คำพ้องรูป

คำพ้องรูป คือคำที่เขียนรูปเดียวกันแต่ การออกเสียง และความหมายต่างกัน ซึ่งทำให้บุคคลทั่วไปอ่านผิดอยู่เสมอๆ

คำพ้องรูปในภาษาไทย

คำพ้องรูปในภาษาไทยนั้นมีไม่มากนัก ดังที่จะกล่าวต่อไปนี้

คำพ้องรูป	คำอ่าน	ความหมาย
กรี	กฺรี	หัวกุ้ง
	กะ-รี	ช้าง
กรอด	กฺรอด	เซียวลง ผอม
	กะ-หฺรอด	ชื่อนกขนาดเล็ก
เขมา	เข-มา	เกษม สบายใจ ความพ้นภัย
	ขะ-เหฺมา	ชื่อโกฐชนิดหนึ่งใช้เป็นเครื่องยาไทย; ดำ
ครุ	คฺรุ	ภาชนะสานชนิดหนึ่ง ใช้ตักน้ำ รูปกลม ๆ ; ยาชัน
	คะ-รุ	ครู; หนัก
ตนุ	ตะ-นุ	ตัว ตน; ฉัน ข้าพเจ้า
	ตะ-หนุ	ชื่อเต่าทะเลชนิดหนึ่ง
ตรุ	ตฺรุ	ที่ขังคน ตะราง เรือนจำนักโทษ คุก
	ตะ-รุ	ต้นไม้
ทิว	ทิว	แถวหรือแนวแห่งสิ่งที่ติดเนื่องกันไปยาวยืด; ธงรูปกระบอก
	ทิ-วะ	วัน สวรรค์ ชั้นฟ้า เทวโลก
เทว	เท-วะ	เทวดา
	ทะ-เว	สอง
ปถวี	ปะ-ถะ-วี	ดิน
	ปะ-ถะ-หฺวี	ท้ายเรือพิธี
ปรัก	ปฺรัก	เงิน
	ปะ-หรัก	หัก
ปรามาส	ปฺรา-มาด	ดูถูก
	ปะ-รา-มาด	การจับต้อง การลูบคลำ
ปละ	ปะ-ละ	ชื่อมาตราน้ำหนักมคธ 100 ปละเป็น 1 ตุลา
	ปฺละ	ปล่อย ละทิ้ง ละเลย
ปักเป้า	ปัก-กะ-เป้า	ชื่อปลาอย่างหนึ่ง
	ปัก-เป้า	ชื่อว่าวชนิดหนึ่งมีหางยาว
ปาน	ปานฺ	ผิวเนื้อที่เป็นสีแดงหรือดำที่เกิดเป็นเองตามร่างกายแต่กำเนิด
	ปา-นะ	เครื่องดื่ม น้ำสำหรับดื่ม
ผิว	ผิ-วะ	ถ้าว่า หากว่า แม้นว่า
	ผิว	ส่วนที่มีลักษณะบาง ๆ เป็นพื้นหุ้มอยู่ภายนอกสุดของหนังและเปลือก
พยาธิ	พะ-ยา-ทิ	ความเจ็บไข้
	พะ-ยาด	ตัวเชื้อโรคจำพวกหนึ่งที่เกิดในกาย; ชื่อโรคอย่างหนึ่งเกิดที่ผิวหนัง
พลี	พะ-ลี	การบวงสรวง เครื่องบวงสรวง ส่วย การบูชา เสียสละ; มีกำลัง
	พฺลี	บวงสรวงเชิญเอามา
เพลา	เพ-ลา	กาล คราว
	เพฺลา	แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน; ไม้สำหรับขึงใบเรือ
มน	มนฺ	กลม ๆ โค้ง ๆ ไม่เป็นเหลี่ยม
	มะ-นะ	ใจ
วน	วนฺ	ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลาง
	วะ-นะ	ป่าไม้ ดง
สก	สกฺ	ผม; สะเด็ดน้ำ
	สะ-กะ	ของตน
สระ	สะ	แอ่งน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งเป็นเองหรือคนขุด; ชำระ ฟอก
	สะ-หฺระ	ตัวอักษรจำพวกหนึ่งเป็นคนละพวกกับพยัญชนะ
	สะ-ระ	เสียง (ทั่วไป)
สาน	สานฺ	ทำสิ่ง เช่น เสื่อ ตะกร้า ด้วยมือ โดยวิธีใช้เส้นตอกหรือสิ่งอื่นขัดไขว้กัน
	สา-นะ	สุนัข
สุก	สุกฺ	พ้นจากห่าม; ปลั่ง; นกแก้ว นกแขกเต้า
	สุก-กะ	ขาว สว่าง สะอาด ดี
เสมา	สะ-เหฺมา	ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง
	เส-มา	รูปเครื่องหมายบอกเขตโบสถ์สำหรับภิกษุทำสังฆกรรม
เหลา	เห-ลา	ความหมั่น ความสนุก การเล่น การกีฬา ความสะดวกสบาย
	เหฺลา	ทำให้เกลี้ยงเกลาหรือแหลมด้วยเครื่องมือมีด เป็นต้น
แหน	แหฺน	ชื่อพืชชนิดหนึ่ง
	แหนฺ	หวง ล้อม รักษา เฝ้าระวัง

อ้างอิง

• พจนานุกรมไทย ฉบับทันสมัย. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2543. ISBN 9745341495.