สายชายฝั่งทะเลตะวันตก (ประเทศมาเลเซีย)
From Wikipedia, the free encyclopedia
สายชายฝั่งทะเลตะวันตก (อังกฤษ: West Coast Line) เป็นสายรถไฟในประเทศมาเลเซีย ดำเนินการโดยเกอเรตาปีตานะฮ์เมอลายู (เคทีเอ็ม) เริ่มต้นจากสถานีรถไฟปาดังเบซาร์ ตำบลปาดังเบซาร์ บนพรมแดนไทย–มาเลเซีย รัฐปะลิส ไปสิ้นสุดปลายทางที่จุดผ่านรถไฟวุดแลนด์ ประเทศสิงคโปร์ ส่วนชื่อ "สายชายฝั่งทะเลตะวันตก" ได้มากจากการที่ทางรถไฟตัดผ่านรัฐต่าง ๆ ริมชายฝั่งทะเลตะวันตกของมาเลเซีย สถานีรถไฟหลักที่สำคัญ ได้แก่ สถานีรถไฟเซ็นทรัลกัวลาลัมเปอร์ในกัวลาลัมเปอร์, สถานีรถไฟบัตเตอร์เวอร์ธในรัฐปีนัง และสถานีรถไฟเกมัส รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน ซึ่งสามารถเชื่อมต่อกับรถไฟสายชายฝั่งทะเลตะวันออกได้
ข้อมูลเบื้องต้น สายชายฝั่งทะเลตะวันตก, ข้อมูลทั่วไป ...
สายชายฝั่งทะเลตะวันตก | |
---|---|
ทางสายชายฝั่งทะเลตะวันตกที่ศูนย์ซ่อมบำรุงบาตูกาจะฮ์ | |
ข้อมูลทั่วไป | |
ชื่อลำลอง | |
สถานะ | เปิดให้บริการ |
เจ้าของ | การรถไฟมาลายา |
ที่ตั้ง | มาเลเซียตะวันตก |
ปลายทาง | |
เชื่อมต่อจาก | สายแยกปาดังเบซาร์ |
จำนวนสถานี | 121 |
การดำเนินงาน | |
รูปแบบ |
|
เส้นทาง |
|
ผู้ดำเนินงาน | การรถไฟมาลายา |
ศูนย์ซ่อมบำรุง |
|
ประวัติ | |
เปิดเมื่อ | 1 มิถุนายน ค.ศ. 1885 (1885-06-01) |
แล้วเสร็จ | 17 กันยายน ค.ศ. 1923 (1923-09-17) |
ปิดเมื่อ | 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2011 (2011-07-01) (วุดแลนด์–ตันจงปาการ์) |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ระยะทาง | 1,151 กิโลเมตร (715 ไมล์) |
จำนวนทางวิ่ง | 1 หรือ 2 |
รางกว้าง | 1,000 mm (3 ft 3 3⁄8 in) มีเตอร์เกจ |
ระบบจ่ายไฟ | 25 kV 50 Hz AC เหนือหัว (ปาดังเบซาร์ – เกอมัส) |
ปิด
ทางรถไฟสายนี้ เปิดใช้งานครั้งแรกเมื่อวันที่ 1 มิถุนายน ค.ศ. 1885
บทความการเดินทาง การคมนาคม และการขนส่งนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |