สแตนดาร์ดออยล์
From Wikipedia, the free encyclopedia
บริษัท สแตนดาร์ดออยล์ จำกัด (อังกฤษ: Standard Oil Co. Inc) เป็นอดีตบริษัทในสหรัฐอเมริกาที่ผลิต ขนส่ง กลั่น และทำการตลาดผลิตปิโตรเลียม บริษัทเริ่มก่อตั้งที่รัฐโอไฮโอเมื่อ ค.ศ. 1870 และเคยเป็นผู้กลั่นน้ำมันรายใหญ่ที่สุดของโลก[6] สถานะการเป็นบรรษัทข้ามชาติที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลกของสแตนดาร์ดออยล์จบลงใน ค.ศ. 1911 เมื่อศาลสูงสุดแห่งสหรัฐอเมริกาวินิจฉัยชี้ขาดว่าสแตนดาร์ดออยล์ผูกขาดตลาดอย่างผิดกฎหมาย
ประเภท | Cleveland, Ohio Corporation (1870–1882) Business Trust (1882–1892) รัฐนิวเจอร์ซีย์ Holding Company (1899–1911)[1] |
---|---|
อุตสาหกรรม | น้ำมันและแก๊ส |
ก่อตั้ง | 1870 |
ผู้ก่อตั้ง | จอห์น ดี. ร็อกเกอะเฟลเลอร์ |
เลิกกิจการ | 1911 |
ถัดไป | ดูในบทความ |
สำนักงานใหญ่ | คลีฟแลนด์ รัฐโอไฮโอ (1870–1885) นครนิวยอร์ก รัฐนิวยอร์ก (1885–1911)[2] |
บุคลากรหลัก | จอห์น ดี. ร็อกเกอะเฟลเลอร์, ผู้ก่อตั้งและประธาน Stephen V. Harkness, นักลงทุนเริ่มแรก Henry M. Flagler, ผู้บริหารอาวุโส John D. Archbold, รองประธาน William Rockefeller, ผู้บริหารอาวุโสและผู้แทนนิวยอร์ก Samuel Andrews, นักเคมีและหัวหน้าปฏิบัติการกลั่น Charles Pratt, ผู้บริหารอาวุโส Henry H. Rogers, ผู้บริหารอาวุโส Oliver H. Payne, ผู้บริหารอาวุโส Daniel O'Day, ผู้บริหารอาวุโส Jabez A. Bostwick, ผู้บริหารอาวุโสและหัวหน้าเหรัญญิก William G. Warden,[3] ผู้บริหารอาวุโส Jacob Vandergrift,[4] ผู้บริหารอาวุโส |
ผลิตภัณฑ์ | เชื้อเพลิง, สารหล่อลื่น, ปิโตรเคมี |
พนักงาน | 60,000 (1909)[5] |
สแตนดาร์ดออยล์เริ่มเข้าสู่ตลาดจากการรวมธุรกิจโรงกลั่นก่อน จากนั้นจึงบุกเข้าสู่ธุรกิจอื่นที่เชื่อมต่ออยู่ในห่วงโซ่อุปทาน สแตนดาร์ดออยล์เป็นผู้บุกเบิกการตั้งทรัสต์ทางธุรกิจ โดยรวมการผลิตและการขนส่งไว้ด้วยกัน ลดต้นทุน และตัดราคาคู่แข่ง มีผู้วิจารณ์ว่าสแตนดาร์ดออยส์ใช้วิธีตั้งราคาที่ดุเดือดเพื่อทำลายคู่แข่งและสร้างระบบผูกขาดที่เป็นภัยแก่ผู้บริโภค
จอห์น ดี. ร็อกเกอะเฟลเลอร์ เป็นผู้ก่อตั้ง ประธาน และผู้ถือหุ้นใหญ่ของบริษัท เมื่อมีการยุบแยกทรัสต์ออกเป็น 33 บริษัทย่อย ร็อกเกอะเฟลเลอร์เป็นบุคคลที่รวยที่สุดในโลก