สามก๊ก (มังงะ)

	สามก๊ก
三国志; (Sangokushi)
แนว	สงคราม, ประวัติศาสตร์จีน
	มังงะ
สามก๊ก
เขียนโดย	มิตสึเทรุ โยโกยามะ
สำนักพิมพ์	อูชิโอะชุปปังชะ
สำนักพิมพ์ภาคภาษาไทย	มังก้าบุ๊ก
	อนิเมะ
กำกับโดย	เซจิ โอกูดะ
อำนวยการสร้างโดย	ฮิโรยูกิ ยาโนะ; เค็นจิ โยชิดะ; มุตสึโอะ ชิมิซุ
สตูดิโอ	ไดนิปปงพรินติง

สามก๊ก (ญี่ปุ่น: 三国志; โรมาจิ: Sangokushi) เป็นซีรีส์มังงะญี่ปุ่น เขียนเรื่องและวาดภาพมิตสึเทรุ โยโกยามะ เนื้อเรื่องอิงจากวรรณกรรมจีนในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊ก ในฉบับเล่าใหม่โดยเอจิ โยชิกาวะ มังงะได้ตีพิมพ์เป็นฉบับภาษาไทยโดยสำนักพิมพ์มังก้าบุ๊ก มังงะได้รับการดัดแปลงเป็นอนิเมะโทรทัศน์ในชื่อว่า โยโกยามะ มิตสึเทรุ ซังโงกูชิ (横山光輝三国志, Yokoyama Mitsuteru Sangokushi) ในปี พ.ศ. 2534 และสร้างเป็นเกม สำหรับเครื่องนินเทนโดดีเอส ในปี พ.ศ. 2550

ข้อมูลเบื้องต้น 三国志 (Sangokushi), แนว ...

ปิด

ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2563 ซีรีส์มังงะมียอดจำหน่ายมากกว่า 80 ล้านเล่ม จึงกลายเป็นหนึ่งในมังงะที่ติดอันดับซีรีส์มังงะขายดีตลอดกาล

เนื้อเรื่อง

หนังสือการ์ตูน

หนังสือสามก๊ก ฉบับการ์ตูน เริ่มต้นฉบับในแม็กกาซีน คิโบ โน โทโมะ (Kibō no Tomo) แม้ว่าเออิจิ โยชิคาวะ จะเขียนเนื้อเรื่องถึงแค่ตอนที่ ขงเบ้งเสียชีวิต หนังสือการ์ตูนได้เขียนจนถึง ตอนที่จกก๊กล่มสลาย หนังสือสามก๊กนี้ ทำให้ผู้เขียน มิตสึเทรุ โยโกยามะ ได้รับรางวัลการ์ตูนยอดเยี่ยม จากสมาคมนักการ์ตูนญี่ปุ่น ในปี 2534 ^[1]

