ดนตรีทดลอง

ดนตรีทดลอง (อังกฤษ: Experimental music) ในงานเขียนภาษาอังกฤษ มีความหมายถึงรูปแบบการเรียบเรียงดั้งเดิมที่เกิดขึ้นในกลางศตวรรษที่ 20 ในอเมริกาเหนือมีความหมายว่า การประพันธ์ดนตรีในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งที่ได้ผลมาแบบไม่สามารถคาดเดาได้ ทั้งนี้ดนตรีทดลองมีชื่อเสียงอย่างมาก และมีผู้สนับสนุนอันมีอิทธิพลอย่าง จอห์น เคจ^[1] ส่วนในความหมายโดยทั่วไปแล้ว คำว่า "ทดลอง" (experimental) ใช้เป็นตัวเชื่อมกับชื่อแนวเพลงที่อธิบายถึงดนตรีในทางเฉพาะที่ดันขอบเขต นิยาม หรืออื่น ๆ ซึ่งเป็นสไตล์ลูกผสมที่แตกต่างอย่างมาก หรือแนวรวมแบบนอกคอก หรือส่วนผสมที่โดดเด่นแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด^[2] ความโดดเด่นของดนตรีทดลองเด่นชัดขึ้นในปลายคริสต์ทศวรรษ 1950 ที่อธิบายถึงการประพันธ์โดยการควบคุมของคอมพิวเตอร์ ซึ่งในบางครั้งก็จะใช้เรียกว่าดนตรีอิเล็กทรอนิกส์ และ musique concrète

Moodswinger, Yuri Landman

คำว่าดนตรีทดลองนั้น ได้ใช้โดยสื่อมวลชน ที่คำทั่วไปที่หมายถึง การขัดคอกันของดนตรีที่แยกมาจากดนตรีปกติดั้งเดิม

อ้างอิง

1. Grant 2003, 174
2. Anon. [n.d.]a

บรรณานุกรม

• Grant, Morag Josephine. 2003. "Experimental Music Semiotics". International Review of the Aesthetics and Sociology of Music 34, no. 2 (December): 173–91.
• Anon. [n.d.]a. "Explore Music ... Explore by ... /Avant-Garde//Experimental: Genre เก็บถาวร 2010-11-10 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน". Allmusic.com.