![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a2/Northwest.arp.750pix.jpg/640px-Northwest.arp.750pix.jpg&w=640&q=50)
แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-10
อากาศยานไอพ่นลำตัวกว้างสามเครื่องยนต์สัญชาติอเมริกัน / From Wikipedia, the free encyclopedia
แมคดอนเนลล์ ดักลาส ดีซี-10 (อังกฤษ: McDonnell Douglas DC-10) เป็นเครื่องบินโดยสารลำตัวกว้าง ที่มีพิสัยการบินระยะกลางถึงสูง แบบสามเครื่องยนต์ของสหรัฐอเมริกาอเมริกา โมเดลดังกล่าวพัฒนามาจากจาก ดีซี-8 ของบริษัท และแข่งขันในตลาดเดียวกันกับ แอร์บัส เอ300, โบอิง 747 และ ลอกฮีต แอล-1011 ไทรสตาร์ ซึ่งมีเค้าโครงคล้ายกับ ดีซี-10
![]() | ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ข้อมูลเบื้องต้น บทบาท, ชาติกำเนิด ...
![]() ดีซี-10 ของนอร์ทเวสต์แอร์ไลน์ | |
บทบาท | อากาศยานลำตัวกว้าง |
---|---|
ชาติกำเนิด | สหรัฐอเมริกา |
บริษัทผู้ผลิต | แมคดอนเนลล์ ดักลาส |
บินครั้งแรก | 29 สิงหาคม พ.ศ. 2513; 51 ปีที่แล้ว |
เริ่มใช้ | 5 สิงหาคม พ.ศ. 2514 โดยอเมริกันแอร์ไลน์ |
สถานะ | ในประจำการแบบขนส่งสินค้า |
ผู้ใช้งานหลัก | เฟดเอกซ์ เอกซ์เพรส แท็บคาร์โก้ ดีซี-10 แอร์ แทงก์เกอร์ ออร์บิส อินเตอร์เนชั่นแนล |
ช่วงการผลิต | พ.ศ. 2511–2531 |
จำนวนที่ผลิต | ดีซี-10: 386 ลำ[1] เคซี-10: 60 ลำ[1] |
มูลค่า | 20 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ (พ.ศ. 2515), 117 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ (ปัจจุบัน) |
แบบอื่น | แมคดอนเนลล์ ดักลาส เคซี-10 เอกซ์เต็นเดอร์ ดีซี-10 แอร์ แทงก์เกอร์ |
พัฒนาต่อเป็น | แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-11 |
ปิด
การผลิต ดีซี-10 สิ้นสุดลงในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2531 โดยส่งมอบให้กับสายการบิน 386 ลำ และกองทัพอากาศสหรัฐฯ 60 ลำในฐานะเครื่องบินบรรทุกน้ำมันเติมเชื้อเพลิงแบบอากาศสู่อากาศ โดยให้ชื่อเป็น เคซี-10[2] ดีซี-10 ได้พัฒนาต่อเป็น แมคดอนเนลล์ ดักลาส เอ็มดี-11 ซึ่งเข้าประจำการในปีพ.ศ. 2533