค่า ชาวประชาสามัคคี มากมีวัฒนธรรม | |
![]() แผนที่จังหวัดศรีสะเกษ เน้นอำเภอขุนหาญ | |
พิกัด: 14°37′0″N 104°25′30″E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ศรีสะเกษ |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 772.39 ตร.กม. (298.22 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2564) | |
• ทั้งหมด | 106,907 คน |
• ความหนาแน่น | 138.41 คน/ตร.กม. (358.5 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 33150 |
รหัสภูมิศาสตร์ | 3308 |
ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอขุนหาญ หมู่ที่ 12 ตำบลสิ อำเภอขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ 33150 |
![]() |
ประวัติ
สรุป
มุมมอง
พื้นที่อำเภอขุนหาญ เดิมเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอขุขันธ์ และอำเภอกันทรลักษ์ สมัยก่อนเขตรับผิดชอบของอำเภอขุขันธ์ค่อนข้างกว้าง จึงได้ยกเอาตำบลต่าง ๆ ในเขตทางตะวันออกเฉียงใต้ของอำเภอขึ้นเป็นกิ่งอำเภอ โดยเจ้าหน้าที่ผู้ก่อตั้งสมัยนั้นได้เลือกชัยภูมิที่เป็นเนินสูงและมีแหล่งน้ำใหญ่ (หนองสิ) อยู่ใกล้เป็นที่ตั้งที่ว่าการอำเภอ ซึ่งอยู่ในเขตตำบลสิ เดิมทีจะใช้ชื่อกิ่งอำเภอว่า “สิ” ซึ่งฟังแล้วอาจจะไม่เสนาะเท่าใด จึงมีการคิดชื่อกันใหม่ และตกลงกันว่าจะเอาชื่อหมู่บ้านที่เก่าแก่มาตั้งเป็นชื่อกิ่งอำเภอ เมื่อสอบถามผู้เฒ่าผู้แก่จึงรู้ว่า “บ้านขุนหาญ” ซึ่งอยู่ไกลออกไปทางทิศตะวันตกของที่ตั้งกิ่งอำเภอ เป็นชุมชนเก่าแก่ย้อนหลังไปถึงยุครัตนโกสินทร์ตอนต้น จึงได้ยกเอาชื่อ “ขุนหาญ” มาเป็นชื่อกิ่งอำเภอ โดยที่ตั้งไม่ได้อยู่ในเขตตำบลขุนหาญแต่อย่างใด ต่อมาจึงยกฐานะขึ้นเป็นอำเภออย่างสมบูรณ์
- วันที่ 10 มิถุนายน 2490 ตั้งตำบลบักดอง แยกออกจากตำบลสิ[2]
- วันที่ 21 มิถุนายน 2498 แยกพื้นที่ตำบลขุนหาญ ตำบลสิ ตำบลกันทรอม และตำบลบักดอง อำเภอขุขันธ์ มาตั้งเป็น กิ่งอำเภอขุนหาญ ให้ขึ้นการปกครองกับอำเภอขุขันธ์ และโอนพื้นที่ตำบลพราน และตำบลไพร อำเภอกันทรลักษ์ มาขึ้นกับ กิ่งอำเภอขุนหาญ และโอนพื้นที่หมู่ 6,7 (ในขณะนั้น) ของตำบลละลาย อำเภอกันทรลักษ์ มาขึ้นกับตำบลบักดอง กิ่งอำเภอขุนหาญ[3]
- วันที่ 7 มกราคม 2500 จัดตั้งสุขาภิบาลขุนหาญ ในท้องที่บางส่วนของตำบลสิ[4]
- วันที่ 22 กรกฎาคม 2501 ยกฐานะจากกิ่งอำเภอขุนหาญ อำเภอขุขันธ์ เป็น อำเภอขุนหาญ[5]
- วันที่ 8 พฤษภาคม 2505 ตั้งตำบลกระหวัน แยกออกจากตำบลสิ[6]
- วันที่ 26 ตุลาคม 2514 ตั้งตำบลโนนสูง แยกออกจากตำบลบักดอง ตำบลสิ และตำบลกันทรอม ตั้งตำบลโพธิ์วงศ์ แยกออกจากตำบลไพร[7]
- วันที่ 2 มิถุนายน 2525 ตั้งตำบลภูฝ้าย แยกออกจากตำบลพราน ตำบลโพธิ์วงศ์ และตำบลไพร[8]
- วันที่ 2 ตุลาคม 2527 ตั้งตำบลโพธิ์กระสังข์ แยกออกจากตำบลขุนหาญ[9]
- วันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2528 ปลี่ยนแปลงเขตสุขาภิบาลขุนหาญ[10] เพื่อความเหมาะสมในการบริหารกิจการและการทะนุบำรุงท้องถิ่น
- วันที่ 11 ธันวาคม 2529 ตั้งตำบลห้วยจันทร์ แยกออกจากตำบลโนนสูง[11]
- วันที่ 25 พฤษภาคม 2542 ยกฐานะจากสุขาภิบาลขุนหาญ เป็นเทศบาลตำบลขุนหาญ[12] ด้วยผลของกฎหมาย
- วันที่ 18 กรกฎาคม 2551 จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลโพธิ์กระสังข์ เป็นเทศบาลตำบลโพธิ์กระสังข์[13] จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลกระหวัน เป็นเทศบาลตำบลกระหวัน[14] จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลกันทรอม เป็นเทศบาลตำบลกันทรอม[15]
