หุบเขากาฐมาณฑุ

หุบเขากาฐมาณฑุ (เนปาล: काठमाडौं उपत्यका) คือแหล่งมรดกโลกของประเทศเนปาล โดยมรดกทางวัฒนธรรมของหุบเขากาฐมาณฑุแบ่งออกเป็นอนุสรณ์สถานและอาคารต่าง ๆ รวม 7 กลุ่มซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำเร็จอย่างสูงทางประวัติศาสตร์และศิลปะที่ทำให้หุบเขากาฐมาณฑุมีชื่อเสียงในโลก

หุบเขากาฐมาณฑุ *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ปศุปตินาถมนเทียร
พิกัด	27°42′37.8″N 85°20′55.2″E
ประเทศ	เนปาล
ภูมิภาค **	เอเชียและแปซิฟิก
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา	(iii), (iv), (vi)
อ้างอิง	121
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2522 (คณะกรรมการสมัยที่ 3)
ในภาวะอันตราย	2546–2550[1]
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

แหล่งมรดกโลกทั้ง 7 แห่งของหุบเขากาฐมาณฑุ ได้แก่ จัตุรัสทรวารแห่งพระราชวังหนุมานโฒกา (กาฐมาณฑุ), จัตุรัสทรวารแห่งปาฏัน, จัตุรัสทรวารแห่งภักตปุระ, เจดีย์พุทธสวยัมภู, เจดีย์โพธินาถ, วัดฮินดูปศุปติ และวัดฮินดูจางคุนารายณ์

แหล่งมรดกโลก

หุบเขากาฐมาณฑุได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นแหล่งมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 3 เมื่อปี พ.ศ. 2522 ที่ประเทศอียิปต์ ด้วยข้อกำหนดและหลักเกณฑ์ในการพิจารณาให้เป็นแหล่งมรดกโลก ดังนี้

• (iii) - เป็นสิ่งที่ยืนยันถึงหลักฐานของวัฒนธรรมหรืออารยธรรมที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในปัจจุบันหรือว่าที่สาบสูญไปแล้ว
• (iv) - เป็นตัวอย่างอันโดดเด่นของประเภทของสิ่งก่อสร้างอันเป็นตัวแทนของการพัฒนา ทางด้านวัฒนธรรม สังคม ศิลปกรรม วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี อุตสาหกรรม ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ
• (vi) - มีความคิดหรือความเชื่อที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเหตุการณ์ หรือมีความโดดเด่นยิ่งในประวัติศาสตร์

อ้างอิง

1. Royal Palaces of Abomey and Kathmandu removed from Danger List at UNESCO website

• Kathmandu Valley
• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ หุบเขากาฐมาณฑุ