วงศ์บอน

วงศ์บอน (ชื่อวิทยาศาสตร์: Araceae) เป็นวงศ์ของพืชมีดอกที่เป็นพืชใบเลี้ยงเดี่ยว ที่มีดอกเป็นดอกช่อแบบช่อเชิงลดมีกาบ (spadix) ประกอบด้วยสมาชิก 140 สกุลและประมาณ 4,075 ชนิด^[3] ส่วนใหญ่กระจายพันธุ์ในโลกใหม่เขตร้อน บางส่วนอยู่ในเขตร้อนของโลกเก่าและเขตอบอุ่นทางเหนือ ยางของพืชวงศ์นี้มีพิษ

วงศ์บอน ช่วงเวลาที่มีชีวิตอยู่: 115–0Ma PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N ยุคครีเทเชียสตอนต้น[1] - ปัจจุบัน
ช่อดอกของ Spathiphyllum cochlearispathum
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
โดเมน:	ยูแคริโอต Eukaryota
อาณาจักร:	พืช Plantae
เคลด:	พืชมีท่อลำเลียง Tracheophytes
เคลด:	พืชดอก Angiosperms
เคลด:	พืชใบเลี้ยงเดี่ยว Monocots
อันดับ:	อันดับขาเขียด Alismatales
วงศ์:	วงศ์บอน Araceae Juss.[2]
วงศ์ย่อย
Gymnostachydoideae Orontioideae Lemnoideae Pothoideae Monsteroideae Lasioideae Zamioculcadoideae Aroideae

Dracunculus vulgaris ที่ครีต

Xanthosoma sagittifolium แสดงให้เห็นรูปร่างของช่อเชิงลดมีกาบกับกาบหุ้มช่อดอก

อนุกรมวิธาน

วิวัฒนาการชาติพันธุ์

ตารางวิวัฒนาการชาติพันธุ์จาก Angiosperm Phylogeny Website^[4]

Araceae	Gymnostachydoideae Bogner & Nicolson 1991 Orontioideae Brown ex Müller 1860 Lemnoideae Pothoideae Engler 1876 Monsteroideae Engler 1876 Lasioideae Engler 1876 Zamioculcadoideae Bogner & Hesse 2005 Aroideae Arnott 1832

สกุล

บทความหลัก: รายชื่อสกุลในวงศ์บอน

บันทึกฟอสซิล

วงศ์บอนเป็นหนึ่งในพืชที่มีบันทึกฟอสซิลที่เก่าแก่ที่สุดในบรรดาพืชดอก โดยฟอสซิสแรกปรากฏขึ้นในช่วงยุคครีเทเชียสตอนต้น^[1][5] ฟอสซิลที่สำคัญจากยุคครีเทเชียสตอนต้น ได้แก่: Spixiarum kipea,^[6] aroid จากบราซิลในสมัย Aptian ตอนปลาย^[1] Orontiophyllum ferreri ใบ aroid จากสเปนในสมัย Albian ตอนปลาย^[1] และ Turolospadix bogneri ช่อเชิงลดมีกาบ aroid จากสเปนในสมัย Albian ตอนปลาย^[1]

อ้างอิง

1. Sender, L.M., Doyle, J.A., Upchurch, J.R. Jr., Villanueva-Amadoz, U. and Diez J.B. 2019. Leaf and inflorescence evidence for near-basal Araceae and an unexpected diversity of other monocots from the late Early Cretaceous of Spain. Journal of Systematic Palaeontology, vol. 17, p. 1093–1126.
2. Angiosperm Phylogeny Group (2009), "An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG III", Botanical Journal of the Linnean Society, 161 (2): 105–121, doi:10.1111/j.1095-8339.2009.00996.x
3. Christenhusz, M. J. M. & Byng, J. W. (2016). "The number of known plants species in the world and its annual increase". Phytotaxa. Magnolia Press. 261 (3): 201–217. doi:10.11646/phytotaxa.261.3.1.
4. Stevens, P.F. (2001). "Araceae". Angiosperm Phylogeny Website. 13. สืบค้นเมื่อ 30 December 2017.
5. Nauheimer, L., Metzler, D. and Renner, S.S. 2012. Global history of the ancient monocot family Araceae inferred with models accounting for past continental positions and previous ranges based on fossils. New Phytologist, vol. 195, p. 938-950.
6. Coiffard, C., Mohr, B.A.R. and Bernardes de Oliveira, M.E.C. 2013. The Early Cretaceous aroid, Spixiarum kipea gen. et sp. nov., and implications on early dispersal and ecology of basal monocots. Taxon, vol. 62. p. 997-1008.

อ่านเพิ่ม

• Bown, Deni (2000). Aroids: Plants of the Arum Family [ILLUSTRATED]. Timber Press. ISBN 0-88192-485-7
• Croat, Thomas B (1998). "History and Current Status of Systematic Research with Araceae". Aroideana. 21. online
• Grayum, Michael H (1990). "Evolution and Phylogeny of the Araceae". Annals of the Missouri Botanical Garden. 77 (4): 628–697. doi:10.2307/2399668. JSTOR 2399668.
• Keating R C (2004). "Vegetative anatomical data and its relationship to a revised classification of the genera of Araceae". Annals of the Missouri Botanical Garden. 91 (3): 485–494. JSTOR 3298625.

แหล่งข้อมูลอื่น

• International Aroid Society
• The Uberlist of Araceae (pdf)
• list of publications (March 2008) for Dr. h.c. Josef Bogner
• Araceae in BoDD – Botanical Dermatology Database
• Plants of the World Online by Royal Botanic Gardens, Kew