ภาษาโบโด

ภาษาโบโด^[2] หรือ ภาษาโบโร^[3] (बर'/बड़ो, แม่แบบ:IPA-bo) จัดอยู่ในตระกูลภาษาย่อยทิเบต-พม่า พูดโดยชาวโบโดที่อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดียและเนปาล เคยเขียนด้วยอักษรละติน ปัจจุบันเขียนด้วยอักษรเทวนาครี

ภาษาโบโร
ภาษาโบโด
बर'/बड़ो
ศัพท์ Boro Rao (ภาษาโบโร) ในอักษรเทวนาครี
ประเทศที่มีการพูด	อินเดียตะวันออกเฉียงเหนือ
ภูมิภาค	โบโดแลนด์ (รัฐอัสสัม)
ชาติพันธุ์	ชาวโบโร
จำนวนผู้พูด	1.4 ล้านคน  (2011 census)[1]
ตระกูลภาษา	จีน-ทิเบต ซัล โบโร–กาโร โบโร ภาษาโบโร
ระบบการเขียน	อักษรเทวนาครี (ทางการ) อักษรเบงกอล-อัสสัม (ร่วมสมัย) อักษรละติน (ร่วมสมัย)
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการ	อินเดีย รัฐอัสสัม
รหัสภาษา
ISO 639-3	brx

การจัดจำแนกและภาษาที่เกี่ยวข้อง

ภาษาโบโดเป็นภาษาในตระกูลภาษาจีน-ทิเบต มีความใกล้เคียงกับภาษาดีมาซาในอัสสัม และภาษากาโรในรัฐเมฆาลัย และใกล้เคียงกับภาษากอกบอรอกในรัฐตรีปุระ

ประวัติ

ระบำของชาวโบโด

หลังจากมีการจัดตั้งองค์กรโบโดขึ้นใน พ.ศ. 2456 ได้มีการนำภาษานี้ไปเป็นสื่อในระดับมัธยมศึกษา และเป็นภาษาราชการร่วมของรัฐอัสสัม และมีการเปิดสอนรายวิชาด้วยภาษาโบโดในมหาวิทยาลัยคุวนตีใน พ.ศ. 2539 ภาษาโบโดยังมีหนังสือเกี่ยวกับกวีนิพนธ์ ละคร เรื่องสั้น นิยาย ชีวประวัติ หนังสือนำเที่ยว และหนังสือสำหรับเด็ก ภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวันจะได้รับอิทธิพลจากภาษาข้างเคียงเช่น ภาษาเบงกอล

ระบบการเขียน

การเขียนภาษาโบโดอย่างเป็นทางการใช้อักษรเทวนาครี แม้ว่าจะเคยใช้อักษรละตินและอักษรอัสสัมเป็นเวลานาน ^[4] นักวิจัยบางคนกล่าวว่าภาษานี้เคยมีอักษรเป็นของตนเองแต่สูญหายไปแล้ว เรียกอักษรเดโอได