เล่ม 1

กบฏโจรโพกผ้าเหลือง เนื้อเรื่องเริ่มที่ ปีศักราชจงผิง(ตงเผ็ง) พ.ศ. 718 เล่าปี่ เป็นชาวเมืองตุ้นก้วน ทอเสื่อทำบังตาขาย นั่งรอเรือลกเอี๋ยง ที่แม่น้ำฮวงโห เพื่อซื้อชาให้แม่ ซึ่งในสมัยนั้น ชาเป็นสิ่งของที่ราคาแพงมาก ในระหว่างนั้นก็มี กองกบฏโจรโพกผ้าเหลือง คอยปล้นสะดมไปทั่ว เล่าปี่ถูกโจรชื่อเบ๊ง้วนหงีจับได้ ระหว่างทางเจอหลวงจีนทักว่า เล่าปี่มีเชื้อสายกษัตริย์ และยังพกดาบของกษัตริย์อีกด้วย แต่เล่าปี่คิดว่า เป็นดาบประจำตระกูลเท่านั้น เบ๊ง้วนหงีเห็นว่าเล่าปี่มีลักษณะดีเช่นกัน จึงชวนเข้าร่วมกองทัพ เล่าว่าเตียวก๊กหัวหน้าโจรโพกผ้าเหลือง ได้รับคัมภีร์ไทแผงเยาสุด จากเทพหนานหัว ทำให้มีอิทธิฤทธิ์และก่อตั้ง กองทัพผ้าเหลืองขึ้น และมีผู้เข้าร่วมจำนวนมาก จนทางการไม่สามารถสู้ได้ เพราะฮ่องเต้ยังทรงพระเยาว์ และมีขันทียุยง
เจ้าหญิงตกยาก ต่อมาเบ๊ง้วนหงีรู้ว่า เล่าปี่ซื้อชามา จึงบังคับเอาชาจากเล่าปี่ เล่าปี่ได้ให้ดาบเพื่อแลกกับชา ต่อมาหลวงจีนได้มาช่วยเล่าปี่ และพาไปเจอองค์หญิงฟูหยง และขอให้เล่าปี่พาหนี ส่วนตัวเองกระโดดจากหอคอย ฆ่าตัวตาย
นักสู้เตียวหุย เล่าปี่ถูกตามล่ามาถึงแม่น้ำ แต่ได้พบกับเตียวหุย ลูกน้องของเจ้าหญิงฟูหยง ซึ่งฆ่าพวกโจรทั้งหมด และคืนดาบกับชา ให้แก่เล่าปี่ เล่าปี่ตอบแทนเตียวหุยด้วยดาบ เตียวหุยจึงรับไว้และพาเจ้าหญิงฟูหยงจากไป
ดาบแห่งกษัตริย์ เล่าปี่กลับมาที่หมู่บ้านเล่าซองฉุน ในเมืองตุ้นก้วน เล่าปี่กลับไปหาแม่ และมอบชาให้แม่ แม่ของเล่าปี่โมโหมาก เมื่อทราบว่าเล่าปี่เสียดาบไป เพื่อแลกกับชา จึงโยนชาทิ้งลงแม่น้ำ แม่ของเล่าปี่จึงเล่าว่า เล่าปี่มีเชื้อสายกษัตริย์ ต่อมาเล่าปี่นำเสื่อไปขายในเมือง และได้พบกับเตียวหุยอีกครั้ง เล่าปี่เปิดเผยว่าตัวมีเชื้อสายกษัตริย์ เตียวหุยจึงขอเป็นลูกน้อง และมอบดาบคืนเล่าปี่ เตียวหุยรีบไปหากวนอู และได้ฆ่าทหารของทางการ ในระหว่างทาง เตียวหุยเล่าให้กวนอูฟัง เรื่องเล่าปี่ แต่กวนอูแกล้งไม่เชื่อ เตียวหุยจึงกลับไปหาเล่าปี่ ตามลำพัง
กองทัพยาจก กวนอูตามมาสมทบกับเตียวหุย ที่บ้านของเล่าปี่ และช่วยไกล่เกลี่ย กับทหารของทางการ หลังจากนั้น แม่ของเล่าปี่จึงจัดสถานที่เลี้ยงฉลอง ในสวนท้อ เล่าปี่ กวนอู และเตียวหุย ได้สาบานเป็นพี่น้องกันที่นี่ ซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักกันว่า คำสาบานในสวนท้อ ชาวบ้านที่เลื่อมใส จึงได้มาสมัครเป็นทหาร ในกองทัพเล่าปี่ เตียวหุยได้พบกับเตียวสิเผง ซึ่งเป็นพ่อค้า เตียวสิเผงได้มอบม้า และเงินทอง เพื่อนำไปซื้ออาวุธให้กองทัพ
สมรภูมิรบแห่งแรก เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย ได้เข้าพบเจ้าเมืองอิวจิ๋ว ชื่อเล่าเอี๋ยน เล่าเอี๋ยนได้อภัยโทษ ให้เตียวหุย และจัดงานเลี้ยง ก่อนส่งกองทัพของเล่าปี่เป็นทัพหน้า และมีเจาเจ้งเป็นแม่ทัพ ไปปราบโจรโพกผ้าเหลือง ห้าหมื่นคน ที่เขาไทเหียงสัน หัวหน้ากองโจรเทียอ้วนจี้ ดูถูกกองทัพเล่าปี่ เพราะมีกำลังน้อย และไม่มีชุดเกราะ กวนอูและเตียวหุย เป็นยอดฝีมือ เทียอ้วนจี้และรองหัวหน้าเตงเมา จึงถูกกวนอูและเตียวหุย ฆ่าตายอย่างรวดเร็ว กองโจรจึงแตกพ่ายอย่างง่ายดาย
กอบกู้ปราสาทเฉงจิ๋ว ต่อมาเจ้าเมืองเฉงจิ๋วส่งสาร ขอให้มาช่วย เล่าเอี๋ยนจึงส่งเจาเจ้ง และเล่าปี่ไปช่วย ปราสาทเฉงจิ๋วถูกปิดล้อม และใกล้ถูกตีแตก เล่าปี่จึงบุกทันที แต่กองโจรมีจำนวนมาก เล่าปี่ไม่สามารถเอาชนะได้ จึงวางแผนแกล้งแพ้ และล่าถอย โดยมีกวนอูและเตียวหุยดักซุ่มอยู่ จากสองด้าน ทางเมืองเฉงจิ๋วเห็นว่า กองโจรกำลังเสียเปรียบ จึงบุกออกมาตีกระหนาบ กองโจรจากด้านหลัง ทำให้กองโจรพ่ายแพ้ไปในที่สุด เล่าปี่ขอแยกทางกับเจาเจ้ง เพื่อเดินทางไปกงจ๋ง เพื่อช่วยเหลือโลติด ซึ่งเคยเป็นอาจารย์ของเล่าปี่
แผนโจมตีด้วยไฟ เล่าปี่ได้ไปพบโลติด และเสนอช่วยเหลือ โลติดจึงได้ให้เล่าปี่ไปรบกับกองโจร แต่กองโจรแข็งแกร่งมาก และมีกำลังหนึ่งแสนห้าหมื่นคน มากกว่าทหารของทางการ 3 เท่า โลติดเสนอให้เล่าปี่ ไปช่วยรบที่เองฉวน ซึ่งน้องชายของเตียวก๊ก ชื่อเตียวโป้ และเตียวเหลียง ต้องกองกำลังอยู่ โดยแม่ทัพฮองฮูสง และแม่ทัพจูฮีสู้อยู่ไม่รู้ผลแพ้ชนะ โลติดวางแผนว่า ถ้ากำจัดโจรที่เองฉวนได้ โจรที่นี่จะเกิดความกลัวว่า จะถูกปิดกั้นช่องทางหนี และพากันถอยหนีไป เล่าปี่จึงเดินทางไปเองฉวน และพบกับแม่ทัพจูฮี จูฮีส่งกองทัพเล่าปี่ไปแดนรบหน้าสุด สนามรบเป็นทุ่งหญ้า เล่าปี่จึงใช้แผนไฟ โดยให้ทหารถือคบไฟคนละ 10 ท่อน แอบบุกในเวลากลางคืน และเผาค่ายโจร เมื่อโจรแตกตื่นจึงบุก ที่นั่นเล่าปี่ได้พบกับโจโฉ นำกำลังทหารห้าพันคน จากเมืองลกเอี๋ยง บุกเข้าช่วยปราบโจรด้วยอีกฝ่าย กลุ่มโจรจึงแตกพ่ายอย่างง่ายดาย
นกพเนจร เล่าปี่ปราบโจรได้ด้วยคนแค่ห้าร้อยคน แม่ทัพจูฮีรู้สึกอับอาย จึงกล่าวหาเล่าปี่ว่าทำให้เสียแผน และไล่กลับไปหาแม่ทัพโลติด ระหว่างทางกลับเจอ โลติดถูกคุมขัง เพราะไม่ยอมให้สินบนแก่ ผู้ตรวจการจูฮง เล่าปี่ได้เดินทางต่อ และเจอกับกองทหารของตั๋งโต๊ะ ถูกโจรไล่ตี จึงรีบเข้าช่วยเหลือเอาไว้ แม่ทัพตั๋งโต๊ะได้เรียกเล่าปี่มาขอบคุณ แต่พอรู้ว่าเล่าปี่ ไม่ใช่ทหารของทางการก็เมินเฉย
สู้ตายที่ช่องเขาเถี่ยเหมิน แม่ทัพจูฮีพ่ายแพ้โจรมาตลอด พอเล่าปี่เดินทางมา จึงเรียกไว้ และจัดการต้อนรับเป็นอย่างดี จากนั้นจึงขอร้องให้เล่าปี่ บุกโจมตีกองทัพของเตียวโป้ในหุบเขา ซึ่งมีลมพัดแรงและหมอกหนาทึบ ทำให้ทหารหวาดกลัว คิดว่าเป็นเวทมนตร์ของเตียวโป้ ไม่มีกำลังใจต่อสู้ เล่าปี่รู้ว่าเป็นเพราะภูมิประเทศ ของช่องเขาเถี่ยเหมิน เล่าปี่วางแผนให้ทหารไต่หน้าผา อ้อมไปด้านหลังศัตรู แล้วจุดไฟเผาค่าย พวกโจรไม่รู้คิดว่ามีคนทรยศ จึงฆ่าฟันกันเอง จนพ่ายแพ้ และเตียวโป้ก็ถูกสังหารอีกด้วย
สิบขันที ทางฝั่งโฉหยง เตียวก๊กได้ป่วยตาย แม่ทัพตั๋งโต๊ะและฮองฮูสง จึงปราบเตียวเหลียงลงได้ แม่ทัพต่างๆจึงได้รับรางวัล จากฮ่องเต้ โดยเฉพาะแม่ทัพตั๋งโต๊ะ, ฮองฮูสง, จูฮี และโจโฉ แต่กองทัพเล่าปี่ ได้รับการเมินเฉยเช่นเดิม เตียวกิ๋นลูกน้องของโลติด พบเล่าปี่จึงร้องเรียนต่อฮ่องเต้ให้ แต่เตียวกิ๋นต้องตายเนื่องจากเสนอให้กำจัดสิบขันที สิบขันทีรู้เข้าจึงฆ่าเตียวกิ๋น เล่าปี่ได้รับการแต่งตั้งเป็น ผู้รักษาเมืองอันห้อก้วน ในจงซาน (มลฑลเหอเป่ย) ซึ่งเป็นเมืองชนบทห่างไกล เล่าปี่ไม่สามารถเลี้ยงดูกองทหารได้ จึงแยกย้ายกันจากไป
