อาการปวดขาที่เกิดจากประสาท
From Wikipedia, the free encyclopedia
อาการปวดขาที่เกิดจากประสาท (อังกฤษ: Neurogenic claudication, pseudoclaudication ตัวย่อ NC) เป็นอาการสามัญอย่างหนึ่งของช่องไขสันหลังที่เอวตีบ (lumbar spinal stenosis)[1][2] และของการอักเสบที่เส้นประสาทซึ่งออกมาจากไขสันหลัง คำคุณศัพท์ว่า "เกิดจากประสาท" หมายความว่า ปัญหาอยู่ที่เส้นประสาท และคำว่า claudication มาจากคำภาษาละตินที่แปลว่า ปวกเปียก เพราะว่าคนไข้รู้สึกปวดหรืออ่อนแรงที่ขา ดังนั้น จึงควรแยกแยะ NC จาก อาการปวดขาเป็นระยะเหตุขาดเลือด (Intermittent claudication) ซึ่งเกิดจากปัญหาการไหลเวียนของเลือด ไม่ใช่ปัญหาทางประสาท
อาการอาจเป็นทั้งสองข้างหรือข้างเดียวที่บั้นท้าย ต้นขา น่อง เป็นความไม่สบาย เจ็บปวด ชา หรือกะปลกกะเปลี้ย ในคนไข้บางราย อาการอาจจุดชนวนโดยการเดินหรือยืนนาน ๆ ลักษณะคลาสสิกของอาการนี้ก็คือ อาการจะบรรเทาเมื่อเปลี่ยนอากัปกิริยาหรืองอเอว ไม่ใช่เพียงแค่พักเหมือนกับอาการที่มีเหตุจากการขาดเลือด[3] ดังนั้น คนไข้ที่มีอาการเหตุประสาทจะพิการน้อยกว่าในการขึ้นลงบันได เข็นรถ หรือปั่นจักรยาน[3][4] ในคนไข้ที่รากประสาทถูกบีบอย่างรุนแรง NC จะไม่เกิดเป็นระยะ ๆ แต่จะเป็นอย่างต่อเนื่อง
พยาธิสรีรภาพของโรคเชื่อว่าเป็นการขาดเลือดที่รากประสาทของเอว-กระเบนเหน็บ (lumbosacral) โดยเป็นเหตุทุติยภูมิเนื่องจากการบีบอัดของเส้นประสาทจากโครงสร้างรอบ ๆ รวมทั้ง
- หน้าประกบข้อต่อ (facet) ที่โตเกิน
- เอ็น ligamentum flavum ที่โตเกิน
- ปุ่มงอกกระดูก (osteophyte) ที่โตเกิน
- แผลเป็น
- หมอนรองกระดูกสันหลังที่นูนหรือเคลื่อนออก
นอกจากอาการปวดขาเป็นระยะเหตุขาดเลือดแล้ว pseudo-trochanteric bursitis ก็ควรพิจารณาเพื่อวินิจฉัยแยกแยะด้วย