สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: "Maria II de Portugal") (4 เมษายน ค.ศ. 1819 - 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1853) มีพระราชสมัญญา ผู้ให้การศึกษา (โปรตุเกส: "a Educadora") หรือ พระราชชนนีผู้ดีเลิศ (โปรตุเกส: "a Boa Mãe") ทรงเป็นสมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกส พระนางเป็นพระราชธิดาของพระเจ้าเปดรูที่ 4 กับอาร์ชดัชเชสมาเรีย เลโอพ็อลดีเนอแห่งออสเตรีย อภิเสกสมรสครั้งแรกกับออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก ครั้งที่สองกับเจ้าชายแฟร์ดีนันท์แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระนางครองราชสมบัติสองครั้ง ครั้งแรกเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2369 - 30 มิถุนายน พ.ศ. 2371 ครั้งที่สองเมื่อ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2377 - 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396

มารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส
พระบรมสาทิสลักษณ์ในปี ค.ศ. 1835
สมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกสและอัลการ์วึช
ครั้งที่ 1	5 พฤษภาคม พ.ศ. 2369 - 30 มิถุนายน พ.ศ. 2371
ก่อนหน้า	พระเจ้าเปดรูที่ 4 แห่งโปรตุเกส
ถัดไป	พระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส
ผู้สำเร็จราชการ	อิงฟังตาอีซาแบล มาริอา (2369–2371) อิงฟังตึมีแกล (ก.พ.–ก.ค. 2371)
ครั้งที่ 2	26 พฤษภาคม พ.ศ. 2377 - 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396
ก่อนหน้า	พระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส
ถัดไป	พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส
ผู้ร่วมในราชสมบัติ	พระเจ้าฟือร์นังดูที่ 2
ผู้สำเร็จราชการ	พระเจ้าเปดรูที่ 4 (พ.ค.–ก.ย. 2377)
พระราชสมภพ	4 เมษายน พ.ศ. 2362 พระราชวังปาโก เดอ เซา คริสโตเวา รีโอเดจาเนโร สหราชอาณาจักรโปรตุเกส บราซิล และแอลการ์ฟ
สวรรคต	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 (พระชนมายุ 34 พรรษา) พระราชวังเนเซสซิดาเดส ลิสบอน ราชอาณาจักรโปรตุเกส
คู่อภิเษก	ออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก พระเจ้าฟือร์นังดูที่ 2 แห่งโปรตุเกส
พระราชบุตร	พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส พระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมารีอาแห่งโปรตุเกส เจ้าชายฌูเอา ดยุคแห่งเบย์รา เจ้าหญิงมารีอา แอนนาแห่งโปรตุเกส อินฟันตาอันโทนีแห่งโปรตุเกส เจ้าชายเฟอร์นันโดแห่งโปรตุเกส เจ้าชายออกุสโต ดยุคแห่งโคอิมบรา เจ้าชายลีโอโพลโดแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรียแห่งโปรตุเกส เจ้าชายยูจินีโอแห่งโปรตุเกส
พระนามเต็ม มารีอา ดา กลอริอา ฌูอานา คาร์ลอตา ลีโอโพลดีนา ดา ครูซ ฟรันซิสกา ชาวิเยร์ ดี เปาลา อิซิดอรา มิเชลา กาบริเอลลา ฮาเฟลา กงซากา ดี ฮาบิสบูร์โก-ลอเรนา อี บรากังซา
ราชวงศ์	บราแกนซา
พระราชบิดา	พระเจ้าเปดรูที่ 4 แห่งโปรตุเกส
พระราชมารดา	มาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย
ลายพระอภิไธย

พระราชประวัติ

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 10 วาดโดยเซอร์ทอมัส ลอว์เรนซ์ พ.ศ. 2372

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ทรงมีพระนามเมื่อแรกพระราชสมภพว่า มารีอา ดา กลอริอา ฌูอานา คาร์ลอตา ลีโอโพลดีนา ดา ครูซ ฟรันซิสกา ชาวิเยร์ ดี เปาลา อิซิดอรา มิเชลา กาบริเอลลา ฮาเฟลา กงซากา ดี ฮาบิสบูร์โก-ลอเรนา อี บรากังซา ที่รีโอเดจาเนโร พระองค์เป็นพระราชธิดาของพระมหากษัตริย์โปรตุเกส และจักรพรรดิบราซิล พระเจ้าเปดรูที่ 4 หรือจักรพรรดิเปดรูที่ 1 กับ พระมเหสีพระองค์แรกอาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย พระราชธิดาในจักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 เสด็จพระราชสมภพที่ รีโอเดจาเนโร บราซิล พระองค์จึงเป็นพระมหากษัตริย์ยุโรปพระองค์เดียวที่ทรงพระราชสมภพนอกทวีปยุโรป แม้ว่าพระองค์จะเสด็จพระราชสมภพในอาณานิคมของโปรตุเกสก็ตาม

