Loading AI tools
ซีรีส์มังงะญี่ปุ่น จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
นูระหลานจอมภูต (ญี่ปุ่น: ぬらりひょんの孫; อังกฤษ: Nurarihyon no Mago) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น วาดโดย ฮิโรชิ ชิอิบาชิ (Hiroshi Shiibashi) ตีพิมพ์ในประเทศญี่ปุ่นในนิตยสารโชเน็นจัมป์โดยสำนักพิมพ์ชูเอชะ
 | บทความนี้ได้รับแจ้งให้ปรับปรุงหลายข้อ กรุณาช่วยปรับปรุงบทความ หรืออภิปรายปัญหาที่หน้าอภิปราย
|
ยามเมื่อความมืดมิดมาเยือน เหล่าภูตพรายเริงร่า มนุษย์ล้วนหวาดกลัว และสิ่งที่ภูตพรายเทิดทูนราวกับเจ้าชีวิต นั่นคือนูราริเฮียง (จอมภูต) 'ริคุโอะ' ผู้มีเชื้อสายจอมภูต 1ใน 4 และเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มนูระรุ่นที่3 เด็กหนุ่มผู้ใช้ชีวิตเรียบง่ายกับคุณปู่ซึ่งเป็นนูราริเฮียง และสมาชิกในบ้านอีกหลายคน(ที่เป็นภูตผีทั้งนั้น) เขาเองก็ไม่ได้คิดมากอะไรกับเรื่องนี้ ความเรียบง่ายนี้น่าจะเป็นเช่นนี้ต่อไป แต่เมื่อวันที่เขาอายุครบ 13 ปี มาเยือน ทุกสิ่งได้เปลี่ยนไปตลอดกาล ริคุโอะสามารถเปลี่ยนร่างเป็นภูตตอนกลางคืนได้ แต่ว่าปีศาจหลายๆตนที่เป็นแกนนำของกลุ่มก็ยังไม่ยอมรับริคุโอะเป็นผู้นำอยู่ดี แม้ว่าริคุโอะจะแสดงฝีมือในการปราบขบวนอสูรชิโกกุแล้วก็ตาม ริคุโอะจึงจัดตั้งขบวนร้อยอสูรของตนขึ้นเสียเอง โดยที่เป้าหมายคือการเป็นจอมภูตเหมือนนูราริเฮียงผู้เป็นปู่
เด็กหนุ่มผู้เป็นหลานของนูราริเฮียงผู้นำแห่งกลุ่มนูระและเป็นผู้สืบทอดรุ่นที่สาม มีสายเลือดของปีศาจอยู่ 1 ใน 4 ทำให้สามารถกลายร่างเป็นภูตได้เมื่อถึงยามค่ำคืน รักสงบ ชอบช่วยเหลือผู้อื่นจนกลายเป็นเบ๊ เช่น ช่วยเปลี่ยนน้ำในแจกัน ช่วยลบกระดาน ช่วยถอนหญ้าในสนามหญ้า และแม้ช่วงแรกๆจะเกลียดชังปีศาจเพราะเคยเห็นปีศาจคุยโอ้อวดเรื่องความเลวกัน แต่ก็เข้าใจได้ในเวลาต่อมา ถูกแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์ของกลุ่มคิโยจูจิ
ปีศาจหิมะที่เป็นข้ารับใช้ของผู้นำของกลุ่มนูระรุ่นที่3 (นูระ ริคุโอะ) คอยช่วยเหลือและดูแลริคุโอะที่เป็นนายน้อยของกลุ่มนูระมาตลอด เวลาอยู่ที่โรงเรียนจะอยู่ในร่างมนุษย์ แอบชอบริคุโอะในร่างที่เป็นมนุษย์และร่างภูต
เพื่อนหญิงสมัยเด็กที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาลของริคุโอะ กลัวภูตผีปีศาจเป็นที่สุดแต่กลับเป็นคนเจอบ่อยที่สุด เรียนอยู่ห้องเดียวกันกับริคุโอะตั้งแต่อนุบาลจนถึงปัจจุบันรวมเป็นเวลา 8 ปี เมื่อตอนที่อายุครบ 13 ปีเคยถูกปีศาจกระจกไล่ตามฆ่า แอบชอบริคุโอะในร่างภูตอยู่ซึ่งเป็นเหตุทำให้ไม่ค่อยกินเส้นกับซึราระ(ปีศาจหิมะ)อยู่บ่อยๆ
เพื่อนร่วมชั้นของริคุโอะ มาจากตระกูลองเมียวจิเพื่อฝึกฝนตนเองโดยมีความฝันว่าจะปราบ นูราริเฮียง ให้ได้โดยไม่รู้เลยว่าได้พบกับตัว นูราริเฮียง เองตั้งหลายครั้ง ในช่วงแรกๆคิดว่าริคุโอะในร่างภูตเป็นนูราริเฮียงแต่ก็รู้ว่าไม่ใช่ในภายหลัง
องค์กรปีศาจ เป็นการรวมกันของปีศาจในแต่ละท้องถิ่นทั้งจากสมัครใจเข้าร่วมและจากการถูกปราบจนยอมศิโรราบ เกิดเป็นการรวมกลุ่มกันของกลุ่มปีศาจหลายๆกลุ่มจนกลายเป็นกลุ่มอำนาจใหญ่ซึ่งคุมพื้นที่แต่ละภูมิภาคของญี่ปุ่นคล้ายคลึงกับแก๊งค์ยากูซ่าและกลุ่มผู้มีอิทธิพล ซึ่งกลุ่มปีศาจเหล่านี้จะคอยสร้างความน่ากลัวเพื่อให้มนุษย์เกรงขามและศรัทธา และบ่อยครั้งก็ยังเกิดการต่อสู้เพื่อแย่งชิงอำนาจกันทั้งจากระหว่างกลุ่มและภายในกลุ่มเช่นกัน
ตราลักษณ์ประจำกลุ่ม "เกรงขาม"
กลุ่มปีศาจซึ่งคุมอำนาจอยู่ในพื้นที่แถบคันโตในปัจจุบัน เป็นกลุ่มใหญ่ซึ่งมีอำนาจมากตั้งแต่สมัยโบราณ ซึ่งปัจจุบันแม้จะอ่อนแอลงไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังถือได้ว่าเป็นกลุ่มที่ยังมีอิทธิพลสูงอยู่
เด็กหนุ่มผู้เป็นหลานของนูราริเฮียงผู้นำแห่งกลุ่มนูระและเป็นผู้สืบทอดรุ่นที่สาม มีสายเลือดของปีศาจอยู่ 1 ใน 4 ทำให้สามารถกลายร่างเป็นปีศาจได้เมื่อถึงยามค่ำคืน มีนิสัยรักสงบ ชอบช่วยเหลือผู้อื่น และแม้ช่วงแรกๆจะเกลียดชังปีศาจแต่ก็เข้าใจได้ในเวลาต่อมา ส่วนร่างปีศาจนั้นจะมีนิสัยขรึมแต่ก็ดูเข้มแข็ง องอาจ น่าเกรงขามสมฐานะผู้สืบทอด มีอาวุธเป็นดาบที่มีชื่อว่า "เนเนะคิริมารุ"(เดิมดาบเนเนะคิริมารุมีชื่อว่า "นุเอะคิริมารุ") ที่มีพลังในการสังหารปีศาจที่ได้รับมาจากปู่ และในเวลาต่อมาได้ถูกปู่ส่งไปฝึกฝนที่โทโนะ และได้วิชาฮัตสึและเฮียวอิมา ริคุโอะกลับมาที่บ้านใหญ่อีกครั้งเพื่อเตรียมตัวไปโค่นฮะโกโรโมะกิตซึเนะ และได้รับการช่วยเหลือจากนูราริเฮียงด้วยการมอบปราการลอยฟ้าทาคาระบุเนะ(เรือมหาสมบัติ)ให้เพื่อบินไปเกียวโต
