อาวุธยุทโธปกรณ์อากาศยาน

อาวุธยุทโธปกรณ์อากาศยาน (อังกฤษ: Aircraft ordnance) หรือ อาวุธยุทโธปกรณ์ (ในบริบทของการบินทหาร) เป็นอาวุธ (เช่น ระเบิด, ขีปนาวุธ, จรวด และกระสุนปืน) ที่เครื่องบินใช้ คำนี้มักใช้เมื่ออธิบายวัตถุของอากาศยาน ที่สามารถบรรทุกได้โดยอากาศยานหรือวัตถุที่ทิ้งใส่ อาวุธยุทโธปกรณ์อากาศยานยังรวมถึงอาวุธอากาศสู่อากาศ, ต่อต้านเรือผิวน้ำ และต่อต้านเรือดำน้ำ

เครื่องบินบางประเภทสามารถพกพาอาวุธยุทโธปกรณ์หลากหลาย – ตัวอย่างเช่น แฟร์ไชลด์ เอยู-23 พีซเมกเกอร์ สามารถใช้กันพ็อด, ระเบิด 500 และ 250 ปอนด์, ชุดระเบิดนาปาล์ม, ชุดระเบิดลูกปราย, พลุ, จรวด, ระเบิดควัน และเครื่องจ่ายใบปลิวโฆษณาชวนเชื่อ^[1]

อาวุธยุทโธปกรณ์สามารถบรรทุกในบอมบ์เบย์หรือแขวนจากตำบลติดอาวุธ

สำหรับอาวุธจำนวนมากมีการจำกัดระยะเวลาที่สามารถบินได้ (เช่น ความเสียหายจากการสั่นสะเทือน) โดยหลังจากนี้ จะไม่รับประกันความปลอดภัยหรือประสิทธิภาพของอาวุธยุทโธปกรณ์เหล่านั้น นี่อาจเป็นปัญหาหากอาวุธที่ออกแบบมาสำหรับความขัดแย้งที่รุนแรงมากเมื่อถูกนำไปใช้หลายภารกิจในการทัพการปราบปรามการก่อกบฏที่ยาวนาน^[2]

อ้างอิง

[nationalmuseum.af.mil-1] [1]
"Factsheets : Fairchild AU-23A". Nationalmuseum.af.mil. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-05. สืบค้นเมื่อ 2013-11-16.

[2] [2]
De-classified summary of conference at UK Joint Services Command and Staff College reported in Aerospace International (magazine) March 2011 page 24

[1]

[2]