วิกฤติสันตติวงศ์

เมื่อพระอัยกาของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 พระเจ้าฌูเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส เสด็จสรรคตเมื่อ เดือนมีนาคม พ.ศ. 2369 ก็เกิดวิกฤติในประเทศโปรตุเกส รัชทายาทขององค์กษัตริย์ เจ้าชายเปดรู ได้ประกาศอิสรภาพของบราซิล เมื่อ พ.ศ. 2365 และพระองค์ก็เป็นจักรพรรดิพระองค์แรก จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล พระมหากษัตริย์ยังมีโอรสองค์เล็กอีกองค์คือ พระเจ้ามิเกลแห่งโปรตุเกส แต่พระองค์ก็ถูกเนรเทศในออสเตรีย หลังจากนำกองทัพเข้าต่อต้านระบอบการปกครองของพระบิดาของพระองค์และระบอบเสรีนิยม

ก่อนการสวรรคตของ พระเจ้าฌูเอาที่ 6 เจ้าหญิงอิซาเบล มารีอาแห่งโปรตุเกสได้รับการเสนอพระนามให้เป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน จนกระทั่ง "ทายาทที่ถูกต้องกลับไปยังราชอาณาจักร" แต่พระองค์ก็ล้มเหลว ที่จะระบุว่าพระราชโอรสของพระองค์มีสิทธิ์ถูกต้องตามกฎหมาย เนื่องจากพระองค์หนึ่งเป็นจักรพรรดิแห่งบราซิล อีกพระองค์หนึ่งถูกเนรเทศ

ผู้คนส่วนใหญ่คิดว่าจักรพรรดิเปดรูที่ 1 นั้นคือทายาทที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่ชาวบราซิลไม่ต้องการให้โปรตุเกสและบราซิลรวมกันอีกครั้ง ประเทศในยุโรปที่ได้รับภายใต้การปกครองของบราซิลเมื่อทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของ สหราชอาณาจักรโปรตุเกส บราซิล และแอลการ์ฟ ซึ่งก่อตั้งโดยพระเจ้าฌูเอาที่ 6 ในระหว่างที่พำนักอยู่ที่รีโอเดจาเนโรจาก 2351 จนถึง 2363 ต่อมาพระองค์ทราบว่าผู้ที่สนับสนุนพระอนุชาของพระองค์จะนำพระเจ้ามิเกลมาครองบัลลังก์ จักรพรรดิเปดรูจึงตัดสินในหาทางเลือกที่ดีที่สุด สุดท้ายพระองค์จึงสละราชบัลลังก์ให้แก่ เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรีย พระราชธิดาพระองค์โต (ซึ่งมีพระชนมายุเพียง 7 พรรษา) พระองค์จะต้องอภิเษกสมรสกับ พระเจ้ามิเกล พระปิตุลาของพระองค์ ซึ่งจะต้องยอมรับกฎหมายเสรีนิยม และทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จนกว่าพระภาติยะจะโตพอที่จะครองราชย์ได้

พระเจ้ามิเกลทรงตกลงที่จะยอมรับ แต่เมื่อพระองค์เสด็จมาถึงโปรตุเกส พระองค์ก็โค่นราชบัลลังก์ของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 และยกเลิกรัฐธรรมนูญเสรีนิยม ในช่วงรัชสมัยของพระองค์มีแต่ความหวาดกลัว สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ได้เสด็จลี้ภัยไปยังที่ต่างๆ เช่นเดียวกับพระอัยกาของพระองค์ ที่กรุงเวียนนา ลอนดอน และปารีส