- วันที่ 21 กรกฎาคม 2551 จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลสิ เป็นเทศบาลตำบลสิ[16]
- วันที่ 27 ตุลาคม 2552 จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลโนนสูง เป็นเทศบาลตำบลโนนสูง[17]
ที่ตั้งและอาณาเขต
อำเภอขุนหาญตั้งอยู่ทางทิศใต้ของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับ อำเภอไพรบึง และอำเภอศรีรัตนะ
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับ อำเภอกันทรลักษ์
- ทิศใต้ ติดต่อกับ จังหวัดอุดรมีชัย และจังหวัดพระวิหาร (ประเทศกัมพูชา)
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับ อำเภอภูสิงห์ และอำเภอขุขันธ์
การแบ่งเขตการปกครอง
สรุป
มุมมอง
การปกครองส่วนภูมิภาค
อำเภอขุนหาญแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 12 ตำบล 145 หมู่บ้าน ได้แก่
1. | สิ | (Si) | 14 หมู่บ้าน | 7. | ขุนหาญ | (Khun Han) | 9 หมู่บ้าน | ||||||||||||
2. | บักดอง | (Bak Dong) | 22 หมู่บ้าน | 8. | โนนสูง | (Non Sung) | 9 หมู่บ้าน | ||||||||||||
3. | พราน | (Phran) | 20 หมู่บ้าน | 9. | กันทรอม | (Kanthrom) | 13 หมู่บ้าน | ||||||||||||
4. | โพธิ์วงศ์ | (Pho Wong) | 8 หมู่บ้าน | 10. | ภูฝ้าย | (Phu Fai) | 8 หมู่บ้าน | ||||||||||||
5. | ไพร | (Phrai) | 11 หมู่บ้าน | 11. | โพธิ์กระสังข์ | (Pho Krasang) | 14 หมู่บ้าน | ||||||||||||
6. | กระหวัน | (Krawan) | 12 หมู่บ้าน | 12. | ห้วยจันทร์ | (Huai Chan) | 5 หมู่บ้าน |
การปกครองส่วนท้องถิ่น
ท้องที่อำเภอขุนหาญประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 13 แห่ง ได้แก่
- เทศบาลตำบลขุนหาญ ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลสิและตำบลโนนสูง
- เทศบาลตำบลโพธิ์กระสังข์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโพธิ์กระสังข์ทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลกระหวัน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลกระหวันทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลกันทรอม ครอบคลุมพื้นที่ตำบลกันทรอมทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลสิ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสิ (นอกเขตเทศบาลตำบลขุนหาญ)
- เทศบาลตำบลโนนสูง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโนนสูงทั้งตำบล (นอกเขตเทศบาลตำบลขุนหาญ)
- องค์การบริหารส่วนตำบลบักดอง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบักดองทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลพราน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลพรานทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลโพธิ์วงศ์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโพธิ์วงศ์ทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลไพร ครอบคลุมพื้นที่ตำบลไพรทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลขุนหาญ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลขุนหาญทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลภูฝ้าย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลภูฝ้ายทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลห้วยจันทร์ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลห้วยจันทร์ทั้งตำบล
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.