อุทยานแห่งชาติชิเรโตโกะ

อุทยานแห่งชาติชิเรโตโกะ (ญี่ปุ่น: 知床国立公園; โรมาจิ: Shiretoko Kokuritsu Kōen) มีอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของคาบสมุทรชิเรโตโกะที่ปลายสุดทางตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะฮกไกโด ประเทศญี่ปุ่น คำว่า "ชิเรโตโกะ" เป็นคำในภาษาไอนุ มีความหมายว่า "จุดสุดขอบโลก"

อุทยานแห่งชาติชิเรโตโกะ
知床国立公園
ไอยูซีเอ็นกลุ่ม 2 (อุทยานแห่งชาติ)
ทิวทัศน์จากทะเล
ที่ตั้งของชิเรโตโกะในประเทศญี่ปุ่น
ที่ตั้ง	ฮกไกโด ประเทศญี่ปุ่น
พิกัด	44°06′N 145°11′E
พื้นที่	386.33 ตารางกิโลเมตร (241,460 ไร่)
จัดตั้ง	1 มิถุนายน พ.ศ. 2507
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน	ชิเรโตโกะ
ประเภท	มรดกทางธรรมชาติ
เกณฑ์	(ix), (x)
ขึ้นเมื่อ	พ.ศ. 2548 (คณะกรรมการสมัยที่ 29)
เลขอ้างอิง	1193
ภูมิภาค	เอเชียและแปซิฟิก

คาบสมุทรแห่งนี้อยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกลจากเมืองมากที่สุดแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ทำให้มีพื้นที่หลายส่วนบนคาบสมุทรที่เข้าถึงได้จากการเดินเท้าและทางเรือเท่านั้น อุทยานนี้เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นแหล่งที่พบประชากรหมีเป็นจำนวนมากที่สุดในญี่ปุ่น

เมื่อ พ.ศ. 2548 องค์การยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนพื้นที่บนคาบสมุทรนี้ให้เป็นแหล่งมรดกโลก และได้เสนอให้ญี่ปุ่นพัฒนาพื้นที่นี้ร่วมกับหมู่เกาะคูริลของรัสเซียให้เป็น "อุทยานสันติภาพมรดกโลก"

มรดกโลก

ชิเรโตโกะได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 29 เมื่อ พ.ศ. 2548 (2005) ที่เมืองเดอร์บัน ประเทศแอฟริกาใต้ ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณา ดังต่อไปนี้

• (ix) - เป็นแหล่งที่เกิดจากปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่มีเอกลักษณ์หายากหรือสวยงามเป็นพิเศษ เช่น แม่น้ำ น้ำตก ภูเขา
• (x) - เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนิดสัตว์และพันธุ์พืชที่หายากหรือที่ตกอยู่ในสภาวะอันตราย แต่ยังคงสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ ซึ่งรวมถึงระบบนิเวศอันเป็นแหล่งรวมความอุดมสมบูรณ์ของพืชและสัตว์ที่ทั่วโลกให้ความสนใจด้วย

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อุทยานแห่งชาติชิเรโตโกะ