รถไฟใต้ดินเบอร์ลิน

รถไฟใต้ดินเบอร์ลิน หรือ อู-บาห์น แบร์ลีน (เยอรมัน: U-Bahn Berlin) เป็นระบบขนส่งมวลชนแห่งแรกในกรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี เปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1902 มี 175 สถานี^[1] 9 เส้นทาง ระยะทางทั้งหมด 155.4 กิโลเมตร (96.6 ไมล์)^[1] โดยร้อยละ 80 ของระยะทางเป็นเส้นทางใต้ดิน^[2]

รถไฟใต้ดินเบอร์ลิน
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของ	Berliner Verkehrsbetriebe (BVG)
ที่ตั้ง	เบอร์ลิน
ประเภท	รถไฟใต้ดิน
จำนวนสาย	9
จำนวนสถานี	175
ผู้โดยสารต่อปี	490 ล้านคน (2022)
เว็บไซต์	BVG.de - Homepage
การให้บริการ
เริ่มดำเนินงาน	ค.ศ. 1902
ผู้ดำเนินงาน	Berliner Verkehrsbetriebe (BVG)
ความยาวขบวน	~100 เมตร (330 ฟุต)
ระยะห่าง	4-5 นาที
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง	155.4 km (96.6 mi)
รางกว้าง	1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in)
การจ่ายไฟฟ้า	750 V DC รางที่สาม
ความเร็วเฉลี่ย	30.7 km/h (19.1 mph)[1]
ความเร็วสูงสุด	72 km/h (45 mph)

รถไฟฟ้าเข้าสู่สถานีน็อลเลินด็อร์ฟพลัทซ์ (Nollendorfplatz)

โครงข่าย

แผนที่โครงข่ายในปี ค.ศ. 2009

เส้นทาง

ประกอบด้วย 9 เส้นทาง

เส้นทาง	ต้นทาง - ปลายทาง	เปิดให้บริการ	ระยะทาง	จำนวนสถานี
	อูลันด์ชตรัสเซอ(Uhlandstraße) – วาร์เชาเออร์ชตรัสเซอ (Warschauer Straße)	1902–1926	8.814 km (5.477 mi)	13
	พังโคว์(Pankow) – รูเลเบิน(Ruhleben)	1902–2000	20.716 km (12.872 mi)	29
	ครุมเมอลังเคอ(Krumme Lanke) - วาร์เชาเออร์ชตรัสเซอ (Warschauer Straße)	1913–1929	11.940 km (7.419 mi)	24
	น็อลเลินด็อร์ฟพลัทซ์(Nollendorf Platz) – อินน์สบรุคเคอร์พลัทซ์(Innsbrucker Platz)	1910	2.864 km (1.780 mi)	5
	เฮาพท์บานโฮฟ(Hauptbahnhof) – เฮอโนว์(Hönow)	1930–1989	18.356 km (11.406 mi)	26
	อัลท์-เทเกิล(Alt-Tegel) – อัลท์-มารีเอินด็อร์ฟ(Alt-Mariendorf)	1923–1966	19.888 km (12.358 mi)	29
	ราทเฮาส์ชปันเดา(Rathaus Spandau) – รูโดว์(Rudow)	1924–1984	31.760 km (19.735 mi)	40
	วิทเทอเนา(Wittenau) – แฮร์มันน์ชตรัสเซอ(Hermannstraße)	1927–1996	18.042 km (11.211 mi)	24
	ราทเฮาส์ชเตกลิทซ์(Rathaus Steglitz) – อ็อสโลเออร์ชตรัสเซอ(Osloer Straße)	1961–1976	12.523 km (7.781 mi)	18

ดูเพิ่ม

• รายชื่อสถานีรถไฟใต้ดินเบอร์ลิน
• รถไฟเร็วเขตเมืองเบอร์ลิน (เอ็ส-บาน)
• รายชื่อระบบขนส่งมวลชนความเร็วสูง