ซานติโน มาเรลลา

แอนโทนี แคเรลลี (Anthony Carelli)^[7] เกิด 14 มีนาคม ค.ศ. 1974(1974-03-14)^[8][9] นักมวยปล้ำอาชีพเชื้อสายอิตาเลียนที่เกษียณอายุและนักแสดงชาวแคนาดา^[7][10] เป็นที่รู้จักในWWE^[4][11] ภายใต้ชื่อ ซานติโน มาเรลลา (Santino Marella)^[6] เป็นเจ้าของท่าไม้ตายสุดฮาอย่าง The Cobra (งูจงอางฉก)^[12][13]

Santino Marella
ชื่อเกิด	Anthony Carelli
เกิด	(1974-03-14) 14 มีนาคม ค.ศ. 1974 (51 ปี)[1] Mississauga, Ontario, Canada[2]
การศึกษา	Concordia University
คู่สมรส	Anna Babij (สมรส 2015)
บุตร	3
เว็บไซต์	www.battleartsacademy.ca
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียน	Anthony Carelli Boris Alexiev[3] Johnny Geo Basco[4] Santina Marella[3] Santino Marella[3] Judge Sam Teamo[5]
ส่วนสูง	6 ฟุต 0 นิ้ว (183 เซนติเมตร) [6]
น้ำหนัก	233 lb (106 kg)[6]
มาจาก	San Fili, Calabria, Italy
ฝึกหัดโดย	Ohio Valley Wrestling[3]
เปิดตัว	August 17, 2002

ท่า Cobra Strike (งูจงอางฉก)

แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล

แชมป์ยูเอส

ประวัติมวยปล้ำอาชีพ

ซานติโนได้เปิดตัวครั้งแรกในรอว์ (16 เมษายน 2007) โดยมาเป็นคนดูในสนามและถูกวินซ์ แม็กแมนเรียกให้ขึ้นมาบนเวที เพื่อชิงแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัลกับอูมากา เจ้าของตำแหน่งในตอนนั้น ในแมตช์ไม่มีกฎกติกา ระหว่างแมตช์ บ็อบบี แลชลีย์ออกมาช่วยซานติโน โดยเล่นงานอูมากา เอาเก้าอี้ตีใส่อูมากา 3 ที และสเปียร์ใส่อูมากา และลากซานติโนมากดจนเป็นฝ่ายเอาชนะอูมากา และคว้าแชมป์อินเตอร์เป็นสมัยแรกได้สำเร็จ ก่อนจะเสียแชมป์คืนให้กับอูมากา ในวันที่ 2 กรกฎาคม 2007^[14][15][16] วันที่ 17 สิงหาคม 2008 ซานติโนได้คว้าแชมป์อินเตอร์มาเป็นสมัยที่ 2 โดยการเอาชนะโคฟี คิงส์ตัน^[17] ในรอว์ (10 พฤศจิกายน 2008) ซานติโนก็เสียแชมป์ให้กับวิลเลียม รีกัล^[18]

ในรอยัลรัมเบิล (2009) ซานติโนได้เข้าร่วมแข่นขันรอยัลรัมเบิลโดยออกมาเป็นคนที่ 28 แต่ก็ถูกเคนเหวี่ยงลงจากเวทีในเวลาสั้นที่สุดคือ 1 วินาที ซึ่งทำลายสถิติของเดอะวอร์ลอร์ดที่ทำไว้ 2 วินาทีในรอยัลรัมเบิล (1989) ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 25 ซานติโนได้เป็นผู้ชนะดีวาส์แบทเทิลรอยัลโดยเหวี่ยงเบท ฟีนิกซ์กับเมลินา 2คนสุดท้ายออกจากเวที และได้ครองมงกุฎมิสเรสเซิลเมเนีย โดยซานติโนได้แอบปลอมเป็นผู้หญิงในบทน้องสาวชื่อซานตินา มาเรลลา^[19] ปี 2010 ซานติโนได้ร่วมทีมกับวลาดิเมียร์ คอซลอฟ^[20] และสามารถคว้าแชมป์แท็กทีม WWE เป็นสมัยแรก โดยการเอาชนะฮีท สเลเตอร์และจัสติน เกเบรียลก่อนจะเสียคืนในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2011) ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 27ซานติโนจับคู่กับบิ๊กโชว์, เคน และโคฟี คิงส์ตันเอาชนะทีมเดอะคอร์ไปได้^[21]