ปัจจุบัน รับตำแหน่งผู้นำสูงสุดรุ่นที่3แห่งกลุ่มนูระ หลังจากทราบความจริงเรื่องฮะโกโรโมะกิตซึเนะและผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องโศกนาฏกรรมนี้ทั้งหมด ซึ่งคนผิดแท้จริงคือเซย์เมย์ และริคุโอะได้ขอร้องให้เคย์คะอิน อากิฟุสะช่วยซ่อมดาบเนเนะคิริมารุที่แตกสลายไปพราะถูกเซย์เมย์ทำลาย และดำเนินการยับยั้งแผนการบ้านโกคะโดอินรวมถึงฝึกฝนฝีมือเพื่อเข้าสู้กับเซย์เมย์ด้วย
ปีศาจซึ่งเป็นผู้นำสูงสุดของกลุ่มนูระทั้งรุ่นที่ 1 และเป็นรักษาการณ์ของรุ่นที่ 3 เป็นปู่ของริคุโอะ ซึ่งนูราริเฮียงเป็นปีศาจที่มีพลังในการผ่านเข้าไปยังเคหะสถานใดๆและทำอะไรตามใจชอบในที่นั่นได้ตามปรารถนาราวกับเป็นเจ้าของเสียเอง มีนิสัยชอบทำตัวสบายๆ ทำอะไรตามใจ แต่ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับกลุ่มหรือครอบครัวแล้วจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน มีทั้งความเกรงขามและความแข็งแกร่งสมฐานะของผู้นำเป็นอย่างมาก ได้รับการนับถือและเกรงขามจากปีศาจน้อยใหญ่มากมายทั่วคันโต ปัจจุบันประจำอยู่ที่บ้านใหญ่ เพื่อคอยช่วยเหลือริคุโอะที่รับตำแหน่งรุ่นที่3 นูราริเฮียงเคยเสียหัวใจไปในการต่อสู้เมื่ออดีตก็คือปัจจุบันนูราริเฮียงมีชีวิติอยู่ทั้งๆที่ไม่มีหัวใจจึงทำให้ชราภาพลงตามการเวลาไม่ได้มีวัยหนุ่มที่ยาวนานเหมือนปีศาจตนอื่นเพราะอายุไขในถานะปีศาจถูกบั่นทอนไปเยอะมากในเหตุการนั้น
เจ้าหญิงที่มีพลังในการรักษา และเป็นเจ้าของ เนเนะคิริมารุที่แท้จริงก่อนจะมอบมันให้เป็นของ นูระริเฮียง เคยถูก โฮโกโรโมะ คิทสึเนะ จับตัวไปเพื่อกินเครื่องในแต่ก็ได้รับการช่วยเหลือไว้ได้ทันโดยขบวนร้อยอสูรและนูราริเฮียง หลังจากได้รับการช่วยเหลือก็ได้แต่งงานกับนูราริเฮียงและให้กำเนิดริฮัง ก่อนที่จะเสียชีวิตด้วยอาการป่วย
พ่อของริคุโอะ เป็นลูกครึ่งปีศาจจากนูราริเฮียงและโยฮิเมะ มีผมสีดำสนิทและมักสวมเสื้อคลุมยูกาตะลายทางเสมอ เป็นผู้รวบรวมปีศาจทั้งแผ่นดินให้เป็นหนึ่งเดียว เรียกได้ว่าเป็นจุดสูงสุดของโลกปีศาจ และคิดค้นวิชามาโทอิ(อาภรณ์อสูร)เป็นคนแรก เป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาบุคลิกอาจหาญและไม่กลัวใคร ตามใจตัวเองและชอบทำอะไรแบบที่คนอื่นคาดไม่ถึงเสมอๆ รู้จักการกล่อมเกลาใจแต่ก็เป็นพวกพูดจาขวานผ่าซาก แต่จริงๆก็รักลูกและพวกพ้อง แล้วยังเป็นพ่อที่อ่อนโยนมากคนหนึ่งทีเดียว
ริฮังเคยมีคนรัก คือปีศาจชื่อยามาบุกิ โอโตเมะที่เจอกันช่วงที่ริฮังออกไปเที่ยวเตร็ดเตร่ในวันฝนตก ทว่าตัวริฮังนั้นมีคำสาปทำให้ไม่สามารถมีลูกกับปีศาจได้ ดังนั้นแม้จะอยู่กินกับโอโตเมะมาหลายปีก็ยังไม่มีลูก แต่ปีศาจตนอื่นกับโอโตเมะไม่รู้เรื่องคำสาปจึงคิดว่าเป็นเพราะภรรยาที่มีปัญหา โอโตเมะจึงหนีไปจากกลุ่มนูระและตรอมใจตายในเวลาต่อมา ก่อนจะถูกเรียกวิญญาณกลับมาอีกครั้งในร่างเด็กผู้หญิง ถูกฝังคำสั่งว่าให้ฆ่าริฮัง แต่หากริฮังกล่าวบทกลอนดอกยามาบุกิที่โอโตเมะเขียนทิ้งท้ายไว้ก่อนจะจากไปเมื่อไหร่ก็จะจำความได้ ดังนั้นเมื่อริฮังพบกับโอโตเมะและรู้สึกคุ้นเคยเหมือนภรรยาเก่าจึงเผลอเอ่ยบทกลอนออกมา ในขณะเดียวกันโอโตเมะที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยก็หยิบดาบแทงทะลุร่างริฮังเสียชีวิตต่อหน้าต่อตาริคุโอะ พร้อมกันนั้นความทรงจำก็กลับคืนมาหลังจากที่ได้ยินบทกลอนที่เป็นกุญแจ และถูกฮะโกโรโมะกิตซึเนะแทรกแซงวิญญาณที่สับสนและเจ็บปวดทำให้กลายเป็นปีศาจจิ้งจอกไปในที่สุด มีสมญานามว่า"ปลาโค่ยท่องราตรี"
หนึ่งในคนสนิทของริคุโอะ บุตรสาวคนเดียวของปีศาจหิมะเซ็ตซึระซึ่งเคยติดตามนูราริเฮียงรุ่นที่1 มีใบหน้าสวยน่ารัก ลักษณะผมยาวและมีดวงตาเป็นวงๆซ้อนกัน นิสัยเป็นคนซุ่มซ่าม แต่ก็รักและภักดีต่อริคุโอะมาก โดยปกติจะคอยดูแลริคุโอะในร่างมนุษย์โดยการแฝงตัวเป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนและใช้ชื่อ "โออิคาวะ ซึราระ" มีพลังในการควบคุมหิมะและน้ำแข็ง เช่นวิชา พายุหิมะต้องสาป ฟูเซย์คาคุเรย์(วายุกระซิบสังหาร)และ ภูเขาหิมะต้องสาป(ทำให้ง่วงนอนเหมือนอยู่บนภูเขาหิมะ) เป็นปีศาจตนที่สองที่มอบความเกรงขามให้เป็นมาโทอิ(อาภรณ์อสูร)ดาบน้ำแข็งให้กับริคุโอะต่อจากเซ็น ปัจจุบันได้รับตำแหน่งหัวหน้าองครักษ์คนสนิทของริคุโอะ
ปีศาจหนึ่งในคนสนิทของริคุโอะ ลักษณะเป็นปีศาจที่มีร่างกายใหญ่ กำยำแข็งแรง นิสัยมุทะลุบ้าพลัง แต่ก็มีความภักดีต่อริคุโอะ เป็นหนึ่งในผู้ดูแลริคุโอะในร่างมนุษย์เช่นเดียวกับซึราระโดยใช้ชื่อในร่างมนุษย์ว่า "คุราตะ" กลายเป็นขวัญใจของแก๊งค์มอเตอร์ไซค์จนตั้งกลุ่มนักซิ่ง "ขบวนร้อยอสูร" ขึ้นมา
ปีศาจวิหค หนึ่งในสมาชิกของกลุ่มนูระและเป็นผู้นำสายเซ็นอิปปะ เป็นปีศาจที่มีร่างกายอ่อนแอเพราะผลจากพิษที่ขนที่ใช้ในการทำยาพิษซึ่งเป็นความสามารถของตน นับถือริคุโอะเป็นนายมาตั้งแต่แรก และยังนับถือกันเป็นพี่น้องกันมาแต่อดีต เรียกได้ว่าเป็นพี่น้องร่วมสาบาน และยังเป็นคนแรกที่มอบมาโทอิ(อาภรณ์อสูร)ปีกพิษแก่ริคุโอะเป็นครั้งแรก ไม่ค่อยพอใจที่ริคุโอะชอบเห็นว่าตนอ่อนแอและทิ้งตนไว้ที่บ้านใหญ่เสมอโดยไม่พาไปร่วมผจญอันตรายด้วยกัน