ทูตแห่งองค์ฮ่องเต้ เล่าปี่เป็นผู้รักษาเมืองได้สี่เดือน ชาวบ้านต่างรักใคร่เล่าปี่ ต่อมาทูตของฮ่องเต้ชื่อต๊กอิ้ว ได้เดินทางมาตรวจการ และขอสินบนแต่เล่าปี่ไม่ยอมให้ ต๊กอิ้วจึงใส่ร้ายเล่าปี่ เตียวหุยได้ยินเข้าจึงบุกทำร้ายต๊กอิ้ว เล่าปี่จึงตัดสินใจ ออกจากเมืองอันห้อก้วน
พเนจรร่อนเร่ เล่าปี่ไม่มีที่ไป และยังถูกทางการตามล่า จึงหนีไปที่คฤหาสน์ของเศรษฐีเล่าเก๊ง ที่นั่นเล่าปี่ได้พบกับ องค์หญิงฝูหยงอีกครั้ง และต่างชอบกันและกัน กวนอูจึงตักเตือน ขณะเดียวกันมีผู้ตรวจการมาพักที่คฤหาสน์ ทั้งสามจึงไม่สามารถพักอยู่ต่อได้ และตัดสินใจแยกจากกวนอู และ เตียวหุยพักหนึ่ง เล่าปี่กลับไปหาแม่ที่บ้าน แม่ของเล่าปี่ได้ตำหนิเล่าปี่ ว่ายังทำการใหญ่ไม่สำเร็จ และไล่เล่าปี่กลับไป
ลางแห่งหายนะ หลังจากปราบกบฏโจรโพกผ้าเหลืองได้แล้ว ก็มีกบฏเกิดขึ้นอีก กบฏเตียวกี่ เตียวซุ่น แห่งเมืองยีหยง กบฏคูเสง แห่งเมืองเตียงสา สิบขันทีได้ปลด แม่ทัพฮองฮูสง แม่ทัพจูฮี ออกจากตำแหน่ง สิบขันทีถวายความเท็จ ว่าราษฎรอยู่กันอย่างเป็นสุข และปรนเปรอฮ่องเต้ด้วย สุรา และสาวงาม ในเมืองลกเอี๋ยง มีร้านขายเนื้ออยู่ร้านหนึ่ง โฮจิ๋นเจ้าของร้านมี น้องสาวที่งดงามมาก ขันทีได้นำมาถวายตัวองค์ฮ่องเต้ โฮจิ๋นจึงได้รับแต่งตั้ง เป็นแม่ทัพใหญ่ น้องสาวมีนามว่าโฮเฮา ได้กำเนิดโอรสชื่อหองจูเปียน ต่อมาสิบขันทีได้ถวายหญิงสาวนามว่า อองบีหยิน มีให้กำเนิดโอรสชื่อหองจูเหียบ นางโฮเฮาได้วางยาอองบีหยินเสีย และฝากหองจูเหียบไว้กับนางตังไทฮอ พระมารดาของฮ่องเต้ ฮ่องเต้ถูกพิษสุราจึงมีพระวรกายย่ำแย่ ฮ่องเต้จึงตรัสกับ ขันทีเกนหวน ให้หองจูเหียบเป็นรัชทายาท เกนหวนจึงแนะนำให้กำจัดโฮจิ๋นเสียก่อน เกนหวนวางแผนลอบสังหารโฮจิ๋น แต่อ้วนเสี้ยวได้เตือนโฮจิ๋นให้ตรวจสอบก่อน ประกอบกับฮ่องเต้ได้สิ้นพระชนม์ลง โฮจิ๋นจึงนำทหารบุกพระราชสำนัก เพื่อกำจัดสิบขันที โฮจิ๋นเป็นคนขายเนื้อ ไม่มีความเป็นแม่ทัพ เมื่อเห็นคนถูกฆ่าตายมากมาย ก็ใจอ่อน นางโฮเฮามาขอ ไว้ชีวิตขันทีก็ยอม กำจัดแค่เกนหวน หองจูเปียนถูกแต่งตั้งเป็นฮ่องเต้ ต่อมานางโฮเฮาก็ยุ ให้กำจัดพระนางตังไทฮออีกคน
วาระสุดท้ายของแม่ทัพโฮจิ๋น พวกขันทีได้ปล่อยข่าวลือ ว่าโฮจิ๋นลอบปลงพระชนม์ พระนางตังไทฮอ โฮจิ๋นจึงวางแผนกำจัดขันที แต่ถูกน้องสาวเกลี้ยกล่อมอีกครั้ง อ้วนเสี้ยวจึงเสนอ ให้รวบรวมผู้กล้า เพื่อกำจัดพวกขันที ผู้กล้าต่างๆรวมทั้ง ตั๋งโต๊ะ จึงรีบเดินทางเข้าเมืองหลวง ลูกน้องของโฮจิ๋นทัดทานว่า ตั๋งโต๊ะเป็นคนเจ้าเล่ห์ แต่โฮจิ๋นไม่ฟัง ทางฝ่ายขันทีเห็นท่าไม่ดี จึงวางแผนฆ่าโฮจิ๋น โดยหลอกโฮจิ๋นเข้าพบน้องสาว แล้วจัดการฆ่าซะ
ตั๋งโต๊ะแห่งซีหลง เมื่อโฮจิ๋นตาย อ้วนเสี้ยวจึงรวบรวมกำลังบุกพระราชสำนัก ฝ่ายขันทีพ่ายแพ้ ขันทีเตียวเหยียง จึงพาหองจูเหียบ และหองจูเปียนหนี รถม้าที่พาหนีเกิดพลิกคว่ำ โอรสทั้งสองจึงพลัดหลง ชาวบ้านชื่อซุยก๊กไปพบเข้า จึงช่วยเหลือไว้ ต่อมาบินของ ลูกน้องอ้วนเสี้ยว ตามมาพบ และเชิญเสด็จกลับ ระหว่างทางเจอกองทัพตั๋งโต๊ะ มาจับตัวฮ่องเต้ หองจูเหียบจึงไล่ไป
พ่อลูกแห่งเมืองเต๊งจิ๋ว ตั๋งโต๊ะเห็นว่า หองจูเหียบมีท่าทางองอาจ เหมาะจะเป็นฮ่องเต้มากกว่า หองจูเปียน จึงวางแผนกับ ลิยูลูกน้องคนสนิท แต่งตั้งหองจูเหียบเป็นฮ่องเต้ ตั๋งโต๊ะวางกำลังไว้นอกเมือง โดยไม่ยอมให้กองทัพอื่นๆ เข้าใกล้เมืองหลวงได้ และพากันทยอยกลับไป เนื่องจากฆ่าพวกขันทีได้แล้ว เต๊งหงวนแห่งเต๊งจิ๋ว เดินทางมาถึง จึงได้เข้าเฝ้าฮ่องเต้พร้อม ลิโป้ลูกบุญธรรมของเต๊งหงวน ตั๋งโต๊ะได้จัดงานเลี้ยงแสดงความยิ่งใหญ่ของตัว ที่สวนอุนเบงหุ้ย ตั๋งโต๊ะเสนอแต่งตั้ง หองจูเหียบเป็นฮ่องเต้ขึ้นที่นั่น แต่เต๊งหงวนได้คัดค้าน ตั๋งโต๊ะจึงวางแผนฆ่าเต๊งหงวน แต่ลิโป้เป็นยอดฝีมือ และมีฝีมือยิงธนูเป็นอันดับหนึ่ง จึงไม่สามารถฆ่าเต๊งหงวนได้ ในคืนนั้นเอง ลิโป้ก็นำกำลังบุกค่ายของตั๋งโต๊ะ กองทัพตั๋งโต๊ะพ่ายแพ้แก่ลิโป้ ต้องหนีไปที่ตั้งของกองหนุน
ยอดม้าเซ็กเธาว์ ลิซกจึงเสนอให้ยกม้าเซ็กเธาว์ และเกราะทอง เพื่อเกลี้ยกล่อมลิโป้มาเป็นพวก ม้าเซ็กเธาว์เป็นม้าสีแดงเข้ม สามารถวิ่งได้วันละหนึ่งพันลี้ ลิซกเกลี้ยกล่อมให้ลิโป้ ฆ่าพ่อบุญธรรมและสวามิภักดิ์ต่อตั๋งโต๊ะ
ขุนพลทรราช เมื่อไม่มีเต๊งหงวน ตั๋งโต๊ะจึงแต่งตั้งหองจูเหียบขึ้นเป็นฮ่องเต้ทันที หองจูเหียบ หรือ ตันลิวอ๋อง ได้รับการสถาปนาเป็นพระเจ้าเหี้ยนเต้ ในปี พ.ศ. 733 หลังจากนั้นลิยูเสนอให้ประหาร พระนางโฮเฮา หองจูเปียน และผู้จงรักภักดีทิ้ง ตั๋งโต๊ะจึงมีอำนาจเสมือนเป็นฮ่องเต้เอง
หนุ่มน้อยโจโฉ ขุนนางผู้ใหญ่ต่างมาประชุม ที่บ้านของอ้องอุ้น โจโฉเสนอตัว ลอบสังหารตั๋งโต๊ะ อ้องอุ้นมอบดาบเจ็ดดาว เพื่อนำไปสังหาร โจโฉเป็นลูกของโจโก๋ มีแววเฉลียวฉลาดตั้งแต่เด็ก ชอบทะเลาะวิวาท เขาเฉียวนักทำนาย ดูโหงวเฮ้งของโจโฉว่า ยามบ้านเมืองสงบสุข จะเป็นลูกน้องที่เก่งกล้า ยามบ้านเมืองวุ่นวาย จะเป็นวีรบุรุษใจโฉด โจโฉประสบความสำเร็จในราชการ และมีชื่อเสียงจากสงคราม โจรโพกผ้าเหลือง โจโฉเข้าพบตั๋งโต๊ะ แต่ไม่สามารถสังหารได้ เพราะลิโป้อยู่ด้วย โจโฉต้องหนีไป แต่ก็ถูกจับได้ในที่สุด ตันก๋งได้แอบช่วยเหลือโจโฉ และพาโจโฉหนี
กำเนิดวีรบุรุษใจโฉด โจโฉแอบไปพักที่บ้านของแปะเฉีย เพื่อนของพ่อโจโฉ โจโฉเข้าใจผิด ว่าแปะเฉียต้องการฆ่าตน จึงฆ่าแปะเฉียเสีย ตันก๋งเห็นความโหดเหี้ยมของโจโฉ จึงคิดจะฆ่าโจโฉ แต่ก็เปลี่ยนใจ โจโฉกลับบ้าน ไปขอให้พ่อช่วยจัดตั้งกองทัพ อุยหองเพื่อนของโจโก๋ ยินดีสนับสนุนเงินสำหรับกองทัพ โจโฉสั่งตันก๋งให้ทำธงสองแบบ จง(ภักดี) และ อี้(ซื่อสัตย์) และแพร่ข่าวว่า ได้พระราชโองการลับ จากฮ่องเต้ จึงมีผู้คนมาเข้าร่วมจำนวนมาก
รวมพลังกองทัพผู้จงรักภักดี อ้วนเสี้ยวเจ้าเมืองปุดไฮ ขงมอแห่งเซียงจิ๋ว ต่างก็ส่งทหารมาสมทบ

