ภาษาอะลิวต์
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ภาษาอะลิวต์ (อังกฤษ: Aleut language; อะลิวต์: Unangam Tunuu)[3] เป็นภาษาที่พูดโดยชาวอะลิวต์ (อูนางัค) ซึ่งอาศัยอยู่ในหมู่เกาะอะลูเชียน หมู่เกาะพริบิลอฟ หมู่เกาะคอมมานเดอร์ และคาบสมุทรอะแลสกา (ในภาษาอะลิวต์คือ อาลัคสคัค ซึ่งเป็นที่มาของชื่อรัฐอะแลสกา)[4] ภาษาอะลิวต์เป็นภาษาเดียวในสาขาอะลิวต์ของตระกูลภาษาเอสกิโม–อะลิวต์ ประกอบด้วยภาษาถิ่นสามภาษา ได้แก่ ภาษาถิ่นตะวันออก ภาษาถิ่นแอตกา และภาษาถิ่นแอตตู (สูญแล้วในปัจจุบัน)[4]
| ภาษาอะลิวต์ | |
|---|---|
| Unangam Tunuu Уна́ӈам тунуу́ หรือ унаӈан умсуу | |
| ออกเสียง | [uˈnaŋam tuˈnuː] |
| ประเทศที่มีการพูด | รัฐอะแลสกา (หมู่เกาะอะลูเชียน, หมู่เกาะพริบิลอฟ, คาบสมุทรอะแลสกาทางตะวันตกของอ่าวสเตโพวัก), ดินแดนคัมชัตคา (หมู่เกาะคอมมานเดอร์) |
| ชาติพันธุ์ | ชาวอะลิวต์ 7,234 คน |
| จำนวนผู้พูด | 150 คน[1] (2552–2554) |
| ตระกูลภาษา | เอสกิโม–อะลิวต์
|
| ระบบการเขียน | อักษรละติน (อะแลสกา) อักษรซีริลลิก (อะแลสกา, รัสเซีย) |
| สถานภาพทางการ | |
| ภาษาทางการ | รัฐอะแลสกา[2] |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-2 | ale |
| ISO 639-3 | ale |
 | |
แหล่งข้อมูลต่าง ๆ ประเมินว่าเหลือผู้พูดภาษาอะลิวต์อย่างคล่องแคล่วอยู่น้อยกว่า 100 ถึง 150 คน[5][6][7] ภาษาอะลิวต์ถิ่นตะวันออกและถิ่นแอตกาถูกจัดอยู่ในภาวะ "ใกล้สูญอย่างวิกฤตและรุนแรง"[8] ภารกิจในการฟื้นฟูภาษาอะลิวต์ส่วนใหญ่ถูกทิ้งไว้ให้กับรัฐบาลท้องถิ่นและองค์กรชุมชน โรงเรียนส่วนใหญ่ในภูมิภาคที่ใช้ภาษาอะลิวต์ดั้งเดิมไม่มีวิชาภาษาหรือวัฒนธรรมอะลิวต์ใด ๆ ในหลักสูตรของตน ส่วนโรงเรียนที่มีวิชาดังกล่าวก็ยังไม่สามารถผลิตผู้พูดในระดับคล่องแคล่วหรือแม้กระทั่งผู้พูดในระดับชำนาญได้[9]
อ้างอิง
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.