ปีศาจหนึ่งในคนสนิทของนูราริเฮียงมาแต่แรกเริ่มก่อตั้ง ปกติจะอยู่ในรูปร่างอีกาขนาดเล็ก แต่แม้จะเป็นปีศาจก็มีหัวสมัยใหม่ ชอบหาข้อมูลผ่านนิตยสารไม่ก็อินเทอร์เน็ตผ่านมือถืออยู่เรื่อยๆ มีลูกด้วยกัน 3 ตนเป็น ชาย 2 หญิง 1 ซึ่งทั้ง 3 ถูกเรียกว่า "ซันบะการาสึ"
ซันบะการาสึ คุโรอุมารุ (คนโต)ปีกสีแดงและหน้าตาดี มีนิสัยเอาจริงเอาจัง โทซากะมารุ (คนรอง)ปีกสีเหลือง ทำผมทรงโมฮอว์ค ซาซามิ (คนเล็ก)ปีกสีฟ้า เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในบรรดาพี่น้องและสวมแว่น
ปีศาจซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกของกลุ่มนูระ ลักษณะเป็นพระหนุ่ม ต่อสู้โดยการเรียกอาวุธจำนวนมากออกมาจากแขนเสื้อเป็นคนที่สี่ที่มอบมาโทอิ(อาภรณ์อสูร)หมื่นสรรพวุธให้แก่ริคุโอะในตอนที่สู้กันคิโดอุมารุและฮะโกโรโมะกิตสึเนะ และยังเป็นอดีตมือสังหารของกลุ่มร้อยตำนานอีกด้วย ทั้งยังเคยลอบสังหารและต่อสู้กับนูระ ริฮังมาอีกด้วย ทว่าเมื่อตระหนักว่าตัวเองรับใช้คนผิดจึงแปรพักตร์มาช่วยฝั่งนูระและยินยอมแลกจอกกับริฮังจนกลายเป็นคนระดับสูงคนหนึ่งของกลุ่มนูระไป
ปีศาจซึ่งเป็นหนึ่งในคนสนิทของริคุโอะ เป็นปีศาจหน้าตาหล่อเหลาซึ่งจะมีส่วนหัวลอยออกจากตัวอยู่ตลอด(ดูเผินๆจะเหมือนริคุโอะร่างมนุษย์) มีความสามารถในการต่อสู้ด้วยเส้นเชือก ในอดีตเคยถูกปีศาจฆ่าตายและเมื่อฟื้นขิ้นมาก็ได้ออกล้างแค้นปีศาจในเมือง จนริฮังต้องไปกำจัด เมื่อผีหัวขาดแพ้เคะโจโรก็มาขวางเอาไว้ ริฮังจึงพูดเตือนสติผีหัวขาด และผีหัวขาดจึงยินยอมแลกจอกกับริฮังในคืนเดียวกันนั้นเอง ภายหลังเข้าร่วมขบวนร้อยอสูรจนได้รับฉายาว่า ผีหัวขาดสายป่านสังหารแห่งโจชู ถึงหน้าตาจะหล่อเหลาแต่แพ้เหล้าอย่างแรง
ปีศาจแห่งน้ำหนึ่งในคนสนิทของริคุโอะ ใช้วิชาการต่อสู้แบบนินจาที่เรียกว่า คัปปะนินโป ชอบอยู่ในบึงน้ำ และตอนนอนจริงๆจะไปอยู่ในแม่น้ำ เพื่อรอลุ้นว่าตื่นมาแล้วจะถูกน้ำพัดไปโผล่ที่ไหน เป็นปีศาจตาโตหน้าตาน่ารัก นิสัยเหมือนเด็กๆและชอบฟังเพลงมาก(พกหูฟังติดตัวอยู่เสมอ) ปัจจุบันเป็นองครักษ์สนิทของรุ่นที่สาม
ปีศาจผมยาวสมาชิกของกลุ่มนูระ ลักษณะภายนอกดูเป็นวัยแรกสาวใหญ่ มีหน้าที่หลักคือติดตามริคุโอะ ห้ามปรามความวุ่นวายของบรรดาปีศาจตัวเล็กตัวน้อยในกลุ่ม และเป็นแม่ครัวอีกตนหนึ่ง เป็นเพื่อนในอดีตของผีหัวขาด (ถูกแฟนคลับเชียร์ให้คู่กับผีหัวขาดอยู่เนืองๆ)
ปีศาจวัว หนึ่งในระดับผู้บริหารของกลุ่มนูระ ซึ่งเดิมทีเป็นมนุษย์และมีชื่อเดิมว่า "อุเมวากะมารุ" แต่เมื่อมารดาของตนถูกปีศาจฆ่า ด้วยความโกรธแค้นก็ทำให้เขาฆ่าปีศาจตนนั้นจนตัวเองต้องกลายเป็นปีศาจไปด้วย พร้อมกับตั้งกลุ่มปีศาจขึ้นมาก่อนจะถูกกลุ่มนูระปราบในสมัยของรุ่นที่ 1 และได้เข้ากลุ่มนูระในเวลานั้นพร้อมคุมพื้นที่หุบเขาเนจิเรเมะซึ่งเป็นเขตชายแดนอิทธิพลด้านตะวันตกของกลุ่ม จึงถือได้ว่าเป็นคนเก่าแก่ ได้ทำการก่อกบฏขึ้นเพื่อกระตุ้นให้ริคุโอะเกิดความตระหนักในการรับสืบทอดกลุ่มซึ่งในตอนหลังก็ได้รับการยกโทษ มีนิสัยเงียบขรึม เยือกเย็น จงรักภักดีต่อกลุ่มอย่างมาก อย่างไรก็ตาม ถ้าเหล้าเข้าปากจนเมาเมื่อไหร่จะจับปีศาจแถวๆนั้นมากรอกเหล้าให้เมาตามๆกันไป
ภูตวิญญาณแค้น อดีตเป็นซามูไรที่ตายในเหตุการณ์น้ำท่วมแต่จงรักภักดีต่อตระกูลของผู้เป็นนายจึงคอยอยู่ปกป้องทายาทของผู้เป็นนายมาตลอด จนกระทั่งริคุโอะชักชวนให้เข้าร่วมขบวนร้อยอสูร จึงได้แลกจอกเหล้ากับริคุโอะในคืนที่ปราบนักพรตจอมปลอมได้ และจามิได้ติดตามริคุโอะไปสู้กับฮะโกโรโมะกิตซึเนะที่เกียวโต
ผีหวงของ อาศัยอยู่ในบึง จะขโมยและดึงลงสู่บึงและและจะคืนของให้เมื่อเบื่อของเก่าแล้ว เคยขโมยเนเนะคิริมารุจากริคุโอะเพื่อแลกกับภรรยาของปีศาจตัวหนึ่ง และได้คุโรอุมารุ(ซันบะการาสึ ปีกสีดำแดง)เอาดาบคืนมาเพื่อแลกกับฮะโอ(เสื้อคลุมสัญลักษณ์เกรงขาม)ของตัวเอง และได้ริคุโอะตามไปหักคอเอาคืนมาอีกทีหนึ่งโดยแลกกับกล้องยาสูบของนูราริเฮียง
มารดาของริคุโอะ เป็นหญิงสาวสวย ผมสั้น อายุ30ปี เป็นคนใจดีและรักครอบครัว ปกติจะอยู่ในครัว (เป็นแม่ครัวประจำกลุ่มคนหนึ่ง) เข้าใจผิดตั้งแต่พบกับ นูระ ริฮัน ครั้งแรกว่ากลุ่มนูระเป็นเพียงแก็งค์ยากูซ่า และพกปืนสั้นขนาดเล็กติดตัวไว้เสมอ
ตราลักษณ์ประจำกลุ่ม"พรั่นพรึง"
กลุ่มย่อยของปีศาจที่อยู่ในสายของขบวนร้อยอสูรมีหน้าที่ปกป้องเขตแดนบริเวณเขาเนริจิมะเขตชายแดนด้านตะวันตกของกลุ่ม
