อาทิศังกราจารย์ (สันสกฤต: आदि शङ्कराचार्यः [aːdɪ ɕɐŋkɐɽɐ])[note 1] เป็นนักปรัชญาและเทววิทยาชาวอินเดีย[2] ผู้สร้างรากฐานให้กับแนวคิดแบบอัทไวตะเวทันตะ[note 2] เป็นที่ยอมรับกันว่าแนวคิดกระแสหลักของศาสนาฮินดูในปัจจุบันมีรากฐานและรวบรวมมาจากแนวคิดของท่าน[7][8][9]
ข้อมูลเบื้องต้น อาทิศังกราจารย์, ส่วนบุคคล ...
อาทิศังกราจารย์ |
---|
|
ส่วนบุคคล |
---|
เกิด | Shankara ราว ค.ศ. 700 (ยังเป็นที่ถกเถียงอยู่)[1]
|
---|
มรณภาพ | ราว ค.ศ. 750 (ยังเป็นที่ถกเถียงอยู่)[1]
|
---|
ศาสนา | ศาสนาฮินดู |
---|
รู้จักจาก | สาธกอัทไวตะเวทันตะ |
---|
ก่อตั้ง | ทศนามี สามปรัทยา |
---|
ปรัชญา | อัทไวตะเวทันตะ |
---|
ตำแหน่งชั้นสูง |
---|
ครู | โควินทะ ภควัตปาท |
---|
เกียรติยศ | ชคัทคุรุ |
---|
|
|
กานจี กามโกติ ปีตาธิปติ |
---|
ก่อนหน้า | ประเดิมตำแหน่ง |
---|
ถัดไป | สุเรศวราจารย์ |
---|
|
|
|
ปิด
Y. Keshava Menon, The Mind of Adi Shankaracharya 1976 pp. 108
The dating of 788–820 is accepted in Keay, p. 194.
Johannes de Kruijf and Ajaya Sahoo (2014), Indian Transnationalism Online: New Perspectives on Diaspora, ISBN 978-1-4724-1913-2, p. 105, Quote: "In other words, according to Adi Shankara's argument, the philosophy of Advaita Vedanta stood over and above all other forms of Hinduism and encapsulated them. This then united Hinduism; (...) Another of Adi Shankara's important undertakings which contributed to the unification of Hinduism was his founding of a number of monastic centers."
Shankara, Student's Encyclopedia Britannia – India (2000), Volume 4, Encyclopaedia Britannica Publishing, ISBN 978-0-85229-760-5, p. 379, Quote: "Shankaracharya, philosopher and theologian, most renowned exponent of the Advaita Vedanta school of philosophy, from whose doctrines the main currents of modern Indian thought are derived.";
David Crystal (2004), The Penguin Encyclopedia, Penguin Books, p. 1353, Quote: "[Shankara] is the most famous exponent of Advaita Vedanta school of Hindu philosophy and the source of the main currents of modern Hindu thought."
Christophe Jaffrelot (1998), The Hindu Nationalist Movement in India, Columbia University Press, ISBN 978-0-231-10335-0, p. 2, Quote: "The main current of Hinduism – if not the only one – which became formalized in a way that approximates to an ecclesiastical structure was that of Shankara".
He is also known as Adi Shankaracharya, Shankara Bhagavatpada, sometimes spelled as Sankaracharya, (Ādi) Śaṅkarācārya, Śaṅkara Bhagavatpāda and Śaṅkara Bhagavatpādācārya.
Modern scholarship places Shankara in the earlier part of the 8th century CE (c. 700–750). Earlier generations of scholars proposed 788–820 CE. Other proposals are 686–718 CE,[ต้องการอ้างอิง] 44 BCE,[5][6] or as early as 509–477 BCE.