จักรพรรดิเปดรูที่ 1 สละราชบัลลังก์เมื่อ พ.ศ. 2374 ซึ่งครองราชย์ต่อโดยพระราชโอรส (และพระอนุชาของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 จักรพรรดิเปดรูที่ 2 แห่งบราซิล) และพระองค์ได้เข้าร่วมกองกำลังที่จงรักภักดีต่อสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ที่อะโซร์ส เพื่อทำสงครามกับพระเจ้ามิเกล และบังคับให้พระเจ้ามิเกลสละราชสมบัติในปี พ.ศ. 2377

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ครองราชย์ครั้งที่สอง เนื่องจากพระอนุชาของพระองค์ จักรพรรดิเปดรูที่ 2 แห่งบราซิล และเจ้าหญิงรัชทายาท ถูกตัดสิทธิ์ในพระราชบัลลังก์ตามรัฐธรรมนูณมาตราที่ 91 เมื่อวันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2378

รัชกาล

เมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2378 สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ทรงอภิเษกสมรสในขณะที่ทรงมีพระชนมายุ 15 พรรษา กับออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก พระโอรสของเออแฌน เดอ โบอาร์แน พระราชนัดดาของสมเด็จพระจักรพรรดินีโฌเซฟีน แต่เขาเสียชีวิตเพียงสองเดือนต่อมา ในวันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2378

ในวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2379 พระองค์อภิเษกสมรสอีกครั้งกับเจ้าชายเฟอร์ดินานด์แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา ซึ่งพระองค์ก็ได้รับการสถาปนาเป็นพระมหากษัตริย์พระราชสวามี ในปี พ.ศ. 2380 สอดคล้องกับกฎมณเทียรบาลของโปรตุเกสเมื่อเจ้าชายเปดรู ทายาทในราชบัลลังก์ประสูติ

ใน พ.ศ. 2385 สมเด็จพระสันตะปาปาเกรกอรีที่ 16 ส่งเครื่องบรรณาการมาถวายสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ด้วยดอกไม้ทองคำ

รัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 เกิดการจลาจลการปฏิวัติเมื่อ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2389 แต่ก็ถูกปราบปรามด้วยกองกำลังสนับสนุนพระมหากษัตริย์เมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2390 และโปรตุเกสก็ยังต้องประสบปัณหากับการปฏิวัติยุโรปอีกในปี พ.ศ. 2391 รัชกาลสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 มีการจัดการทางด้านสาธารณสุขที่มุ่งเป้าไปที่การควบคุมโรคอหิวาตกโรคซึ่งกำลังระบาดไปทั่งประเทศ อีกทั้งพระองค์ยังพยายามยกระดับการศึกษาของโปรตุเกสทั้งประเทศอีกด้วย

หลังจากการตั้งครรภ์อย่างต่อเนื่อง และแพทย์ก็เตือนสมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 ถึงอันตรายจากการคลอดพระราชบุตรเกือบทุกปี อย่างไรก็ตามพระองค์ไม่สนใจความเสี่ยงที่เป็นตัวการฆ่าแม่ที่เพิ่งเสียชีวิตจากภาวะแทรกซ้อนต่อการแท้งบุตรหลังจากเกิดจำนวนมากของเธอ "ถ้าฉันตาย ฉันก็จะตายที่ของฉัน" สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกสกล่าวไว้ ในปี พ.ศ. 2396 พระองค์สวรรคตใน ลิสบอน ในขณะที่ให้กำเนิดพระโอรสพระองค์ที่ 11 ของพระองค์ เจ้าชายยูจีน ซึ่งเจ้าชายเองก็สิ้นพระชนม์ตามพระราชมารดาไป

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส พระองค์ทรงเป็นพระราชมารดาที่ดี และเป็นผู้ที่มีจิตใจดี พระองค์มักทำตามความเชื่อมันของพระองค์และพยายามช่วยเหลือประเทศของพระองค์ ภายหลังพระองค์ทรงได้รับการถวายสมัญญานามว่า "มารดาที่ดี"

อภิเษกสมรสและรัชทายาท

สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส อภิเษกสมรสครั้งแรกกับ ออกุสต์ เดอ โบฮาร์เนส์ ดยุคแห่งเลาช์เทนเบิร์ก พระโอรสของยูจีน เดอ โบอาร์แน พระราชนัดดาของสมเด็จพระจักรพรรดินีโฌเซฟีน ผู้ที่สิ้นพระชนม์ไม่นานหลังจากมาถึงโปรตุเกส พระองค์อภิเษกสมรสอีกครั้งกับเจ้าชายเฟอร์ดินานด์แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา พระโอรสของเจ้าชายเฟอร์ดินานด์ จอร์จ ออกัสตา แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธากับพระชายาเจ้าหญิงมารีอา แอนโตนีอา คอฮารี เดอ คซาบราก ทั้งสองพระองค์ทรงมีพระราชโอรส-พระราชธิดาด้วยกัน 11 พระองค์ ได้แก่