ปีศาจวัวหนึ่งในระดับผู้บริหารของกลุ่มนูระ ซึ่งเดิมทีเป็นมนุษย์และมีชื่อเดิมว่า "อุเมวากะมารุ" แต่เมื่อมารดาของตนถูกปีศาจฆ่า ด้วยความโกรธแค้นก็ทำให้เขาฆ่าปีศาจตนนั้นจนตัวเองต้องกลายเป็นปีศาจไปด้วย และได้เข้ากลุ่มนูระในเวลานั้นพร้อมคุมพื้นที่หุบเขาเนจิเรเมะซึ่งเป็นเขตชายแดนอิทธิพลด้านตะวันตกของกลุ่ม จึงถือได้ว่าเป็นคนเก่าแก่ ได้ทำการก่อกบฏขึ้นเพื่อกระตุ้นให้ริคุโอะเกิดความตระหนักในการรับสืบทอดกลุ่มซึ่งในตอนหลังก็ได้รับการยกโทษ มีนิสัยเงียบขรึม เยือกเย็น จงรักภักดีต่อกลุ่มอย่างมาก และนับถือนูราริเฮียงเสมือนพ่อแท้ๆและเอ็นดูริคุโอะเหมือนลูกชายและเคารพในสิทธิ์การตัดสินใจของริคุโอะด้วย
นายน้อยประจำกลุ่ม มีนิสัยมุทะลุ ไม่ฟังใครนอกจากกิวคิ มีฝีมือในการใช้ดาบและเขี้ยวของปีศาจวัว ชอบอยู่บนต้นไม้เหมือนริคุโอะ
ผู้ช่วยของโกะซึมารุโดยบนหัวจะมีกะโหลกม้าสวมอยู่เสมอ ซึ่งเมื่อถอดออกจะมีใบหน้าเหมือนเด็กผู้หญิง มีนิสัยขี้เล่น รักสนุก มีความสามารถในการควบคุมสัตว์ปีศาจได้ระดับหนึ่ง
เป็นผู้บริหารของกลุ่มนูระ และเป็นที่ปรึกษาของกลุ่ม เป็นคนที่นูราริเฮียงไว้ใจมากที่สุด
เป็นหัวหน้ากลุ่มแมวผีดูแลถนนสายหลัก เปิดร้านอาหารปีศาจสไตล์ญี่ปุ่นซึ่งเป็นที่โด่งดังไปทั่ว มีของขึ้นชื่อคือมาทาทาบิค็อกเทล ร้านนี้ริคุโอะร่างกลางคืนเคยพาอิเอนากะ คานะไปเที่ยวด้วย เรียวตะเนโกะติดการพนันเป็นอย่างมากจนเป็นที่รู้กัน ชอบท้าปีศาจตนอื่นเล่นฮานะฟุดะ(ไพ่ดอกไม้)ร้อยอสูรไม่เว้นแม้แต่ริคุโอะ
ผู้โชคร้ายจากการโดนแส้สายลมจนสลบไป
กลุ่มย่อยของปีศาจที่อยู่ในสายของขบวนร้อยอสูร
ปีศาจนกกระเรียนที่มีขนเป็นยา แต่เมื่อพออายุมากขึ้นขนที่เป็นยาจะค่อยๆแปรสภาพเป็นพิษไปซึ่งพิษนั้นทำให้ร่างกายของเซ็นอ่อนแอมาก มักจะกระอักเลือดพุ่งจากปากเสมอ(ด้วยร่างกายที่อ่อนแอนี้ทำให้ถูกริคุโอะปล่อยเกาะเวลาเคลื่อนขบวนอยู่เสมอ) ได้รับการช่วยเหลือจากริคุโอะจากการทรยศของปีศาจงู เฮบิดะยู และเป็นคนแรกที่ได้แลกจอกเหล้ากับริคุโอะ อีกทั้งยังเป็นปีศาจตนแรกในกลุ่มที่มอบมาโทอิ(อาภรณ์อสูร)ให้ริคุโอะ
ปีกของเซ็นเป็นปีกพิษสีม่วงใสที่แผ่ออกจากกิ่งก้านสีดำ เพียงแค่สะบัดหรือสัมผัสเท่านั้นจะต้องพิษร้ายแรงถึงตายทันที ซึ่งเป็นความสามารถของมาโทอิที่มอบให้ริคุโอะไปด้วย มาโทอิดาบพิษนั้น เมื่อกวัดแกว่งดาบ จะปลดปล่อยขนนกพิษออกไปโจมตีศัตรูพร้อมกับคลื่นดาบที่รุนแรง
กลุ่มย่อยของปีศาจที่อยู่ในสายของขบวนร้อยอสูร
ปีศาจวานรหนึ่งในระดับผู้บริหารของกลุ่มนูระ มีพละกำลังและความแข็งแกร่งกว่านูระริเฮียงรุ่นที่ 1 เป็นอย่างมาก แต่นับถือรุ่นที่ 1 จากใจถูกสังหารโดย มุจิ แห่งขบวน 88 อสูรแห่งชิโกกุ
นายน้อยประจำกลุ่ม หลังจากสูญเสีย ฮีฮี จากการโจมตีของกลุ่ม 88 อสูรแห่งชิโกกุ แล้วจึงเข้าร่วมกับขบวนร้อยอสูรของริคุโอะ ในช่วงแรกไม่ค่อยให้ความเชื่อใจแก่ริคุโอะเท่าใดนักเพราะคิดว่าอ่อนแอ แต่ก็ยังติดตาม เป็นผู้ที่มอบมาโทอิ"ดาบพญาวานร"ให้ริคุโอะเป็นคนที่ห้า
เป็นภูมิเทพที่มีพลังในการรักษาโรคโดยที่ต้องนำนกกระเรียนพันตัวมาเซ่นไหว้ เพราะไม่มีใครมาเซ่นไหว้ทำให้ตัวของเขาตัวเล็กลงและอ่อนแอ แต่เมื่อยายของเด็กสาวที่ป่วยอยู่นำนกกระเรียนพันตัวมาเซ่นไหว้ พลังของเขาก็กลับมาอีกครั้งทำให้กลายเป็นผู้ชายร่างใหญ่และมีพลังทำให้ความปรารถนาของยายคนนั้นเป็นจริง คือทำให้หลานหายอีกครั้ง เซ็นบะเป็นสมาชิกของกลุ่มนูระคนหนึ่ง แต่เพราะเป็นเทพบนบานศาลกล่าวเลยไปอยู่ที่บ้านใหญ่ไม่ได้
ภูมิเทพที่ใส่ชุดกิโมโน ปกติจะอยู่ในศาลเจ้า เธอถูกสาปแช่งโดยโซเดะโมงิซามะแต่ถูกคุโรตะโบช่วยไว้ เดิมทีเป็นมนุษย์เมื่อ400ปีที่แล้วเพราะพลังของเธอที่ทำให้น้ำตาเป็นไข่มุกทำให้ถูกฮาโกโรโมะ-กิตซึเนะจ้องเล่นงานหลังจากที่ถูกกลุ่มนูระช่วยเอาไว้เธอก็ย้ายมาที่เอโดะ
กลุ่มปีศาจซึ่งมีฐานกำลังอยู่ในพื้นที่ของชิโกกุ มีความทะเยอทะยานที่จะยึดครองแถบพื้นที่เดิมของกลุ่มนูระ แต่เมื่อพ่ายแพ้ต่อกลุ่มนูระก็ล่าถอยกลับไป
ชื่อเดิมคือ อินุงามิ เกียวบุ ทามะซึสะ โดย อินุงามิ เดียวบุ ดานุกิ เพื่อให้เรียนรู้ความผิดพลาด เคยเป็นผู้นำกลุ่มขบวน 88 อสูรแห่งชิโกกุ บุตรชายคนที่ 8 จากภรรยาคนที่ 88 ของ "อินุงามิ เกียวบุ ดานุกิ" มีความทะเยอทะยานที่จะปกครองแผ่นดินทั้งหมดด้วยพลัง นิสัยเป็นพวกเย่อหยิ่ง มีความหยิ่งผยองทะเยอทะยานสูง โดยเขาได้รับดาบนาม "ค้อนจอมมาร" ซึ่งสามารถดูดกลืนพลังจากปีศาจที่ฆ่ามาเพิ่มให้ผู้ใช้จึงตัดสินใจทำสงครามกับกลุ่มนูระ แต่แล้วก็ถูกปราบโดยริคุโอะซึ่งท้ายที่สุดก็กลับไปชิโกกุแต่โดยดี ปัจจุบันกลับมาร่วมมือกับกลุ่มนูระติดตามริคุโอะไปปราบองเมียวจิจากบ้านโกคะโดอิน
ปีศาจทานุกิอันเป็นนายเหนือหัวของเหล่าปีศาจแห่งชิโกกุ บิดาของทามะซึกิ ในอดีตได้นำเหล่าปีศาจทานุกิเพื่อหมายจะบุกยึดปราสาทของมนุษย์ แต่แล้วก็ต้องถูกจัดการโดยนักรบผู้ถือครองดาบ "ค้อนจอมมาร" จนต้องมาอยู่อย่างสงบ รู้จักกับนูราริเฮียงจากที่เมื่อก่อนได้รับข้อเสนอว่าจะให้ความช่วยเหลือระหว่างการต่อสู้โดยแลกเปลี่ยนที่จะต้องไปเป็นหนึ่งในขบวนร้อยอสูรของกลุ่มนูระ