เล่ม 2

รวมพลังกองทัพผู้จงรักภักดี (ต่อ) เล่าปี่ กวนอู และเตียวหุย ได้ขอเข้าร่วมกองทัพของ กองซุนจ้าน เจ้าเมืองปักเป๋ง กองกำลังจากหัวเมืองต่างๆ มารวมกัน 18 กองที่เมืองตันลิว มณฑลโห้ลำ ได้แก่ อ้วนเสี้ยว อ้วนสุด ฮันฮก ขงมอ เล่าต้าย อองของ เตียวเมา เตียวโป้ อ้วนอุ๋ย เปาสิ้น ขงเล่ง เตียวเถียว โตเกี๋ยม ม้าเท้ง เตียวเอี๋ยง ซุนเกี๋ยน กองซุนจ้าน และโจโฉ มีกำลังหลายแสนคน โดยตกลงให้อ้วนเสี้ยว เป็นแม่ทัพใหญ่ อ้วนเสี้ยวแต่งตั้งอ้วนสุด เป็นฝ่ายเสบียง ซุนเกี๋ยนเจ้าเมืองเตียงสา อาสาเป็นทัพหน้า
ด่านกิสุยก๋วน ซุนเกี๋ยน เป็นลูกหลานของซุนจื่อ กุนซือผู้ยิ่งใหญ่ของจีน เมื่ออายุ 17 ปีเคยบุกฆ่าโจรสลัด ด้วยตัวคนเดียว ตั๋งโต๊ะส่งฮัวหยง วีรบุรุษแห่งกวนซี เป็นทัพหน้า ป้องกันด่านกิสุยก๋วน ฮัวหยงส่งรองแม่ทัพโฮจิ้น ไปสู้แต่ถูกฆ่าตาย อย่างง่ายดาย อ้วนสุดกลัวว่า ซุนเกี๋ยนจะยึดเมืองลกเอี๋ยงเอาไว้เอง จึงไม่ยอมส่งเสบียง ให้กองทัพซุนเกี๋ยน ฮัวหยงได้โอกาสจึงบุกโจมตี กองทัพซุนเกี๋ยนแตกพ่ายไป
ผู้กล้ากวนอู ฮัวหยงบุกตีค่ายกองทัพผู้จงรักภักดี แตกพ่ายเรื่อยๆ อ้วนเสี้ยวส่งรองแม่ทัพยูสิดไปสู้ แต่ถูกฮัวหยงฆ่าตาย ณ ที่ประชุมของกองทัพ กวนอูเสนอตัวไปสู้ อ้วนเสี้ยวเห็นว่ากวนอูเป็นแค่ทหารเลว จึงด่าว่า แต่โจโฉห้ามไว้ และส่งกวนอูไป กวนอูสามารถนำหัว ของฮัวหยงกลับมาได้ กองทัพของฮัวหยงไม่มีใจสู้ จึงถูกถล่มราบคาบ
ด่านเฮาโลก๋วน ตั๋งโต๊ะรีบนำทหารสองแสนคน จากเมืองลกเอี๋ยง ให้ทหารห้าหมื่นคนไปช่วยด่านกิสุยก๋วน ที่เหลือไปด่านเฮาโลก๋วน ด่านเฮาโลก๋วนอยู่ทางใต้ของลกเอี๋ยงประมาณ 50 ลี้ มีลักษณะเป็นป้อมปราการธรรมชาติ กล่าวกันว่าหากวางกำลังทหาร หนึ่งแสนคนเอาไว้ จะไม่มีขุนพลใดสามารถฝ่าด่านนี้ได้ ตั๋งโต๊ะให้ทหาร แสนสองหมื่นคนอยู่ในค่าย และให้ลิโป้ กับทหารสามหมื่นคนอยู่นอกค่าย กองทัพผู้จงรักภักดีก็แบ่งเป็นสองกอง ทหารจาก 8 หัวเมือง ไปด่านเฮาโลก๋วน ได้แก่ อองของ เตียวเมา เปาสิ้น อ้วนอุ๋ย ขงเล่ง เตียวเอี๋ยง โตเกี๋ยม และกองซุนจ้าน ลิโป้มีม้าเซ็กเธาว์ และมีฝีมือเยี่ยม สามารถป้องกันได้อย่างเข้มแข็ง ลิโป้ได้ปะทะกับเตียวหุย ถึง 50 กระบวนท่า กวนอูและเล่าปี่ ก็เข้ามาช่วย ลิโป้เห็นว่าเป็นยอดฝีมือจึงล่าถอยไป ทั้งสองฝ่ายล้มตายเป็นจำนวนมาก
ย้ายเมืองหลวง ทางด้านซุนเกี๋ยน หลังจากกองทัพแตกพ่าย ได้กลับไปหาอ้วนเสี้ยว เพื่อถามว่าทำไมจึงไม่ยอม ส่งเสบียงไปให้ อ้วนเสี้ยวป้ายความผิดให้ลูกน้องและประหารเสีย ตั๋งโต๊ะแอบหนีออกจากด่านเฮาโลก๋วน ลิยูเสนาธิการของตั๋งโต๊ะ เสนอให้ย้ายเมืองหลวง ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ต่างคัดค้าน แต่ตั๋งโต๊ะไม่ยอมฟัง ตั๋งโต๊ะยึดทรัพย์สินของเศรษฐี ในเมืองลกเอี๋ยง และออกเดินทางไปเมืองเตียงฮัน และจุดไฟเผาเมืองลกเอี๋ยงทิ้ง ตั๋งโต๊ะยังสั่งให้ลิโป้ขุดสุสาน ของอดีตฮ่องเต้ และขนสมบัติไปเมืองเตียงฮัน
ทะเลเพลิง กองทัพผู้จงรักภักดี กว่าจะรู้ว่าตั๋งโต๊ะหนีไปแล้ว เมืองลกเอี๋ยงก็ถูกเผา เป็นทะเลเพลิง โจโฉเสนอให้บุกไล่ตามตั๋งโต๊ะไปทันที แต่อ้วนเสี้ยวบอกให้ ทหารได้พักที่ลกเอี๋ยง 2-3 วันก่อน โจโฉจึงออกติดตาม ตั๋งโต๊ะด้วยตัวเอง
โจโฉแตกพ่าย ตั๋งโต๊ะนำชาวบ้านหนีต่อไปเตียงฮัน ลิยูได้วางซุ่มทหารเอาไว้ ปล่อยให้โจโฉยึดปราสาทเอ๊งหยง แล้วบุกโจมตี
วิกฤติการณ์ของโจโฉ กองทัพโจโฉถูกตีแตก โจโฉได้รับบาดเจ็บ โจหองมาช่วยเอาไว้ได้ทัน ถอดเสื้อเกราะออก และพาโจโฉหนีข้ามแม่น้ำ โจโฉต้องหนีกองทัพซีเอ๋งเจ้าเมืองเองหยง แต่โจหยิน กับงักจิ้น มาช่วยเอาไว้ได้ทัน โจโฉเหลือลูกน้องไม่กี่คน หนีไปเมืองโห้หลำ
ตราหยกแผ่นดิน ซุนเกี๋ยนได้พบ ตราหยกแผ่นดิน เทียเภาลูกน้องบอกว่า เป็นสิ่งที่ตกทอดในหมู่กษัตริย์ ในฐานะสมบัติของแผ่นดิน ว่ากันว่าผู้ครอบครองตราหยก จะประสบความรุ่งเรือง ปราศจากภยันตราย ซุนเกี๋ยนแกล้งบอกว่าไม่สบาย และรีบยกทัพกลับ อ้วนเสี้ยวรู้ข่าวจึงรีบยกทัพตามไป กองทัพซุนเกี๋ยนเสียหายเป็นอันมาก แต่ซุนเกี๋ยนหลบหนีไปได้ ขณะเดียวกันโจโฉกลับมา ที่กองทัพผู้จงรักภักดี เพื่อขอถอนตัว เนื่องจากกองทัพไม่เป็น อันหนึ่งอันเดียวกัน
แผนยึดเมืองของอ้วนเสี้ยว เมื่อโจโฉถอนตัว คนอื่นจึงตัดสินใจยกเลิก กองทัพผู้จงรักภักดี เล่าปี่จึงต้องร่อนเร่อีกครั้ง กองทัพอ้วนเสี้ยว ประสบปัญหาขาดแคลนเสบียง ห้องกีจึงเสนอแผนยืมพรางทางกล โดยส่งสารให้กองซุนจ้าน ชวนบุกโจมตีเมืองกิจิ๋ว และส่งสารบอกฮันฮกเจ้าเมืองกิจิ๋ว ว่ากองซุนจ้านต้องการยึดกิจิ๋ว และเสนอความช่วยเหลือ ฮักฮกเป็นคนขี้ขลาด ยอมให้อ้วนเสี้ยวเข้าเมือง เก๋งบูลูกน้องของฮันฮกคัดค้าน แต่ไม่เป็นผล
การรบที่แม่น้ำพวนโห อ้วนเสี้ยวเข้าไปเมืองกิจิ๋ว ก็เข้าไปบริหารงานปกครองในกิจิ๋ว ฮันฮกต้องหนีไปตันลิว กองซุนจ้านส่งน้องชาย กองซุนอวดไปถามอ้วนเสี้ยว อ้วนเสี้ยวลอบสังหารกองซุนอวด กองซุนจ้านจึงยกทัพบุกกิจิ๋ว บุนทิวผู้กล้าแห่งปุดไฮ ซุ่มทหารไว้ที่สะพานพวนโห กองซุนจ้านเสียที เกือบถูกบุนทิวสังหาร แต่จูล่งเข้ามาช่วยเอาไว้ กองซุนจ้านจึงรับ จูล่งเอาไว้เป็นแขก
กองทัพม้าขาว จูล่งเคยเป็นทหารอ้วนเสี้ยวมาก่อน กองซุนจ้านจึงให้เป็นทัพหลัง กองซุนจ้านใช้กองทัพม้าขาว บุกตะลุย ผ่านแม่น้ำพวนโห อ้วนเสี้ยววางกับดัก ขึงเชือกเอาไว้ต่ำๆ ทำให้ม้าวิ่งไม่สะดวก งันเหลียง และบุนทิว บุกจากด้านซ้ายและขวา ตีแตกกระเจิง จูล่งคอยซุ่มดูอยู่ ปล่อยให้กองซุนจ้านหนีไป แล้วเข้าปะทะกับศัตรู เล่าปี่ กวนอู และเตียวหุย ตามมาสบทบ อ้วนเสี้ยวจึงล่าถอยไป