พระรูป	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา หมายเหตุ
	พระเจ้าเปดรูที่ 5 แห่งโปรตุเกส	16 ธันวาคม พ.ศ. 2370	11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404	อภิเษกสมรส วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2401 กับ เจ้าหญิงสเตฟานีแห่งโฮเฮนโซลเลิร์น-ซิกมารินเงน ไม่มีพระโอรสธิดา ทรงเป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกสระหว่าง 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404
	พระเจ้าลูอิสที่ 1 แห่งโปรตุเกส	31 ตุลาคม พ.ศ. 2381	19 ตุลาคม พ.ศ. 2432	อภิเษกสมรส วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2405 กับ เจ้าหญิงมาเรีย เพียแห่งอิตาลี มีพระโอรส 2 พระองค์ ได้แก่ พระเจ้าคาร์ลอสที่ 1 แห่งโปรตุเกส เจ้าชายอฟอนโซ ดยุกแห่งโอปอร์โต ทรงเป็นพระมหากษัตริย์โปรตุเกสระหว่าง 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396 - 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404
	เจ้าหญิงมารีอาแห่งโปรตุเกส	4 ตุลาคม พ.ศ. 2383	4 ตุลาคม พ.ศ. 2383	สิ้นพระชนม์เมื่อตอนประสูติ
	เจ้าชายฌูเอา ดยุกแห่งเบย์รา	16 มีนาคม พ.ศ. 2385	27 ธันวาคม พ.ศ. 2404	สิ้นพระชนม์ขณะมีพระชนมายุได้ 19 พรรษา ทรงดำรงตำแหน่งดยุกแห่งเบย์ราจนกระทั่งสวรรคต
	เจ้าหญิงมารีอา แอนนาแห่งโปรตุเกส	21 สิงหาคม พ.ศ. 2386	5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2427	อภิเษกสมรส วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2402 กับ พระเจ้าจอร์จแห่งแซกโซนี มีพระโอรสธิดา 8 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงมาเรีย โจแอนนาแห่งแซกโซนี เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งแซกโซนี เจ้าหญิงมาทิลดาแห่งแซกโซนี พระเจ้าฟรีดิช ออกัสตัสที่ 3 แห่งแซกโซนี เจ้าหญิงมาเรีย โจเซฟาแห่งแซกโซนี เจ้าชายโยฮัน จอร์จแห่งแซกโซนี เจ้าชายแม็กซิมิเลียนแห่งแซกโซนี เจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งแซกโซนี ทรงอภิเษกสมรสกับพระเจ้าจอร์จแห่งแซกโซนี และทรงเป็นพระราชมารดาของพระเจ้าฟรีดิช ออกัสตัสที่ 3 แห่งแซกโซนี
	เจ้าหญิงอันโตนีอาแห่งโปรตุเกส	17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2388 1845	27 ธันวาคม พ.ศ. 2456	อภิเษกสมรส วันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2404 กับ เจ้าชายเลโอโปลด์แห่งโฮเฮนซอลเลิร์น มีพระโอรสธิดา 3 พระองค์ ได้แก่ เจ้าชายวิลเลียมส์แห่งโฮเฮนซอลเลิร์น พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย เจ้าชายคาร์ล อันโตนแห่งโฮเฮนซอลเลิร์น ทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าชายเลโอโปลด์แห่งโฮเฮนซอลเลิร์น และทรงเป็นพระราชมารดาของพระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย
	เจ้าชายเฟอร์นันโดแห่งโปรตุเกส	23 กรกฎาคม พ.ศ. 2389	6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2404	สิ้นพระชนม์ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 15 พรรษา
	เจ้าชายออกุสโต ดยุคแห่งโคอิมบรา	4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2390	26 กันยายน พ.ศ. 2432	ทรงไม่อภิเษกสมรส สิ้นพระชนม์ขณะทรงมีพระชนมายุได้ 41 พรรษา ทรงดำรงตำแหน่งดยุคแห่งโคอิมบราจนกระทั่งสิ้นพระชนม์
	เจ้าชายลีโอโพลโดแห่งโปรตุเกส	7 พฤษภาคม พ.ศ. 2392	7 พฤษภาคม พ.ศ. 2392	สิ้นพระชนม์เมื่อตอนประสูติ
	เจ้าหญิงมารีอา ดา กลอเรียแห่งโปรตุเกส	3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2394	3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2394	สิ้นพระชนม์หลังประสูติได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง
	เจ้าชายยูจินีโอแห่งโปรตุเกส	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396	15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396	สิ้นพระชนม์หลังพระราชมารดาสวรรคตได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง

