ประมวลเรื่องปรัมปรากรีก (กรีกโบราณ : ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ ΕΛΛΗΝΙΚΉ ) เป็นประมวลเรื่องปรัมปรา ของอารยธรรมกรีกโบราณ ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับนิทานปรัมปราและตำนานที่เกี่ยวข้องกับเทพเจ้า, วีรบุรุษ, ธรรมชาติของโลก รวมถึงจุดกำเนิดและความสำคัญของขนบ คติและจารีตพิธีในทางศาสนาของชาวกรีกโบราณ ประมวลเรื่องปรัมปรากรีกเป็นส่วนหนึ่งของศาสนาในกรีซโบราณ นักวิชาการสมัยใหม่มักอ้างถึงและศึกษาเรื่องปรัมปราเหล่านี้ เพื่อที่จะทราบเกี่ยวกับสถาบันทางศาสนา, สถาบันทางการเมืองในกรีซโบราณ , อารยธรรมของชาวกรีก และเพื่อเพิ่มความเข้าใจในธรรมชาติของการสร้างตำนานประมวลเรื่องปรัมปราขึ้น[1]
ซูส เจ้าสวรรค์ โพไซดอน เจ้าสมุทร และเฮดีส เจ้านรก สามเทพหลักของกรีก
รูปปั้นครึ่งตัวของซูส , ที่เมือง Otricoli พิพิธภัณฑ์ Pio-Clementino วาติกัน )
ประมวลเรื่องปรัมปรากรีกรวบรวมขึ้นจากเรื่องเล่าและศิลปะที่แสดงออกในวัฒนธรรมกรีก เช่น การระบายสีแจกัน และของแก้บน ตำนานกรีกอธิบายถึงการถือกำเนิดของโลก และรายละเอียดของเรื่องราวในชีวิต และการผจญภัยของบรรดาเทพเจ้า เทพธิดา วีรบุรุษ วีรสตรี และสิ่งมีชีวิตในตำนานอื่น ๆ ซึ่งเรื่องราวเหล่านี้ในตอนแรกเป็นเพียงการสืบทอดผ่านบทกวีตามประเพณีมุขปาฐะ เท่านั้น ซึ่งอาจสืบย้อนหลังไปได้ถึงสมัยไมนอส และสมัยไมซีนี ตั้งแต่ศตวรรษที่ 18 ก่อนค.ศ.[2] แต่ปัจจุบันเรื่องราวปรัมปราเหล่านี้ เราทราบจากวรรณกรรมกรีกโบราณ ทั้งสิ้น
วรรณกรรมกรีก ที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่รู้จักกันคือ มหากาพย์ อีเลียด และ โอดิสซีย์ ของโฮเมอร์ ซึ่งจับเรื่องราวเหตุการณ์ในระหว่างสงครามเมืองทรอย นอกจากนี้มีบทกวีมหากาพย์ร่วมสมัยอีกสองชุดของเฮสิโอด กวีร่วมสมัยของโฮเมอร์ คือ ธีออโกนี และ งานและวัน เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการกำเนิดโลก พงศาวลีของผู้ปกครองกึ่งเทพ การผลัดเปลี่ยนยุคสมัยของมนุษย์ ต้นกำเนิดความทุกข์ยากของมนุษย์ และพิธีบูชายัญต่าง ๆ เรื่องเล่าปรัมปรายังพบได้ในบทเพลงสวดสรรเสริญของโฮเมอร์ (Homeric hymns) จากส่วนเสี้ยวที่หลงเหลือของบทกวีมหากาพย์ใน วัฎมหากาพย์ (Epic Cycle) จากบทร้อยกรองประกอบพิณ (lyric poems) จากงานละครโศกนาฏกรรม และสุขนาฎกรรม ในศตวรรษที่ 5 ก่อนคริสตกาล จากงานเขียนของปราชญ์และกวีในยุคเฮเลนนิสติก และในตำราจากยุคของจักรวรรดิโรมัน ที่เขียนโดยพลูตาร์ค กับเพาซานิอัส
