นักภูมิศาสตร์

นักภูมิศาสตร์ เป็นผู้ที่ทำการศึกษาเกี่ยวกับภูมิศาสตร์ ซึ่งเป็นศาสตร์เกี่ยวกับการศึกษาปรากฏการณ์ของสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติและสังคมมนุษย์ที่เกิดขึ้นบนโลก

ภาพวาดนักภูมิศาสตร์โดยโยฮันเนิส เฟอร์เมร์ ระหว่างปี ค.ศ. 1668-69 ที่เมืองแฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี

แม้ว่านักภูมิศาสตร์จะเป็นที่รู้จักในฐานะของผู้สร้างแผนที่มาตั้งแต่อดีต แต่ความจริงแล้วแผนที่เป็นเพียงส่วนหนึ่งของสาขาการทำแผนที่ และการทำแผนที่ก็เป็นส่วนหนึ่งของสาขาภูมิศาสตร์เช่นกัน นักภูมิศาสตร์ไม่ได้ศึกษาเพียงแต่รายละเอียดของสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติและสังคมมนุษย์เท่านั้น แต่รวมถึงความสัมพันธ์ของทั้งสองสิ่งว่ามีผลกระทบต่อกันและกันอย่างไรบ้าง

หากแบ่งแยกตามสาขาวิชาของภูมิศาสตร์ นักภูมิศาสตร์กายภาพจะศึกษาถึงสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติขณะที่นักภูมิศาสตร์มนุษย์จะศึกษาถึงสังคมมนุษย์ ปัจจุบันนักภูมิศาสตร์สมัยใหม่ได้มีการใช้เทคโนโลยีต่างๆ เช่น ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ การรับรู้จากระยะไกล เป็นต้น มาใช้ในการทำงานทั้งในหน่วยงานภาครัฐและเอกชน

ขอบเขตในการศึกษา

นักภูมิศาสตร์สามารถแบ่งขอบเขตการศึกษาได้ออกเป็นสามสาขาย่อยของภูมิศาสตร์ ดังนี้

• ภูมิศาสตร์กายภาพ รวมถึงธรณีสัณฐานวิทยา อุทกวิทยา วิทยาธารน้ำแข็ง ภูมิอากาศวิทยา อุตุนิยมวิทยา ปฐพีวิทยา สมุทรศาสตร์ ภูมิมาตรศาสตร์ และภูมิศาสตร์สิ่งแวดล้อม
• ภูมิศาสตร์มนุษย์ รวมถึงภูมิศาสตร์เมือง ภูมิศาสตร์วัฒนธรรม ภูมิศาสตร์เศรษฐกิจ ภูมิศาสตร์การเมือง ภูมิศาสตร์เชิงประวัติ ภูมิศาสตร์การตลาด ภูมิศาสตร์สุขภาพ และภูมิศาสตร์เชิงสังคม
• ภูมิศาสตร์ภูมิภาค รวมถึงบรรยากาศ ชีวมณฑล และธรณีภาค

สมาคมเนชั่นแนล จีโอกราฟิกได้กำหนดห้าหลักสำคัญของนักภูมิศาสตร์^[1] ประกอบด้วย

• ที่ตั้ง (Location)
• สถานที่ (Place)
• ปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม (Human-Environment Interaction)
• การเคลื่อนย้าย (Movement)
• ภูมิภาค (Region)

ดูเพิ่ม

• ภูมิศาสตร์
• ภูมิศาสตร์กายภาพ
• ภูมิศาสตร์มนุษย์

อ้างอิง

1. "Geography Education @". Nationalgeographic.com. 2008-10-24. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-02-07. สืบค้นเมื่อ 2016-07-17.