กาลีซโซ ชิอาโน

เจียน กาลีซโซ ชิอาโน เคานต์ที่สองแห่งคอร์เทลาซโซและบูคาร์รี่ (อิตาลี: Gian Galeazzo Ciano, 2nd Count of Cortellazzo and Buccari) (/ˈtʃɑːnoʊ/ chah-noh, ภาษาอิตาลี: [ɡaleˈattso ˈtʃaːno]; 18 มีนาคม ค.ศ. 1903 – 11 มกราคม ค.ศ. 1944) เป็นนักการฑูตและนักการเมืองชาวอิตาลีที่ทำหน้าที่เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศในรัฐบาลของพ่อตาของเขา เบนิโต มุสโสลินี ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1936 ถึง ค.ศ. 1943

กาลีซโซ ชิอาโน
ชิอาโนเป็นรัฐมนตรีต่างประเทศ
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
ดำรงตำแหน่ง 9 มิถุนายน ค.ศ. 1936 – 6 มกราคม ค.ศ. 1943
ดูเช่	เบนิโต มุสโสลินี
ก่อนหน้า	เบนิโต มุสโสลินี
ถัดไป	เบนิโต มุสโสลินี
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการข่าวและโฆษณาชวนเชื่อ
ดำรงตำแหน่ง 23 มิถุนายน ค.ศ. 1935 – 5 กันยายน ค.ศ. 1935
ดูเช่	เบนิโต มุสโสลินี
ก่อนหน้า	ตำแหน่งเพิ่งก่อตั้งขึ้น
ถัดไป	Dino Alfieri
รองเลขาธิการของฝ่ายข่าวและโฆษณาชวนเชื่อ
ดำรงตำแหน่ง 6 กันยายน ค.ศ. 1934 – 26 มิถุนายน ค.ศ. 1935
ดูเช่	เบนิโต มุสโสลินี
ก่อนหน้า	ตำแหน่งเพิ่งก่อตั้งขึ้น
ถัดไป	ตำแหน่งได้ถูกยุบ
หัวหน้าสำงานงานข่าวรัฐบาล
ดำรงตำแหน่ง สิงหาคม ค.ศ. 1933 – 4 กันยายน ค.ศ. 1934
ดูเช่	เบนิโต มุสโสลินี
ก่อนหน้า	Gaetano Polverelli
ถัดไป	ตำแหน่งได้ถูกยุบ
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	เจียน กาลีซโซ ชิอาโน 18 มีนาคม ค.ศ. 1903(1903-03-18) ลีวอร์โน, ทัสกานี , อิตาลี
เสียชีวิต	11 มกราคม ค.ศ. 1944(1944-01-11) (40 ปี) เวโรนา, สาธารณรัฐสังคมอิตาลี
สาเหตุการเสียชีวิต	Executed by firing squad
พรรคการเมือง	พรรคชาตินิยมฟาสซิสต์ (PNF)
คู่สมรส	เอ็ดดา มุสโสลินี (สมรส 1930)
บุตร	3
บุพการี	Costanzo Ciano (father) Carolina Pini (mother)
วิชาชีพ	นักการฑูต นักการเมือง

เขาเป็นลูกชายของพลเรือเอก Costanzo Ciano, สมาชิกผู้ร่วมก่อตั้งของพรรคชาตินิยมฟาสซิสต์ ทั้งพ่อและลูกชายต่างได้เข้าร่วมในการเดินขบวนสู่โรมของมุสโสลินีในปี ค.ศ. 1922 ชิอาโนได้แสดงปฏิบัติหน้าที่ในการรบในสงครามอิตาลี-เอธิโอเปีย(ค.ศ. 1935-36) และได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ เมื่อเขาเดินทางกลับมา ภายหลังจากหนึ่งในเหตุการณ์ความพ่ายแพ้ของฝ่ายอักษะในสงครามโลกครั้งที่สอง ชิอาโนได้เริ่มที่จะผลักดันให้อิตาลีถอนตัวออกจากสงครามและถูกปลดออกจากตำแหน่งด้วยผลลัพธ์เหล่านั้น ต่อมาเขาก็ได้ทำหน้าที่เป็นเอกอัครราชฑูตของวาติกัน

ในเดือนกรกฏาคม ค.ศ. 1943 ชิอาโนเป็นหนึ่งในสมาชิกของสภาใหญ่แห่งฟาสซิสต์ที่บังคับในการขับไล่มุสโสลินีออกจากตำแหน่งและถูกจับกุมอย่างรวดเร็ว ชิอาโนได้บินไปยังเยอรมนีแต่ถูกจับกุมตัวและพาตัวกลับไปยังระบอบปกครองใหม่ของมุสโสลินี สาธารณรัฐสังคมอิตาลี ภายใต้แรงกดดันของเยอรมัน มุสโสลินีได้ออกคำสั่งให้ประหารชีวิตชิอาโน และในเดือนมกราคม ค.ศ. 1944 เขาได้ถูกประหารชีวิตโดยการยิงเป้าแบบชุดทีม^[1]

ชิอาโนได้เขียนอนุทินทิ้งไว้เบื้องหลัง^[2] ซึ่งได้ถูกใช้เป็นแหล่งข้อมูลโดยนักประวัติศาสตร์หลายคน รวมทั้ง วิลเลียม ไชิเรอร์ ในหนังสือของเขาเรื่อง การรุ่งโรจน์และร่วงโรยของไรช์ที่สาม(The Rise and Fall of the Third Reich ) และวิดีโอละคร-สารคดีที่มีความยาวประมาณสี่ชั่วโมงของช่องเอชบีโอ เรื่อง มุสโสลินีและข้าพเจ้า(Mussolini and I)

อ้างอิง

1. Moseley, Ray (2004). Mussolini : the last 600 days of il Duce (1. ed.). Dallas: Taylor Trade Publ. p. 79. ISBN 1589790952.
2. Ciano, Galeazzo (2002). Diary, 1937-1943 (1st complete and unabridged English ed.). New York: Enigma Books. ISBN 1929631022.