เขตผู้ว่าราชการมอนเตเนโกรของอิตาลี

เขตผู้ว่าราชการมอนเตเนโกรของอิตาลี (อิตาลี: Governatorato del Montenegro) เป็นดินแดนยึดครองภายใต้รัฐบาลทหารของฟาสซิสต์อิตาลีในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ดำรงอยู่ระหว่างเดือนตุลาคม ค.ศ. 1941 ถึงเดือนกันยายน ค.ศ. 1943 แม้ว่าอิตาลีจะมีความปรารถนาที่จะจัดตั้งราชอาณาจักรมอนเตเนโกรในฐานกึ่งเอกราช แต่แผนการนี้ได้ยุติลงอย่างถาวรภายหลังการก่อการกำเริบของประชาชนในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1941^[2][3][4] และหลังจากการยอมจำนนของอิตาลีในเดือนกันยายน ค.ศ. 1943 กองทัพเยอรมันจึงเข้ายึดครองมอนเตเนโกรจนกระทั่งถอนทัพออกไปในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1944

เขตผู้ว่าราชการมอนเตเนโกร Governatorato del Montenegro  (อิตาลี) Гувернаторат за Црну Гору  (เซอร์เบีย)
ค.ศ. 1941–1943
ธงชาติอิตาลีและธงชาติมอนเตเนโกร
เขตผู้ว่าราชการมอนเตเนโกรใน ค.ศ. 1942
เมืองหลวง	เซติเญ 42°23′22″N 18°55′23″E
ภาษาทั่วไป	อิตาลี, เซอร์เบีย-โครเอเชีย
ศาสนา	อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ โรมันคาทอลิก ซุนนี
การปกครอง	เขตผู้ว่าราชการ
ผู้ว่าราชการ
• ค.ศ. 1941	เซราฟีโน มัซโซลีนี[lower-alpha 1]
• ค.ศ. 1941–1943	อาเลสซันโดร ปีร์ซีโอ บีโรลี
• ค.ศ. 1943	กูรีโอ บาร์บาเซตตี ดี ปรุน
นายกรัฐมนตรี
• กรกฎาคม ค.ศ. 1941	Sekula Drljević[1]
ประธานคณะกรรมการแห่งชาติ
• ค.ศ. 1942–1943	Blažo Đukanović
ยุคประวัติศาสตร์	สงครามโลกครั้งที่สอง
• อิตาลียึดครอง	18 เมษายน ค.ศ. 1941
• ประกาศอิสรภาพ	12 กรกฎาคม ค.ศ. 1941
• การก่อการกำเริบต่อต้านอิตาลี	13 กรกฎาคม ค.ศ. 1941
• ยกเลิกความเป็นอิสรภาพ	24 กรกฎาคม ค.ศ. 1941
• ก่อตั้งเขตผู้ว่าราชการ	3 ตุลาคม ค.ศ. 1941
• เยอรมนียึดครอง	12 กันยายน ค.ศ. 1943
ประชากร
• ค.ศ. 1941	411,000 คน
สกุลเงิน	ดีนาร์ยูโกสลาฟ ลีรา
ก่อนหน้า ถัดไป ราชอาณาจักร ยูโกสลาเวีย มอนเตเนโกรในการยึดครองของเยอรมนี
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	มอนเตเนโกร เซอร์เบีย

การบริหาร

การแบ่งเขตการปกครองของเขตผู้ว่าราชการมอนเตเนโกร (ค.ศ. 1941)

ในช่วงแรกดินแดนอยู่ภายใต้การยึดครองทางทหาร ซึ่งความตั้งใจของอิตาลีในช่วงต้นนั้น คือการทำให้มอนเตเนโกรเป็นรัฐกึ่งเอกราชที่มีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับอิตาลี และได้มีการแต่งตั้งมัซโซลีนีเป็นกรรมาธิการเพื่อจัดการกิจการพลเรือน แต่หลังจากการประกาศเอกราชที่ล้มเหลวและการปราบปรามการจลาจลที่เกิดขึ้น บีโรลีจึงได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ว่าราชการดินแดน^[3] ซึ่งเป็นที่รู้จักกันในชื่อ "เขตผู้ว่าราชการมอนเตเนโกร" (อิตาลี: Governatorato del Montenegro)^[3][5] บีโรลีและผู้สืบทอดตำแหน่งต่อมาอย่างเคานต์ กูรีโอ บาร์บาเซตตี ดี ปรุน มีอำนาจควบคุมทางทหารและพลเรือนของดินแดนอย่างเบ็ดเสร็จ^[3] และในส่วนของการบริหารราชการพลเรือน ยังคงมีการใช้ระบบเขตและเทศบาลที่ใช้มาตั้งแต่สมัยยูโกสลาเวีย เพื่อหลีกเลี่ยงความโกลาหลในการบริหาร โดยอิตาลีจะเข้ามามีอำนาจแทนที่ทางการของแคว้นนั้น ๆ^[6]

หมายเหตุ

1. ในฐานะข้าหลวงใหญ่

อ้างอิง

1. Roberts 2007, p. 353.
2. Rodogno 2006, pp. 134–136.
3. Tomasevich 1975, p. 103.
4. Lemkin 2008, p. 590.
5. Pavlowitch 2007, p. 113.
6. Rodogno 2006, p. 101.