งานค้นพบของนักโบราณคดีเป็นแหล่งข้อมูลอย่างละเอียดของประมวลเรื่องปรัมปรากรีก เพราะมีภาพของเทพและวีรบุรุษกรีกมากมายเป็นเนื้อหาหลักอยู่ในการตกแต่งสิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ ภาพเรขาคณิตบนเครื่องปั้นดินเผาในยุคศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสตกาลแสดงให้เห็นฉากต่าง ๆ ในสงครามเมืองทรอย รวมไปถึงการผจญภัยของเฮราคลีส ในยุคต่อ ๆ มาเช่น กรีซยุคอาร์เคอิก ยุคคลาสสิก และสมัยเฮลเลนิสต์ ก็พบภาพฉากเกี่ยวกับมหากาพย์ของโฮเมอร์และตำนานปรัมปราอื่น ๆ ซึ่งช่วยเพิ่มเติมแก่หลักฐานทางวรรณกรรมที่มีอยู่[3]
ประมวลเรื่องปรัมปรากรีกมีอิทธิพลอย่างมากต่อวัฒนธรรม ศิลปะ และวรรณกรรมของอารยธรรมตะวันตก รวมถึงมรดกและภาษาทางตะวันตกด้วย กวีและศิลปินมากมายนับแต่ยุคโบราณจนถึงปัจจุบันได้รับแรงบันดาลใจจากประมวลเรื่องปรัมปรากรีก และได้คิดค้นนัยยะร่วมสมัยกับการตีความใหม่ที่สัมพันธ์กับตำนานปรัมปราเหล่านี้[4]
ประมวลเรื่องปรัมปรากรีกซึ่งรู้จักกันอยู่ทุกวันนี้ มีรากฐานมาจากวรรณกรรมกรีกโบราณ และภาพในสื่อที่มองเห็นด้วยตาซึ่งมีอายุนับย้อนไปถึงยุคจีโอเมทริก (Geometric Style) ประมาณปีที่ 900-800 ก่อนคริสตกาล[5]
แหล่งข้อมูลทางโบราณคดี
เวอร์จิล กวีเอกชาวโรมัน ได้สงวนรักษารายละเอียดเกี่ยวกับประมวลเรื่องปรัมปรากรีกไว้ในงานเขียนของตนหลายชิ้น
การค้นพบอารยธรรมไมซีนี โดยนักโบราณคดีสมัครเล่น ไฮน์ริช ชลีมาน ในศตวรรษที่ 19 และการค้นพบอารยธรรมไมนอส ที่เกาะครีต โดยนักโบราณคดีชาวอังกฤษ อาร์เธอร์ อีวานส์ ในศตวรรษที่ 20 มีส่วนช่วยอธิบายเกี่ยวกับมหากาพย์ของโฮเมอร์ และให้หลักฐานรับรองทางโบราณคดีเกี่ยวกับรายละเอียดของนิทานปรัมปราหลาย ๆ เรื่อง อย่างไรก็ดีหลักฐานเหล่านี้เป็นหลักฐานสิ่งปลูกสร้างและอนุสาวรีย์เป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากสมัยนั้นยังไม่มีการใช้ตัวอักษรเขียนเพื่อจดบันทึกเรื่องราว และแผ่นจารึกไลเนียร์บีที่ขุดพบ ก็เป็นเพียงบันทึกเกี่ยวกับคลังเก็บสินค้าเท่านั้น[6]
การตกแต่งด้วยลวดลายเราขาคณิตบนเครื่องปั้นดินเผาสมัยศตวรรษที่ 8 ก่อนค.ศ. แสดงภาพเนื้อเรื่องของวัฎมหากาพย์กรุงทรอย และการผจญภัยของเฮราคลีส [6] การแสดงออกเชิงประจักษ์ของเรื่องราวปรัมปราเหล่านี้มีความสำคัญสองประการ ประการแรก ตำนานปรัมปราส่วนใหญ่ปรากฏอยู่บนเครื่องปั้นดินเผารูปเขียนสี ก่อนที่จะมีหลักฐานทางวรรณคดีนานหลายศตวรรษ[7] [5] ยกตัวอย่างเช่น ในกรณีของวีรกรรมสิบสองประการของเฮราคลีส มีแค่การผจญสุนัขปีศาจเคเบรอส เท่านั้นที่มีบันทึกไว้ในวรรณกรรมร่วมสมัย ประการที่สอง แหล่งข้อมูลเชิงประจักษ์บางครั้งแสดงรายละเอียด หรือฉากของเรื่องราวในตำนานที่ไม่ปรากฏอยู่ในแหล่งข้อมูลทางวรรณคดีใด ๆ เลย ในสมัยอาร์เคอิก (ปีที่ 750-500 ก่อนค.ศ.), สมัยคลาสสิก (ปีที่ 480-323 ก่อนค.ศ.), และสมัยเฮลเลนิสติก (ปีที่ 323-146 ก่อนค.ศ.) หลักฐานเชิงประจักษ์เหล่านี้มีบทบาทในการสนับสนุนและเพิ่มเติมหลักฐานทางวรรณคดี[6]
