วงศ์ลิงโลกเก่า
From Wikipedia, the free encyclopedia
ลิงโลกเก่า (อังกฤษ: Old world monkey) คือ ลิงที่อยู่ในวงศ์ Cercopithecidae ในวงศ์ใหญ่ Cercopithecoidea ซึ่งแบ่งออกได้เป็นอีก 2 วงศ์ย่อย
ข้อมูลเบื้องต้น การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์, วงศ์ย่อย ...
วงศ์ลิงโลกเก่า[1] ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: สมัยโอลิโกซีน–ปัจจุบัน | |
---|---|
ลิงแสม (Macaca fascicularis) จัดเป็นลิงในวงศ์ลิงโลกเก่า ที่พบได้ในประเทศไทย | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Animalia |
ไฟลัม: | Chordata |
ชั้น: | Mammalia |
อันดับ: | Primates |
อันดับย่อย: | Haplorrhini |
อันดับฐาน: | Simiiformes |
อนุอันดับ: | Catarrhini |
วงศ์ใหญ่: | Cercopithecoidea Gray, 1821 |
วงศ์: | Cercopithecidae Gray, 1821 |
วงศ์ย่อย | |
ปิด
ลิงโลกเก่า คือ ลิงที่อยู่ในบริเวณซีกโลกที่เรียกว่า โลกเก่า คือ ทวีปเอเชีย, แอฟริกา และยุโรป ซึ่งลิงกลุ่มนี้มีลักษณะโดยรวม คือ ไม่มีหางยาวสำหรับการยึดเหนี่ยว ขณะเดียวกันกลับมีการพัฒนานิ้วหัวแม่มือให้หันเข้าหากัน สามารถพับหัวแม่มือเข้าหาฝ่ามือได้ เพื่อช่วยในการจับสิ่งของ มีฟันกราม 2 ซี่ เช่นเดียวกับมนุษย์ ปัจจุบันมีความสามารถในการมองเห็นได้ดีมาก สันนิษฐานว่าลิงโลกเก่าอาจเป็นบรรพบุรุษของเอป หรือลิงไม่มีหาง [3]