แนวปะทะอากาศเย็น
From Wikipedia, the free encyclopedia
แนวปะทะอากาศเย็น (อังกฤษ: cold front) คือ การที่มวลอากาศเย็นเคลื่อนที่เข้าแทรกและดันมวลอากาศร้อนให้ยกตัวขึ้นด้านบน ถือเป็นการเริ่มต้นของการเกิดพายุหมุนนอกเขตร้อน (อังกฤษ: extratropical cyclone) เมื่อมีความชื้นที่เพียงพอในแนวปะทะอากาศเย็นสามารถพบฝนตกได้ตลอดแนวปะทะ บริเวณด้านหน้าของแนวปะทะอากาศเย็นสามารถเกิดพายุฟ้าคะนอง ช่วงเวลาที่เกิดแนวปะทะขึ้นอย่างรุนแรงคือในการเปลี่ยนแปลงช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง ในช่วงฤดูร้อนจะเป็นช่วงที่มีการปะทะอากาศรุนแรงน้อยที่สุด
สัญลักษณ์ที่ใช้แสดงถึงแนวปะทะอากาศเย็นบนแผนที่อากาศ คือ เส้นสีน้ำเงินมีสามเหลี่ยมสีน้ำเงินอยู่บนเส้นชี้แสดงถึงทิศทางที่แนวปะทะอากาศเย็นกำลังเคลื่อนตัวไป