แหล่งข้อมูลในทางวรรณกรรม
โปรมีเธียส (ภาพวาดปี 1868 โดย กุสตาฟ โมเรอ ) ผู้บันทึกตำนานโพรมีเธียสครั้งแรกคือ เฮสิโอด และต่อมาเป็นรากฐานของบทละครโศกนาฏกรรมไตรภาค ซึ่งคาดว่าเป็นของ Aeschylus ได้แก่ พันธนาการโพรมีเทียส , Prometheus Unbound , และ Prometheus Pyrphoros
การปูพื้นหลังเกี่ยวกับตำนานประมวลเรื่องปรัมปรามีบทบาทอย่างมากกับวรรณกรรมกรีกโบราณ ในทุกสาขา ถึงกระนั้น หนังสือตำนานปรัมปราเพียงเล่มเดียวที่เหลือรอดมาจากยุคกรีกโบราณ ก็คือ Library หรือ บิบลิโอเธกา (Bibliotheca) ของอพอลโลดอรัสตัวปลอม งานชิ้นนี้พยายามหาข้อยุติในความขัดแย้งกันระหว่างเรื่องเล่าต่าง ๆ ของบทกวีมากมาย และพยายามเรียบเรียงออกมาเป็นตำนานเทพเจ้าและวีรบุรุษกรีกในยุคดั้งเดิม[8] อพอลโลดอรัสแห่งเอเธนส์ มีชีวิตในช่วงปีที่ 180-125 ก่อนคริสตกาล และเขียนเรื่องราวเหล่านี้ขึ้นหลายชิ้น งานเขียนของเขาอาจจัดเป็นชุดที่ต่อเนื่องกัน แต่ "Library " นั้นเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลังการเสียชีวิตของเขาเป็นเวลานาน ดังนั้นมันจึงได้ชื่อว่าเป็นของอพอลโลดอรัสเทียม
ในบรรดาแหล่งข้อมูลที่เก่าแก่ที่สุด มีบทกวีมหากาพย์ของโฮเมอร์ สองเรื่อง คือ อีเลียด และ โอดิสซีย์ นอกจากนี้ยังมีกวีรายอื่นอีกที่ช่วยเติมเต็ม "วัฏมหากาพย์" ทว่าในภายหลังต่างสูญหายไปเกือบหมด บทกวีเหล่านี้มักเรียกกันว่า "เพลงสวดของโฮเมอร์" (Homeric Hymns) แต่อันที่จริงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องใด ๆ กับโฮเมอร์เลย มันเป็นบทสวดสรรเสริญที่สืบทอดมาแต่ยุคบทกวีไลริค (Lyric Poetry)[9] เฮสิโอด ซึ่งน่าจะเป็นกวีร่วมสมัยกับโฮเมอร์ ได้เขียนเรื่องเกี่ยวกับตำนานกรีกที่เก่าแก่ที่สุดไว้ในผลงานชื่อ ธีออโกนี (เทวพงศาวดาร ) โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับการสร้างโลก พงศาวดารการกำเนิดของเทพเจ้าต่าง ๆ ตลอดจนพงศาวลีที่มีรายละเอียดสูง มีนิทานพื้นบ้าน และตำนานเกี่ยวกับจุดกำเนิดของสิ่งต่าง ๆ ในงานเขียนของเฮสิโอดอีกเรื่องคือ งานและวัน (Works and Days ) ซึ่งเป็นบทกวีสั่งสอนเกี่ยวกับชีวิตในไร่ ได้รวมเอาตำนานเกี่ยวกับโพรมีเทียส แพนดอรา และยุคทั้งห้าของมนุษยชาติ เอาไว้ด้วย ผู้ประพันธ์ได้แนะนำวิธีที่ดีที่สุดในการประสบความสำเร็จในโลกอันแสนอันตราย ซึ่งยิ่งถูกทำให้เป็นอันตรายมากขึ้นโดยพวกเทพนั่นเอง[6]
