อีฟว์ เลอแตร์ม
From Wikipedia, the free encyclopedia
อีฟว์ กามีย์ เดซีเร เลอแตร์ม (Yves Camille Désiré Leterme) เกิดวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2503 เป็นนักการเมืองชาวเบลเยียม สมาชิกพรรคประชาธิปไตยคริสเตียนและเฟลมิช (CD&V) และอดีตนายกรัฐมนตรีของเบลเยียม อดีตรองนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลกลางเบลเยียม และอดีตประธานรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการเกษตรกรรมและประมงของฟลานเดอส์
อีฟว์ เลอแตร์ม | |
---|---|
นายกรัฐมนตรีเบลเยียม | |
ดำรงตำแหน่ง 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 – 6 ธันวาคม พ.ศ. 2554 | |
ก่อนหน้า | แฮร์มัน ฟัน โรมเปย |
ถัดไป | เอลีโย ดี รูโป |
ดำรงตำแหน่ง 20 มีนาคม พ.ศ. 2551 – 30 ธันวาคม พ.ศ. 2551 | |
ก่อนหน้า | คี เฟอร์โฮฟสตัต |
ถัดไป | แฮร์มัน ฟัน โรมเปย |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 6 ตุลาคม พ.ศ. 2503 (63 ) ประเทศเบลเยียม |
ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
พรรคการเมือง | CD&V |
เลอแตร์มเกิดที่เมืองแวร์ฟิก จังหวัดเวสต์ฟลานเดอส์ พรรคของเลอแตร์มชนะการเลือกตั้งในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2550 แต่ไม่สามารถจัดตั้งรัฐบาลผสมได้สำเร็จ ตั้งแต่วันที่ 16 กรกฎาคม ถึง 23 สิงหาคม[1] เลอแตร์มทำหน้าที่เป็นผู้จัดตั้งรัฐบาล หรือ ฟอร์มาเตอร์ (formateur) ก่อนที่จะลาออกเพราะไม่สามารถจัดตั้งได้ และได้รับแต่งตั้งอีกครั้งในวันที่ 29 กันยายน[2] และเขาลาออกอีกครั้งในวันที่ 1 ธันวาคม[3]
ห้าพรรคการเมืองตกลงตั้งรัฐบาลผสมสำเร็จในวันที่ 18 มีนาคม พ.ศ. 2551[4] เลอแตร์มสาบานตนเข้ารับตำแหน่งในวันที่ 20 มีนาคม[5]
ในวันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2551 เลอแตร์มยื่นใบลาออกต่อสมเด็จพระราชาธิบดีอัลแบร์ที่ 2 หลังจากไม่สามารถตกลงเรื่องการปฏิรูปการเมืองกับพรรคร่วมรัฐบาลได้[6] สมเด็จพระราชาธิบดีได้ปฏิเสธการลาออกของเลอแตร์มในวันที่ 17 มิถุนายน[7]