![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/be/US_Navy_030903-N-5024R-003_USS_Port_Royal_%2528DDG_73%2529_departed_on_deployment.jpg/640px-US_Navy_030903-N-5024R-003_USS_Port_Royal_%2528DDG_73%2529_departed_on_deployment.jpg&w=640&q=50)
เรือลาดตระเวนชั้นติคอนเดอโรกา
From Wikipedia, the free encyclopedia
เรือลาดตระเวนชั้นติคอนเดอโรกา (อังกฤษ : Ticonderoga class cruiser) เป็นชั้นเรือรบหนึ่งในประเภทเรือลาดตระเวนติดอาวุธนำวิถีกองทัพเรือสหรัฐอเมริกา ได้รับอนุมัติการสร้างครั้งแรกในปี พ.ศ. 2521 เรือในชั้นนี้ติดตั้งระบบเรดาร์เฟสอาร์เรย์ แผนแบบแรกเริ่มกำหนดให้เป็นเพียงชั้นเรือพิฆาต ต่อมาได้รับการพัฒนาปรับปรุงเพิ่มขีดความสามารถในการปฏิบัติการรบให้ทันสมัยขึ้น โดยติดตั้งระบบปฏิบัติการรบเอจีส และระบบเรดาห์เอเอ็น/เอสพีวาย 1 ทำให้เรือในชั้นนี้ได้รับการยกระดับจากชั้นเรือพิฆาตติดอาวุธนำวิถี (DDG) มาเป็นเป็นเรือลาดตระเวนติดอาวุธนำวิถี (CG)
![]() ยูเอสเอส พอร์ตรอยัล (CG-73) | |
ชั้นเรือโดยสรุป | |
---|---|
สร้างที่: | อู่ต่อเรืออินกัลส์ อู่ต่อเรือบาธไอรอนเวิร์ค |
ผู้ใช้งาน: | กองทัพเรือสหรัฐอเมริกา |
ชั้นก่อนหน้า: | เวอร์จิเนีย |
ชั้นถัดไป: | CG(X) แผนพัฒนา |
สร้างเมื่อ: | พ.ศ. 2523 – พ.ศ. 2537 |
ปฎิบัติหน้าที่: | พ.ศ. 2526 – ปัจจุบัน |
สร้างเสร็จ: | 27 |
ใช้การอยู่: | 22 |
ใช้การไม่ได้: | 4 |
ปลดประจำการ: | 5 (CG-47 ถึง 51) |
ลักษณะเฉพาะ | |
ประเภท: | เรือลาดตระเวนติดอาวุธนำวิถี |
ขนาด (ระวางขับน้ำ): | ประมาณ 9,600 ตัน (เต็มที่ 9,750) |
ความยาว: | 173 เมตร |
ความกว้าง: | 16.8 เมตร |
กินน้ำลึก: | 10.2 เมตร |
ระบบขับเคลื่อน: |
4× แก็สเทอร์ไบน์ เจอเนอรัลอิเล็คทริก แอลเอ็ม 2500 (80,000 แรงม้า) 2× ใบพัดแบบปรับทิศทาง 2× หางเสือ |
ความเร็ว: | 32.5 นอต (60 กม. / ชม.) |
พิสัยเชื้อเพลิง: | 6,000 ไมล์ทะเล (11,000 กม.) ที่ความเร็ว 20 นอต |
ระบบตรวจการและปฏิบัติการ: |
เรดาร์ เอเอ็น/เอสพีวาย-1 มัลติฟังก์ชัน เรดาร์ตรวจอากาศ เอเอ็น/เอสพีเอส49 เรดาร์ควบคุมการยิง เอเอ็น/เอสพีจี-62 เรดาร์ค้นหาผิวน้ำ เอเอ็น/เอสพีเอส-73 เรดาร์ควบคุมการยิงปืน เอเอ็น/เอสพีคิว-9 ชุดโซนาร์ เอเอ็น/เอสคิวคิว-89(วี)3 |
สงครามอิเล็กทรอนิกส์และเป้าลวง: |
Mark 36 SRBOC AN/SLQ-25 นิซซี |
ยุทโธปกรณ์: |
มาร์ก 26 มาร์ก 41 2 × 61 แท่นยิงขีปนาวุธแนวดิ่ง Mk 41 122 × RIM-156 SM-2ER บล็อก IV, RIM-162 ESSM, บีจีเอ็ม-109 โทมาฮอว์ก, หรือ RUM-139 VL-แอสร็อค 8 × ขีปนาวุธ อาร์จีเอ็ม-84 ฮาร์พูน 2 × ปืนใหญ่เรือ Mark 45 5 นิ้ว / 54 cal 2 × ปืน 25 มม. M242 2 – 4 × ปืน .50 cal (12.7 มม.) 2 × ระบบป้องกันระยะประชิดฟาลังซ์ 2 × ท่อปล่อยตอร์ปิโดแฝดสาม Mk 32 12.75 นิ้ว (324 มม.) |
เกราะ: | แผ่นเกราะเคฟล่าในจุดสำคัญ |
อากาศยาน: | 2× เอสเอช-60 ซีฮอว์ก |
เรืองทั้งหมด 27 ลำ สร้างโดยอู่ต่อเรืออินกัลส์ และอู่ต่อเรือบาธไอรอนเวิร์ค (BIW) เรือทุกลำในชั้นติคอนเดอโรกา (ยกเว้นเรือ ยูเอสเอส โทมัส เอส. เกตส์) ตั้งชื่อตามเหตุการณ์การรบในประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกาที่สำคัญ ทั้งนี้อย่างน้อยมีเรือ 12 ลำ นำชื่อของเรือบรรทุกเครื่องบินสหรัฐอเมริกาที่เคยประจำการในสมัยสงครามโลกครั้งที่สองมาตั้งใหม่อีกครั้ง เช่น ติคอนเดอโรกา, คาวเพนส์, แอนซิโอ, ยอร์กทาวน์, วัลเลย์ ฟอร์ก, บังเกอร์ ฮิลล์, แอนธีแธม, ซาน จาซินโต, เลค แชมเพล์น, ฟิลิปปินส์ ซี, พรินซ์สตัน, มอนเทอเรย์, และ เวลลา กัลฟ์