เดอะเบนส์
From Wikipedia, the free encyclopedia
เดอะเบนส์ (The Bends) เป็นสตูดิโออัลบั้มชุดที่สองของวงเรดิโอเฮด วางตลาดในวันที่ 13 มีนาคม ศ.ค. 1995 ผ่านค่ายเพลงพาร์โลโฟน โดยมี จอห์น เลกกี เป็นโปรดิวเซอร์ อัลบั้มได้ทำการบันทึกที่ อีเอ็มไอสตูดิโอในกรุงลอนดอน มีผู้ควบคุมเสียงคือ ไนเจล กอดริช ที่กำลังจะร่วมงานกับอีกหลายอัลบั้มในอนาคต อัลบั้มนี้ยังเป็นจุดเริ่มต้นของบทเพลงที่เกี่ยวกับความงดงาม มีการใช้คียบอร์ดมากขึ้น และแต่ละเพลงเน้นเสียงกีตาร์ที่ชัดเจนมากขึ้นกว่าอัลบั้มก่อนหน้านี้ คือ พาโบลฮันนี ที่ได้รับอิทธิพลจากกรันจ์ มาพัฒนาต่อยังอัลบั้มชุดนี้โดยการใช้เสียงดนตรีร็อกที่ซับซ้อนมากขึ้นกับเนื้อเพลงที่ลึกลับและความคิดที่ลึกล้ำ ทอม ยอร์ก นักร้องนำ มักแสดงอารมณ์รุนแรงทุกครั้งเมื่อได้ออกทัวร์คอนเสิร์ต
เดอะเบนส์ | ||||
---|---|---|---|---|
สตูดิโออัลบั้มโดย | ||||
วางตลาด | 13 มีนาคม ค.ศ. 1995 | |||
บันทึกเสียง | ค.ศ. 1993 (ซิงเกิล "High and Dry") สิงหาคม – พฤศจิกายน ค.ศ. 1994 ที่แอบบีโรดสตูดิโอส์, อาร์เอเคสตูดิโอส์, ที่กรุงลอนดอน และแมเนอร์สตูดิโอส์, ที่ออกซฟอร์ดเชอร์ | |||
แนวเพลง | ||||
ความยาว | 48:37 | |||
ค่ายเพลง | ||||
โปรดิวเซอร์ | จอห์น เลกกี | |||
ลำดับอัลบั้มของRadiohead | ||||
| ||||
ซิงเกิลจากThe Bends | ||||
| ||||
My Iron Lung วางจำหน่ายเป็นอีพี ก่อนจะมาเป็นซิงเกิลแรก ซิงเกิลต่อมา "High and Dry" พร้อมกับหน้าเอ "Planet Telex" และหน้าบี "Fake Plastic Trees" ได้ออกเป็นซิงเกิลที่สองพร้อมกันซิงเกิลที่สาม "Just" และ "Street Spirit (Fade Out)" เป็นซิงเกิลสุดท้ายจากอัลบั้มชุดนี้ที่ได้ขึ้นอันดับที่ 5 ในชาร์ตเพลงสหราชอาณาจักร
อัลบั้มชุดนี้ได้มีนักวิจารณ์ชื่นชมว่าเป็นอัลบั้มที่ดีกว่า พาโบลฮันนี ที่เคยให้ความสนใจมาก่อน อัลบั้มชุดนี้ได้อันดับที่ 4 บนชาร์ตอัลบั้มแห่งสหราชอาณาจักร[3] อย่างไรก็ตาม ซิงเกิล Creep" ไม่ประสบความสำเร็จในด้านอันดับเพลงนอกสหราชอาณาจักร อัลบั้มนี้ติดอันดับที่ 88 ในชาร์ตอเมริกา[4] ถึงแม้ว่าอัลบั้มนี้ประสบความสำเร็จน้อยกว่าในอัลบั้มชุดต่อมา เดอะเบนส์ ได้รับยืนยันยอดขายแผ่นเสียงทองคำขาวมาแล้วถึงสามครั้งในสหราชอาณาจักรและแคนาดา รางวัลทองคำขาวด้านยอดขายในสหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรป นอกจากนี้ นักวิจารณ์และผู้ฟังต่างยกย่องว่าเป็นอัลบั้มที่ดีที่สุด