ตถาคต
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตถาคต เป็นพระนามที่ใช้เรียกพระพุทธเจ้าพระนามหนึ่ง เรียกเต็มว่า พระตถาคต
ตถาคต แปลได้หลายนัย[1] คือแปลว่า
- ผู้เสด็จมาอย่างนั้น
- ผู้เสด็จไปอย่างนั้น
- ผู้เสด็จมาสู่ลักษณะที่แท้
- ผู้ตรัสรู้ธรรมที่แท้จริง ตามที่เป็นจริง
- ผู้ทรงรู้เห็นอารมณ์ที่แท้จริง
- ผู้มีพระวาจาที่แท้จริง
- ผู้ตรัสอย่างไรทรงทำอย่างนั้น
- ผู้ทรงครอบงำ
ตถาคต เป็นคำที่พระพุทธเจ้าใช้เรียกแทนตัวพระองค์ เช่นตรัสว่า
- “ขอถวายพระพร ตถาคตละอกุศลธรรมได้ทั้งหมดแล้ว เป็นผู้ถึงพร้อมด้วยกุศลธรรม ”[2]
อ้างอิง
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.