สงบศึก ที่เมืองเตียงฮัน ตั๋งโต๊ะแต่งตั้งตนเป็นเซียงก๊ก ลิยูเสนอให้ตั๋งโต๊ะ ไกล่เกลี่ยสงครามให้แก่ อ้วนเสี้ยวและกองซุนจ้าน เพื่อสร้างบุญคุณ ทั้งสองฝ่ายยอมสงบศึก แล้วแยกย้ายกันกลับ
ซุนเกี๋ยนล้างแค้น กองซุนจ้านเสนอให้ เล่าปี่เป็นเจ้าเมืองเพงง่วนก้วน จูล่งขอติดตามเล่าปี่ไปด้วย แต่เล่าปี่กรงใจกองซุนจ้าน จึงไม่รับไว้ เมืองลำหยงมีปัญหาขาดแคลนเสบียง เจ้าเมืองอ้วนสุดจึงขอความช่วยเหลือ อ้วนเสี้ยว และเล่าเปียวเจ้าเมืองเกงจิ๋ว แต่ถูกปฏิเสธ อ้วนสุดจึงส่งสารถึงซุนเกี๋ยน ให้บุกเกงจิ๋ว ส่วนอ้วนสุดบุกกิจิ๋ว เมืองเตียงสา ของซุนเกี๋ยน ตั้งอยู่ริมแม่น้ำหยางจื่อเจียง น้องของซุนเกี๋ยนยับยั้ง ไม่ให้ซุนเกี๋ยนไป แต่ซุนเกี๋ยนไม่ฟัง และพาซุนเซ็กลูกชาย ไปรบด้วย
พิชิตเกงจิ๋ว ซุนเกี๋ยนนำทัพเรือห้าร้อยลำ บุกเกงจิ๋ว เล่าเปียวให้หองจอแห่งกังแฮ เป็นแม่ทัพใหญ่ ประจำด่านแรก ซุนเกี๋ยนไม่สามารถบุกด่านได้ จึงใช้แผนหลอก ให้เรือเล็กจุดคบไฟ ในเวลากลางคืน หลอกว่าจะบุก ให้ศัตรูยิงธนูจนเหนื่อย พอหองจอตายใจ คิดว่าซุนเกี๋ยนไม่บุก ก็ส่งทหารบุกจริง จึงสามารถขึ้นฝั่งได้ ซุนเซ็กยิงตันเสงตกม้าตาย
ลางร้าย เล่าเปียวตั้งรับอยู่ที่ ป้อมเซียงหยาง ซึ่งแข็งแกร่งมาก ซุนเซ็กไม่สามารถบุกได้ วันหนึ่งลมพัดแรง ธงแม่ทัพใหญ่ของซุนเซ็กหัก เก๊งเหลียงลูกน้องเล่าเปียว ทำนายดาวตก ว่าจะเกิดเหตุร้ายกับซุนเกี๋ยน เล่าเปียวให้ลีก๋งฝ่าวงล้อมออกไป แล้วขึ้นไปบนเขาฮีสัน แล้วปล่อยก้อนหินลงมา ซุนเกี๋ยนตามลีก๋งไป จึงถูกก้อนหินทับตาย
แผนการของอ้องอุ้น ตั๋งโต๊ะสร้างเมืองหลวงที่เตียงฮัน และสร้างเมืองเหมยอู่ ห่างจากเมืองเตียนฮัน หนึ่งร้อยลี้ ตั๋งโต๊ะสร้างตำหนักใหญ่โตกว่าของฮ่องเต้ และเก็บสมบัติไว้มากมาย ตั๋งโต๊ะรู้ข่าวว่าซุนเซ็กตาย จึงจัดงานเลี้ยง ในงานเลี้ยงโหรหลวงทำนายว่า จะมีคนทรยศ ตั๋งโต๊ะจึงให้ลิโป้ฆ่า ขุนนางเคราะห์ร้ายเตียวอุ๋นทันที เตียวเสี้ยนเป็นลูกเลี้ยงของอ้องอุ้น เป็นหญิงสาวที่งดงามมาก เห็นว่าอ้องอุ้นไม่สบายใจ จึงเสนอแผนกลลูกโซ่ ทำให้ตั๋งโต๊ะกับลิโป้แตกคอกัน อ้องอุ้นเชิญลิโป้มาที่บ้าน และบอกว่าจะยกเตียวเสี้ยน ให้แก่ลิโป้ จากนั้นเชิญตั๋งโต๊ะมาที่บ้าน
รอยร้าว และยกเตียวเสี้ยนให้แก่ตั๋งโต๊ะ ลิโป้ไม่พอใจเมื่อได้ข่าว แต่อ้องอุ้นโกหกว่า ตั๋งโต๊ะตั้งใจจะจัด งานเลี้ยงให้ลิโป้ ลิโป้จึงกลับไป ต่อมาลิโป้รีบไปตำหนักเหมยอู่ พบว่าเตียวเสี้ยนเป็นนางสนมของตั๋งโต๊ะ ก็โมโหมาก ทั้งสองคนต่างอยากได้ นางเตียวเสี้ยน จึงผิดใจกัน
งานเลี้ยงที่มิอาจลืม ลิยูมาเตือนให้ตั๋งโต๊ะ ยกนางเตียวเสี้ยนให้ลิโป้ ลิยูเล่าเรื่องงานเลี้ยงที่มิอาจลืม ให้ตั๋งโต๊ะฟังว่า ฌ้อซ้องอ๋องได้จัดงานเลี้ยงเหล่าขุนพล ขึ้นในตำหนัก อยู่ๆมีลมพัดทำให้เทียนดับหมด และมีขุนนางคนหนึ่ง แอบจุมพิตนางสนมของฌ้อซ้องอ๋อง นางสนมรีบทำสัญลักษณ์ ที่หมวกยศของขุนนาง และรีบไปฟ้องฌ้อซ้องอ๋อง ฌ้อซ้องอ๋องได้ฟังก็บอกให้ขุนนางถอดหมวกยศออก และจึงค่อยจุดไฟ ต่อมาฌ้อซ้องอ๋อง ทำสงครามกับพวกฉิน และถูกทหารล้อมเอาไว้ มาผู้กล้าคนหนึ่งบุกฝ่าวงล้อมข้าศึก มาช่วยฌ้อซ้องอ๋องเอาไว้ แต่ทหารคนนั้นก็ต้องรับธนูไว้ทั้งตัว ดูราวกับตัวเม่น ทหารคนนี้ก็คือคนที่เคย แอบจุมพิตนางสนม และซาบซึ้งบุญคุณของฌ้อซ้องอ๋องนั่นเอง ตั๋งโต๊ะได้ฟังดังนั้น จึงยอมยกเตียวเสี้ยน ให้แก่ลิโป้
แผนสังหารตั๋งโต๊ะ ลิยูไปบอกลิโป้เรื่องเตียวเสี้ยน ลิโป้ดีใจมาก จัดงานเลี้ยงต้อนรับเตียวเสี้ยนไว้ เตียวเสี้ยนขอร้องตั๋งโต๊ะ ไม่ให้ยกให้ลิโป้ ตั๋งโต๊ะจึงเปลี่ยนใจ ลิโป้โกรธมาก อ้องอุ้นจึงยุให้ลิโป้ฆ่าตั๋งโต๊ะ อ้องอุ้นวางแผน หลอกว่าฮ่องเต้จะมอบพระราชบัลลังก์ให้ ตั๋งโต๊ะจึงเดินทางเข้าวัง ขณะเดินทางเพลาของรถม้าก็หัก หมอกก็ลงหนาทึบ พอตั๋งโต๊ะเข้าวังก็ถูกลิโป้ฆ่าตาย ลิโป้บุกทำลายตำหนักเหมยอู่ เตียวเสี้ยนพอรู้ข่าวว่ากำจัดตั๋งโต๊ะได้ จึงฆ่าตัวตาย
มรณกรรมของโจโก๋ รองแม่ทัพของตั๋งโต๊ะ ลิฉุย และกุยกีได้ขึ้นควบคุมเตียงฮันแทนตั๋งโต๊ะ ลิโป้นำทหารบุกเตียงฮัน แต่ไม่สำเร็จต้องหนีไปหาอ้วนสุด บ้านเมืองเกิดวุ่นวายขึ้นอีกครั้ง โจรโพกผ้าเหลืองเริ่มออกอาละวาด มีพระบรมราชโองการให้โจโฉ นำทหารปราบโจรโพกผ้าเหลือง โจโฉปราบปรามโจรได้อย่างราบคาบ จึงได้รับแต่งตั้งเป็น อุปราชภาคตะวันออก และได้กำลังพลจาก โจรโพกผ้าเหลืองอีกด้วย รวมแล้วกำลังพลในกองทัพมีเกือบหนึ่งล้านคน โจโฉได้เรียกให้บิดาโจโก๋ มาอยู่กับตน โจโก๋ได้เดินทางผ่านเมืองชีจิ๋ว โตเกี๋ยมเจ้าเมืองจึงให้ทหารไปต้อนรับ และให้เตียวคีไปส่งโจโก๋ด้วย เตียวคีเป็นโจรโพกผ้าเหลืองมาก่อน ได้ฆ่าโจโก๋และเอาสมบัติไป
พักรบ โจโฉได้ยินข่าว ก็โมโหมาก รีบยกทัพเพื่อล้างแค้นให้บิดา โตเกี๋ยมได้ขอความช่วยเหลือไปยังเมืองต่างๆ โตเกี๋ยมเป็นคนดี เล่าปี่จึงได้นำกำลังไปช่วยห้าพันคน เมื่อไปถึงเล่าปี่ได้มอบให้ เตียวหุยนำจดหมาย ขอสงบศึก ไปมอบให้กับโจโฉ ขณะเดียวกันลิโป้ ได้บุกโจมตีกุนจิ๋วของโจโฉ โจโฉจึงยอมสงบศึกและรีบนำทัพกลับ
เตียนอุยผู้กล้าหาญ โจโฉรู้ว่าลิโป้ต้องบุกเมืองปักเอี้ยง จึงรีบนำกำลังไปที่นั่น ลิโป้มีฝีมือการรบยอดเยี่ยม กองทัพโจโฉถูกฆ่าเป็นจำนวนมาก โจโฉถูกทหารไล่ตาม เตียนอุยลูกน้องของโจโฉ ได้เข้าสกัดเอาไว้ได้ ด้วยตัวคนเดียว
แผนซ้อนแผน ลิโป้เมื่อได้เข้าไปเมืองปักเอี้ยง ได้ใช้จดหมายของเตียนซี คนตระกูลเก่าแก่ในเมือง ส่งจดหมายถึงโจโฉ บอกว่าจะเปิดประตูเมืองให้โจโฉ โจโฉแบ่งทหารเป็นสามกอง โดยให้ทัพหน้าบุกก่อน เมื่อเห็นว่าจดหมายเป็นความจริง ก็บุกเข้าไป ลิโป้ได้เตรียมทหารซุ่มไว้อยู่แล้ว กองทัพโจโฉจึงถูกโจมตี โจโฉต้องฝ่ากองไฟหนีออกมา โจโฉให้แฮหัวเอี๋ยนจัดการพิธีศพของตัวเอง เพื่อหลอกลิโป้

