ประธานาธิบดีซิมบับเว

ประธานาธิบดีซิมบับเว (อังกฤษ: president of Zimbabwe) หรือเรียกอย่างเป็นทางการว่า ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐซิมบับเว (อังกฤษ: President of the Republic of Zimbabwe) เป็นประมุขแห่งรัฐและหัวหน้าฝ่ายบริหารของรัฐบาลซิมบับเว ประธานาธิบดีเป็นประธานคณะรัฐมนตรีแห่งชาติและเป็นผู้บังคับบัญชาของกองกำลังป้องกันประเทศซิมบับเว

ประธานาธิบดี แห่งสาธารณรัฐซิมบับเว
ตราแผ่นดิน
ธงประจำตำแหน่ง
ผู้ดำรงตำแหน่งคนปัจจุบัน เอ็มเมอร์สัน อึมนังกากวา ตั้งแต่ 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017
การเรียกขาน	ฯพณฯ (เป็นทางการและทางการทูต) Comrade President (ไม่เป็นทางการ)
จวน	ทำเนียบรัฐบาล
ผู้แต่งตั้ง	คะแนนนิยม
วาระ	5 ปี ต่ออายุได้ครั้งเดียว[1]
ผู้ประเดิมตำแหน่ง	เคนัน บานานา
สถาปนา	18 เมษายน 1980; 44 ปีก่อน (1980-04-18)
รอง	รองประธานาธิบดีซิมบับเว
เงินตอบแทน	200,000 เหรียญสหรัฐ (2014)[2]
เว็บไซต์	www.theopc.gov.zw

ผู้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนปัจจุบันคือ เอ็มเมอร์สัน อึมนังกากวา ซึ่งดำรงตำแหน่งตั้งแต่วันที่ 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017 ถัดจากนายรอเบิร์ต มูกาบี ที่ได้ทำการลาออกหลังเกิดการรัฐประหารในปี ค.ศ. 2017

ประวัติ

ตำแหน่งประธานาธิบดีซิมบับเวก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1980 หลังจากประเทศได้รับเอกราชจากสหราชอาณาจักร ตามข้อตกลงของ Lancaster House นั้น เดิมทีซิมบับเวเป็นสาธารณรัฐที่มีรัฐสภา โดยประธานาธิบดีมีบทบาทในพิธีการเป็นส่วนใหญ่ อำนาจที่แท้จริงตกเป็นของนายกรัฐมนตรี รอเบิร์ต มูกาบี

คานาอัน บานาน่า กลายเป็นประธานาธิบดีคนแรก โดยต่อมาหลังจากที่เขาลาออกจากตำแหน่งในปี ค.ศ. 1987 มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อให้ตำแหน่งประธานาธิบดีเป็นตำแหน่งผู้บริหาร และตำแหน่งนายกรัฐมนตรีถูกยกเลิก รอเบิร์ต มูกาบีได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งแทน และได้รับเลือกด้วยสิทธิของตนเองในปี ค.ศ. 1990 และอีกสี่ครั้งหลังจากนั้น

สำนักนายกรัฐมนตรีได้รับการฟื้นฟูขึ้นใหม่อันเป็นผลมาจากการเจรจาทางการเมืองในปี ค.ศ. 2008–09 แต่ถูกยกเลิกอีกครั้งหลังการลงประชามติร่างรัฐธรรมนูญปี ค.ศ. 2013 ภายใต้กฎที่ใช้โดยการลงประชามติเดียวกัน ประธานาธิบดีดำรงตำแหน่งได้สูงสุดสองวาระเป็นเวลาห้าปี^[1] อย่างไรก็ตามสิ่งนี้จะไม่มีผลกับวาระการดำรงตำแหน่งในอดีตหรือกำลังดำรงตำแหน่ง ณ ปี ค.ศ. 2013 ^[3]

การรัฐประหารในปี ค.ศ. 2017 และการลาออกของ รอเบิร์ต มูกาบี

เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017 เจ้าหน้าที่ทหารติดอาวุธจากกองกำลังป้องกันประเทศซิมบับเวได้บุกเข้าไปใน Zimbabwe Broadcasting Corporation ในกรุงฮาราเร ก่อนที่พลตรี Sibusiso Moyo จะออกมาถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์โดยประกาศว่ากองทัพได้เปิดใช้ปฏิบัติการที่ต่อมารู้จักกันในชื่อ "ปฏิบัติการคืนค่า” Moyo ระบุว่าประธานาธิบดี รอเบิร์ต มูกาบี และครอบครัวของเขาจะปลอดภัยและรับประกันความปลอดภัยของพวกเขา เนื่องจากปฏิบัติการมุ่งเป้าไปที่อาชญากรรอบตัวเขาเท่านั้น สิ่งที่ตามมาหลังจากนั้นคือการวางแผนอย่างดีและดำเนินการปราบปรามสมาชิกของฝ่ายภายในพรรค ZANU-PF ที่ปกครองซึ่งรู้จักกันในนาม G40 โดยดำเนินการอย่างระมัดระวัง ตำรวจสาธารณรัฐซิมบับเวและองค์กรข่าวกรองกลางซึ่งถือว่าภักดีต่อประธานาธิบดีทั้งคู่ถูกทำให้เป็นกลางโดยกองทัพ ซึ่งจับกุมผู้นำระดับสูงบางคนของพวกเขา

เมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017 รอเบิร์ต มูกาบี ต้องเผชิญหน้ากับการฟ้องร้องจากสภาและวุฒิสภาในเซสชั่นที่รวมกัน แต่มูกาบีประกาศลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดี ทำให้อดีตรองประธานาธิบดี Emmerson Mnangagwa สาบานตนเข้ารับตำแหน่งแทนเมื่อวันที่ 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017

รายชื่อประธานาธิบดีซิมบับเว

ประธานาธิบดี			ดำรงตำแหน่ง
ลำดับ	รูปภาพ	ชื่อ	ระหว่าง	หมายเหตุ
1		เคนัน บานานา (1936–2003)	18 เมษายน ค.ศ. 1980 – 31 ธันวาคม ค.ศ. 1987 (7 ปี 257 วัน)	พรรค ZANU
2		รอเบิร์ต มูกาบี (1924–2019)	31 ธันวาคม ค.ศ. 1987 – 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017 (29 ปี 325 วัน)	พรรค ZANU–PF การเลือกตั้งปี ค.ศ. 1990, 1996, 2002, 2008 และ 2013
–		เพเลเกเซลา อึมโพโก (เกิด 1940)	21 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017 – 24 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017 (0 ปี 3 วัน)	พรรค ZANU–PF รักษาการ
3		เอ็มเมอร์สัน อึมนังกากวา (เกิด 1942)	24 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017 – ปัจจุบัน (7 ปี 20 วัน)	พรรค ZANU–PF การเลือกตั้งปี ค.ศ. 2018

เพเลเกเซลา อึมโพโก เป็นรองประธานาธิบดีคนที่สอง (และดำรงตำแหน่งเพียงคนเดียว) ในช่วงที่ รอเบิร์ต มูกาบี ลาออกเมื่อวันที่ 21 พฤศจิกายน 2017 อึมโพโก อาจรักษาการประธานาธิบดีซิมบับเวเป็นเวลาสามวันจนกว่า เอ็มเมอร์สัน อึมนังกากวา จะเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดี อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก อึมโพโก ไม่ได้อยู่ในประเทศในขณะนั้น และเนื่องจากสถานการณ์ไม่ปกติ เจ้าหน้าที่คนใดที่ยืนหยัดในเรื่องนี้จึงไม่มีความชัดเจนและไม่อาจทราบได้^[4][5][6][7]

การเลือกตั้งครั้งล่าสุด

เอ็มเมอร์สัน อึมนังกากวา ลงสมัครรับเลือกตั้งใหม่ในปี ค.ศ. 2018 ในฐานะผู้สมัครรับเลือกตั้งของพรรค ZANU–PF^[8] Morgan Tsvangirai หัวหน้าพรรคฝ่ายค้านหลัก MDC-T เสียชีวิตเมื่อต้นปี ทำให้ Nelson Chamisa ขึ้นดำรงตำแหน่งแทน และได้ทำการลงสมัครเป็นผู้สมัครของพรรค MDC Alliance โดยท้ายที่สุด อึมนังกากวา ได้รับเลือกอีกครั้ง โดยได้รับคะแนนเสียง 50.8% ส่วน Chamisa ได้ไป 44.3% แต่อย่างไรก็ตามผลการเลือกตั้งนี้ถูกโต้แย้งโดย MDC Alliance

อ้างอิง

1. "Zimbabweans hope for democratic rebirth". BBC News. 20 March 2013. สืบค้นเมื่อ 15 August 2013.
2. Gumbo, Lloyd (22 April 2014). "President reveals monthly salary". The Herald. สืบค้นเมื่อ 22 April 2014.
3. Allison, Simon (26 March 2013). "Even Zimbabwe's constitution waits for Mugabe to pass the baton, or pass away". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 21 November 2017.
4. "Mphoko is the Acting President for now". Bulawayo 24. 22 November 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-12-01. สืบค้นเมื่อ 2023-04-18.
5. "Experts clear the air on succession". The Herald. 22 November 2017.
6. "Zimbabwe has 'phantom-like' acting president". News 24. 23 November 2017.
7. "Where is Mphoko, legally the acting President?". The Zimbabwe Mail. 22 November 2017.
8. "Zanu-PF reveals Mnangagwa as 2018 presidential candidate". The Zimbabwean. AFP. 19 November 2017.