นางาซากิ

เมืองหลวงของจังหวัดนางาซากิ ประเทศญี่ปุ่น จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

นางาซากิmap

นางาซากิ (ญี่ปุ่น: 長崎市; โรมาจิ: Nagasaki-shi) (ฟัง) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดนางาซากิ บนเกาะคีวชู ประเทศญี่ปุ่น นางาซากิถูกก่อตั้งขึ้นโดยชาวโปรตุเกสในปลายศตวรรษที่ 16 ซึ่งขณะนั้นเป็นเพียงหมู่บ้านเล็ก ๆ เพื่อการประมง ซึ่งทำให้นางาซากิกลายเป็นศูนย์กลางอิทธิพลของชาวโปรตุเกสและชาวยุโรป ตั้งแต่ศตวรรษที่ 16 ถึง 19 มีโบสถ์และศาสนสถานของศาสนาคริสต์มากมายในนางาซากิ ซึ่งศาสนสถานเหล่านี้ได้ขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลก นอกเหนือไปจากนี้ ท่าเรือในนางาซากิยังเคยเป็นที่ตั้งของฐานทัพเรือของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ระหว่างสงครามจีน-ญี่ปุ่นครั้งที่หนึ่ง และ สงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น นามของเมืองว่า "นางาซากิ" (長崎) มีความหมายว่า "แหลมที่ทอดยาว"

ข้อมูลเบื้องต้น นางาซากิ 長崎市, ประเทศ ...
นางาซากิ

長崎市
จากบนลงล่าง ซ้ายไปขวา: อาสนวิหารโออูระ, แม่น้ำนากาชิมะ, สวนโกลเวอร์, นางาซากิคุนจิ, ไชนาทาวน์นางาซากิชินจิ, สวนสันติภาพนางาซากิ
จากบนลงล่าง ซ้ายไปขวา: อาสนวิหารโออูระ, แม่น้ำนากาชิมะ, สวนโกลเวอร์, นางาซากิคุนจิ, ไชนาทาวน์นางาซากิชินจิ, สวนสันติภาพนางาซากิ
ธงของนางาซากิ
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของนางาซากิ
ตรา
สมญา: 

นครสันติภาพ
เนเปิลส์ตะวันออก
ที่ตั้งของเมืองนางาซากิ (สีชมพู) ในจังหวัดนางาซากิ
ที่ตั้งของเมืองนางาซากิ (สีชมพู) ในจังหวัดนางาซากิ
นางาซากิตั้งอยู่ในคีวชู
นางาซากิ
ที่ตั้งบนเกาะคีวชู
นางาซากิตั้งอยู่ในประเทศญี่ปุ่น
นางาซากิ
นางาซากิ (ประเทศญี่ปุ่น)
พิกัด: 32°44′41″N 129°52′25″E
ประเทศ ญี่ปุ่น
ภูมิภาคคีวชู
จังหวัดนางาซากิ
การปกครอง
  นายกเทศมนตรีโทมิฮิซะ ทาอูเอะ (2007–)
พื้นที่
  ทั้งหมด405.86 ตร.กม. (156.70 ตร.ไมล์)
  พื้นดิน240.71 ตร.กม. (92.94 ตร.ไมล์)
  พื้นน้ำ165.15 ตร.กม. (63.76 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (1 มิถุนายน ค.ศ. 2020)
  ทั้งหมด407,624[1] คน
เขตเวลาUTC+9 (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น)
สัญลักษณ์
  ต้นไม้Chinese tallow tree
  ดอกไม้ไฮเดรนเจีย
หมายเลขโทรศัพท์095-825-5151
ที่อยู่2–22 Sakura-machi, Nagasaki-shi, Nagasaki-ken
850-8685
เว็บไซต์www.city.nagasaki.lg.jp
ปิด
ข้อมูลเบื้องต้น ชื่อภาษาญี่ปุ่น, คันจิ ...
นางาซากิ
นางาซากิ ในอักษรคันจิ
ชื่อภาษาญี่ปุ่น
คันจิ長崎
ฮิรางานะながさき
คาตากานะナガサキ
การถอดเสียง
โรมาจิNagasaki
ปิด

ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง 9 สิงหาคม ค.ศ. 1945 นางาซากิเป็นเมืองที่สองถูกทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ และเป็นเมืองสุดท้ายของโลกที่ถูกโจมตีด้วยอาวุธนิวเคลียร์จนถึงปัจจุบัน (ณ เวลา 11:02 นาฬิกาของวันที่ 9 สิงหาคม ค.ศ. 1945 'เวลามาตรฐานญี่ปุ่น (UTC+9)')[2]

ข้อมูลเมื่อ 1 มิถุนายน ค.ศ. 2020 (2020 -06-01) นครนี้มีประชากรประมาณ 407,624 คน[1] และมีความหนาแน่นประชากรที่ 1,004 คนต่อตารางกิโลเมตร นครนี้มีพื้นที่รวม 405.86 ตารางกิโลเมตร (156.70 ตารางไมล์)[3]

ประวัติศาสตร์

สรุป
มุมมอง

ยุคกลางและยุคใหม่

นางาซากิ เดิมเป็นหมู่บ้านชาวประมงขนาดเล็ก และมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์เพียงเล็กน้อย จนกระทั่งได้เริ่มติดต่อกับนักสำรวจชาวโปรตุเกสในปี ค.ศ. 1543 ซึ่งผู้นำของคณะสำรวจแรกนั้น คือ เฟอร์เนา เมนเดส ปินโต ที่เดินทางมาด้วยเรือโดยเทียบท่าใกล้ ๆ กับทาเนงาชิมะ เกาะในหมู่เกาะโอซูมิ

โปรตุเกสนั้นได้ออกสำรวจโลกและค้าขายกับชาติต่าง ๆ มากมาย หนึ่งในนั้นคือ จีน ซึ่งก่อนหน้าที่โปรตุเกสจะเข้ามา ญี่ปุ่นได้หยุดการค้าขายกับจีนอันเนื่องมาจากการปล้นชิงทรัพย์ที่บ่อยครั้งของโจรสลัด วอโก้ว ในทะเลจีนใต้ การเข้ามาของโปรตุเกสทำให้โปรตุเกสสามารถเป็นตัวกลางด้านการค้าขายให้กับทั้งสองชาติได้ซึ่งจะเป็นประโยชน์แก่ทุกฝ่าย ด้วยระยะเวลาที่ไม่นานนัก โปรตุเกสก็ได้รับความไว้วางใจจากเหล่าชาติตะวันออก อย่างไรก็ตาม การขาดแคลนท่าเรือที่มีประสิทธิภาพในคีวชู ได้เป็นปัญหาที่สำคัญสำหรับโปรตุเกสตลอดจนบรรดาเจ้าเมืองในคีวชู ที่คาดหวังผลประโยชน์จากปริมาณการค้าขายที่มากขึ้น

ขณะเดียวกัน เหล่ามิชชันนารีคณะเยสุอิตจากราชอาณาจักรนาวาร์ นำโดยบาทหลวงฟรันซิสโก คาเบียร์ ก็ได้เดินทางมาถึงคาโงชิมะ หมู่บ้านทางตอนใต้ของคีวชู ในปี 1549 และเริ่มการเผยแผ่คำสอนของพระคริสตเจ้าไปทั่วเกาะญี่ปุ่น ผู้ติดตามของบาทหลวงคาเบียร์ยังเป็นผู้อยู่เบื้องหลังการที่ไดเมียวจำนวนมากเปลี่ยนไปนับถือคริสต์ หนึ่งในนั้นคือไดเมียวโอมูระ ซูมิตากะซึ่งได้รับผลประโยชน์มหาศาลจากส่วนแบ่งทางการค้า จากการที่เขานับถือศาสนาคริสต์อย่างลับ ๆ โดยในปี 1569 โอมูระได้รับอนุญาตจากเบื้องบนให้จัดตั้งท่าเรือสำหรับเรือโปรตุเกสในนางาซากิ ซึ่งแล้วเสร็จในปี 1571 โดยท่าเรืออยู่ภายใต้การกำกับของคณะเยสุอิต กัสปาร์ วีเลลาร์ และเรือตรีทริสเตา วาซ เดอ เวกา ผู้ว่าการแห่งมาเก๊า โดยการช่วยเหลือส่วนตัวจากโอมูระ[4]