เล่ม 3

แผนซ้อนแผน (ต่อ) ลิโป้รีบบุกพิธีศพของโจโฉ ที่เขาม้าเล้ง โจโฉซุ่มทหารเอาไว้ ลิโป้จึงพ่ายแพ้ยับเยิน หนีตายเข้าเมืองปักเอี้ยง
กองทัพตั๊กแตน ขณะเดียวกัน กองทัพตั๊กแตนได้กัดกินพืชผล เสียหายอย่างหนัก โจโฉขาดแคลนเสบียง จึงมุ่งหน้าไปเอียนเสีย ลิโป้และโจโฉจึงต้องพักรบไป ที่ชีจิ๋ว โตเกี๋ยมเจ้าเมืองได้ล้มป่วยลง และขอให้เล่าปี่ขึ้นเป็นเจ้าเมืองแทน โจโฉไปเอียนเสียก็ได้ปราบโจรโพกผ้าเหลืองที่นั่น เพื่อยึดเอาเสบียงมา จู่ๆมีชายคนหนึ่ง จับตัวโฮงี หัวหน้ากองโจรเอาไว้ เตียนอุยจึงเข้าต่อสู้ เพื่อแย่งตัวโฮงี โจโฉเห็นว่าชายคนนี้มีฝีมือดี จึงวางแผนจับตัว และรับไว้เป็นลูกน้อง ชายคนนี้คือเคาทู
กองทัพอับโชค เมืองกุนจิ๋ว อยู่ใต้การปกครองของลิฮอง และซิหลัน ลูกน้องของลิโป้ ทหารไร้ระเบียบวินัย โจโฉจึงบุกชิงกุนจิ๋วกลับมา เคาทูจัดการฆ่าทั้งลิฮอง และซิหลัน ยึดเมืองกุนจิ๋วสำเร็จ แล้วจึงยกทัพไปเมืองปักเอี้ยง เคาทูและเตียนอุย ได้เข้าปะทะกับลิโป้ แต่ลิโป้เก่งมาก ทั้งสองไม่สามารถทำอะไรได้ โจโฉจึงให้ทหารทั้งหมด มุ่งเป้าไปที่ลิโป้คนเดียว ลิโป้หนีเข้าเมือง แต่เตียนซีทรยศไม่ยอมเปิดประตูเมือง ลิโป้จึงต้องหนีไป ลิโป้ส่งสารขอความช่วยเหลือไปยังอ้วนเสี้ยว แต่อ้วนเสี้ยวกลับส่งทหาร มาช่วยกำจัดลิโป้อีกคน ลิโป้ต้องหนีไปเมืองชีจิ๋ว ที่มีเล่าปี่เป็นเจ้าเมือง เล่าปี่ให้การต้อนรับลิโป้เป็นอย่างดี แต่เตียวหุยไม่พอใจ เพราะไม่ไว้ใจลิโป้
ลี้ภัยจากเตียงฮัน เมืองเตียงฮันตกอยู่ในการปกครองของแม่ทัพลิฉุย และกุยกี ทั้งสองปกครองเมืองอย่างเลวร้าย ต่างต้องการปกครองเมือง แต่เพียงผู้เดียว แม่ทัพลิฉุยส่งทหาร ไปรับตัวฮ่องเต้มาเป็นพวก เพื่อให้ฝ่ายกุยกีเป็นกบฏ เมื่อกุยกีรู้ข่าวจึงรีบส่งทหาร เพื่อแย่งตัวฮ่องเต้ ฮ่องเต้เห็นว่าทั้งสอง หวังแย่งชิงความเป็นใหญ่ จึงแอบหนีไป กองทัพลิฉุยไล่ตามรถม้าของฮ่องเต้ไป ตังสินให้โยนสมบัติลงไป พวกทหารจึงมัวแต่เก็บสมบัติ ไม่ไล่ตามรถม้าฮ่องเต้ ทหารของกุยกี ไล่ตามมาทัน ฮ่องเต้รีบขึ้นเรือหนีข้ามแม่น้ำไป
ลกเอี๋ยงล่มสลาย ฮ่องเต้หนีกลับไปเมืองลกเอี๋ยงบ้านเกิด ที่ถูกเผาราบคาบ เมื่อฮ่องเต้เสด็จมาประทับ ชาวเมืองก็ทะยอยกันกลับมา ลิฉุยและกุยกีได้ร่วมมือกัน บุกเมืองลกเอี๋ยง โจโฉรีบยกกำลังมาช่วยฮ่องเต้ ทหารของลิฉุย และกุยกีไม่สามารถสู้ทหารโจโฉได้จึงพ่ายแพ้ไป
สู่แผ่นดินใหม่ ลิฉุยและกุยกี ได้เข้าปะทะกองทัพของโจโฉอีกครั้ง แต่ก็พ่ายแพ้ไปเช่นเดิม โหรของโจโฉได้ทำนายว่า จะมีฮ่องเต้องค์ใหม่ปรากฏขึ้น โจโฉจึงเสนอฮ่องเต้ ให้ย้ายเมืองหลวงไปเมืองฮูโต๋ เพราะตระกูลของโจโฉอยู่ในธาตุดิน และทิศทางของเมืองฮูโต๋ อยู่ในธาตุดิน
แผนสองพยัคฆ์แย่งเหยื่อ โจโฉแต่งตั้งลูกน้องให้คุมตำแหน่งใหญ่ๆ จึงมีอำนาจสูงสุด แต่โจโฉก็ยังกังวลใน เล่าปี่ และลิโป้ ลูกน้องของโจโฉจึงเสนอ แผนสองพยัคฆ์แย่งเหยื่อ ซึ่งเป็นแผนจัดการเสือสองตัว โดยส่งเหยื่อล่อไป ให้เสือสองตัวหันมากัดกันเอง เพื่อแย่งเหยื่อ สุดท้ายเสือตัวหนึ่งก็ตาย อีกตัวก็บาดเจ็บสาหัส โจโฉใช้แผนนี้ โดยส่งหนังสือไปยังเล่าปี่ บอกว่าจะแต่งตั้งเป็น เจ้าเมืองชีจิ๋ว แต่ตั้งจัดการลิโป้เสียก่อน เล่าปี่รู้ว่าเป็นแผนของโจโฉ จึงได้ปฏิเสธไป
แผนหมาป่าฮุบถ้ำเสือ ลูกน้องของโจโฉจึงเสนอแผนใหม่ คือแผนหมาป่าฮุบถ้ำเสือ โดยให้โจโฉส่งสาส์นไปให้เล่าปี่ บอกว่ามีพระราชโองการ ให้โจมตีเมืองลำหยง ของอ้วนสุด เมื่อเล่าปี่ออกจากเมือง ลิโป้ก็จะยึดเมืองชีจิ๋ว เมื่อเล่าปี่ได้รับสาส์น ก็ได้ยกทัพไปลำหยง และให้เตียวหุยคอยดูแลชีจิ๋ว เตียวหุยได้สัญญากับเล่าปี่ ว่าจะไม่ดื่มเหล้าให้เสียการ ทางอ้วนสุด ได้เรียกประชุมที่เรือนจื่อสุ่ย และให้ทหารหนึ่งแสนคนมุ่งหน้าไปยังชีจิ๋ว
ผู้ทรยศ เตียวหุยผิดสัญญากับเล่าปี่ ดื่มเหล้าจนเมา และได้ทำร้ายโจป้า โจป้าแค้นเตียวหุยจึงส่งหนังสือ ไปบอกลิโป้ให้บุกชีจิ๋ว เตียวหุยเมามากจึงไม่สามารถสู้ได้ จึงต้องหนีไป แต่ก็ฆ่าโจป้าได้สำเร็จ
ถอยทัพ ลิโป้ยึดเมืองชีจิ๋วได้ แต่ภรรยาของเล่าปี่คือ กำฮูหยิน และบิฮูหยิน และมารดาของเล่าปี่ หนีไม่ทัน ลิโป้ได้ดูแลอย่างดี และประกาศแก่ชาวเมืองว่า ทำไปเพื่อยุติการแย่งชิงอำนาจในชีจิ๋ว ทางเล่าปี่มีทหารสามหมื่นคน ได้ต่อสู้อย่างดุเดือด กับทหารอ้วนสุดหนึ่งแสนคน ยังไม่รู้ผล เตียวหุยได้หนีไปหาเล่าปี่ อ้วนสุดส่งหนังสือไปให้ลิโป้ ให้โจมตีตลบหลังเล่าปี่ แล้วจะมอบรางวัลให้ ลิโป้จึงเดินทางไปยังแม่น้ำชัวหยิน ให้โกซุ่นเป็นแม่ทัพ มีกำลังทหารสามหมื่นคน เล่าปี่จึงตัดสินใจหนี โกซุ่นได้ไปขอรางวัลจาก กิเหลงแม่ทัพของอ้วนสุด แต่กิเหลงไม่ยอมให้ เนื่องจากยังไม่ทันได้ต่อสู้
มังกรจำศีล อ้วนสุดส่งจดหมาย ไปบอกให้ลิโป้ ไม่จัดการเล่าปี่ที่กองเหล็งเสียก่อน จึงจะมอบของให้ ลิโป้โมโหมาก ต้องการกำจัดอ้วนสุด ลูกน้องลิโป้เสนอว่า ให้เชิญเล่าปี่กลับมา และรอโอกาสกำจัดอ้วนสุด และอ้วนเสี้ยว เล่าปี่ได้รับจดหมายจากลิโป้ จึงกลับไปยังชีจิ๋ว ลิโป้บอกว่าจะยกเมืองคืนให้เล่าปี่ปกครอง แต่เล่าปี่บอกให้ลิโป้ปกครองต่อไป
พยัคฆ์น้อยซุนเซ็ก ซุนเซ็กหลังจากซุนเกี๋ยนตาย ต้องไปอาศัยอยู่กับอ้วนสุด ซุนเซ็กได้ฝากตราหยกแผ่นดิน ให้อ้วนสุด เพื่อแลกกับการขอยืมกำลังทหาร ไปช่วยงอเก๋งน้าของซุนเซ็ก ที่เมืองตันเอี๋ยง ซึ่งเล่าอิ้วแห่งยังจิ๋ว ได้ยกกำลังไปโจมตี อ้วนสุดได้มอบทหารสามพันคนให้ ลูกน้องของซุนเซ็ก ยังแนะนำให้ไปขอร้อง สองปราชญ์แห่งกังตั๋ง เตียวเจียว และเตียวเหียนมาช่วย ซุนเซ็กไปเยี่ยมคารวะเตียวเจียวทุกวัน จนเตียวเจียวยอมช่วยเหลือ เตียวเหียนก็ตกลงตามเตียวเจียว เล่าอิ้วได้ยึดเมืองตันเอี๋ยงไว้ได้ ให้เตียวเอ๋งไปรอที่ป้อมงิวจู๋ ซุนเซ็กบุกป้อมงิวจู๋ทันที ป้อมงิวจู๋แตก เพราะมีโจรสลัด คอยก่อกวนและ วางเพลิงไปทั่วป้อม หัวหน้าโจรสลัดชื่อเจียวขิม รองหัวหน้าชื่อจิวท่าย ได้มาขอเป็นพวก เนื่องจากนับถือ ในบิดาของซุนเซ็ก เล่าอิ้วนำทหาร ไปเขาสินเต๋งด้วยตัวเอง ซุนเซ็กแอบไปดู การตั้งกระบวนทัพ ของศัตรูด้วยตัวเอง ไทสูจู้ลูกน้องของเล่าอิ้ว ได้พบเข้าและต่อสู้กับซุนเซ็ก
หลงกล ทั้งสองฝ่ายต่างมีฝีมือ ไม่แพ้ชนะกัน จนลูกน้องของซุนเซ็กมาช่วย ไทสูจู้จึงกลับไป ซุนเซ็กเห็นกระบวนทัพศัตรู รู้ว่าเมืองยังจิ๋วไม่มีคน จึงแอบส่งทหาร ไปยึดเอาไว้ได้ เล่าอิ้วต้องถอยทัพ ไปเมืองเบาะเหลง ซุนเซ็กไล่ตามบุก กองทัพของเล่าอิ้ว ทั้งกลางวันกลางคืน จนกองทัพของเล่าอิ้ว แตกไปในที่สุด เล่าอิ้วต้องหนีไป อยู่กับเล่าเปียวที่เกงจิ๋ว แต่มีทหารบางส่วน ยังคงอยู่ในเมืองเบาะเหลง ซุนเซ็กมีทหารที่ยอมจำนน เข้าร่วมกองทัพเป็นจำนวนมาก เตียวเอ๋งแม่ทัพยิงซุนเซ็กตกหลังม้า และได้บุกโจมตี พิธีศพของซุนเซ็ก แต่ความจริงแล้ว เป็นแผนของซุนเซ็ก เตียวเอ๋งถูกโจมตี และถูกฆ่าตาย ซุนเซ็กจึงยึดเบาะเหลงไว้ได้ ผู้คนจึงยกย่องซุนเซ็ก เป็นเสียวปออ๋อง