ปีศาจสุนัข หนึ่งในผู้บริหารของขบวน 88 อสูรแห่งชิโกกุ เดิมทีแล้วเป็นลูกหลานของผู้โดนวิชาสาปแช่งย้อนคืนจึงมีพลังของปีศาจสุนัขแฝงอยู่ จะมีพลังมากขึ้นเมื่อเกิดความโกรธแค้น สุดท้ายก็ถูกกำจัดโดยทามะซึกิ
ปีศาจล้างหัตถ์ หนึ่งในผู้บริหารของขบวน 88 อสูรแห่งชิโกกุ ลักษณะเป็นพวกบ้าพลังไม่ต่างอะไรกับอาโอตะโบ แต่ก็แพ้อาโอตะโบในสภาพ"อัญเชิญจอมพลัง"
ปีศาจจับแขนเสื้อ หนึ่งในผู้บริหารของขบวน 88 อสูรแห่งชิโกกุ เป็นปีศาจที่มีลักษณะคล้ายตุ๊กตาตัวเล็กหินสวมเสื้อกันฝนแบบญี่ปุ่น สามารถสาปอีกฝ่ายให้ถึงตายได้เมื่อจับแขนเสื้อแล้วผู้ถูกจับเหลียวมามอง ได้รับมอบหมายให้สังหารภูมิเทพในบริเวณเขตอิทธิพลของกลุ่มนูระ แต่สุดท้ายถูกกำจัดโดยคุโรตะโบ
ปีศาจเข็ม หนึ่งในผู้บริหารของขบวน 88 อสูรแห่งชิโกกุ เป็นปีศาจหญิงที่ภักดีต่อทามะซึกิอย่างมาก แต่สุดท้ายก็ถูกสังหารด้วยน้ำมือทามะซึกิเพื่อมาเป็นพลังให้ค้อนจอมมาร
นกกระจอกราตรี หนึ่งในผู้บริหารของขบวน 88 อสูรแห่งชิโกกุ เป็นหญิงสาวอีกคนหนึ่งใน7เงาพเนจรมีพลังในการทำให้คนตาบอดได้ชั่วคราว ในภายหลังได้ทรยศทามาซึกิ
ปีศาจแส้วายุ หนึ่งในปีศาจแห่งชิโกกุ ถูกส่งมาเพื่อสังหารปีศาจของกลุ่มนูระ มีความสามารถในการควบคุมลมได้เหมือนแส้ สายลมของมุจิเป็นพิษ ทำให้ผู้คนป่วยไข้ สุดท้ายถูกจัดการโดยนูราริเฮียง
ปีศาจนกเพลิงเคยโจมตี ยูระ มาแล้วหลังจากนั้นก็ตายเพราะกลุ่ม ซันบะการาสุ
กลุ่มปีศาจที่มีอำนาจยิ่งใหญ่ในแถบคันไซมาแต่สมัยโบราณ ซึ่งมีช่วงหนึ่งที่กลุ่มเกือบต้องล่มสลายเพราะผู้นำถูกจัดการโดยนูราริเฮียง แต่ก็ฟื้นกลับมาได้ในที่สุดและกำลังสั่งสมกำลังเพื่อความยิ่งใหญ่อีกครั้ง
ปีศาจจิ้งจอกอาภรสวรรค์ ผู้นำแห่งกลุ่มขบวนร้อยอสูรแห่งเกียวโต เป็นปีศาจที่ทรงพลังมากแม้จะเทียบกับนุราริเฮียง ซึ่งจะแฝงตนเองเป็นบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ สามารถสั่งสมพลังให้เพิ่มพูนจากการกินเครื่องในของผู้มีพลังพิเศษ และมีความสามารถในการเกิดใหม่จากการเข้าสิงสู่ร่างอื่น โดยเมื่อเกิดใหม่มาทุกครั้งจะไม่สูญเสียพลังที่สะสมมา อดีตเคยถูกนุราริเฮียงจัดการจนต้องสูญเสียพลังที่สะสมมาทั้งหมด ทำให้มันแค้นเคืองนุราริเฮียงมากและสาปแช่งไว้ก่อนจะหายไป ซึ่งปัจจุบันได้กลับมาในร่างใหม่อีกครั้งเป็นเด็กสาวสวยแต่งกายด้วยชุดนักเรียนสีดำ เป็นผู้สังหารพ่อของริคุโอะทำให้ริคุโอะตัดสินใจยกขบวนร้อยอสูรของตัวเองไปสู้เพื่อตัดบ่วงกรรม
แต่แท้ที่จริงแล้ว ร่างที่ฮะโกโรโมะกิตซึเนะสิงอยู่คืออดีตภริยาของริฮันที่ตายไปแล้วถูกคืนชีพขึ้นมาอีกครั้งในร่างเด็กผู้หญิง(ริฮันถูกคำสาปจิ้งจอกทำให้ไม่สามารถมีบุตรกับปีศาจได้ นางจึงไม่อาจมีบุตรให้กลุ่มนูระได้เช่นกัน ทำให้ถูกสงสัยและกีดกัน สุดท้ายได้เสียชีวิตไป) และถูกควบคุมจิตใจไว้ เมื่อนางแทงดาบใส่ริฮันจนสิ้นชีวิตก็เพิ่งรู้สึกตัว แต่ถูกควบคุมไว้อีกครั้ง และกลายเป็นจิ้งจอกอาภรณ์สววรค์เต็มตัว ปัจจุบันเสียชีวิตเนื่องจากถูกเซย์เมย์ฆ่าเพราะจิตสำนึกกระตุ้นให้เอาตัวเข้าปกป้องริคุโอะ และริคุโอะตัดสินใจมอบร่างของฮะโกโรโทะกิตซึเนะให้กับเคียวคตสึและกลุ่มเกียวโต
ปีศาจแมงมุมยักษ์บ้าการต่อสู้ที่มีความแข็งแกร่งและพละกำลังมหาศาลจนสามารถเอาชนะขบวนร้อยอสูรของริคุโอะได้มาแล้วครั้งหนึ่ง ยอมช่วยเหลือฮาโกโรโมะกิตซึเนะก็เพื่อให้นางคลอด นูเอะ ออกมาเพื่อให้เป็นคู่ต่อสู้ของตน ภายหลังถอยกลับไปพักเพื่อรอสู้กับนูเอะอีกครั้ง เป็นปีศาจที่ถึงแม้จะถูกฟันขาดครึ่งตัวแล้วก็ยังไม่ตาย ซึจิงุโมะเคยสู้กับริคุโอะหลายครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งได้เล่นงานริคุโอะปางตาย และได้จับตัวซึราระไปเป็นตัวประกันให้ริคุโอะมาหาตน ในการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ริคุโอะที่ผสานความเกรงขามเข้ากับคามะอิทาจิ อิตากุเป็นมาโทอิเคียวได้ฟันซึจิงุโมะจนบาดเจ็บสาหัสพ่ายศึกไปในที่สุด ปัจจุบัน ได้เฝ้ารอคอยสงครามครั้งสุดท้ายระหว่างกลุ่มนูระและกลุ่มเกียวโตอยู่อย่างเงียบๆ ภายหลังถูกจัดการโดยอาเบะ โนะ เซย์เมย์ (นูเอะ)
ปีศาจที่มีร่างที่แท้จริงเป็นตั้กแตนตำข้าว มีหน้าที่รายงานบาปของมนุษย์ ภายหลังพ่ายแพ้ให้กับอาโอตะโบที่บ้านใหญ่เคย์คะอิน และเป็นผู้จัดการปู่ของยูระ
ปีศาจที่มีวิชาเป็นสายฟ้า อดีตเป็นยักษ์ที่ถูกมนุษย์เลี้ยงเอาไว้ก่อนจะได้หัวหน้ายักษ์ตนหนึ่งรับไปเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม ภายหลังเมื่อพ่อบุญธรรมถูกนูเอะสังหาร จึงได้นำเอาร่างกายส่วนหนึ่งของพ่อมาติดไว้บนใบหน้าต่างสุสานรวมทั้งใช้ไม้ปิดไว้ต่างป้ายหลุมศพ อิบารากิโดจินั้น เกือบจะสามารถกำจัดผีหัวขาดและเคะโจโรมาแล้ว หลังจบศึกเกียวโตได้ตามอาเบะ โนะ เซย์เมย์ไปที่นรกด้วยกัน