บทกวีประกอบเสียงพิณ (lyric poetry) มักจะนำเนื้อเรื่องมาจากตำนาน แต่วิธีการเล่าจะมีเนื้อหาน้อยกว่าและค่อนข้างคลุมเครือกว่า กวีเพลงของกรีกซึ่งรวมไปถึง พินดาร์ , แบคคิลิดีส (Bacchylides), ไซโมนิดีส (Simonides of Ceos) และกวีท้องทุ่ง (bucolic poet) หรือพาสโตรัล เช่น ธีโอคริตัส (Theocritus) และ ไบออนแห่งสเมอร์นา (Bion of Smyrna) มักรวมเอาเหตุการณ์เหนือธรรมชาติของแต่ละคนเข้าไปด้วย[10] นอกจากนี้ นิทานประมวลเรื่องปรัมปรายังเป็นแกนกลางของศิลปะการละครในเอเธนส์ยุคคลาสสิก นักเขียนบทละครโศกนาฏกรรม เช่น เอสคิลัส , โซโฟคลีส , และ ยูริพิดีส ใช้พล็อตเรื่องส่วนใหญ่จากตำนานในยุคแห่งวีรบุรุษและสงครามเมืองทรอย เรื่องราวโศกนาฏกรรมที่สำคัญ ๆ (เช่น อะกาเมมนอน กับลูก ๆ, อีดิปัส , เจสัน , เมเดีย , ฯลฯ) ก็ถูกเล่าผ่านละครโศกนาฏกรรมของกวีที่สำคัญเหล่านี้ จนกลายเป็นเวอร์ชันที่ยอมรับกันเป็นมาตรฐาน อริสโตฟานีส นักเขียนบทละครตลกขบขันยังใช้ตำนานเหล่านี้ในงานบทละครเรื่อง วิหก (The Birds ) และ กบ (The Frogs) [11]
นักประวัติศาสตร์ เฮโรโดตัส และ ดิโอดอรัส ซิคุลัส กับนักภูมิศาสตร์ เปาซาเนีย และ สตราโบ ซึ่งเดินทางไปทั่วแผ่นดินกรีกและบันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ที่ได้ยิน ได้ให้ข้อมูลจำนวนมากเกี่ยวกับตำนานและเรื่องเล่าของท้องถิ่น โดยมักจะเป็นเวอร์ชันที่ต่างออกไปและไม่ค่อยเป็นที่รู้จัก[10] โดยเฉพาะเฮรอโดตัสนั้นเที่ยวค้นหาประเพณีต่าง ๆ ที่ตนพบเจอและพบรากฐานทางประวัติศาสตร์หรือตำนานปรัมปราอยู่ในการเผชิญหน้าระหว่างกรีกกับประเทศตะวันออก[12] เฮรอโดตัสพยายามจะนำต้นกำเนิดต่าง ๆ เหล่านี้ที่มาจากต้นกำเนิดวัฒนธรรมที่แตกต่างกันมาผสมผสานเข้าด้วยกัน
บทกวีในยุคเฮลเลนิสติก และยุคโรมันโบราณ ล้วนมีต้นกำเนิดในฐานะวรรณกรรมมากกว่าที่จะเป็นพิธีกรรมทางศาสนา ถึงกระนั้นมันก็ยังบรรจุรายละเอียดสำคัญมากมาย ซึ่งอาจจะสูญหายไปหมดแล้ว บทกวีจำพวกนี้รวมถึงงานต่าง ๆ ต่อไปนี้คือ
กวีชาวโรมัน โอวิด , สเตเชียส , วาเลเรียส ฟลัคคัส , เซเนกาผู้เยาว์ , และเวอร์จิล กับบทบรรยายของเซอร์วิอัส
กวีชาวกรีกในยุค ปลายสมัยโบราณ ได้แก่ นอนนัส , อันโตนินัส ลิเบราลิส และ ควินตัส สมีเนียส
กวีชาวกรีกในยุคเฮเลนนิสติก ได้แก่ อพอลโลนีอัสแห่งโรดส์ , คัลลิมาคัส , เอราทอสเทนีส เทียม, และ พาร์ธีนิอัส
นิยายยุคโบราณของกรีกและโรมัน เช่น แอพิวลีอัส , เปโตรนิอัส , Lollianus , และ เฮลิโอดอรัส
