อัลฟาติฮะฮ์From Wikipedia, the free encyclopedia ซูเราะฮ์ อัลฟาติฮะฮ์ (อาหรับ: سُورَةُ الْفَاتِحَة) เป็นบทที่หนึ่ง (ซูเราะฮ์) ของอัลกุรอ่าน มีเจ็ดโองการ (อายะฮ์) เป็นบทที่จำเป็นต่อการละหมาดเพื่อชี้แนวทางของอัลลอฮ์[1] และเป็นซูเราะฮ์แรกที่ต้องอ่านทุกครั้งในทุกๆ ตักบีร์[2] ปกกุรอ่านศตวรรษที่ 14 หรือ 15
ซูเราะฮ์ อัลฟาติฮะฮ์ (อาหรับ: سُورَةُ الْفَاتِحَة) เป็นบทที่หนึ่ง (ซูเราะฮ์) ของอัลกุรอ่าน มีเจ็ดโองการ (อายะฮ์) เป็นบทที่จำเป็นต่อการละหมาดเพื่อชี้แนวทางของอัลลอฮ์[1] และเป็นซูเราะฮ์แรกที่ต้องอ่านทุกครั้งในทุกๆ ตักบีร์[2] ปกกุรอ่านศตวรรษที่ 14 หรือ 15