ปีศาจที่มีความสามารถเข้าสิงจิตใจของมนุษย์ได้ เคยเข้าสิงอาคิฟุสะมาแล้ว ภายหลังคาดว่าน่าจะร่วมมือกับโยชิซึเนะ เพื่อทำให้นายของตนเป็นใหญ่ ภายหลังได้ค้อนจอมมารมาครอบครอง และว่ากันว่าคือผู้สังหารพ่อริคุโอะ และได้ใช้ความสามารถบางอย่างลบความทรงจำของทุกตน เพื่อที่จะเข้ามาในกลุ่ม ความจริงแล้วเป็นส่วนลูกตาของซัมโมโตะโกโรซาเอมอน ถูกกำจัดโดยริคุโอะ และเป็นผู้มอบค้อนจอมมารให้อาเบะ โนะ เซย์เมย์
ปีศาจหนังกระทิง เป็นปีศาจที่ฟันเร็วที่สุด ในอดีตเคยเฝ้าประตูราโชม่อน ภายหลังพ่ายแพ้ให้กับริคุโอะ(ในสถานะมาโทอิกับคุโรตะโบ) แต่ยังรอดมาได้ มีความแค้นส่วนตัวกับนูราริเฮียง และมีลูกน้องตามอยู่ 2 คน เคยไปที่โทโนะบ่อยครั้ง ภายหลังตามอาเบะ โนะ เซย์เมย์ไปยังนรกด้วยกัน
เป็นปีศาจเคียวคตสึ เคยจัดการเคย์คะอินลำดับที่ 6 มาแล้ว มีความสามารถคือ การควบคุมงู และสนิทกับฮาโกโรโมะกิตซึเนะเป็นพิเศษ ปัจจุบันกลับเกียวโตไปพร้อมกับกลุ่มที่ยังเหลืออยู่และพาร่างของฮะโกโรโมะกิตซึเนะกลับไปด้วย โดยริคุโอะเป็นผู้อนุญาตให้เธอนำร่างของจิ้งจอกอาภรณ์สวรรค์กลับไปเอง
ลูกของฮาโกโรโมะกิตซึเนะที่จะกำเนิดออกมาอีกไม่นาน แท้จริงแล้วคือ อาเบะ โนะ เซย์เมย์ หรือนามในกลุ่มอสูรคือ นูเอะ ผู้ปกครองโลกมนุษย์และปีศาจ โดยนูเอะนั้นได้กำจัดพ่อบุญธรรมของอิบาราคิโดจิ และสู้กับซึจิงุโมะมาแล้วเมื่อ 1000 ปีก่อน เป็นบุคคลที่ซึจิงุโทะเฝ้ารอจะสู้ด้วยมากที่สุดถึงขนาดยอมร่วมมือกับฮะโกโรโมะกิตซึเนะเพื่อให้เธอคลอดนูเอะออกมา เมื่อคลอดออกมาแล้วอาเบะ โนะ เซย์เมย์ได้ทำการสังหารแม่ตัวเอง(ฮาโกโรโมะกิตซึเนะร่างจริง)ลงแล้วจัดกการสังหารซึจิคุโมะ ก่อนที่จะสู้กับริคุโอะแต่ริคุโอะก็พ่ายแพ้ ก่อนที่อาเบะ โนะ เซย์เมย์จะกลับไปยังนรกพร้อมด้วยปีศาจเกียวโตคิโดมารุ อิบารากิโดจิ และปีศาจอีกจำนวนนึงไปด้วย อาเบะ โนะ เซย์เมย์นั้นยังมีผู้อยู่เบื้องหลังอีก 2 คนซึ่ง 1 ใน 2 น่าจะเป็น ซันโมโตะโกโรซาเอมอน
เป็นกลุ่มที่เคยมีอำนาจในสมัยเอโดะ โดยเป็นกลุ่มที่สร้างปีศาจมากมาย นับว่าเป็นกลุ่มที่ยิ่งใหญ่ที่สุดกลุ่มนึง
ราชาปีศาจ แต่เดิมเป็นเศรษฐีที่สร้างตำนานและปีศาจจำนวนมากให้เอโดะ โดยการเล่าตำนาน100ร้อยเรื่องแล้วเรียกปีศาจในเรื่องออกมา ต่อมากลุ่มนี้ถูกทำลายลงโดยนูระ ริฮัน ทำให้ซันโมโตะเล่าเรื่องเปลี่ยนตัวเองกลายเป็นราชาปีศาจ ชื่อว่าซันโมโตะโกโรซาเอมอน มีพลังแข็งแกร่งมาก โดยจะแบ่งร่างได้หลายร่างตามอวัยวะ สุดท้ายก็ถูกกำจัดลงโดยนูระ ริฮัน แต่ก่อนตายได้แยกอวัยวะบางส่วนออกไปเพื่อเป็นตัวแทนของตนและเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการกำเนิดของเซเมย์
ปากของซันโมโตะโกโรซาเอมอน เป็นส่วนที่ดูจะฉลาดหลักแหลมที่สุด มีความสามารถในการสร้างปีศาจเช่นเดียวกับซันโมโตะร่างต้น มีหน้าที่ในการเล่าเรื่อง ต่อมาได้ทรยศซันโมโตะและโดนดูดกลืนตัวตนไปครึ่งนึง แต่หนีรอดมาได้โดยความช่วยเหลือของ อาเบะ โนะ อะริยูกิ ผู้นำสูงสุดของบ้านโกคะโดอินรุ่นที่3
ส่วนสมองของซันโมโตะโกโรซาเอมอน เป็นศูนย์กลางของอวัยวะที่แยกออกมาทั้งหมด ซึ่งไม่มีความสามารถใดๆมากนัก(หรือเรียกว่าเป็นส่วนที่อ่อนแอที่สุดก็ว่าได้) สุดท้ายโดนเอ็นโชทรยศจนเกือบตาย แต่ได้ทำการรวมอวัยวะคืนชีพให้ซันโมโตะโกโรซาเอมอน แต่สุดท้ายก็โดนริคุโอะ จัดการ
กลุ่มปีศาจรับจ้างที่อาศัยอยู่กันในป่าซึ่งว่ากันว่าเป็น ถิ่นกำเนิดของปีศาจหลากหลายตน เช่น คัปปะ เจ้าหญิงหิมะ คามะอิทาจิ เป็นต้น เนื่องจากเป็นพื้นที่กันดารทำให้ปีศาจในดินแดนนี้พึ่งพาและฝึกฝนตนเองจนแข็งแกร่ง กลายเป็นขุมกำลังสำคัญสำหรับองค์กรปีศาจทั่วประเทศที่จะรับเหล่าปีศาจบางตนเข้าสังกัด โดยโทโนะครองตนเองเป็นอิสระเรื่อยมาไม่ขึ้นกับใครและไม่ฟังคำสั่งของผู้ใด
ปีศาจคัปปะเฒ่า ผู้นำแห่งกลุ่มปีศาจแห่งโทโนะ ในอดีตเคยพบกับปู่ของริคุโอะมาก่อน
ปีศาจที่พาริคุโอะมายังโทโนะ มีลักษณะคือหน้าและศีรษะขนาดใหญ่
คามาอิทาจิ ผู้ฝึกสอนการสำแดงความเกรงขามให้แก่ริคุโอะ ใช้เคียวเป็นอาวุธ ในยามที่ใช้การปลดปล่อยความเกรงขามจะกลายร่างเป็นตัววีเซิลที่มีแขนเป็นเคียว และเป็นผู้มอบพลังโมโทอิ (อาภรณ์อสูร) ดาบวายุให้กับริคุโอะเป็นคนที่สาม
อามาโนะจากุ อสูรขวางโลก เป็นปีศาจที่ไม่สามารถระบุเพศได้ รู้เพียงแต่ว่าในยามเช้าจะกลายเป็นชาย และยามราตรีจะกลายเป็นหญิ มีนิสัยห้าวๆไม่ว่าจะอยู่ในร่างชายหรือหญิงและมักจะถือว่าร่างต้นของตัวเองคือเพศชายอยู่ตลอดจึงไม่มีการสงวนตัวเองแม้แต่น้อยยามเป็นเพศหญิง ทำได้แม้แต่ลงแช่น้ำในบ่อผู้ชาย
ชื่อ อาวาชิมะ มาจากชื่อบุตรของจอมเทพอิซานางิกับเทพีอิซานามิ ผู้เกิดมามีลักษณะของสองเพศในคนเดียว
นุมะคัปปะ ปีศาจคัปปะที่อาศัยอยู่ในหนองน้ำ ท่าทางสนิทกับคัปปะของกลุ่มนูระเป็นพิเศษ
ปีศาจวานรสมิง
ภูตหิมะที่อาศัยในโทโนะ สนิทกับยูคาริเป็นพิเศษ
ซาชิกิวาราชิ เด็กเทพอารักษ์หรือเทพแห่งโชคลาภที่มีความสามารถในการเรียกโชคแก่ผู้อยู่ใกล้เคียง มีนิสัยตรงไปตรงมาและพูดแทรกขึ้นมาคนเดียวบ่อยครั้ง
