บริติชฮอนดูรัส

บริติชฮอนดูรัส (อังกฤษ: British Honduras) หรือ ฮอนดูรัสของบริเตน เป็นคราวน์โคโลนีของบริเตน ตั้งอยู่ทางชายฝั่งตะวันออกของทวีปอเมริกากลาง ทางใต้ของเม็กซิโก ตั้งแต่ ค.ศ. 1749 ถึง 1964 หลังจากนั้นได้เลื่อนสถานะเป็นอาณานิคมปกครองตนเอง ก่อนเปลี่ยนชื่อเป็นเบลีซในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1973,^[3] และได้รับเอกราชอย่างสมบรูณ์ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1981 กลายเป็นประเทศเบลีซในปัจจุบัน บริติชฮอนดูรัสเป็นดินแดนในปกครองแห่งสุดท้ายของสหราชอาณาจักรบนภาคพื้นทวีปอเมริกา

นิคมบริติชบนอ่าวฮอนดูรัส (ค.ศ. 1783-1840) บริติชฮอนดูรัส (ค.ศ. 1840–1973) เบลีซ (ค.ศ. 1973–1981)
ค.ศ. 1783–ค.ศ. 1981
ธงชาติ ตราแผ่นดิน (ค.ศ. 1907–1967)
เพลงชาติ:  ก็อดเซฟเดอะควีน (ค.ศ. 1837–1901; ค.ศ. 1952–1981) ก็อดเซฟเดอะคิง (ค.ศ. 1787–1837; ค.ศ. 1901–1952)
สถานะ	อาณานิคม
เมืองหลวง	เบลีซซิตี (ค.ศ. 1862–1971) เบลโมแพน (ค.ศ. 1971–1981)
ภาษาทั่วไป	อังกฤษ สเปน ครีโอลเบลีซ การิฟูนา ตระกูลภาษามายา
การปกครอง	คราวน์โคโลนี
พระมหากษัตริย์
• ค.ศ. 1783-1820	พระเจ้าจอร์จที่ 3
• ค.ศ. 1952–1981	สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2
ข้าหลวง
• ค.ศ. 1787–ป. 1790	เอ็ดเวิร์ด มาร์คัส เดสพาร์ด
• ค.ศ. 1980–1981	เจมส์ เฮนเนสซี
ประวัติศาสตร์
• สนธิสัญญาแวร์ซาย (ค.ศ. 1783)	ศ.ศ. 1749
• คราวน์โคโลนี	ค.ศ. 1862
• ปกครองตนเอง	1 มกราคม ศ.ศ. 1964
• เปลี่ยนชื่อ	1 มิถุนายน ค.ศ. 1973
• ได้รับเอกราช	21 กันยายน ค.ศ. 1981
พื้นที่
22,966 ตารางกิโลเมตร (8,867 ตารางไมล์)
ประชากร
• ค.ศ. 1861[1]	25,635
สกุลเงิน	ดอลลาร์บริติชฮอนดูรัส
ก่อนหน้า ถัดไป เขตผู้ว่าการกัวเตมาลา จักรวรรรดิเม็กซิโกที่หนึ่ง เบลีซ
[2]

อาณานิคมบริติชฮอนดูรัสมีที่มาจากข้อตกลงในสนธิสัญญาแวร์ซาย (ค.ศ. 1783) ระหว่างบริเตนและสเปน ซึ่งให้สิทธิ์บริเตนในการตัดไม้ซุ้งระหว่างแม่น้ำฮอนโด (Hondo River) และแม่น้ำเบลีซ อนุสัญญาลอนดอน (ค.ศ. 1786) ขยายสิทธิ์ดังกล่าวให้ครอบคลุมไปถึงบริเวณแม่น้ำเบลีซและไซปัน (Sibun River)^[4] ใน ค.ศ. 1862 นิคมเบลีซในอ่าวฮอนดูรัส ถูกประกาศให้เป็นอาณานิคมของบริเตน เรียกกันว่าบริติชฮอนดูรัส และผู้แทนพระองค์ได้รับการเลื่อนสถานะขึ้นเป็นรองข้าหลวง โดยอยู่ภายใต้อำนาจของข้าหลวงแห่งจาไมกา^[5]