ชาวอีบัน
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชาวอีบัน (มลายู: Iban) หรือ ชาวไดยักทะเล เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ย่อยของชาวไดยักบนเกาะบอร์เนียว ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
 | |
| ประชากรทั้งหมด | |
|---|---|
| ราว 2,000,000+ | |
| ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
| เกาะบอร์เนียว: | |
 มาเลเซีย | 1, 300, 172[1] |
 อินโดนีเซีย | 964,885[2] |
| 530,000[3] | |
 บรูไน | 360,800[4] |
| ภาษา | |
| อีบัน (ส่วนใหญ่), อังกฤษ ,อินโดนีเซีย, ภาษามลายูสำเนียงซาราวัก | |
| ศาสนา | |
| ศาสนาคริสต์ (โรมันคาทอลิกและนิกายแองกลิคัน), วิญญาณนิยม, อิสลาม | |
| กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง | |
| กันตู, มัวลัง, เซิมเบรวง, บูเกา, เซบารู | |
แต่เดิมชาวอีบันเป็นที่รู้จักในฐานะนักล่าหัวมนุษย์และผู้เร่ร่อน มีชื่อเสียงด้านความน่ากลัวในฐานะชนเผ่าที่แข็งแกร่งและมีความสามารถทางการรบ จนการเข้ามาของชาวยุโรป ต่อมาเข้าครอบครองพื้นที่บริเวณนี้ ทำให้การล่าหัวมนุษย์เริ่มหายไป อย่างไรก็ดีประเพณีอื่น ๆ ของชนเผ่ารวมถึงภาษาอีบันยังคงสืบเนื่องต่อมา ประชากรชาวอีบันส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในรัฐซาราวัก ประเทศมาเลเซีย ประเทศบรูไน และจังหวัดกาลีมันตันตะวันตก ประเทศอินโดนีเซีย บ้านพื้นเมืองในจังหวัดกาลีมันตันตะวันตกเรียกว่า รูมะห์ปันไจ (rumah panjai) หรือ เบตัง (betang)[5][6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
