สายเคฮิง–โทโฮกุ
From Wikipedia, the free encyclopedia
สายเคฮิง-โทโฮกุ (ญี่ปุ่น: 京浜東北線; โรมาจิ: Keihin-tōhoku-sen) เป็นเส้นทางรถไฟในประเทศญี่ปุ่น ระหว่างนครไซตามะ คาวางูจิ โตเกียว คาวาซากิ และโยโกฮามะ เป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายเส้นทางรถไฟบริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันออก รวมระยะทาง 59.1 กิโลเมตร
ข้อมูลเบื้องต้น สายเคฮิง-โทโฮกุ, ข้อมูลทั่วไป ...
สายเคฮิง-โทโฮกุ | |||
---|---|---|---|
JK | |||
อี233 ซีรีส์ | |||
ข้อมูลทั่วไป | |||
ชื่อลำลอง | 京浜東北線 | ||
ที่ตั้ง | จังหวัดโตเกียว, ไซตามะ, คานางาวะ | ||
ปลายทาง | |||
จำนวนสถานี | 36 | ||
การดำเนินงาน | |||
รูปแบบ | Heavy Rail | ||
ผู้ดำเนินงาน | เจอาร์ ตะวันออก | ||
ศูนย์ซ่อมบำรุง | ไซตามะ | ||
ขบวนรถ | อี233 ซีรีส์ | ||
ผู้โดยสารต่อวัน | 2,974,504 (ต่อวัน)[1] | ||
ประวัติ | |||
เปิดเมื่อ | 20 ธันวาคม ค.ศ. 1914 (109 ปี) | ||
ข้อมูลทางเทคนิค | |||
ระยะทาง | 59.1 km (36.7 mi) | ||
รางกว้าง | 1067 มม. (3 ฟุต 6 นิ้ว) | ||
ระบบจ่ายไฟ | 1,500 V กระแสตรง จ่ายไฟด้านบนตัวรถ | ||
ความเร็ว | 90 กิโลเมตร/ชั่วโมง | ||
|
ปิด
ปกติแล้วเส้นทางสายนี้จะใช้เส้นทางเดียวกับสายสายหลักโทโฮกุและสายหลักโทไกโด แต่ระหว่างสถานีรถไฟอากาบาเนะถึงสถานีรถไฟอูเอโนะจะแยกเส้นทางวิ่งกันกับสายหลักโทโฮกุ
ปลายสายทางด้านทิศใต้ขบวนรถไฟจะให้บริการโดยวิ่งผ่านเข้าสู่เส้นทางของสายเนงิชิ ที่เชื่อมระหว่างสถานีรถไฟโยโกฮามะกับสถานีรถไฟโอฟูนะ เป็นผลให้เส้นทางรถไฟทั้งหมดตั้งแต่โอมิยะจนถึงโอฟูนะมักเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าสาย "เคฮิง-โทโฮกุ-เนงิชิ" (京浜東北線・根岸線) โดยในแผนที่ระบบการเดินรถไฟมักใช้สีฟ้าอ่อนร่วมกัน