ไทสูจู้ ไทสูจู้ยังคงปักหลักต่อสู้ กับซุนเซ็ก อยู่ที่ป้อมเก่าๆที่เมืองเก๋งก๋วน ซุนเซ็กอยากได้ไทสูจู้เป็นลูกน้อง จึงวางแผนปิดทางออกทั้งหมด เหลือทางเหนือซึ่งเป็นหนองบึง เอาไว้ทางเดียว ซุนเซ็กส่งทหารเข้าไปลอบเผาป้อม แล้วบุกทันที ไทสูจู้หนีไปทางหนองบึง ซึ่งมีทหารซุนเซ็กดักอยู่ จึงถูกจับตัวได้ ซุกเซ็กขอให้ไทสูจู้มาเป็นลูกน้อง ไทสูจู้เสนอว่า จะไปรวบรวมทหารมีฝีมือ ของกองทัพเล่าอิ้ว ที่แตกกระจายไปกลับมา โดยขอเวลาสามวัน ซุนเซ็กอนุญาต แต่ลูกน้องซุนเซ็กไม่เชื่อใจไทสูจู้ สามวันต่อมาไทสูจู้ก็กลับมา พร้อมกับทหารมีฝีมือสามพันคน นับว่าซุนเซ็กมีอายุน้อย แต่ก็เก่งกาจ สามารถมองคนได้ทะลุปรุโปร่ง
คลื่นลูกใหม่ ซุนเซ็กยังคงปราบปราม ผู้ต่อต้านไปทุกแห่ง ซุนเซ็กปกครองราษฎรด้วยการครองใจ สนับสนุนการค้า และกำจัดคนชั่ว ในที่สุดซุนเซ็กก็พิชิตกังตั๋งได้ ที่ปราสาทอูเฉิง เมืองง่อกุ๋น เงียมแปะฮอตั้งตัวเองเป็นเต๊กอ๋อง แห่งต๋องง่อ เต๊กอ๋องทำทีเป็นเจรจาสงบศึก แต่มีแผนหักหลังในภายหลัง เต๊กอ๋องส่งเงียมอี๋น้องชาย ไปเจรจา เงียมอี๋เสนอให้แบ่งดินแดน กั๋งตั๋งคนละครึ่ง ซุนเซ็กไม่ยอม และจัดการฆ่าเงียมอี๋ เต๊กอ๋องกลัวซุนเซ็ก จึงรีบหนีไปเมืองห้อยเข ของแม่ทัพอ่องหลอง ซุนเซ็กรู้ว่าเต๊กอ๋องจะต้องหนี จึงไล่ตามโจมตี เต๊กอ๋องหนีไปถึงเมืองห้อยเข แต่ก็สูญเสียทหารเป็นจำนวนมาก งีห้วนลูกน้องของอ่องหลอง เสนอให้จับเต๊กอ๋องส่งให้กับซุนเซ็ก โดยบอกว่าซุนเซ็กเป็นคนดี มีแต่คนนับถือ เต๊กอ๋องเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตน ไม่เคยทำความดี อ่องหลองไม่ยอมเพราะเห็นว่า เต๊กอ๋องเป็นเพื่อนเก่า
พิชิตกังหนำและกังตั๋ง อ่องหลองป้องกันเมืองอย่างเข้มแข็ง ซุนเซ็กไม่สามารถทำอะไรได้ เสบียงอาหารก็ใกล้หมด ซุนเจ้งเสนอว่า ให้โจมตีตำบลแจตอก ซึ่งอ่องหลองเก็บเงินทอง และเสบียงไว้ที่นั่น ซุนเซ็กจุดคบเพลิง ทำทีเป็นบุกกลางคืน แต่อาศัยความมืด บุกโจมตีแจตอก อ่องหลองจึงกลายเป็นฝ่ายขาดเสบียง ต้องบุกออกมา ซุนเซ็กให้ทหารซุ่มระหว่างทาง และโยนก้อนหินลงมาปิดทางหนี กองทัพอ่องหลองจึงถูกบดขยี้ ซุนเซ็กจึงได้ครอง 81 มณฑล แห่งกังตั๋งและกังหนำ
ความปราดเปรื่องของลิโป้ ซุนเซ็กบอกว่าจะคืนทหารให้ อ้วนสุดสิบเท่า ถ้าอ้วนสุดคืนตราหยกแผ่นดิน ให้ซุนเซ็ก แต่อ้วนสุดไม่ยอม อ้วนสุดต้องการขยายอำนาจ แต่ไม่อาจบุกกังตั๋งได้ เพราะกลัวลิโป้แอบยึดเมือง อ้วนสุดจึงวางแผน กำจัดเล่าปี่ก่อน โดยส่งของกำนัลไปให้ลิโป้ แล้วจึงยกทัพบุกเล่าปี่ ที่เมืองเสียวพ่าย โดยหวังว่าลิโป้ จะไม่มาช่วยเล่าปี่ แต่ลิโป้รู้แผนของอ้วนสุด จึงยกทัพมาช่วยเล่าปี่ ลิโป้เรียกเล่าปี่ และกิเหลงแม่ทัพของอ้วนสุด มาเพื่อเจรจาสงบศึก ลิโป้เอาทวนมาปักไว้ แล้วบอกว่าจะยิงธนูไปยังทวน ถ้าหากลูกธนูโดนทวน ให้ถือว่าเป็นบัญชาสวรรค์ และยุติศึก กิเหลงคิดว่าลิโป้ทำไป เพื่อเป็นข้ออ้าง ไม่ต่อสู้กับเล่าปี่ จึงยินยอม ลิโป้ยิงธนูไปถูกทวน กิเหลงจึงต้องยอมสงบศึก
โจรปล้นม้า เตียวหุยยังไม่หาย เคียดแค้นลิโป้ ได้แอบไปขโมยม้า ที่ลิโป้ซื้อมา ลิโป้รู้เข้าจึงยกทัพ ไปโจมตีเล่าปี่ เล่าปี่จำต้องหนีไปเมืองฮูโต๋ กวนอูและเตียวหุย ต้านทัพลิโป้เอาไว้ แล้วรีบหนีไป เล่าปี่ได้ไปอาศัยอยู่กับโจโฉ โจโฉเห็นว่าเล่าปี่ เป็นคนที่น่าหวาดหวั่นในอนาคต จึงคิดกำจัด แต่ลูกน้องโจโฉเตือนว่า เล่าปี่ขณะนี้มีชื่อเสียง เป็นที่รู้จักไปทั่ว ถ้ากำจัดเสีย จะทำให้ชื่อเสียงโจโฉเสื่อมเสีย ควรจะสร้างบุญคุณกับเล่าปี่จะดีกว่า จึงเสนอฮ่องเต้ ให้แต่งตั้งเล่าปี่ เป็นเจ้าเมืองอิจิ๋ว พร้อมทั้งมอบทหาร และเสบียงให้อีกด้วย
กรีฑาทัพสู่อ้วนเซีย ที่เมืองฮูโต๋ กองทัพของลิฉุย และกุยกี หลังจากที่เคยพ่ายแพ้ ให้แก่โจโฉ ก็ได้ไปรวมตัวกันใหม่ ที่เมืองอ้วนเซีย โจโฉไม่กล้าบุกเมืองอ้วนเซีย เพราะกลัวว่าลิโป้จะแอบยึดเมือง จึงมอบยศถาบรรดาศักดิ์ และทรัพย์สินเงินทองแก่ลิโป้ ลิโป้ได้รับแต่งตั้ง เป็นแปงต๋องจงกุ๋น ก็ดีใจมาก โจโฉจึงวางใจ แล้วบุกเมืองอ้วนเซียแห่งลำหยง โจโฉนำทหารหนึ่งแสนห้าหมื่นคนมา เตียวสิ้วเจ้าเมืองเห็นว่าสู้ไม่ได้ จึงขอยอมจำนน ที่นั่นโจโฉได้พบกับ เจ๋าซือภรรยาหม้ายของเตียวเจ ญาติของเตียวสิ้ว โจโฉลุ่มหลงในตัวเจ๋าซือ
แผนของเตียวสิ้ว กาเซี่ยงลูกน้องของเตียวสิ้ว จึงแนะให้อาศัยเวลานี้ เคลื่อนไหวทหาร เตียวสิ้วได้ไปขอโจโฉ บอกว่าจะเคลื่อนไหวทหาร เพื่อป้องกันทหารหนี โจโฉไม่ระแวงจึงอนุญาต กาเซี่ยงแนะนำให้ กำจัดเตียนอุยเสียก่อน อ้วนเสี้ยวให้เฮาเฉีย ไปมอมเหล้าเตียนอุย แล้วขโมยอาวุธออกมา ทหารของเตียวสิ้วระดมยิงธนูไปที่เตียนอุย จนตายทั้งๆที่ยืนอยู่ โจโฉอาศัยโอกาสที่ ทหารของเตียวสิ้วฆ่าเตียนอุยแอบหนี แต่ก็ถูกไล่ตาม และถูกธนูยิง จนตกลงไปในแม่น้ำ โจโฉหนีไปได้ แต่กองทัพของโจโฉ ก็พ่ายแพ้ยิบเยิน ต้องกลับไปเมืองฮูโต๋
พ่อลูกตระกูลตัน ตันเต๋งลูกน้องของลิโป้ ได้นำตัวหันอิ้นทูตของอ้วนสุด มามอบให้ เนื่องจากอ้วนสุดต้องการให้ บุตรชายของตน แต่งงานกับบุตรสาวของลิโป้ โจโฉจึงตัดหัวหันอิ้นเสีย โจโฉขอร้องให้ตันเต๋ง เป็นสายให้โจโฉ ตันเต๋งก็ยินยอม เพราะไม่นับถือลิโป้ อ้วนสุดเมื่อรู้ข่าวหันอิ้นถูกฆ่า ก็รีบยกกำลังสองแสนคนไปชีจิ๋ว เมืองเสียวพ่ายถูกจัดการอย่างรวดเร็ว ลิโป้ตั้งใจจะโยนความผิดให้ ตันกุ๋ย และลูกชายตันเต๋ง แต่ตันกุ๋ยแนะนำว่า หัวหน้าทัพของอ้วนสุด หันเซียมเคยเป็นหัวหน้าโจรมาก่อน เอียวฮองเคยเป็นลูกน้องของกบฏลิฉุย ส่วนทหารก็ไร้ระเบียบวินัย ควรจะซื้อตัวมา แล้วยุให้ก่อกบฏขึ้น และขอให้เล่าปี่ยกทัพมาช่วย ตันกุ๋ยนำแกะไปตัวเดียว เดินทางไปพบหันเซียม ตันกุ๋ยยุให้หันเซียม ทรยศอ้วนสุดได้สำเร็จ กองทัพอ้วนสุดถูกโจมตีจากทั้ง ลิโป้ และเล่าปี่ อีกทั้งยังมีผู้ทรยศ อ้วนสุดจึงต้องหนีไปห้วยหนำ ตันกุยแนะนำให้ลิโป้ ส่งหันเซียมไปคุมเมืองกินโต๋ และเอียวฮองไปคุมเมืองลองเอี๋ย เพื่อไม่ให้เป็นอุปสรรค ต่อการกำจัดลิโป้
ฮ่องเต้กำมะลอ อ้วนสุดแต่งตั้งตนเป็นฮ่องเต้ ได้ส่งสาส์นไปให้ซุนเซ็ก เพื่อขอให้ช่วยบุกโจมตีลิโป้ แต่ซุนเซ็กปฏิเสธ และบอกให้คืนตราหยกแผ่นดิน ต่อมามีพระราชโองการจากฮ่องเต้ แต่งตั้งซุนเซ็กปกครองเมืองห้อยเข และให้ซุนเซ็กจัดการอ้วนสุดเสีย ลูกน้องของซุนเซ็กเสนอว่า อย่ารับเป็นผู้นำศึก ให้ส่งหนังสือไปโจโฉให้บุกอ้วนสุด ส่วนซุนเซ็กจะตีกระหนาบหลัง โจโฉนำทหารไปห้วยหนำ และส่งหนังสือให้ลิโป้ และเล่าปี่ร่วมโจมตี รวมกำลังทหารทั้งหมดสามแสนคน

