ดิอินดีเพ็นเดนต์

ดิอินดีเพ็นเดนต์
ประเภท	หนังสือพิมพ์ (1986–2016); ออนไลน์ (2016–ปัจจุบัน)
รูปแบบ	บรอดชีต (1986–2003); แท็บลอยด์ (2003–2016); เว็บไซต์ (2016–ปัจจุบัน)
เจ้าของ	Evgeny Lebedev (41%); Sultan Muhammad Abuljadayel (30%); Justin Byam Shaw (26%); ผู้ถือหุ้นรายย่อย (3%)
ผู้เผยแพร่	Independent Digital News & Media Ltd
บรรณาธิการ	Christian Broughton
ก่อตั้งเมื่อ	7 ตุลาคม 1986; 38 ปีก่อน
นโยบายทางการเมือง	เสรีนิยม; เสรีนิยมสังคม
สำนักงานใหญ่	Northcliffe House เคนซิงตัน ลอนดอน สหราชอาณาจักร
หนังสือพิมพ์ในเครือ	The Independent on Sunday (1990–2016); i (2010–2013); indy100 (ออนไลน์เท่านั้น; 2013–ปัจจุบัน)
เลขมาตรฐานสากล (ISSN)	1741-9743
OCLC number	185201487
เว็บไซต์	independent.co.uk

ดิอินดีเพ็นเดนต์ (อังกฤษ: The Independent) เป็นหนังสือพิมพ์ออนไลน์สัญชาติอังกฤษ เริ่มตีพิมพ์ใน ค.ศ. 1986 แรกเริ่มเป็นบรอดชีตแล้วเปลี่ยนไปเป็นแท็บลอยด์ใน ค.ศ. 2003^[5] โดยมีการตีพิมพ์ฉบับหนังสือพิมพ์ครั้งสุดท้ายในวันเสาร์ที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 2016 คงเหลือเพียงฉบับออนไลน์^[6]

ข้อมูลเบื้องต้น ประเภท, รูปแบบ ...

ปิด

หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ได้รับรางวัลหนังสือพิมพ์ดีเด่นประจำปีจากรางวัลหนังสือพิมพ์บริติช (British Press Awards) ใน ค.ศ. 2004

[1]
Ruddick, Graham (4 สิงหาคม 2017). "Saudi ties raise doubts about Independent's editorial freedom". The Guardian.
[2]
Rajan, Amol (29 กรกฎาคม 2017). "Is the Independent still independent?". BBC News.
[3]
"Our Story". The Independent. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2022. สืบค้นเมื่อ 2 ตุลาคม 2019.
[4]
Richard Rudin (13 กันยายน 2011). Broadcasting in the 21st Century. Houndmills, Basingstoke, Hampshire: Palgrave Macmillan. p. 112. ISBN 978-0-230-01317-9. OCLC 148678575. ...and a man with impeccable liberal credentials, being a former editor of the liberal–left newspaper The Independent.
[5]
"'The Independent' launches tabloid version to give readers a choice". The Independent. London. 27 กันยายน 2003. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2022.
[6]
"Independent to cease as print edition". BBC News. 12 กุมภาพันธ์ 2016. สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2016.

บทความหนังสือพิมพ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[guardian-1] [1]
Ruddick, Graham (4 สิงหาคม 2017). "Saudi ties raise doubts about Independent's editorial freedom". The Guardian.

[BBC_is_ind-2] [2]
Rajan, Amol (29 กรกฎาคม 2017). "Is the Independent still independent?". BBC News.

[liberalism1-3] [3]
"Our Story". The Independent. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2022. สืบค้นเมื่อ 2 ตุลาคม 2019.

[liberalLeft-4] [4]
Richard Rudin (13 กันยายน 2011). Broadcasting in the 21st Century. Houndmills, Basingstoke, Hampshire: Palgrave Macmillan. p. 112. ISBN 978-0-230-01317-9. OCLC 148678575. ...and a man with impeccable liberal credentials, being a former editor of the liberal–left newspaper The Independent.

[5] [5]
"'The Independent' launches tabloid version to give readers a choice". The Independent. London. 27 กันยายน 2003. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2022.

[BBC_ind_stop-6] [6]
"Independent to cease as print edition". BBC News. 12 กุมภาพันธ์ 2016. สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2016.

[5]

[6]

[1]

[2]

[3]

[4]

ดิอินดีเพ็นเดนต์

Wikiwand in your browser!

ดิอินดีเพ็นเดนต์

Wikiwand in your browser!

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

ประเภท	หนังสือพิมพ์ (1986–2016) ออนไลน์ (2016–ปัจจุบัน)
รูปแบบ	บรอดชีต (1986–2003) แท็บลอยด์ (2003–2016) เว็บไซต์ (2016–ปัจจุบัน)
เจ้าของ	Evgeny Lebedev (41%)^[1]^[2] Sultan Muhammad Abuljadayel (30%)^[1]^[2] Justin Byam Shaw (26%)^[2] ผู้ถือหุ้นรายย่อย (3%)^[2]
ผู้เผยแพร่	Independent Digital News & Media Ltd
บรรณาธิการ	Christian Broughton
ก่อตั้งเมื่อ	7 ตุลาคม 1986; 38 ปีก่อน (1986-10-07)
นโยบายทางการเมือง	เสรีนิยม^[3] เสรีนิยมสังคม^[4]
สำนักงานใหญ่	Northcliffe House เคนซิงตัน ลอนดอน สหราชอาณาจักร
หนังสือพิมพ์ในเครือ	The Independent on Sunday (1990–2016) i (2010–2013) indy100 (ออนไลน์เท่านั้น; 2013–ปัจจุบัน)
เลขมาตรฐานสากล (ISSN)	1741-9743
OCLC number	185201487
เว็บไซต์	independent.co.uk