พันธมิตรทางทหาร

พันธมิตรทางทหาร (อังกฤษ : Military alliance) เป็นข้อตกลงระหว่างประเทศเกี่ยวกับความมั่นคงของชาติเมื่อผู้สัญญาสัญญาว่าจะให้การสนับสนุนซึ่งกันและกันในกรณีที่เกิดวิกฤติที่ไม่ได้ระบุไว้ล่วงหน้า^[1] พันธมิตรทางการทหารแตกต่างจากกลุ่มพันธมิตรเนื่องจากพันธมิตรก่อตัวขึ้นเพื่อช่วยเหลือวิกฤติที่เกิดขึ้น

พันธมิตรทางทหารของยุโรปก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง - สีเขียวคือฝ่ายไตรภาคี ส่วนสีน้ำตาลคือฝ่ายไตรพันธมิตร

พันธมิตรทางทหารสามารถจำแนกได้เป็นข้อตกลงในการป้องกัน, ข้อตกลงและการกระทำที่ไม่ใช่การรุกราน^[2]

สองพันธมิตรทางทหารในยุโรปช่วงสงครามเย็น - สีน้ำเงินคือฝ่ายเนโท และ สีแดงคือฝ่ายกติกาสัญญาวอร์ซอ

ลักษณะ

พันธมิตรทางทหารเกี่ยวข้องกับระบบรักษาความปลอดภัยแบบรวม แต่อาจแตกต่างกันไปตามธรรมชาติ บันทึกข้อตกลงต้น 1950S จากกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐ อธิบายความแตกต่างโดยบอกว่าประวัติศาสตร์พันธมิตร : "ได้รับการออกแบบมาเพื่อพัฒนาความสนใจของฝ่ายต่างชาติชาตินิยมและให้ร่วมกันดำเนินการทางทหารหากฝ่ายหนึ่งในการแสวงหาวัตถุประสงค์ดังกล่าวกลายเป็น เกี่ยวข้องกับสงคราม" ในขณะที่ข้อตกลงการรักษาความปลอดภัยร่วมกัน "ไม่มีการควบคุมใด ๆ แต่เป็นการกระทำเพียงเพื่อต่อต้านการรุกรานเท่านั้น แต่จะพยายามไม่ให้มีอิทธิพลต่อ 'ดุลแห่งอำนาจ' ที่ขยับ แต่เพื่อสร้างความสมดุลของหลักการ" "^[3]

อ้างอิง

1. Bergsmann, Stefan (2001). "The Concept of Military Alliance" (PDF). Small States and Alliances. pp. 25–37. ISBN 978-3-7908-2492-6. ISBN 978-3-662-13000-1 (Online)
2. Krause, Volker; Singer, J. David (2001). "Minor Powers, Alliances, And Armed Conflict: Some Preliminary Patterns" (PDF). Small States and Alliances. pp. 15–23. ISBN 978-3-7908-2492-6. (ISBN 978-3-662-13000-1 (Online)
3. Tucker, Robert; Hendrickson, David C. (1992). The Imperial Temptation: The New World Order and America's Purpose. Council on Foreign Relations. pp. 64–65.