จังหวัดโบโฮล

จังหวัดโบโฮล เป็นจังหวัดเกาะในเขตกิตนางคาบีซายาอัน ประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วยเกาะใหญ่ และเกาะบริวารขนาดเล็กอีก 75 เกาะ^[5] เมืองหลักคือตักบีลารัน มีพื้นที่ 4,821 ตารางกิโลเมตร (1,861 ตารางไมล์) และมีชายฝั่งทะเลยาว 261 กิโลเมตร (162 ไมล์) โบโฮลเป็นเกาะที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 10 ของฟิลิปปินส์^[6] เกาะใกล้เคียงทางด้านทิศตะวันตกคือเกาะเซบู ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือคือเกาะเลเต และเกาะทางทิศใต้คือมินดาเนา

จังหวัดโบโฮล
จังหวัด
เนินเขาช็อกโกแลต
ธง ตรา
เพลง: Awit sa Bohol Bohol Hymn[1]
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
โอเพินสตรีตแมป
พิกัด: 9°54′N 124°12′E
ประเทศ	ฟิลิปปินส์
เขต	กิตนางคาบีซายาอัน
ค้นพบ	25 มีนาคม ค.ศ. 1565
ก่อตั้ง	22 กรกฎาคม ค.ศ. 1854
เมืองหลัก	ตักบีลารัน
การปกครอง[2]
• ประเภท	ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน
• ผู้ว่าราชการจังหวัด	Edgar Chatto (PDP-LABAN)
• รองผู้ว่าราชการจังหวัด	Dionisio Balite
พื้นที่[3]
• ทั้งหมด	4,820.95 ตร.กม. (1,861.38 ตร.ไมล์)
ความสูง (ภูเขามายานา)	870 เมตร (2,850 ฟุต)
ประชากร  (ค.ศ. 2020) [4]
• ทั้งหมด	1,394,329 คน
• ความหนาแน่น	290 คน/ตร.กม. (750 คน/ตร.ไมล์)
• จำนวนผู้เลือกตั้ง	798,768 คน (ค.ศ. 2,016)
เดมะนิม	boholano Bul·anon boholana Boholan
Boholano
• นครอิสระ	0
• นคร	1 (ตักบีลารัน)
• เทศบาล	47
• Districts	3
เขตเวลา	UTC+8 (PST)
รหัสไปรษณีย์	6300–6346
ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์	+63 (0)38
รหัส ISO 3166	PH
ระดับรายได้	ระดับที่ 1
PSGC	071200000
ภูมิอากาศ	มรสุมเขตร้อน
เว็บไซต์	www.bohol.gov.ph

จังหวัดโบโฮลเป็นจังหวัดชั้นเอก แบ่งการปกครองออกเป็น 3 เขตนิติบัญญัติ, 1 นคร, 47 เทศบาล,^[7] และ 1,109 บารังไกย์^[8]

จังหวัดนี้เป็นจุดหมายปลายทางสำคัญของนักท่องเที่ยว เนื่องจากมีรีสอร์ตและชายหาดหลายแห่ง^[9] และมีสถานที่อันเป็นเอกลักษณ์ของประเทศ นั่นคือ เนินเขาช็อกโกแลต ซึ่งสามารถมองเห็นได้ชัดจากบนอากาศยาน เกาะปังเลาตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัด เป็นเกาะที่มีชื่อเสียงในด้านการดำน้ำอันดับต้น ๆ ของโลก และสามารถพบทาร์เซียร์ฟิลิปปิน สัตว์จำพวกไพรเมตขนาดเล็กที่สุดของโลก

จังหวัดนี้ยังเป็นสถานที่เกิดของคาร์ลอส การ์เซีย ประธานาธิบดีฟิลิปปินส์คนที่ 8 (ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 1957–1961) ซึ่งเกิดที่เมืองตาลีโบน^[10]

วันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 2013 โบโฮลประสบแผ่นดินไหวขนาด 7.2 แมกติจูด ซึ่งมีจุดศูนย์กลางการสะเทือนอยู่ห่างจากเมืองซักบายันไปประมาณ 6 กิโลเมตร (3.7 ไมล์) แผ่นดินไหวครั้งนี้ยังสร้างความเสียหายในเซบูตอนใต้ มีผู้เสียชีวิต 156 คน บาดเจ็บ 374 คน และโบสถ์เก่าแก่หลายแห่งได้รับความเสียหายจากภัยพิบัติครั้งนี้^[11][12]

ภูมิศาสตร์

เนินเขาช็อกโกแลตเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมของประเทศ ทำให้โบโฮลได้รับฉายา อัญมณีแห่งฟิลิปปินส์ โดยเนินเขาแห่งนี้คือหินปูนที่หลงเหลือจากซากปะการังในยุคน้ำแข็ง เนินเขาจะเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลในช่วงฤดูร้อน

โบโฮลมีบ่อน้ำพุ 114 แห่ง ลำธาร 172 สาย และแม่น้ำ 4 สายหลัก^[13] ได้แก่ แม่น้ำอีนาบังกา ไหลทางตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัด แม่น้ำโลโบกไหลผ่านตอนกลางลงสู่ชายฝั่งตอนใต้ แม่น้ำอาบาตันไหลผ่านทางตะวันตกเฉียงใต้ และแม่น้ำอีปีลซึ่งอยู่ทางทิศเหนือ

ภายในเกาะมีถ้ำและน้ำตกหลายแห่ง น้ำตกที่สำคัญได้แก่ น้ำตกแมกอาโซ ซึ่งคำว่าแมกอาโซนั้น แปลว่า ควัน ในภาษาท้องถิ่น

