มนุษยปรัชญา

มนุษยปรัชญา (อังกฤษ: Anthroposophy) คือวิชาปรัชญาแขนงหนึ่งซึ่งคิดขึ้นโดยรูดอล์ฟ ชไตเนอร์ ว่าด้วยสมมติฐานเกี่ยวกับการคงอยู่ของวัตถุวิสัย, โลกของจิตและองค์ปัญญาซึ่งมนุษย์สามารถเข้าถึงได้ผ่านการพัฒนาภายใน กล่าวโดยลงลึกคือ วิชามนุษยปรัชญามีเป้าหมายเพื่อพัฒนาศักยภาพการจินตนาการ, แรงดลใจ และญาณหยั่งรู้ ผ่านการสั่งสมและบ่มเพาะในรูปของความนึกคิดที่ไม่มีประสบการณ์ส่วนตัวเข้ามาเกี่ยวข้อง^[1][2] และนำเสนอความนึกคิดดังกล่าวโดยการพิสูจน์อาศัยเหตุผล การศึกษาประสบการณ์ทางจิตของวิชามนุษยปรัชญามีเป้าหมายเพื่อบรรลุความเที่ยงแท้ (precision) และความรู้แจ้ง (clarity) ซึ่งเชื่อว่าสามารถบรรลุได้โดยอาศัยหลักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติในการค้นคว้าโลกกายหยาบ^[1]

รูดอล์ฟ ชไตเนอร์ ผู้คิดและก่อตั้งวิชามนุษยปรัชญา

อ้างอิง

1. Robert McDermott, The Essential Steiner, ISBN 0-06-065345-0, pp. 3–11, 392–5
2. "Anthroposophy", Encyclopædia Britannica online, accessed 10/09/07