เล่ม 4

ฮ่องเต้กำมะลอ (ต่อ) อ้วนสุด ขาดเสบียงเพราะมีน้ำท่วมใหญ่ จึงต้องหนีไปห้วยซุย และให้แม่ทัพโลหอง งักจิว ตันกี๋ และเลียงก๋อง และทหารหนึ่งแสนคน รักษาเมืองไว้ ส่วนอ้วนสุดไปเมืองห้วยซุย พร้อมทหารสองแสนสี่หมื่นคน ทางโจโฉก็ไม่สามารถบุกได้สะดวก เพราะดินเป็นโคลน เสบียงของโจโฉร่อยหรอลง และไม่สามารถหาเสบียงเพิ่มได้ จึงลดปริมาณอาหาร ของทหารลง จนกว่าเสบียงของซุนเซ็กจะมา ทหารจึงเริ่มไม่พอใจ
ชัยชนะอันขมขื่น โจโฉต้องป้ายความผิดให้อองเฮา หัวหน้าเสบียง และประหารอองเฮา เพื่อเรียกกำลังใจ ของทหารคืนมา โจโฉมีเสบียงแค่สามวัน จึงบุกหนัก โจโฉต้องสูญเสียทหารไปจำนวนมาก แต่ก็สามารถบุกยึดเมืองสำเร็จ โจโฉขอร้องให้เล่าปี่ กลับไปอยู่ที่เสียวพ่าย เพราะวางแผนให้ตันกุ๋ย และตันเต๋งจัดการลิโป้เอาไว้ จากนั้นจึงยกทัพกลับเมืองฮูโต๋
สงครามกลยุทธ์ โจโฉได้ข่าวว่า เตียวสิ้วกับเล่าเปียวแห่งเกงจิ๋ว วางแผนบุกเมืองหลวง โจโฉจึงยกทัพไปลำหยง กองทัพต้องเดินทาง ไปในถิ่นทุรกันดาร เส้นทางก็เป็นภูเขาสูงชัน โจโฉต้องบอกทหารว่า ข้างหน้ามีป่าบ๊วย ทหารจึงมีกำลังใจเดินทางต่อ จนถึงเมืองอ้วนเซีย โจโฉเห็นว่ากำแพงเมือง ด้านตะวันออกไม่แข็งแรง โจโฉจึงใช้ แผนโจมตีหลอกย้ายจุดพิฆาต โดยให้ทหารไปชุมนุม ที่ด้านตะวันตก โจโฉบุกอยู่สามวันสามคืน แล้วจึงบุกด้านตะวันออกตอนกลางคืน กาเซี่ยงดูแผนการของโจโฉออก จึงซ้อนแผนให้ทหารดักซุ่มอยู่ กองทัพโจโฉจึงพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง โจโฉต้องหนีข้าศึก โดยมีทั้งกองทัพเตียวสิ้ว และเล่าเปียวไล่ตาม โจโฉได้ไปตั้งค่ายบนเขา และให้ทหารซ่อนตัว ให้ดูเหมือนมีทหารเหลือน้อย กองทัพเตียวสิ้วไม่รู้รีบบุกโจมตี จึงเสียหายอย่างหนัก ในขณะเดียวกัน อ้วนสุดได้เคลื่อนทัพไปเมืองฮูโต๋ โจโฉจึงต้องรีบกลับเมืองหลวง
ความแตก อ้วนเสี้ยวก่อสงครามที่ชายแดนเมืองปักเป้ง ของกองซุนจ้าน แต่เสบียงไม่พอ จึงขอให้โจโฉยกกำลังไปช่วย โจโฉโกรธมาก แต่ลูกน้องปรามไว้ โจโฉได้ปรึกษาซุนฮก ซุนฮกบอกให้จัดการลิโป้เสียก่อน โจโฉจึงส่งกำลังไปช่วยอ้วนเสี้ยว และมอบดินแดนกิจิ๋ว เฉงจิ๋ว อิวจิ๋ว และเป๊งจิ๋ว ให้อ้วนเสี้ยวปกครอง ต่อมาที่เมืองชีจิ๋ว ม้าเร็วของโจโฉถูกจับได้ ลิโป้จึงรีบยกทัพไปเมืองเสียวพ่าย เพื่อจัดการเล่าปี่
เสียวพ่ายล่ม ลิโป้ส่งจดหมายไปหาอ้วนสุด ให้ลูกสาวของลิโป้และลูกชายของอ้วนสุด แต่งงานกัน อ้วนสุดไม่เชื่อใจลิโป้ จึงตอบไปว่า ให้ส่งลูกสาวไปให้ดูตัวก่อน ลิโป้จึงตัดสินใจจัดการเล่าปี่ด้วยตัวเอง โจโฉให้แฮหัวตุ้นนำกำลังห้าหมื่นไปช่วย กองทัพแฮหัวตุ้นได้ปะทะ กับกองทัพลิโป้ เล่าปี่จึงรีบยกทัพออกจากตัวเมือง แฮหัวตุ้นโชคร้ายถูกธนูยิงที่ตา จึงต้องรีบถอยทัพ ลิโป้จึงหันกำลังไปที่เล่าปี่ กองทัพเล่าปี่จึงถูกบดขยี้ และเมืองเสียวพ่ายถูกเผา เล่าปี่ต้องหนีไป ส่วนทหารก็แตกกระจาย
การรบที่เขาไทสัน เล่าปี่หลบหนีข้าศึกไปคนเดียว ระหว่างทางชาวบ้าน ที่นับถือเล่าปี่ นำของกินมาให้เล่าปี่ เพราะเล่าปี่เป็นคนดี ชาวบ้านต่างซาบซึ้งในตัวเล่าปี่ เล่าปี่หนีไปจนเจอกองทัพโจโฉ โจโฉรีบบุกเพื่อยึดเมืองเสียวพ่าย คืนให้เล่าปี่ โดยโจมตีด่านเสียวก๋วนก่อน ก่อนถึงเขาไทสัน มีโจรภูเขาพวกของลิโป้ โดยมีซุนก้วน งอตุ้น อินเล้ และเซียงหู เป็นหัวหน้า โจโฉให้เคาทูเป็นทัพหน้า บุกเขาไทสัน โจรภูเขาวางกับดักเอาไว้ แต่กองทัพโจโฉ ทหารได้รับการฝึกหัดอย่างดี โจรภูเขาจึงถูกกำจัด

เล่ม 5

กลยุทธ์ทางการทูต (ต่อ)
แผนวางยา
ชีจิ๋วล่ม
เงื่อนไข
ลูกน้องผู้ซื่อสัตย์
ระดมพลที่แปะแบ๊
เหยื่อล่อปลา
ป้ายห้ามพบ
ตะลุยฝ่าด่าน
จิวฉองแห่งประจิมทิศ
ป้อมปราการเก่าแห่งหยู่หนาน
พบนายเก่าอีกครั้ง
ล้างแค้นทดแทนบุญคุณ
เซียนอิเกียด
วาระสุดท้ายของซุนเซ็ก
กบฏกังแฮ
ม้าอัปมงคล
ข้ามแม่น้ำตันเข
อาจารย์สุมาเต็กโช
ตันฮกผู้แสวงหา

เล่ม 6

ตันฮกผู้แสวงหา
เล่าฮอง บุตรบุญธรรม
ความเป็นมาของตันฮก
จดหมายปลอม
จูกัด ขงเบ้ง
แม่กับลูก
ไปพบขงเบ้ง
ฝ่าพายุหิมะ
การมาเยือนครั้งที่สาม
ปัญหาในตระกูล
การรุกของกองทัพโจโฉ
สงครามที่ทุ่งพกบ๋อง
เหล้าดีดื่มไม่เมา
มรณกรรมของเล่าเปียว
ยอมจำนน
ขงเบ้งเผาซินเอี๋ย
อพยพ
คำสั่งฆ่า
ตามหานายน้อย
วิกฤติที่สะพานเตียงปัน
กองทัพสนับสนุน
กองทัพหนึ่งล้านของโจโฉ
ศึกน้ำลาย
ขงเบ้งพบซุนกวน
จิวยี่ ผู้บัญชาการกองเรือรบ
เปิดศึก
แผนสังหาร
เชิญมาฆ่า
ป้อมปราการน้ำ

ตัวละคร

รายชื่อตัวละครในประเทศไทย แปลมาจากงานเขียนของเจ้าพระยาคลัง (หน) ซึ่งแปลตามสำเนียงฮกเกี้ยน ไม่ใช่จีนกลาง

เล่าปี่ (หลิวเป้ย) - Liu Bei - 劉備
กวนอู (กวนหวี่) - Guan Yu - 關羽
เตียวหุย (จางเฟย) - Zhang Fei - 張飛
จูล่ง (เจ้าอวิ๋น) จูล่งคือฉายา ส่วนชื่อจริงชื่อเตียวหยุน - Zhao yun - 趙雲
โจโฉ (เฉาเชา) - Cao Cao - 曹操
ขงเบ้ง (จูเก่อเลี่ยง ฉายา ข่งหมิง) - Zhuge Liang (Kong Ming) - 諸葛亮 (孔明)
ซุนกวน (ซุนแฉวน) - Sun Quan - 孫權
สุมาอี้ (ซือหม่าอี้) - Sima Yi - 司馬懿
อ้วนเสี้ยว (หยวนเส้า) - Yuan Shao - 袁紹
อ้วนสุด (หยวนซู่) - Yuan Shu - 袁術
ลิโป้ (หลวี่ปู้) - Lü Bu - 呂布

รายชื่อตอน

อ้างอิง

[1]
"List of recipients of the Japanese Cartoonist Association Awards" (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-02-19. สืบค้นเมื่อ 2007-02-28.

ดูเพิ่ม

การ์ตูนสามก๊ก Yokoyama Mitsuteru Sangokushi

บทความการ์ตูนญี่ปุ่นนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] [1]
"List of recipients of the Japanese Cartoonist Association Awards" (ภาษาญี่ปุ่น). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-02-19. สืบค้นเมื่อ 2007-02-28.

[1]