บรรณานุกรม

• Burgwyn, H. James (2005). Empire on the Adriatic: Mussolini's Conquest of Yugoslavia 1941–1943. New York: Enigma Books. ISBN 978-1-929631-35-3.
• Caccamo, Francesco; Monzali, Luciano (2008). L'occupazione italiana della Iugoslavia, 1941–1943 (ภาษาอิตาลี). Florence, Italy: Le Lettere. ISBN 978-88-6087-113-8.
• Đilas, Milovan (1980). Wartime. Translated by Michael B. Petrovich. New York: Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 978-0-15-694712-1.
• Fleming, Thomas (2002). Montenegro: The Divided Land. Rockford, Illinois: Chronicles Press. ISBN 978-0-9619364-9-5.
• Karchmar, Lucien (1987). Draža Mihailović and the Rise of the Četnik Movement, 1941–1945. New York: Garland Publishing. ISBN 978-0-8240-8027-3.
• Lemkin, Raphael (2008). Axis Rule in Occupied Europe. Clark, New Jersey: The Lawbook Exchange. ISBN 978-1-58477-901-8. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-14. สืบค้นเมื่อ 2016-10-15.
• Malcolm, Noel (1994). Bosnia: A Short History. New York: New York University Press. ISBN 978-0-8147-5520-4.
• Milazzo, Matteo J. (1975). The Chetnik Movement & the Yugoslav Resistance. Baltimore, Maryland: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-1589-8.
• Morrison, Kenneth (2009). Montenegro: A Modern History. New York: I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-710-8.
• Pajović, Radoje (1977). Kontrarevolucija u Crnoj Gori: Četnički i federalistički pokret 1941–1945 (ภาษาเซอร์โบ-โครเอเชีย). Cetinje, Yugoslavia: Obod.
• Pavlićević, Veselin-Mitko (2014). "Lijeve greške" Milovana Đilasa ili partijski silogizam ["Leftist errors" of Milovan Đilas, or Party Syllogism] (PDF) (ภาษาเซอร์โบ-โครเอเชีย) (Ličnost i djelo Milovana Đilasa; Zbornik radova s međunarodnog naučnog simpozijuma ed.). Nikšić: Filozofski fakultet Nikšić. ISBN 978-86-7798-082-5. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-03. สืบค้นเมื่อ 2014-07-28.
• Pavlowitch, Stevan K. (2007). Hitler's New Disorder: The Second World War in Yugoslavia. New York: Columbia University Press. ISBN 978-1-85065-895-5. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-13. สืบค้นเมื่อ 2016-10-15.
• Ramet, Sabrina P. (2006). The Three Yugoslavias: State-Building and Legitimation, 1918–2005. Bloomington, Indiana: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-34656-8. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-12. สืบค้นเมื่อ 2016-10-15.
• Rodogno, Davide (2006). Fascism's European Empire: Italian Occupation During the Second World War. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-84515-1. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-02-15. สืบค้นเมื่อ 2020-09-19.
• Tanner, Marcus (1997). Croatia: A Nation Forged in War. New Haven, Connecticut: Yale University Press. ISBN 978-0-300-06933-4.
• Thomas, Nigel; Mikulan, Krunoslav (1995). Axis Forces in Yugoslavia 1941–45. New York: Osprey Publishing. ISBN 978-1-85532-473-2.
• Tomasevich, Jozo (1975). War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: The Chetniks. Stanford, California: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-0857-9.
• Tomasevich, Jozo (2001). War and Revolution in Yugoslavia, 1941–1945: Occupation and Collaboration. Stanford, California: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-3615-2. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-01-12. สืบค้นเมื่อ 2016-10-15.
• Velkonija, Mitja (2003). Religious Separation and Political Intolerance in Bosnia-Herzegovina. College Station, Texas: Texas A&M University Press. ISBN 978-1-58544-226-3.^{[ลิงก์เสีย]}
• Roberts, Elizabeth (2007). Realm of the Black Mountain: A History of Montenegro. Ithaca, New York: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-4601-6.