ตระกูลองเมียวจิที่ทำหน้าที่ปราบปีศาจหรือผลิตอุปกรณ์ในการปราบปีศาจตั้งแต่สมัยโบราณ ถูกสาปโดยฮาโกโรโมะกิตซึเนะในตอนที่กำลังจะผนึกจนทำให้ลูกหลานของตระกูลหลักทุกคนต้องมีอันเป็นไปก่อนจะได้สืบทอดตระกูล ทำให้ต้องแก้ปัญหาโดยการรับคนจากตระกูลสาขามาเป็นผู้สืบทอด
เพื่อนร่วมชั้นกับริคุโอะ เป็น 1 ในสมาชิกกิตติมาศักดิ์ของกลุ่มกางเขนศักดิ์สิทธิ์ มีความสามารถในการใช้ชิกิงามิสูงมากและด้วยพรสวรรค์อันนี้จึงทำให้สามารถเรียกชิกิงามิประเภท ฮะกุน(ซากทัพ)ได้ และได้รับรู้ถึงอีกตัวตนหนึ่งของนูระ ริคุโอะอีกด้วย
องเมียวจิอัจฉริยะเจ้าบ้านแห่งตระกูลเคย์คะอินรุ่นที่ 13 เมื่อ 400 ปีก่อนเป็นผู้ที่ผนึกฮาโกโรโมะกิตซึเนะและเป็นรุ่นแรกที่ถูกสาปอีกด้วย มีความสามารถหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นการสร้างผนึก การตีดาบปราบปีศาจ ซึ่งเนเนะคิริมารุ ก็เป็นฝีมือของเขา รู้จักเป็นการส่วนตัวกับ นูราริเฮียง รุ่นที่ 1 ปัจจุบันได้ติดตามยูระไปช่วยเหลือริคุโอะในการกำจัดฮะโกโรโมะกิตซึเนะ มีนิสัยขี้เล่น ชอบแกล้ง และทำตามใจตัวเอง แต่เป็นคลังข้อมูลและแหล่งสนับสนุนให้ขบวนร้อยอสูรได้ดีทีเดียว ชอบเรียกนูราริเฮียงว่านูระจัง
องเมียวจิที่เป็นพี่ชายของยูระ มีชิคิงามิสายวารี ชื่อปลอมคือกาโร ชื่อจริงๆคือเก็นเก็น(วจีพจน์) และใช้คำพูดในการลวงหลอกคู่ต่อสู้ โดยพูดว่า "เขมือบซะ กาโร" แต่แท้จริงแล้ว เขาไม่ได้ให้กาโรเขมือบ แต่เป็น"เขมือบกาโรซะ"(เพราะไม่ได้พูดว่า กาโร เขมือบซะ) แต่ให้ศัตรู"เขมือบ"กาโรเข้าไป เพื่อควบคุมสสารต่างๆในร่างศัตรู เคยถูกหวังว่าจะเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไป มีคู่หูคือมามิรุ
องเมียวจิที่มีฝีมือสูงกว่าริวจิ เคยเป็นเพื่อนเล่นของยูระ ถูกเรียกตัวมาเพื่อป้องกันผนึกระเซ็น มีชิคิงามิสายฟ้าและชอบปฏิบัติตามคำสั่งของริวจิ มีความสามารถในการใช้ชิคิงามิสูงกว่ายูระ
องเมียวจิอัจฉริยะผู้มีความสามารถในการสร้างดาบภูตมาตั้งแต่ยังเล็กจนถูกเก็งตำแหน่งผู้นำตระกูลคนต่อไปแต่ก็ต้องเสียตำแหน่งให้กับยูระไปจึงพยายามจะก้าวข้ามความสามารถของตนขึ้นไปอีก ในศึกกับฮาโกโรโมะคิตสึเนะ เขาได้เสียท่าให้กับมินะโกโรชิจิโซโดนแทรกแซงช่องว่างทางจิตใจและโดนควบคุม จนร่วมมือกับเหล่าปีศาจเกียวโตสร้างอาวุธทำลายข่ายมนต์ แต่แล้วก็ได้ริวจิและยูระช่วยเหลือกลับมาเป็นคนเดิม ภายหลังได้รับการขอร้องจากยูระและริคุโอะให้ตีดาบเนเนะกิริมารุขึ้นมาใหม่หลังจากดาบหักเนื่องจากการต่อสู้กับเซเมย์
องเมียวจิผู้เฝ้าผนึกที่ห้า ผู้มุ่งหมายจะเป็นผู้นำตระกูลคนต่อไปจึงคิดค้นวิชาทำยาเสริมพลังธาตุหยาง ซึ่งมีผลให้ร่างกายมีกล้ามขึ้นเป็นมัดๆ แต่แล้วก็ต้องจบชีวิตลงในพริบตาด้วยน้ำมือของฮาโกโรโมะคิตสึเนะ
ดาบที่นูราริเฮียงเห็นวางอยู่เลยหยิบมาจากโยฮิเมะผู้เป็นย่าของริคุโอะ มีพลังในการฟาดฟันเหล่าภูตพราย แต่เป็นดาบที่ไม่มีผลหากนำไปฟันมนุษย์ แท้จริงแล้วเป็นดาบที่องเมียวจิอัจฉริยะ เคย์คะอิน ฮิเดโมโตะเป็นคนสร้างขึ้นมา แต่เมื่อเห็นว่านูราริเฮียงใช้ได้ดีจึงมอบให้ไป
ใช้ความเกรงขามสะกดศัตรู ให้ไม่สามารถรับรู้การมีตัวตนของผู้ใช้วิชาได้
สร้างงูไฟจากในชามเหล้าที่ใส่เหล้าปีศาจชื่อดัง ซากุระ เผาพลาญศัตรูจนกว่าระลอกคลื่นในชามเหล้าจะสงบลง
ใช้ความเกรงขามสะกดปีศาจฝ่ายตรงข้าม ด้วยการสร้างเงาจำแลงให้เหมือนกับว่าโจมตีโดนเจ้าตัวแต่การโจมตีนั้นทะลุผ่านร่างกายไป หรือเรียกได้ว่าทิ้งภาพลวงตาของตัวเองไว้เพื่อหลอกศัตรูนั่นเอง
คือการที่ริคุโอะสามารถใช้พลังของปีศาจที่อยู่ในกลุ่มขบวนร้อยอสูรของตนได้ ซึ่งการจะได้รับพลังของปีศาจตนนั้นจำเป็นจะต้องมีความเชื่อใจกันอย่างที่สุดระหว่างผู้นำกลุ่มและผู้ติดตาม ซึ่งเมื่อได้รับพลังแล้วจะปรากฏรอยสักที่แสดงถึงพลังที่ได้รับมานั้นบนแผ่นหลังบริเวณไหล่ทั้ง 2 ข้าง ว่ากันว่าพลังนี้เกิดขึ้นครั้งแรกในยุคของนูราริเฮียงรุ่นที่ 2 ริฮัง (พ่อของริคุโอะ) ซึ่งถือว่าเป็นยุคที่ขบวนร้อยอสูรแข็งแกร่งที่สุด
อย่างไรก็ตาม ปีศาจที่มีเลือดปีศาจเต็มตัวจะไม่สามารถใช้หรือฝึกฝนมาโทอินี้ได้ เงื่อนไขหนึ่งในสองอย่างของมาโทอิคือต้องมีสายเลือดเป็นมนุษย์อยู่ด้วย ดังนั้นริฮังที่เป็นลูกครึ่งปีศาจและริคุโอะที่มีเลือดปีศาจ1ใน4จึงใช้มาโทอิได้
คือการที่ริคุโอะสามารถใช้พลังของมาโทอิผนวกกับความเกรงขามของตนเอง เป็นพลังที่เรียกได้ว่าแข็งแกร่งที่สุดในยุคของ นูระ ริฮัง
การสำแดงความเกรงขามของริคุโอะในตอนแรก คือการใช้ฮัตสึในการลบร่างของตัวเองออกไปจากสายตาศัตรู แต่หลังจากได้รับการชี้แนะ ประจวบกับนึกถึงเรื่องในอดีตเข้าพอดี ริคุโอะจึงหาตัวตนที่แท้จริงออกมาได้ กลายเป็นความตรงข้ามของความสามารถลบร่าง นั่นคือ การทำให้เห็นร่าง แต่ไม่สามารถสัมผัสตัวได้ นั่นคือในสายตาของศัตรูจะเห็นเหมือนว่าได้ฟันริคุโอะแล้ว แต่ที่ฟันไปเป็นเพียงภาพลวงตา (หลอกและพรางตัวจากทัศนวิสัยของศัตรู) เป็นความสามารถที่แท้จริงของสายเลือดนูราริเฮียง
