Loading AI tools
ผู้ให้บริการรถไฟในโตเกียว จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โตเกียวเมโทร (ญี่ปุ่น: 東京メトロ; โรมาจิ: Tōkyō Metoro) เป็นระบบขนส่งมวลชนเร็วหลักในโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ดำเนินงานโดย บริษัท โตเกียวเมโทร จำกัด ด้วยจำนวนผู้โดยสารเฉลี่ยต่อวันที่ 6.84 ล้านคน โตเกียวเมโทรจึงเป็นผู้ให้บริการรถไฟรายใหญ่กว่าจากทั้งสองรายในเมือง อีกแห่งคือรถไฟใต้ดินโทเอ โดยมีผู้โดยสารเฉลี่ย 2.85 ล้านคนต่อวัน[2][3]
โตเกียวเมโทร | |||
---|---|---|---|
ข้อมูลทั่วไป | |||
ชื่อพื้นเมือง | 東京メトロ Tōkyō Metoro | ||
เจ้าของ | Tokyo Metro Co., Ltd. | ||
ที่ตั้ง | เขตอภิมหานครโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น | ||
ประเภท | ระบบขนส่งมวลชนเร็ว | ||
จำนวนสาย | 9[1] | ||
จำนวนสถานี | 180[1] | ||
ผู้โดยสารต่อวัน | 6.84 ล้าน (ปีงบ 2014)[2] | ||
เว็บไซต์ | Tokyo Metro | ||
การให้บริการ | |||
เริ่มดำเนินงาน | 1927รถไฟใต้ดินโตเกียว (1941 ชื่อ การรถไฟฟ้าเทโตะ; 2004 ชื่อปัจจุบัน) | ชื่อ ||
ผู้ดำเนินงาน | บริษัท โตเกียวเมโทร จำกัด (เอกชนร่วมทุน เป็นเจ้าของโดย รัฐบาลญี่ปุ่น (53.42%) และองค์การปกครองกรุงโตเกียว (46.58%)) | ||
จำนวนขบวน | 2,773 ตู้ (2012)[1] | ||
ข้อมูลทางเทคนิค | |||
ระยะทาง | 195.1 km (121.2 mi)[1] | ||
รางกว้าง | 1,067 mm (3 ft 6 in) 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ (สายกินซะ และสายมารูโนอูจิ) | ||
การจ่ายไฟฟ้า | 1,500 V DC เหนือหัว 600 V DC (cและสายมารูโนอูจิ) | ||
ความเร็วสูงสุด | 80 km/h (50 mph) 100 km/h (62 mph) (สายโทไซ) 65 km/h (40 mph) (สายโทไซ) 75 km/h (47 mph) (สายมารูโนอูจิ) | ||
|
โตเกียวเมโทรดำเนินงานโดย บริษัท โตเกียวเมโทร จำกัด ซึ่งเป็นบริษัทเอกชน โดยมีรัฐบาลญี่ปุ่นและองค์การปกครองกรุงโตเกียวเป็นเจ้าของร่วมกัน
โตเกียวเมโทรรวมแล้ว ประกอบด้วย 9 สายที่วิ่งบนระยะทาง 195.1 กิโลเมตร (121.2 ไมล์)[1]
สีเส้นทาง | สัญลักษณ์ | หมายเลขเส้นทาง | สาย | ชื่อญี่ปุ่น | เส้นทาง | จำนวนสถานี | ระยะทาง | ความยาวขบวน | เปิดให้บริการ | ต่อขยายล่าสุด | ผู้โดยสารต่อวัน (2017)[4] | รางกว้าง | ระบบจ่ายไฟฟ้า |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
สีส้ม | G | สาย 3 | สายกินซะ | 銀座線 | ชิบูยะ ถึง อาซากูซะ | 19 | 14.3 km (8.9 mi) | 6 ตู้ | 1927 | 1939 | 943,606 | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) | 600 V DC, รางที่สาม |
สีแดง | M | สาย 4 | สายมารูโนอูจิ | 丸ノ内線 | โอะงิคุโบะ ถึง อิเกบูกูโระ | 25 | 24.2 km (15.0 mi) | 1954 | 1962 | 1,159,898 | |||
Mb | สายมารูโนอูจิสายย่อย | 丸ノ内線分岐線 | นะกะโนะ-สะคะอุเอะ ถึง โฮนันโจ | 4 | 3.2 km (2.0 mi) | 3 และ 6 ตู้ | 1962 | ||||||
สีเงิน | H | สาย 2 | สายฮิบิยะ | 日比谷線 | นะกะ-เมงูโระ ถึง คิตะเซ็นจู | 22 | 20.3 km (12.6 mi) | 7 ตู้ | 1961 | 2020 | 1,213,492 | 1,067 mm (3 ft 6 in) | 1,500 V DC, เหนือหัว |
สีฟ้า | T | สาย 5 | สายโทไซ | 東西線 | นะกะโนะ ถึง นิชิฟุนะบะชิ | 23 | 30.8 km (19.1 mi) | 10 ตู้ | 1964 | 1969 | 1,642,378 | ||
สีเขียว | C | สาย 9 | สายชิโยดะ | 千代田線 | โยโยงิอูเอฮาระ ถึง อายาเซะ | 20 | 24.0 km (14.9 mi) | 10 ตู้ | 1969 | 1978 | 1,447,730 | ||
สายจิโยะดะสายย่อย | 千代田線分岐線 | อายาเซะ ถึง คิตะอายาเซะ | 2 | 2.6 km (1.6 mi) | 3 และ 10 ตู้ | 1979 | – | ||||||
สีทอง | Y | สาย 8 | สายยูรากุโจ | 有楽町線 | วะโกชิ ถึง ชินคิบะ | 24 | 28.3 km (17.6 mi) | 10 ตู้ | 1974 | 1988 | 1,124,478 | ||
สีม่วง | Z | สาย 11 | สายฮันโซมง | 半蔵門線 | ชิบูยะ ถึง โอะชิอะเกะ | 14 | 16.8 km (10.4 mi) | 10 ตู้ | 1978 | 2003 | 1,006,682 | ||
สีเขียวมรกต | N | สาย 7 | สายนัมโบกุ | 南北線 | เมงูโระ ถึง อะกะบะเนะ-อิวะบุชิ | 19 | 21.3 km (13.2 mi) | 6 ตู้ และ 8 ตู้ | 1991 | 2000 | 522,736 | ||
Nb | สายนัมโบะกุสายย่อย | 南北線分岐線 | ชิโรงาเนะ-ทาคานาวะ ถึง ชินางาวะ | 2 | 0.0 km (0 mi) | 6 และ 8 ตู้ | 203- | – | |||||
สีน้ำตาล | F | สาย 13 | สายฟูกูโตชิง | 副都心線 | วะโกชิ ถึง ชิบูยะ | 16 | 11.9 km (7.4 mi)A | 8 ตู้ (รถท้องถิ่น) 10 ตู้ (รถท้องถิ่นหรือรถด่วน) |
1994 | 2008 | 362,654 | ||
สีทับทิม | Yb O | สาย 14 | สายโทโยสุมิ | 豊住線 | โทโยสุ ถึง สุมิโยชิ | 5 | 5.2 km (3.2 mi) | 10 ตู้ | 2025 | – | |||
รวม: | 180 | 195.1 km (121.2 mi) |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.