อาจเป็นเพราะชาวกรีกโบราณพยายามหาคำตอบให้กับตัวเองว่าทำไมฟ้าร้อง ฟ้าผ่า หรือเหตุใดจึงมีเสียงสะท้อนจากถ้ำเมื่อเราส่งเสียง หรือ ฯลฯ นั่นเพราะความกลัวปรากฏการณ์ธรรมชาติจึงพยายามหาเหตุผลและชาวกรีกชอบฟังนิทานเรื่องเล่าปรัมปรา ชอบแต่งโคลงกลอน จึงรักการขับลำนำและดีดพิณคลอไปด้วยจึงทำให้การขับลำนำเป็นที่นิยม เล่ากันว่าโฮเมอร์ (Homer) ก็เป็นนักขับลำนำชั้นยอดคนหนึ่งของกรีก ใคร ๆ ก็รักน้ำเสียงการเล่านิทานของเขา แรกเริ่มเทวตำนานเป็นบทกลอนที่ท่องจำกันมาเป็นรุ่น ๆ ต่อมามีการบันทึกเป็นลายลักษณ์อักษร เราจึงไม่ทราบแน่ชัดว่าใครเป็นผู้แต่งประมวลเรื่องปรัมปรา บ้างก็ว่า โฮเมอร์ เป็นผู้แต่ง อีเลียด (Iliad) บ้างก็ว่าแค่รวบรวม บ้างก็ว่ากวี กรีกนาม เฮสิโอด (Hesiod) เป็นผู้แต่ง ส่วนโอวิด (Ovid) กวีชาวโรมันก็เล่าถึงเทวตำนานแต่ใช้ชื่อตัวละครต่างกัน เล่มของโอวิดจะเล่าได้พิสดารกว่าของนักเขียนคนอื่น
ต้นกำเนิดของโลกและของเทพเจ้า
ตำนานปรัมปราว่าด้วยต้นกำเนิด หรือการสร้างโลก คือความพยายามที่จะอธิบายต้นกำเนิดของสรรพสิ่งในภาษาของมนุษย์ แบบฉบับที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดเป็นบทประพันธ์ของเฮสิโอด ได้แก่ ธีออโกนี (Theogony: เทวพงศาวดาร) เฮสิโอดเริ่มบรรยายตั้งแต่ เคออส หรือความว่างเปล่าไร้ก้นบึ้ง จากความว่างเปล่านั้นก็เกิด ไกอา (โลก) และเทพยุคดึกดำบรรพ์อื่น ๆ ได้แก่ เอรอส (ความรัก), ทาร์ทารัส (ก้นบึ้ง), และเอเรบัส (เงาและความมืดมิด) ไกอาให้กำเนิดยูเรนัส (โดยไม่มีความช่วยเหลือจากเพศชาย) ผู้ซึ่งเข้ามีสัมพันธ์กับเธอ จากการอยู่ร่วมกันนั้นก่อให้เกิด ไทแทน พวกแรกสุด เป็นเพศชาย 6 ตน: คอยอัส (Coeus), ไครอัส (Crius), โครนัส (Cronus), ไฮเพเรียน (Hyperion), ไอแอพิตัส (Iapetus), และ โอซีอานัส (Oceanus)
"Volume: Hellas, Article: Greek Mythology". Encyclopaedia The Helios . 1952.
Cartwirght, Mark. "Greek Mythology" . Ancient History Encyclopedia . สืบค้นเมื่อ 26 March 2018 .
J.M. Foley, Homer's Traditional Art , 43
F. Graf, Greek Mythology , 200
Homer, Iliad , 8. An epic poem about the Battle of Troy. 366–369
R. Hard, The Routledge Handbook of Greek Mythology , 1
Miles, Classical Mythology in English Literature , 7
Klatt-Brazouski, Ancient Greek nad Roman Mythology , xii
Miles, Classical Mythology in English Literature , 8
P. Cartledge, The Spartans , 60, and The Greeks , 22
แหล่งข้อมูลปฐมภูมิ (กรีกและโรมัน)
Aeschylus, The Persians . See original text in Perseus program .