เคียวกะซุยเง็ตสึ มีความหมายถึง จันทราบนผิวน้ำ ซึ่งนูราริเฮียงเปรียบเปรยไว้ แม้จะทำให้ผิวน้ำกระเพื่อม แต่ก็ไม่หายไป กลับล่องลอยอย่างเลือนราง มาจากอักษรสี่ตัวคือ กระจก บุปผา จันทรา วารี ซึ่งท่านี้เหนือกว่าเมย์เคียวชิซุย น้ำนิ่งที่เมื่อปรากฏรอยกระเพื่อมแล้วจะสลายไป
เชือกป่านที่ทำจากเส้นใยปีศาจแมงมุมและเส้นผมของเคะโจโร ยิ่งดิ้นเชือกยิ่งรัดแน่น เป็นที่มาของฉายา "ป่านสังหารแห่งโจชู" ของผีหัวขาด ใช้พลิกแพลงได้หลากหลาย และหากใช้ร่วมกับเฮียวอิ ป่านจะแข็งแกร่งราวกับเหล็ก แม้ใช้อาวุธฟาดฟันก็ไม่อาจตัดขาดได้
สร้างทวนขึ้นมาจากน้ำแข็ง ปรากฏครั้งแรกในการต่อสู้กับโยซึสึเมะ(ปีศาจวิหคดำ)และอีกครั้งในตอนที่พยายามจะหลบหนีจากการจับกุมของซึจิคุโมะ ที่จับตัวเองเป็นตัวประกันเพื่อล่อให้ริคุโอะมาสู้กับตน
แช่แข็งศัตรูในผลึกน้ำแข็ง ปรากฏมาครั้งแรกในตอนที่สู้กับโยซึสึเมะ และตอนไปที่เกียวโตตอนไปช่วยโทริอิและมากิ
เป็นท่าที่เมื่อใครโดนเข้าไปแล้ว จะง่วงนอนทันทีเหมือนอยู่บนยอดเขา เคยใช้ครั้งเดียวตอนจามิ ใช้ในการสะกดเพื่อนๆของริคุโอะให้หลับ ในขณะที่ตัวริคุโอะสืบหาความจริงเกี่ยวกับจามิ
ปลดปล่อยอาวุธในร่างกายของตนทั้งหมดออกมาจากแขนเสื้อ ซึ่งกระทั่งตัวคุโรตะโบเองก็ไม่อาจคะเนได้ว่าจริงๆแล้วอาวุธทั้งหมดที่ตัวเองปล่อยออกมาได้มีกี่เล่มกันแน่
มาโทอิที่คุโรมอบให้ริคุโอะเพื่อสอนการใช้อาภรณ์อสูรอย่างจริงจัง โดยให้ริคุโอะนำความเกรงขามของตัวเองไปห่อหุ้มเหมือนเสื้อผ้าและผสานการโจมตีเข้าด้วยกัน มีความโดดเด่นด้านการโจมตีอย่างหนักหน่วงและรับการจู่โจมอย่างมีประสิทธิภาพด้วยอาวุธมากมายที่ออกมารวดเดียวใส่ศัตรู เหมาะกับการรับมือกับศัตรูที่ว่องไวรวดเร็ว
ปลดปล่อยพละกำลังของตนเองที่ตนเองสะกดไว้เพื่อให้อยู่ในโลกมนุษย์ได้
สร้างลูกบอลน้ำเพื่อโจมตีศัตรูโดยขนาดใหญ่เล็กนั้นขึ้นอยู่กับระยะเวลาในการสร้าง
ตัวของจามินั้นในสมัยเป็นมนุษย์เป็นซามูไรที่มีฝีมือ และในปัจจุบันแม้จะเป็นภูตไปแล้วแต่ฝีมือก็ไม่ได้ตกลงไปตามกาลเวลา
ขนปีกของเซนนั้นมีพลังในการที่เป็นยาพิษร้ายแรงหลายชนิดอยู่ ยามเมื่อกางออกจะทำให้คู่ต่อสู้ติดพิษนั้นและทำให้เกิดอาการต่างๆตามพิษที่ได้รับ
ปลดปล่อยความเกรงขามออกจากร่างเพื่อใช้ความสามารถขั้นต่อไปหรือเพิ่มพละกำลังให้แก่ร่างกาย
บรรจุความเกรงขามที่ปลดปล่อยต่อมาจากหน้ากากจอมปีศาจลงในดาบเล่มใหญ่ที่ตนพกไว้กับตัวอยู่เสมอ มีพลังในการฟันช่องว่างระหว่างมิติภูตกับโลกมนุษย์ได้
| # | ชื่อเล่ม | วันที่ออกจำหน่ายต้นฉบับ | วันที่ออกจำหน่าย ภาษาไทย | |
|---|---|---|---|---|
| 01 | ผู้จะเป็นหัวหน้าเหล่าภูตพราย | 4 สิงหาคม 2551 978-4-08-874557-2 | 28 เมษายน 2552 978-974-368-761-7 | |
| ||||
| 02 | ริคุโอะปะทะกิวคิ | 3 ตุลาคม 2551 978-4-08-874581-7 | 5 พฤษภาคม 2552 978-974-519-825-8 | |
| ||||
| 03 | ประชุมใหญ่กลุ่มนูระ | 5 มกราคม 2552 978-4-08-874621-0 | 26 มิถุนายน 2552 978-611-516-109-6 | |
| ||||
| 04 | ขบวนแปดสิบแปดอสูรชิโกกุ | 3 เมษายน 2552 978-4-08-874655-5 | 20 กรกฎาคม 2552 978-611-516-154-6 | |
| ||||
| 05 | ปีศาจที่มีปีกอันมืดมนยิ่งกว่ารัตติกาล | 4 มิถุนายน 2552 978-4-08-874667-8 | 30 ตุลาคม 2552 978-616-516-024-7 | |
| ||||
| 06 | บ้านที่มีจามิสิงสู่ | 4 สิงหาคม 2552 978-4-08-874717-0 | 30 พฤศจิกายน 2552 978-616-516-065-0 | |
| ||||
| 07 | สามพี่น้องเคย์คะอิน | 2 ตุลาคม 2552 978-4-08-874738-5 | 24 มีนาคม 2553 978-616-516-129-9 | |
| ||||
| 08 | เชื่อมโยงสู่กาลปัจจุบัน | 4 ธันวาคม 2552 978-4-08-874767-5 | 8 กรกฎาคม 2553 978-616-516-148-0 | |
| ||||
| 09 | เรื่องเล่าจากโทโนะ | 4 กุมภาพันธ์ 2553 978-4-08-874796-5 | 16 กรกฎาคม 2553 978-616-516-232-6 | |
| ||||
| 10 | เมืองหลวงที่ถูกความมืดมนกลืนกิน | 2 เมษายน 2553 978-4-08-870023-6 | 9 ตุลาคม 2553 978-616-516-215-9 | |
| ||||
| 11 | เขาวงกตแห่งป่าโทริอิ | 2 กรกฎาคม 2553 978-4-08-870049-6 | 29 พฤศจิกายน 2553 978-616-516-295-1 | |
| ||||
| 12 | กลองเภรีอสูร | 3 กันยายน 2553 978-4-08-870105-9 | - | |
| ||||
เนื้อเพลง-Maynard Plant、tax / แต่งและเรียบเรียง-Maynard Plant / นักร้อง-MONKEY MAJIK (ประกอบตอนที่ 1-13)
เนื้อเพลง-Maynard Blaise、tax / แต่งและเรียบเรียง-Maynard Blaise / นักร้อง-MONKEY MAJIK (ประกอบตอนที่ 14-25)
เนื้อเพลง-Rie Otsuka / แต่งและเรียบเรียง-Kohei tsunami (ประกอบตอนที่ 1-13)
(ประกอบตอนที่ 14-23)
(ประกอบตอนที่ 24)
![[icon]](#/media/ไฟล์:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
