จักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

จักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (อิตาลี: Federico II del Sacro Romano Impero; เยอรมัน: Friedrich II 26 ธันวาคม พ.ศ. 1737–13 ธันวาคม พ.ศ. 1793) เสด็จพระราชสมภพที่นครเจซี ประเทศอิตาลี เป็นพระราชนัดดาของจักรพรรดิฟรีดิชที่ 1 ขึ้นครองราชย์แทนจักรพรรดิไฮน์ริชที่ 6 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ เมื่อ พ.ศ. 1763 และทรงเป็นจักรพรรดิองค์สุดท้ายของราชวงศ์โฮเฮนสเตาเฟ็น ทรงเป็นกษัตริย์แห่งซิชิลีเมื่อ พ.ศ. 1741 และกษัตริย์แห่งเยอรมนีเมื่อ พ.ศ. 1755

จักรพรรดิฟรีดริชที่ 2
ภาพจาก "Manfred manuscript" (Biblioteca Vaticana, Pal. lat 1071) of De arte venandi cum avibus.
จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์
ครองราชย์	22 พฤศจิกายน ค.ศ.1220 – 17 กรกฎาคม ค.ศ.1245
ราชาภิเษก	22 พฤศจิกายน ค.ศ.1220 (โรม)
ก่อนหน้า	จักรพรรดิออทโทที่ 4
ถัดไป	ว่าง[1]
กษัตริย์แห่งซิซิลี
ครองราชย์	ค.ศ.1198–1250
ราชาภิเษก	3 กันยายน ค.ศ.1198 (ปาแลร์โม)
ก่อนหน้า	จักรพรรดิไฮน์ริชที่ 6
ถัดไป	คอนราดที่ 4
กษัตริย์แห่งเยอรมัน กษัตริย์แห่งโรมันอย่างเป็นทางการ
ครองราชย์	1212–1220
ราชาภิเษก	9 ธันวาคม ค.ศ.1212 (ไมนทซ์) 25 กรกฎาคม ค.ศ.1215 (อาเคิน)
ก่อนหน้า	จักรพรรดิออทโทที่ 4
ถัดไป	ไฮน์ริช (7)
กษัตริย์แห่งอิตาลี
ครองราชย์	22 พฤศจิกายน ค.ศ.1220 – 13 ธันวาคม ค.ศ.1250
ก่อนหน้า	จักรพรรดิออทโทที่ 4
ถัดไป	คอนราดที่ 4
กษัตริย์แห่งเยรูซาเลม
ครองราชย์	ค.ศ.1225–1228
ราชาภิเษก	18 มีนาคม ค.ศ.1229, เยรูซาเลม
ก่อนหน้า	อิซาเบลลาที่ 2
ถัดไป	คอนราดที่ 4
ประสูติ	26 ธันวาคม ค.ศ.1194 เจซี (แคว้นมาร์เค), ราชอาณาจักรอิตาลี
สวรรคต	13 ธันวาคม ค.ศ. 1250(1250-12-13) (55 ปี) Castel Fiorentino, ฟอจจา,(แคว้นปุลยา), ราชอาณาจักรซิซิลี
ฝังพระศพ	Cathedral of Palermo
คู่อภิเษก	คอนสแตนแห่งอารากอน อิซาเบลลาที่ 2 แห่งเยรูซาเลม อิซาเบลลาแห่งอังกฤษ Bianca Lancia (?)
พระราชบุตร	ไฮน์ริช (7) แห่งเยอรมัน คอนราดที่ 4 แห่งเยอรมัน Henry, Governor of Sicily Margaret Constance (Anna) of Nicaea Manfred, King of Sicily Violante, Countess of Caserta Enzo of Sardinia
ราชวงศ์	ราชวงศ์โฮเอินชเตาเฟิน
พระราชบิดา	จักรพรรดิไฮน์ริชที่ 6
พระราชมารดา	คอนสแตนส์ ราชินีแห่งซิซิลี
ศาสนา	โรมันคาทอลิก[2]

จักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันศักดิ์สิทธิ์

จักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 ได้รับราชาภิเษกเป็นจักรพรรดิโรมันศักดิ์สิทธิ์โดยพระสันตะปาปา เมื่อ พ.ศ. 1743 พระองค์มีความปรารถนาสูงยิ่งใคร่ที่จะผนึกอำนาจจักรวรรดิในอิตาลีให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันโดยอาศัยอิทธิพลของพระสันตะปาปา พระองค์ได้อุทิศพระวรกายเป็นอย่างมากในความพยายามขยายอาณาเขตอิตาลี แต่แผนของพระองค์ทำให้เมืองต่างๆ ที่ขึ้นอยู่กับแคว้นลอมบาร์ดต่อต้านไม่พอใจ รวมทั้งองค์พระสันตปาปาด้วย เมื่อทรงเป็นผู้นำทัพในสงครามครูเสดครั้งที่ 6 เมื่อ พ.ศ. 1771 (ค.ศ. 1228) พระองค์ทรงยึดเมืองเยรูซาเลมและตั้งตนขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งเยรูซาเลมเมื่อ พ.ศ. 1772 เมื่อเสด็จกลับถึงอิตาลีจากการสงคราม พระองค์กลับต้องมาต่อสู้ขัดแย้งกับองค์พระสันตะปาปาจนสิ้นพระชนม์

จักรพรรดิฟรีดริชที่ 2 เสด็จสวรรคตลงเมื่อปี พ.ศ. 1793 ตรงกับรัชสมัยของพ่อขุนศรีอินทราทิตย์ ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์พระร่วง (สถาปนาราชวงศ์ พ.ศ. 1792)

อ้างอิง

• The Cambridge Biograhical Encyclopedia / Edited by David Cystal-2nd ed., Cambridge University Press, 2000

ดูเพิ่ม

• รายพระนามกษัตริย์และจักรพรรดิเยอรมัน

1. The First Council of Lyon solemnly deposed and excommunicated the Emperor, absolving all his subjects from allegiance. This is the beginning of the Great Interregnum, which ended only with the coronation of Henry VII in 1312 (Henry failed to be crowned by the pope, the first emperor to be crowned by a pope after Frederick was Sigismund, in 1433).
2. Catholic Encyclopedia - Frederick II