Aeschylus, Prometheus Bound . See original text in Perseus program .
Apollodorus, Library and Epitome . See original text in Perseus program .
Apollonius of Rhodes, Argonautica , Book I. See original text in Sacred Texts .
Cicero, De Divinatione . See original text in the Latin Library .
Cicero, Tusculanae resons . See original text in the Latin Library .
Herodotus, The Histories , I. See original text in the Sacred Texts .
Hesiod, Works and Days . Translated into English by Hugh G. Evelyn-White .
Homer, Iliad . See original text in Perseus program .
Homeric Hymn to Aphrodite . Translated into English เก็บถาวร 2003-02-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน by Gregory Nagy .
Homeric Hymn to Demeter . See original text in Perseus project .
Homeric Hymn to Hermes . See the English translation in the Online Medieval and Classical Library เก็บถาวร 2008-10-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน .
Ovid, Metamorphoses . See original text in the Latin Library .
Pausanias.
Pindar, Pythian Odes , Pythian 4: For Arcesilas of Cyrene Chariot Race 462 BC. See original text in the Perseus program .
Plato, Apology . See original text in Perseus program .
Plato, Theaetetus . See original text in Perseus program .
แหล่งข้อมูลทุติยภูมิ
Ackerman, Robert (1991). "Introduction". Prolegomena to the Study of Greek Religion by Jane Ellen Harrison (Reprint ed.). Princeton University Press. ISBN 978-0-691-01514-9 .
Albala Ken G; Johnson Claudia Durst; Johnson Vernon E. (2000). "Origin of Mythology". Understanding the Odyssey . Courier Dover Publications. ISBN 978-0-486-41107-1 .
Algra, Keimpe (1999). "The Beginnings of Cosmology". The Cambridge Companion to Early Greek Philosophy . Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-44667-9 .
Allen, Douglas (1978). "Early Methological Approaches". Structure & Creativity in Religion: Hermeneutics in Mircea Eliade's Phenomenology and New Directions . Walter de Gruyter. ISBN 978-90-279-7594-2 .
"Argonaut". Encyclopædia Britannica . 2002.
Betegh, Gábor (2004). "The Interpretation of the poet". The Derveni Papyrus . Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-80108-9 .
Bonnefoy, Yves (1992). "Kinship Structures in Greek Heroic Dynasty". Greek and Egyptian Mythologies . University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-06454-3 .
Bulfinch, Thomas (2003). "Greek Mythology and Homer". Bulfinch's Greek and Roman Mythology . Greenwood Press. ISBN 978-0-313-30881-9 .
Burkert, Walter (2002). "Prehistory and the Minoan Mycenaen Era". Greek Religion: Archaic and Classical (translated by John Raffan) . Blackwell Publishing. ISBN 978-0-631-15624-6 .
Burn, Lucilla (1990). Greek Myths . University of Texas Press. ISBN 978-0-292-72748-9 .
Bushnell, Rebecca W. (2005). "Helicocentric Stoicism in the Saturnalia: The Egyptian Apollo". Medieval A Companion to Tragedy . Blackwell Publishing. ISBN 978-1-4051-0735-8 .
Chance, Jane (1994). "Helicocentric Stoicism in the Saturnalia: The Egyptian Apollo". Medieval Mythography . University Press of Florida. ISBN 978-0-8130-1256-8 .
Caldwell, Richard (1990). "The Psychoanalytic Interpretation of Greek Myth". Approaches to Greek Myth . Johns Hopkins University Press . ISBN 978-0-8018-3864-4 .
Calimach, Andrew (2002). "The Cultural Background". Lovers' Legends: The Gay Greek Myths . Haiduk Press. ISBN 978-0-9714686-0-3 .
Cartledge, Paul A. (2002). "Inventing the Past: History v. Myth". The Greeks . Oxford University Press . ISBN 978-0-19-280388-7 .
Cartledge, Paul A. (2004). The Spartans (translated in Greek) . Livanis. ISBN 978-960-14-0843-9 .
Cashford, Jules (2003). "Introduction". The Homeric Hymns . Penguin Classics. ISBN 978-0-14-043782-9 .
Dowden, Ken (1992). "Myth and Mythology". The Uses of Greek Mythology . Routledge (UK). ISBN 978-0-415-06135-3 .
Dunlop, John (1842). "Romances of Chivalry". The History of Fiction . Carey and Hart. ISBN 978-1-149-40338-9 .