ในสแมคดาวน์ 17 กุมภาพันธ์ 2012 ซานติโนได้เป็นผู้ชนะแบทเทิลรอยัลและได้เข้าร่วมชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2012) แทนแรนดี ออร์ตันที่ได้รับบาดเจ็บ^[22] โดยซานติโนสามารถต่อสู้ยืนหยัดจนเหลือสองคนสุดท้ายกับแดเนียล ไบรอัน แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถคว้าแชมป์มาได้^[23] ในรอว์ 5 มีนาคม ซานติโนได้คว้าแชมป์ยูเอสสมัยแรกจากแจ็ก สแวกเกอร์^[24] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28ได้เข้าร่วมทีมของทีโอดอร์ ลองเจอกับทีมของจอห์น โลรีนายติสแบบแท็กทีม 12 คน สุดท้ายทีมของทีโอดอร์ ลองเป็นฝ่ายแพ้^[25] ก่อนเริ่มรายการซัมเมอร์สแลม (2012)เสียแชมป์ยูเอสให้ซีซาโร^[26]

ซานติโนได้ประกาศรีไทร์เลิกปล้ำแล้วในเฮาส์โชว์ของ WWE เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2014 ในโตรอนโต ประเทศแคนาดา โดยเขาออกมาบอกกับแฟนๆว่า เขาต้องขอโทษที่ไม่สามารถขึ้นปล้ำคืนนี้ได้ เพราะล่าสุดเขาได้รับบาดเจ็บบริเวณคอเป็นครั้งที่ 3 แล้ว ซึ่งนั่นทำให้เขาไม่สามารถขึ้นปล้ำได้อีกต่อไป โดยก่อนหน้านี้เขาได้ให้สัมภาษณ์ไว้กับสื่อแห่งนึงเหมือนกันว่าอาชีพการเป็นนักมวยปล้ำของเขากำลังจบลง ทั้งนี้เขายังมีความสนใจและอยากทำงานอยู่กับ WWE เช่นเดิม แต่เป็นในบทบาทที่ไม่ใช่นักมวยปล้ำบนสังเวียน^[27][28][29] วันที่ 6 พฤษภาคม 2016 ซานติโนได้ถูกปล่อยตัวออกจาก WWE^[30][31] และได้กลับมาปล้ำประปรายตามค่ายอินดี้^{[32][33][34][35]}

สถาบันสอนศิลปะการต่อสู้

ในช่วงต้นอาชีพมวยปล้ำอาชีพของเขาได้รับการฝึกฝนและ Carelli ปล้ำ Battlarts เดิมในประเทศญี่ปุ่น เขาพร้อมด้วยกังฟูประกอบสตีเวนเจวงศ์และผู้จัดพิมพ์นิตยสารออกกำลังกายเทอร์รี่เฟรโดเปิด 15,000 ตารางฟุตสิ่งอำนวยความสะดวกการใช้งานหลายและห้องออกกำลังกายใน Mississauga ออนตาริเรียกว่า 'สถาบันสอนศิลปะการต่อสู้' ในเดือนกันยายนปี 2013 มันเป็นความแข็งแรงและเครื่องทั่วไป เช่นเดียวกับการฝึกอบรมในการผสมศิลปะการต่อสู้และมวยปล้ำอาชีพสอนโดยผู้ก่อตั้ง Battlartsดั้งเดิม ยูกิ อิชิกาวะ^[36]

ชีวิตส่วนตัว

คาเรลลีมีลูกสาวหนึ่งคนชื่อ Bianca ผู้ได้รับรางวัลการประกวดมิสทีนออนแทรีโอ-เวิลด์ ในปี 2013^[37]

แชมป์และรางวัล

• DDT Pro-Wrestling
  • Ironman Heavymetalweight Championship (1 time)^[38]
• Ohio Valley Wrestling
  • OVW Television Championship (2 times)^[39]
• Pro Wrestling Illustrated
  • PWI ranked him No. 60 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 2012^[40]
• World Wrestling Entertainment / WWE
  • WWE Intercontinental Championship (2 times)^[41][42]
  • WWE United States Championship (1 time)^[43]
  • WWE Tag Team Championship (1 time) – with Vladimir Kozlov^[44]
  • Miss WrestleMania (2 time)
• Wrestling Observer Newsletter
  • Best Gimmick (2007, 2008)^[45]

บันทึกสถิติการต่อสู้

Professional record breakdown
1 match	wins	1 loss
By knockout	0	1
By submission	0	0
By decision	0	0

Res.	สถิติ	คู่ต่อสู้	Method	Event	วันที่	รอบ	เวลา	สถานที่	หมายเหตุ
Loss	0–1	Takashi Ishino	KO (punch)	GCM CanD	000000002004-10-24-0000ตุลาคม 24, 2004	1	0:26	Tokyo, Japan	[46]

ผลงานอื่นๆ

ปี	เรื่อง	รับบท	หมายเหตุ
2014	Scooby-Doo! WrestleMania Mystery	Himself
2014	Jingle All the Way 2	Claude	[47]