ซูโจว
นครระดับจังหวัดในมณฑลเจียงซู ประเทศจีน / From Wikipedia, the free encyclopedia
ซูโจว (จีนตัวเต็ม: 蘇州; จีนตัวย่อ: 苏州; ออกเสียง สำเนียงซูโจว: [səu tsøʏ]; จีนกลาง: [sú.ʈʂóu]) เป็นเมืองสำคัญทางตะวันออกเฉียงใต้ของมณฑลเจียงซู ซึ่งอยู่ทางภาคตะวันออกของประเทศจีน อยู่ติดกับนครเซี่ยงไฮ้ ตั้งอยู่บริเวณพื้นที่ตอนปลายของแม่น้ำแยงซี ริมฝั่งทะเลสาบไท่หรือไท่หู (อังกฤษ: Lake Tai หรือ Tai Hu; จีนตัวย่อ: 太湖) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซี เป็นเขตการปกครองนครระดับจังหวัดที่มีประชากรอาศัยอยู่มากกว่า 7 ล้านคนในเขตเมือง และมีประชากรรวมกว่า 10 ล้านคนในพื้นที่เขตปกครองทั้งหมด เมืองซูโจวยังถือได้ว่าเป็นเมืองที่ร่ำรวยที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศจีน[4] เป็นศูนย์กลางด้านเศรษฐกิจ อุตสาหกรรม ศูนย์กลางการค้า และการขนส่ง นอกจากนี้ซูโจวยังเป็นเมืองสำคัญด้านวัฒนธรรม การศึกษา ศิลปะ และการคมนาคม
ซูโจว 苏州 | |
---|---|
ที่ตั้งในมณฑลเจียงซู | |
พิกัด (สำนักงานเทศบาลนครซูโจว): 31°18′00″N 120°37′10″E | |
ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
มณฑล | เจียงซู |
ก่อตั้ง | 514 ปีก่อนคริสตกาล |
เขตการปกครองระดับอำเภอ | 5 เขต, 4 นครระดับอำเภอ |
การปกครอง | |
• ประเภท | นครระดับจังหวัด |
• เลขาธิการพรรคประจำนคร | Liu Xiaotao |
• นายกเทศมนตรี | Wu Qingwen |
พื้นที่[1] | |
• นครระดับจังหวัด | 8,488.42 ตร.กม. (3,277.40 ตร.ไมล์) |
• พื้นดิน | 6,093.92 ตร.กม. (2,352.88 ตร.ไมล์) |
• พื้นน้ำ | 2,394.50 ตร.กม. (924.52 ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง | 2,743 ตร.กม. (1,059 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 5 เมตร (16 ฟุต) |
ประชากร (2018)[2] | |
• นครระดับจังหวัด | 10,721,700 คน |
• ความหนาแน่น | 1,300 คน/ตร.กม. (3,300 คน/ตร.ไมล์) |
• เขตเมือง | 8,135,900 คน |
เขตเวลา | UTC+8 (CST (Beijing Time)) |
รหัสไปรษณีย์ | 215000 |
รหัสพื้นที่ | 512 |
จีดีพี | 2018[2] |
- รวม | CNY ¥1.86 ล้านล้าน (Nominal: $280.92 พันล้าน; PPP: $528.42 พันล้าน) |
- ต่อหัว | CNY ¥174,129 (Nominal: $26,303; PPP: $49,477) |
- เติบโต | 7% |
HDI | 0.909 สูงมาก |
ดอกไม้ | หอมหมื่นลี้ |
ต้นไม้ | การบูร |
ภาษาถิ่น | ภาษาอู๋: สำเนียงซูโจว (苏州话) |
ทะเบียนยานพาหนะ | 苏E, 苏U[3] |
เว็บไซต์ | http://www.suzhou.gov.cn/ |
เมืองซูโจวเริ่มก่อตั้งขึ้นครั้งแรกเมื่อ 514 ปี ก่อนคริสตกาล มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 2,500 ปี ต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันออก หรือเมื่อประมาณ 100 ปี ก่อนคริสตกาล เมืองซูโจวเป็นหนึ่งในสิบเมืองใหญ่ที่สุดในโลกเนื่องจากมีผู้คนอพยพเข้ามาอยู่จำนวนมาก[5][6] และในศตวรรษที่ 10 สมัยราชวงศ์ซ่ง เมืองซูโจวเคยเป็นเมืองศูนย์กลางด้านพาณิชย์ที่สำคัญของประเทศ ต่อมาในสมัยราชวงศ์หมิง และราชวงศ์ชิงจนถึงช่วงกบฏไท่ผิง (อังกฤษ: Taiping Rebellion) ในปี ค.ศ. 1860 เมืองซูโจวเป็นศูนย์กลางทั้งทางด้านเศรษฐกิจ วัฒนธรรม และพาณิชย์[7] และเป็นเมืองที่ไม่ใช่เมืองหลวงที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของโลกในสมัยนั้นอีกด้วย[8]
ซูโจวเป็นเมืองประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมโดยมีชื่อเสียงไม่ว่าจะเป็นสายน้ำ ภูเขา และโดยเฉพาะสวนโบราณ ในสมัยราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิง ซูโจวเป็นหนึ่งในเมืองที่เจริญที่สุดในสมัยนั้น ในเมืองและนอกเมืองเต็มไปด้วยสวนโบราณ ในศตวรรษที่ 16-18 ซูโจวมีสวนโบราณมากกว่า 200 แห่ง ปัจจุบันมีสวนที่ได้รับการอนุรักษ์อย่างสมบูรณ์แล้วกว่า 10 แห่ง นอกจากนี้ ซูโจวยังมีคลองต่าง ๆ มากมายเป็นอันดับหนึ่งในบริเวณลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียงใต้ เป็นเมืองที่มีความงดงามมากจนได้รับฉายาว่าเป็น “เมืองสวรรค์ในโลกมนุษย์”
ด้วยความสวยงามทั้งทางธรรมชาติและสิ่งก่อสร้างโบราณ อาทิ ลำคลอง สะพานหินโบราณ เจดีย์ และสวนจีนโบราณ เมืองซูโจวจึงเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมมากที่สุดในประเทศจีน เมื่อปี ค.ศ. 1997 และ 2000 สวนโบราณเมืองซูโจวยังได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก (World Heritage Sites) โดยองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (UNESCO)
นอกจากนั้นเมืองซูโจวยังได้รับการขนานนามว่าเป็น "เวนิสแห่งตะวันออก (Venice of the East)" หรือ "เมืองเวนิสของจีน (Venice of China)"[9][10][11] ด้วยความที่ซูโจวมีลำคลองรายรอบเมืองอยู่เป็นจำนวนมาก และยังมีคลองที่ไหลผ่านตัวเมืองมากมายหลายสาย คลองเหล่านี้ต่อเชื่อมกันจนเป็นเครือข่าย โดยมีสะพานหินหลายร้อยแห่งที่ทอดข้ามลำคลองเหล่านี้
สำหรับเมืองที่มีพื้นที่ร้อยละ 55 เป็นพื้นที่ราบ ร้อยละ 3 เป็นเนินเขา และ ร้อยละ 42 เป็นน้ำ การได้รับกล่าวนามว่า "เวนิสตะวันออก" จึงไม่เกินเลยไปนัก[12]