เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นซุยโฮ
From Wikipedia, the free encyclopedia
เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นซุยโฮ (อังกฤษ: Zuihō-class aircraft carrier) เป็นชั้นของเรือบรรทุกเครื่องบินของกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ตั้งชื่อตามเรือบรรทุกเครื่องบินซุยโฮ ที่เข้าประจำการตั้งแต่ช่วง ค.ศ. 1940 ก่อนสงครามแปซิฟิก
ข้อมูลเบื้องต้น ภาพรวมชั้น, ลักษณะเฉพาะ (as built) ...
![]() โชโฮ ที่โยโกซูกะ ธันวาคม 1941 | |
ภาพรวมชั้น | |
---|---|
ชื่อ: | เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นซุยโฮ |
ผู้ใช้งาน: |
![]() |
ในประจำการ: |
|
เสร็จแล้ว: | 2 |
สูญเสีย: | 2 |
ลักษณะเฉพาะ (as built) | |
ประเภท: | Light aircraft carrier |
ขนาด (ระวางขับน้ำ): | 11,443 ตัน (11,262 long ton) (standard) |
ความยาว: | 205.5 m (674 ft 2 in) |
ความกว้าง: | 18.2 m (59 ft 8 in) |
กินน้ำลึก: | 6.58 m (21 ft 7 in) |
ระบบพลังงาน: |
|
ระบบขับเคลื่อน: |
|
ความเร็ว: | 28 นอต (52 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 32 ไมล์ต่อชั่วโมง) |
พิสัยเชื้อเพลิง: | 7,800 nmi (14,400 km; 9,000 mi) at 18 นอต (33 กิโลเมตรต่อชั่วโมง; 21 ไมล์ต่อชั่วโมง) |
อัตราเต็มที่: | 785 |
ยุทโธปกรณ์: |
|
อากาศยาน: | 30 |
ปิด
เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นซุยโฮมีต้นแบบมาจากเรือพี่เลี้ยงเรือดำน้ำ ประกอบด้วยเรือสองลำคือ เรือบรรทุกเครื่องบินซุยโฮ และ เรือบรรทุกเครื่องบินโชโฮ[1]