ภูมิประเทศ

ภูมิอากาศ

ข้อมูลเพิ่มเติม ข้อมูลภูมิอากาศของนางาซากิ (ปกติ ค.ศ. 1991−2020, สูงสุด ค.ศ. 1878−ปัจจุบัน), เดือน ...
ข้อมูลภูมิอากาศของนางาซากิ (ปกติ ค.ศ. 1991−2020, สูงสุด ค.ศ. 1878−ปัจจุบัน)
เดือน ม.ค. ก.พ. มี.ค. เม.ย. พ.ค. มิ.ย. ก.ค. ส.ค. ก.ย. ต.ค. พ.ย. ธ.ค. ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F) 21.3
(70.3)
22.6
(72.7)
24.4
(75.9)
29.0
(84.2)
31.4
(88.5)
36.4
(97.5)
37.7
(99.9)
37.7
(99.9)
36.1
(97)
33.7
(92.7)
27.4
(81.3)
23.8
(74.8)
37.7
(99.9)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) 10.7
(51.3)
12.0
(53.6)
15.3
(59.5)
19.9
(67.8)
23.9
(75)
26.5
(79.7)
30.3
(86.5)
31.9
(89.4)
28.9
(84)
24.1
(75.4)
18.5
(65.3)
13.1
(55.6)
21.2
(70.2)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) 7.2
(45)
8.1
(46.6)
11.2
(52.2)
15.6
(60.1)
19.7
(67.5)
23.0
(73.4)
26.9
(80.4)
28.1
(82.6)
24.9
(76.8)
20.0
(68)
14.5
(58.1)
9.4
(48.9)
17.4
(63.3)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) 4.0
(39.2)
4.5
(40.1)
7.5
(45.5)
11.7
(53.1)
16.1
(61)
20.2
(68.4)
24.5
(76.1)
25.3
(77.5)
21.9
(71.4)
16.5
(61.7)
11.0
(51.8)
6.0
(42.8)
14.1
(57.4)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F) -5.6
(21.9)
-4.8
(23.4)
-3.6
(25.5)
0.2
(32.4)
5.3
(41.5)
8.9
(48)
15.0
(59)
16.4
(61.5)
11.1
(52)
4.9
(40.8)
-0.2
(31.6)
-3.9
(25)
−5.6
(21.9)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) 63.1
(2.484)
84.0
(3.307)
123.2
(4.85)
153.0
(6.024)
160.7
(6.327)
335.9
(13.224)
292.7
(11.524)
217.9
(8.579)
186.6
(7.346)
102.1
(4.02)
100.7
(3.965)
74.8
(2.945)
1,894.7
(74.594)
ปริมาณหิมะ ซม (นิ้ว) 3
(1.2)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
4
(1.6)
ความชื้นร้อยละ 66 65 65 67 72 80 80 76 73 67 68 67 71
วันที่มีหยาดน้ำฟ้าโดยเฉลี่ย (≥ 0.5 mm) 10.4 10.2 11.4 10.3 10.1 14.3 11.9 10.7 9.8 6.7 9.5 10.2 125.6
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด 103.7 122.3 159.5 178.1 189.6 125.0 175.3 207.0 172.2 178.9 137.2 114.3 1,863.1
แหล่งที่มา: กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น[5]
ปิด

การคมนาคม

รถไฟระหว่างเมือง โดย คีวชู
  • สายหลักนางาซากิ (ที่สถานี: นางาซากิ และ อูรากามิ)
รถรางในเมือง
  • รถรางไฟฟ้านางาซากิ (Nagasaki Electric Tramway)
อากาศยาน

เมืองพี่น้อง

นครนางาซากิมีเมืองพี่น้อง ดังนี้[6]

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.