Edmunds, Lowell (1980). "Comparative Approaches". Approaches to Greek Myth . Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-3864-4 .
"Euhemerus". Encyclopædia Britannica . 2002.
Foley, John Miles (1999). "Homeric and South Slavic Epic". Homer's Traditional Art . Penn State Press . ISBN 978-0-271-01870-6 .
Gale, Monica R. (1994). "The Cultural Background". Myth and Poetry in Lucretius . Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-45135-2 .
"Greek Mythology". Encyclopædia Britannica . 2002.
"Greek Religion". Encyclopædia Britannica . 2002.
Griffin, Jasper (1986). "Greek Myth and Hesiod". The Oxford Illustrated History of Greece and the Hellenistic World edited by John Boardman, Jasper Griffin and Oswyn Murray . Oxford University Press. ISBN 978-0-19-285438-4 .
Grimal, Pierre (1986). "Argonauts". The Dictionary of Classical Mythology . Blackwell Publishing. ISBN 978-0-631-20102-1 .
Hacklin, Joseph (1994). "The Mythology of Persia". Asiatic Mythology . Asian Educational Services. ISBN 978-81-206-0920-4 .
Hanson, Victor Davis; Heath, John (1999). Who Killed Homer (translated in Greek by Rena Karakatsani) . Kakos. ISBN 978-960-352-545-5 .
Hard, Robin (2003). "Sources of Greek Myth". The Routledge Handbook of Greek Mythology: based on H. J. Rose's "A Handbook of Greek mythology" . Routledge (UK). ISBN 978-0-415-18636-0 .
"Heracles". Encyclopædia Britannica . 2002.
Jung Carl Gustav, Kerényi Karl (2001). "Prolegomena". Essays on a Science of Mythology (Reprint ed.). Princeton University Press. ISBN 978-0-691-01756-3 .
Jung, C.J. (2002). "Troy in Latin and French Joseph of Exeter's "Ylias" and Benoît de Sainte-Maure's "Roman de Troie" ". Science of Mythology . Routledge (UK). ISBN 978-0-415-26742-7 .
Kelly, Douglas (2003). "Sources of Greek Myth". An Outline of Greek and Roman Mythology . Douglas Kelly. ISBN 978-0-415-18636-0 .
Kelsey, Francis W. (1889). A Handbook of Greek Mythology . Allyn and Bacon.
Kirk, Geoffrey Stephen (1973). "The Thematic Simplicity of the Myths" . Myth: Its Meaning and Functions in Ancient and Other Cultures . University of California Press. ISBN 978-0-520-02389-5 .
Kirk, Geoffrey Stephen (1974). The Nature of Greek Myths . Harmondsworth: Penguin. ISBN 978-0-14-021783-4 .
Klatt J. Mary, Brazouski Antoinette (1994). "Preface". Children's Books on Ancient Greek and Roman Mythology: An Annotated Bibliography . Greenwood Press. ISBN 978-0-313-28973-6 .
"Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae". Lexicon Iconographicum Mythologiae Classicae . Artemis-Verlag. 1981–1999.
Miles, Geoffrey (1999). "The Myth-kitty". Classical Mythology in English Literature: A Critical Anthology . University of Illinois Press. ISBN 978-0-415-14754-5 .
Morris, Ian (2000). Archaeology As Cultural History . Blackwell Publishing. ISBN 978-0-631-19602-0 .
"myth". Encyclopædia Britannica . 2002.
Nagy, Gregory (1992). "The Hellenization of the Indo-European Poetics". Greek Mythology and Poetics . Cornell University Press . ISBN 978-0-8014-8048-5 .
Nilsson, Martin P. (1940). "The Religion of Eleusis" . Greek Popular Religion . Columbia University Press.
North John A.; Beard Mary; Price Simon R.F. (1998). "The Religions of Imperial Rome". Classical Mythology in English Literature: A Critical Anthology . Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-31682-8 .
Papadopoulou, Thalia (2005). "Introduction". Heracles and Euripidean Tragedy . Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-85126-8 .
Percy, William Armostrong III (1999). "The Institutionalization of Pederasty". Pederasty and Pedagogy in Archaic Greece . Routledge (UK). ISBN 978-0-252-06740-2 .
