Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
รถไฟรางเบาสายดอคแลนดส์เป็นระบบขนส่งด้วยรางอัตโนมัติที่มีสมรรถนะระดับกลางหรือรถไฟเบา (Docklands Light Railway) เริ่มใช้เมื่อ พ.ศ. 2530 เพื่อเป็นการพัฒนาพื้นที่ดอคแลนดส์ในลอนดอน[6][3] โดยทางเหนือสุดไปถึง สแตรทฟอร์ด ทางใต้ไปถึงเลวิสแฮม ทางตะวันตกไปถึงสถานี Tower Gateway DLR และสถานี Bank ในลอนดอน ทางตะวันออกไปถึงเบคตัน สนามบินในลอนดอน และสถานีวูลวิช อาร์เซนอล
รถไฟเบาสายดอคแลนดส์ | |
---|---|
ขบวนรถที่สถานีคานารีวอร์ฟ | |
ข้อมูลทั่วไป | |
เจ้าของ | บริษัท การรถไฟเบาสายดอคแลนดส์, ส่วนของการคมนาคมลอนดอน |
พื้นที่ให้บริการ | ลอนดอน |
ที่ตั้ง | เกรเทอร์ลอนดอน |
ประเภท | ไลท์เมโทร |
จำนวนสาย | 7 |
จำนวนสถานี | 45 |
ผู้โดยสารต่อวัน | 340,000 (เฉลี่ยต่อวัน, กรมข่นส่ง 2017) |
ผู้โดยสารต่อปี | 92.3 ล้าน (2022/23)[1] 19.6% |
สำนักงานใหญ่ | จัตุรัสเอนเดฟเวอร์, E20[2] |
เว็บไซต์ | tfl |
การให้บริการ | |
เริ่มดำเนินงาน | 31 สิงหาคม 1987[3] |
ผู้ดำเนินงาน | KeolisAmey Docklands Limited (Keolis 70%, Amey 30%) |
จำนวนขบวน | 149 |
ความยาวขบวน | 2 หรือ 3 ตู้ต่อขบวน |
ระยะห่าง | 3–5 นาที |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ระยะทาง | 38 km (24 mi)[4] |
จำนวนราง | 2 |
รางกว้าง | 4 ft 8 1⁄2 in (1,435 mm) สแตนดาร์ดเกจ |
รัศมีความโค้ง | 125 ft (38 m) |
การจ่ายไฟฟ้า | 750 V DC (แตะกับราง) |
ความเร็วสูงสุด |
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.