Loading AI tools
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าคนุตที่ 5 มักนุสเซน (เดนมาร์ก: Knud V Magnussen) (ราว ค.ศ. 1129 - 9 สิงหาคม ค.ศ. 1157) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก ตั้งแต่ค.ศ. 1146 ถึงค.ศ. 1157 พระองค์เป็นเจ้าชายสวีเดน และเป็นพระมหากษัตริย์ร่วมกับกษัตริย์อีกสองพระองค์คือ พระเจ้าสเวนที่ 3 แห่งเดนมาร์กและพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก กษัตริย์คนุตที่ 5 ถูกปลงพระชนม์ในเหตุการณ์ "งานเลี้ยงเลือดที่รอสกิลด์" ในปีค.ศ. 1157 เรื่องราวที่บันทึกถึงพระองค์นั้นไม่แน่ชัด
| พระเจ้าคนุตที่ 5 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก | |||||
 เหรียญแกะสลักพระพักตร์ของพระเจ้าคนุตที่ 5 | |||||
| พระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก | |||||
| ครองราชย์ | 1146 – 12 พฤษภาคม 1157[1] | ||||
| ก่อนหน้า | อีริคที่ 3 | ||||
| ถัดไป | วัลเดมาร์ที่ 1 | ||||
| ประสูติ | ราว ค.ศ. 1129 | ||||
| สวรรคต | 9 สิงหาคม ค.ศ. 1157 (28 ปี) รอสกิลด์, เดนมาร์ก | ||||
| คู่อภิเษก | เจ้าหญิงเฮเลนาแห่งสวีเดน | ||||
| พระราชบุตร |
| ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | แอสตริดเซน | ||||
| พระราชบิดา | พระเจ้ามักนุสที่ 1 แห่งสวีเดน | ||||
| พระราชมารดา | เจ้าหญิงริเชซาแห่งโปแลนด์ | ||||
เจ้าชายคนุตประสูติราวปี ค.ศ. 1129 เป็นพระโอรสในพระเจ้ามักนุส ผู้แข็งแกร่งแห่งสวีเดนซึ่งเป็นพระราชโอรสในพระเจ้านีลส์แห่งเดนมาร์ก หลังจากการสละราชบัลลังก์ของพระเจ้าอีริคที่ 3 แห่งเดนมาร์กในปีค.ศ. 1146 เหล่าขุนนางในคาบสมุทรจัตแลนด์ประกาศให้เจ้าชายคนุตเป็นพระมหากษัตริย์ ในขณะที่ขุนนางในเกาะเชลลันด์และสคาเนียประกอบพิธีราชาภิเษกให้พระเจ้าสเวนที่ 3 แห่งเดนมาร์ก[2] ซึ่งเป็นโอรสนอกสมรสของพระเจ้าอีริคที่ 2 แห่งเดนมาร์กและเป็นพระนัดดาของเจ้าชายคนุต ลาวาร์ด ซึ่งถูกพระเจ้ามักนุส ผู้แข็งแกร่งปลงพระชนม์ในปีค.ศ. 1131[1]
ในปีถัดมา กษัตริย์คนุตที่ 5 ทรงพยายามอย่างไร้ผลในการเอาชนะกษัตริย์สเวนที่ 3 บนเกาะเชลลันด์ในความพยายามควบคุมเดนมาร์กทั้งหมด ในปีค.ศ. 1147 กษัตริย์คนุตและกษัตริย์สเวนร่วมมือกันต่อสู้ในสงครามครูเสดชาวเวนด์ ซึ่งจบลงด้วยการจุดชนวนความขัดแย้งอีกครั้ง[3] กษัตริย์สเวนและญาติของพระองค์คือ ดยุกวัลเดมาร์ ซึ่งเป็นพระโอรสของเจ้าชายคนุต ลาวาร์ด ได้รับชนะกษัตริย์คนุตในจัตแลนด์ในปีค.ศ. 1150 กษัตริย์คนุตทรงหลบหนีไปพึ่งพระเจ้าสแวร์เกอร์ที่ 1 แห่งสวีเดน กษัตริย์คนุตจึงพยายามยึดดินแดนคืน แต่ล้วนไม่ประสบความสำเร็จ และทรงหันไปพึ่งจักรพรรดิฟรีดริชที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยเหลือพระองค์ ทำให้เกิดการประนีประนอมในปีค.ศ. 1152 ซึ่งสนับสนุนโดยดยุกวัลเดมาร์ ทำให้กษัตริย์คนุตได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้สำเร็จราชการร่วมกับกษัตริย์สเวน แต่เป็นผู้สำเร็จราชการชั้นผู้น้อย แต่สุดท้ายกษัตริย์สเวนก็ไม่ทรงยอมรับข้อตกลง[3]
กษัตริย์คนุตทรงเป็นพันธมิตรกับดยุกวัลเดมาร์และกษัตริย์สแวร์เกอร์แห่งสวีเดน สวีเดนได้มอบเจ้าหญิงเฮเลนาแห่งสวีเดน พระราชธิดาให้เป็นพระมเหสีของกษัตริย์คนุตที่ 5 กษัตริย์สเวนจึงหลบหนีออกจากเดนมาร์กในปีค.ศ. 1154 และกษัตริย์คนุตทรงทำข้อตกลงกับดยุกวัลเดมาร์ และแต่งตั้งให้พระองค์เป็นพระประมุขร่วม กษัตริย์คนุตจึงกลายเป็นกษัตริย์พระองค์รองของกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก[3] และหลังจากที่กษัตริย์สเวนเสด็จกลับเข้ามาในเดนมาร์ก จึงเกิดการประนีประนอมครั้งสุดท้ายในปีค.ศ. 1157 ซึ่งเกิดขึ้นภายใต้แรงกดดันของเหล่าขุนนางเดนมาร์ก[2] กษัตริย์สเวนที่ 3 กษัตริย์คนุตที่ 5 และกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 1 จึงจัดตั้งระบบพระประมุขร่วม โดยกษัตริย์คนุตได้ปกครองเกาะเชลลันด์[3] ระหว่างการจัดงานเลี้ยงประชุมสันติภาพที่รอสกิลด์ในวันที่ 9 สิงหาคม ค.ศ. 1157 ต่อมาถูกเรียกว่า "งานเลี้ยงเลือดที่รอสกิลด์" กษัตริย์สเวนพยายามวางแผนปลงพระชนม์กษัตริย์คนุตและกษัตริย์วัลเดมาร์[2] มีการอ้างว่า กษัตริย์คนุตที่ 5 ทรงถูกปลงพระชนม์โดยหนึ่งในทหารของกษัตริย์สเวน[3]
พระขนิษฐาต่างบิดาของกษัตริย์คนุตที่ 5 คือ โซเฟียแห่งมินสก์ได้อภิเษกสมรสกับกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 1 ได้แก้แค้นให้กษัตริย์คนุตในปีเดียวดันด้วยการปลงพระชนม์กษัตริย์สเวนที่ 3 ในยุทธการกราเธอฮีทเกิดขึ้นในวันที่ 23 ตุลาคม ค.ศ. 1157 และพระองค์ได้เป็นกษัตริย์เดนมาร์กแต่เพียงผู้เดียว
พระองค์อภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงเฮเลนาแห่งสวีเดน ไม่ถึงหนึ่งปี และไม่มีโอรสธิดาร่วมกัน[3] แต่กษัตริย์คนุตที่ 5 ทรงมีพระโอรสธิดานอกสมรสราว 2 ถึง 3 คน ได้แก่[4][3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