พระราชตระกูล

16. พระเจ้าโจเอาที่ 5 แห่งโปรตุเกส

8. พระเจ้าเปดรูที่ 3 แห่งโปรตุเกส

17. อาร์คดัสเชสมาเรีย อันนาแห่งออสเตรีย

4. พระเจ้าโจเอาที่ 6 แห่งโปรตุเกส

18. พระเจ้าโจเซที่ 1 แห่งโปรตุเกส

9. สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 1 แห่งโปรตุเกส

19. เจ้าหญิงมาเรียนา วิกโตเรียแห่งสเปน

2. จักรพรรดิเปดรูที่ 1 แห่งบราซิล

20. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน

10. พระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน

21. เจ้าหญิงมาเรีย อเมเลียแห่งแซ็กโซนี

5. เจ้าหญิงคาร์ลอตา โจวควินาแห่งสเปน

22. ฟิลิป ดยุคแห่งปาร์มา

11. เจ้าหญิงมาเรีย ลุยซาแห่งปาร์มา

23. เจ้าหญิงหลุยส์ เอลิซาเบธแห่งฝรั่งเศส

1. สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส

24. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

12. จักรพรรดิลีโอโพลด์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

25. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา

6. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 2 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์

26. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

13. เจ้าหญิงมาเรีย หลุยซาแห่งสเปน

27. เจ้าหญิงมาเรีย อเมเลียแห่งแซ็กโซนี(=21)

3. อาร์ชดัชเชสมาเรีย ลีโอโพลดีนาแห่งออสเตรีย

28. พระเจ้าการ์โลสที่ 3 แห่งสเปน(=20)

14. พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งทูซิชิลี

29. เจ้าหญิงมาเรีย อเมเลียแห่งแซ็กโซนี(=21)

7. เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซา แห่งเนเปิลส์และซิซิลีส์

30. จักรพรรดิฟรันซ์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์(=24)

15. อาร์คดัสเชสมาเรีย แคโรไลนาแห่งออสเตรีย

31. จักรพรรดินีมาเรีย เทเรซา(=25)

อ้างอิง

• Sousa, Otávio Tarquínio de (1972a). A vida de D. Pedro I (ภาษาโปรตุเกส). Vol. 1. Rio de Janeiro: José Olympio.

ดูเพิ่ม

• สงครามเสรีนิยม

ก่อนหน้า		สมเด็จพระราชินีนาถมารีอาที่ 2 แห่งโปรตุเกส		ถัดไป
พระเจ้าเปดรูที่ 4		สมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกสและอัลการ์เวส ครองราชย์ครั้งที่หนึ่ง (5 พฤษภาคม พ.ศ. 2369 - 30 มิถุนายน พ.ศ. 2371)		พระเจ้ามีเกล
พระเจ้ามีเกล		สมเด็จพระราชินีนาถแห่งโปรตุเกสและอัลการ์เวส ครองราชย์ครั้งที่สอง ครองราชย์ร่วมกับ พระเจ้าเฟอร์นันโดที่ 2 (26 พฤษภาคม พ.ศ. 2377 - 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2396)		พระเจ้าเปดรูที่ 5
เจ้าชายเปดรู เดอ อัลคันทารา		เจ้าหญิงแห่งเบย์รา ครั้งที่หนึ่ง (4 เมษายน พ.ศ. 2362 - 6 มีนาคม พ.ศ. 2363)		เจ้าชายมิเกลแห่งเบย์รา
เจ้าชายโจเอา คาร์ลอส		เจ้าหญิงแห่งเบย์รา ครั้งที่สอง (4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2365 - 12 ตุลาคม พ.ศ. 2365)		ว่าง ลำดับถัดไป เจ้าชายลูอิส ฟิลิเป