Poleman, Horace I. (March 1943). "Review of "Ouranos-Varuna. Etude de mythologie comparee indo-europeenne by Georges Dumezil" ". Journal of the American Oriental Society . 63 (1): 78–79. doi :10.2307/594160 . ISSN 0003-0279 . JSTOR 594160 .
Reinhold, Meyer (20 October 1970). "The Generation Gap in Antiquity". Proceedings of the American Philosophical Society . 114 (5): 347–65. JSTOR 985800 .
Rose, Herbert Jennings (1991). A Handbook of Greek Mythology . Routledge (UK). ISBN 978-0-415-04601-5 .
Segal, Robert A. (1991). "A Greek Eternal Child". Myth and the Polis edited by Dora Carlisky Pozzi, John Moore Wickersham . Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-2473-1 .
Segal, Robert A. (4 April 1990). "The Romantic Appeal of Joseph Campbell" . Christian Century . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 7 January 2007.
Segal, Robert A. (1999). "Jung on Mythology". Theorizing about Myth . Univ of Massachusetts Press. ISBN 978-1-55849-191-5 .
Stoll, Heinrich Wilhelm (translated by R. B. Paul) (1852). Handbook of the religion and mythology of the Greeks . Francis and John Rivington.
Trobe, Kala (2001). "Dionysus". Invoke the Gods . Llewellyn Worldwide. ISBN 978-0-7387-0096-0 .
"Trojan War". Encyclopaedia The Helios . 1952.
"Troy". Encyclopædia Britannica . 2002.
"Volume: Hellas, Article: Greek Mythology". Encyclopaedia The Helios . 1952.
Walsh, Patrick Gerald (1998). "Liberating Appearance in Mythic Content". The Nature of the Gods . Oxford University Press. ISBN 978-0-19-282511-7 .
Weaver, John B. (1998). "Introduction". The Plots of Epiphany . Walter de Gruyter. ISBN 978-3-11-018266-8 .
Winterbourne, Anthony (2004). "Spinning and Weaving Fate". When the Norns Have Spoken . Fairleigh Dickinson University Press . ISBN 978-0-8386-4048-7 .
Wood, Michael (1998). "The Coming of the Greeks". In Search of the Trojan War . University of California Press. ISBN 978-0-520-21599-3 .
Gantz, Timothy (1993). Early Greek Myth: A Guide to Literary and Artistic Sources . Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-4410-2 . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2023-09-24. สืบค้นเมื่อ 2022-01-08 .
Graves, Robert (1993) [1955]. The Greek Myths (Cmb/Rep ed.). Penguin (Non-Classics). ISBN 978-0-14-017199-0 .
Hamilton, Edith (1998) [1942]. Mythology (New ed.). Back Bay Books. ISBN 978-0-316-34151-6 .
Kerenyi, Karl (1980) [1951]. The Gods of the Greeks (Reissue ed.). Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-27048-6 .
Kerenyi, Karl (1978) [1959]. The Heroes of the Greeks (Reissue ed.). Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-27049-3 .
Luchte, James (2011). Early Greek Thought: Before the Dawn . Bloomsbury. ISBN 978-0-567-35331-3 .
Morford M.P.O., Lenardon L.J. (2006). Classical Mythology . Oxford University Press. ISBN 978-0-19-530805-1 .
Pinsent, John (1972). Greek Mythology . Bantam . ISBN 978-0-448-00848-6 .
Pinsent, John (1991). Myths and Legends of Ancient Greece . Library of the World's Myths and Legends. Peter Bedrick Books. ISBN 978-0-87226-250-8 .
Powell, Barry (2008). Classical Myth (6th ed.). Prentice-Hall. ISBN 978-0-13-606171-7 .
Powell, Barry (2001). A Short Introduction to Classical Myth . Prentice-Hall. ISBN 978-0-13-025839-7 .
Ruck Carl, Staples Blaise Daniel (1994). The World of Classical Myth . Carolina Academic Press. ISBN 978-0-89089-575-7 .
Smith, William (1870), Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology .
Veyne, Paul (1988). Did the Greeks Believe in Their Myths? An Essay on Constitutive Imagination . (translated by Paula Wissing). University of Chicago. ISBN 978-0-226-85434-2 .
Woodward, Roger D. (editor) (2007). The Cambridge Companion to Greek Mythology . Cambridge; New York: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-84520-5 .