บทเพลงสี่ฤดู

บทเพลงสี่ฤดู (อิตาลี: Le quattro stagioni; อังกฤษ: The Four Seasons) เป็นชุดไวโอลินคอนแชร์โต 4 ชิ้นที่แต่งโดย อันโตนีโอ วีวัลดี เมื่อปี ค.ศ. 1723 จัดเป็นงานดนตรีชิ้นหนึ่งที่ได้รับความนิยมจากยุคบาโรค

Il cimento dell'armonia e dell'inventione (The Contest between Harmony and Invention)

คอนแชร์โตชุดนี้ออกเผยแพร่เป็นครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1725 เป็นส่วนหนึ่งของชุดคอนแชร์โต 12 ชิ้น โอปุสที่ 8 ของวิวาลดี ใช้ชื่อว่า Il cimento dell'armonia e dell'inventione (The Contest between Harmony and Invention) ได้แก่

• Concerto No. 1 in E major, "La primavera" (Spring), RV 269
• Concerto No. 2 in G minor, "L'estate" (Summer), RV 315
• Concerto No. 3 in F major, "L'autunno" (Autumn), RV 293
• Concerto No. 4 in F minor, "L'inverno" (Winter), RV 297
• Concerto No. 5 in E-flat major, "La tempesta di mare" (The Sea Storm), RV 253
• Concerto No. 6 in C major, "Il piacere" (Pleasure), RV 180
• Concerto No. 7 in D minor, RV 242
• Concerto No. 8 in G minor, RV 332
• Concerto No. 9 in D minor, RV 236
• Concerto No. 10 in B-flat major, "La caccia" (The Hunt), RV 362
• Concerto No. 11 in D major, RV 210
• Concerto No. 12 in C major, RV 178

ทั้งนี้ เฉพาะคอนแชร์โต 4 ชิ้นแรกของวีวัลดี ได้ตั้งชื่อตามฤดูกาลทั้งสี่ คือ ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาว แต่ละฤดูได้แบ่งออกเป็น 3 มูฟเมนต์ ดังนี้

• Concerto No. 1 in E major, Op. 8, RV 269, "La primavera" (ฤดูใบไม้ผลิ)
  1. Allegro
  2. Largo
  3. Allegro Pastorale
• Concerto No. 2 in G minor, Op. 8, RV 315, "L'estate" (ฤดูร้อน)
  1. Allegro non molto
  2. Adagio e piano - Presto e forte
  3. Presto
• Concerto No. 3 in F major, Op. 8, RV 293, "L'autunno" (ฤดูใบไม้ร่วง)
  1. Allegro
  2. Adagio molto
  3. Allegro
• Concerto No. 4 in F minor, Op. 8, RV 297, "L'inverno" (ฤดูหนาว)
  1. Allegro non molto
  2. Largo
  3. Allegro

โคลง

บทเพลงสี่ฤดูได้แต่งขึ้นเพื่อประกอบโคลงสี่บท ไม่เป็นที่ปรากฏว่าใครเป็นผู้แต่งโคลงเหล่านี้ แต่คาดว่าวิวาลดีอาจจะเป็นผู้แต่งขึ้นเอง โดยเนื้อโคลงมีดังนี้

La Primavera (ฤดูใบไม้ผลิ) Allegro Giunt' è la Primavera e festosetti La Salutan gl' Augei con lieto canto, E i fonti allo Spirar de' Zeffiretti Con dolce mormorio Scorrono intanto: Vengon' coprendo l' aer di nero amanto E Lampi, e tuoni ad annuntiarla eletti Indi tacendo questi, gl' Augelletti; Tornan' di nuovo al lor canoro incanto: Largo E quindi sul fiorito ameno prato Al caro mormorio di fronde e piante Dorme 'l Caprar col fido can' à lato. Allegro Di pastoral Zampogna al suon festante Danzan Ninfe e Pastor nel tetto amato Di primavera all' apparir brillante.

L'Estate (ฤดูร้อน) Allegro non molto - Allegro Sotto dura Staggion dal Sole accesa Langue l' huom, langue 'l gregge, ed arde il Pino; Scioglie il Cucco la Voce, e tosto intesa Canta la Tortorella e 'l gardelino. Zeffiro dolce Spira, mà contesa Muove Borea improviso al Suo vicino; E piange il Pastorel, perche sospesa Teme fiera borasca, e 'l suo destino; Adagio e piano - Presto e forte Toglie alle membra lasse il Suo riposo Il timore de' Lampi, e tuoni fieri E de mosche, e mossoni il Stuol furioso! Presto Ah che pur troppo i Suo timor Son veri Tuona e fulmina il Ciel e grandioso Tronca il capo alle Spiche e a' grani alteri.

L'Autunno (ฤดูใบไม้ร่วง) Allegro Celebra il Vilanel con balli e Canti Del felice raccolto il bel piacere E del liquor de Bacco accesi tanti Finiscono col Sonno il lor godere Adagio molto Fà ch' ogn' uno tralasci e balli e canti L' aria che temperata dà piacere, E la Staggion ch' invita tanti e tanti D' un dolcissimo Sonno al bel godere. Allegro I cacciator alla nov' alba à caccia Con corni, Schioppi, e canni escono fuore Fugge la belua, e Seguono la traccia; Già Sbigottita, e lassa al gran rumore De' Schioppi e canni, ferita minaccia Languida di fuggir, mà oppressa muore.

L'Inverno (ฤดูหนาว) Allegro non molto Aggiacciato tremar trà nevi algenti Al Severo Spirar d' orrido Vento, Correr battendo i piedi ogni momento; E pel Soverchio gel batter i denti; Largo Passar al foco i di quieti e contenti Mentre la pioggia fuor bagna ben cento Allegro Caminar Sopra il giaccio, e à passo lento Per timor di cader gersene intenti; Gir forte Sdruzziolar, cader à terra Di nuove ir Sopra 'l giaccio e correr forte Sin ch' il giaccio si rompe, e si disserra; Sentir uscir dalle ferrate porte Sirocco Borea, e tutti i Venti in guerra Quest' é 'l verno, mà tal, che gioia apporte.

บทเพลงสี่ฤดู

แหล่งข้อมูลอื่น

• โน้ตเพลงเสรีของ The Four Seasons ที่โครงการห้องสมุดดนตรีนานาชาติ (IMSLP)