อ้างอิง

1. Hellingman 2002a.
2. "สำเนาที่เก็บถาวร". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-30. สืบค้นเมื่อ 2013-05-30.
3. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-18. สืบค้นเมื่อ 2018-04-24.
4. Census of Population (2020). "Region VII (Central Visayas)". Total Population by Province, City, Municipality and Barangay. PSA. สืบค้นเมื่อ 8 กรกฎาคม 2021.
5. "Bohol Island Philippines". bohol-philippines.com. Bohol Philippines Travel Guide. สืบค้นเมื่อ February 20, 2009.
6. The Island-Province of Bohol www.bohol.gov.ph สืบค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2006.
7. NEDA 2000.
8. "Bohol Profile Executive Brief". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 10, 2006.
9. Socio-economic Profile เก็บถาวร 2015-11-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน www.bohol.gov.ph
10. Bountiful Bohol เก็บถาวร 2017-03-12 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน www.aenet.org สืบค้นเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2006.
11. Philippines quake hits Cebu and Bohol BBC News. สืบค้นเมื่อ 15 ตุลาคม 2013
12. Powerful quake kills 74 people, destroys heritage churches in Bohol, Cebu GMA News Online. สืบค้นเมื่อ 15 ตุลาคม 2013
13. Villegas, Ramon N., บ.ก. (2003). Tubod : the heart of Bohol. Manila: National Commission for Culture and the Arts. ISBN 9718140360.

แหล่งข้อมูล

• Blair, Emma Helen; Robertson, James Alexander, บ.ก. (1906). The Philippine Islands, 1493–1898. Vol. 40 of 55 (1690–1691). Historical introduction and additional notes by Edward Gaylord Bourne. Cleveland, Ohio: Arthur H. Clark Company. Explorations by early navigators, descriptions of the islands and their peoples, their history and records of the catholic missions, as related in contemporaneous books and manuscripts, showing the political, economic, commercial and religious conditions of those islands from their earliest relations with European nations to the close of the nineteenth century.
• Bohol Chronicle Daily (April 12, 2017). "9 killed in PNP, AFP-Abu Sayaff clash". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 9, 2017.
• Cebu Daily News, Victor Anthony V. Silva (29 April 2017a). "ONE YEAR RECOVERY: ABU SAYYAF in Bohol, the aftermath". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 5, 2017.
• Cebu Daily News, Cris Evert Lato-Ruffolo, Jose Santino S. Bunachita (25 May 2017b). "Martial law declaration to affect tourism in Cebu, Bohol". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 25, 2017.
• Cebu Daily News, Victor Anthony V. Silva (7 May 2017c). "Bohol to offer 'fiesta package' to tourists". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 8, 2017.
• EERI, Jes B. Tirol (1990). "Philippine Earthquake" (PDF). EERI Newsletter. EERI. 24 (6). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ March 8, 2004.
• Foreman, John (1906). The Philippine Islands. A political, geographical, ethnographical, social and commercial history of the Philippine Archipelago and its political dependencies, embracing the whole period of Spanish rule (3rd ed.). New York: Charles Scribner's Sons. OCLC 3567688.
• Gardner, Robert (1997). "Readings From Bohol's History". Bountiful Bohol. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 1, 2001.
• Hellingman, Jeroen (2002). "Provincial Symbols of Bohol". Bohol.ph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 11, 2015.
• Hellingman, Jeroen (2002). "A Short History of Bohol (Part I)". Bohol.ph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 20, 2016.
• Hellingman, Jeroen (2002). "A Short History of Bohol (Part II)". Bohol.ph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 29, 2016.
• NEDA (2000). "Region VII". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 19, 2000.{{cite web}}: CS1 maint: unfit URL (ลิงก์)
• New York Times, Floyd Whaley (October 14, 2013). "Major Earthquake Strikes Central Philippines". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 18, 2013.
• Philippine Daily Inquirer, Jeannette I. Andrade (October 15, 2013). "Bohol earthquake strongest to hit Visayas and Mindanao in over 20 years". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 15, 2013.
• Philippine Daily Inquirer (April 15, 2017). "Security officials: Bohol attack staged by IS-linked extremists". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 9, 2017.
• Philippine Daily Inquirer, Leo Udtohan (12 May 2017b). "Soldiers hunting down 2 Abu Sayyaf bandits on island in Bohol". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 12, 2017.
• Philippine Daily Inquirer, Benjie Talisic, Nestle L. Semilla, Victor Anthony V. Silva (16 May 2017c). "Bohol tourism to go full swing". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 17, 2017.
• Rappler, Bea Cupin (May 5, 2017). "Abu Sayyaf member captured in Bohol". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 5, 2017.
• Sun Star, PNA (May 21, 2017). "Septuagenarian engages Sayyaf bandit in hand-to-hand combat in Bohol". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 21, 2017.
• Villegas, Ramon N., บ.ก. (2003). Tubod : The Heart of Bohol. National Commission for Culture and the Arts. ISBN 978-9718140369.
• Zaide, Gregorio F. (1949). The Philippines since pre-Spanish times. Philippine Political and Cultural History. Vol. I. Philippine Education.

หนังสืออ่านเพิ่มเติม

• Cajes, Alan S. (2004). "A Brief History of Bohol". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 12, 2004.
• Tirol, Jes Belarmino (January 9, 2011). "TOPONYMS OF BOHOL AND ITS TOWNS Part 1". Bohol Chronicle. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 15, 2011.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
• Provincial Planning and Development Office of Bohol เก็บถาวร 2017-08-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (includes provincial atlas)